Διεθνιστική Αλληλεγγύη – Ειρήνη στους Λαούς της Ουκρανίας. Μπλόκο στη συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο!

φώτο: από την αναχώρηση της πρώτης ελληνικής αποστολής πολεμικού υλικού στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο ιμπεριαλιστικός Πόλεμος που μαίνεται στην Ουκρανία δεν ξεκίνησε τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/2/2022 με τη ρωσική στρατιωτική εισβολή αλλά μια οκταετία νωρίτερα. Αυτή είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια που κάθε προλετάριος και προλετάρια, κάθε διεθνιστής και διεθνίστρια, κάθε αγωνιστής και αγωνίστρια, οφείλει να υπενθυμίζει απέναντι στην απύθμενη υποκρισία των όψιμων πρωτοκοσμικών ειρηνιστών και ενάντια στην καθεστωτική προπαγάνδα αυτών των εμπόλεμων καιρών.

Ένας άδικος Πόλεμος που ξεκίνησε όταν στο Κίεβο έλαβε χώρα μια φιλελεύθερη-φασιστική επανάσταση που οδήγησε στην αντικατάσταση του μετριοπαθή ολιγάρχη Γιανουκόβιτς από μια ομάδα εθνικιστών και ολιγαρχών, συσπειρωμένων γύρω από τον Ποροσένκο. Πολύς κόσμος σκέφτηκε ότι δεν πρόκειται για μια επανάσταση αλλά για μια διαδοχή στην εξουσία. Αυτό συνέβη σε μια πολυεθνική χώρα. Είναι κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που συνέβη στη Γιουγκοσλαβία. Σε μια πολυεθνική χώρα, η άνοδος στην εξουσία των εθνικιστών οδηγεί απευθείας στην καταστροφή της και τον πόλεμο. Αυτό είναι που συνέβη στην Ουκρανία: Η Κριμαία και το Ντονμπάς έχουν χαθεί οριστικά.” [1].

Μια πολύχρονη ανθρωποσφαγή που μετράει ήδη πολλές χιλιάδες (κυρίως ρωσώφωνων αλλά και άλλων μειονοτήτων, μεταξύ αυτών και ελληνόφωνων) νεκρών αμάχων, σε αυτό το ανατολικό – ευρωπαϊκό μέτωπο του ιμπεριαλιστικού Πολέμου που μαίνεται αδιάκοπα, από την Παλαιστίνη και τη Συρία, μέχρι το Ιράκ και το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και την Υεμένη, τη Σομαλία και το Μάλι.

Ένας εθνικιστικός πόλεμος που εξαπολύθηκε από τα ναζιστικά τάγματα του Αζόφ, των ορφανών του Μπαντέρα και όλων των ηττημένων του 1945, ενάντια στους λαούς της χαμένης πατρίδας των Μάχνο και των Σταχάνοφ αυτού του κόσμου”, υπό την υψηλή εποπτεία και με τα όπλα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, της Γερμανίας και της ΕΕ.

Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στα τέλη του “σύντομου 20ου αιώνα”, και σε αντίθεση με όσα ξεδιάντροπα ψεύδη ισχυρίζονται τα εγχώρια παπαγαλάκια της ευρωατλαντικής εθνικοφροσύνης και η πρόεδρος της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας” , ο Πόλεμος δεν επέστρεψε στην Ευρώπη του 21ου αιώνα τώρα, το 2022 αλλά το 2014. Η Σφαγή στην Οδησσό, στις 2 Μάη εκείνης της χρονιάς, με τις δεκάδες των δολοφονημένων, βιασμένων, στραγγαλισμένων, καμμένων και σφαγιασμένων αγωνιστών και αγωνιστριών στο Σπίτι των Συνδικάτων, από τους Ουκρανούς ναζιστές εγκληματίες πολέμου, αποτελεί μια από τις πιο ντροπιαστικές και αιματοβαμμένες σελίδες της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας.

Ένας Πόλεμος που αποτέλεσε το ιστορικό σημείο ρήξης, μέσα στο εξελισσόμενο ενδο-ιμπεριαλιστικό ξαναμοίρασμα του κεφαλαιοκρατικού κόσμου σε σφαίρες επιρροής και την κορύφωση της στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, που αποτελεί (διακηρυγμένο πλέον) στόχο των ΗΠΑ, μέσω της επέκτασης του ΝΑΤΟ, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 κι έπειτα, σε αντίθεση με τις μεταψυχροπολεμικές δεσμεύσεις του, στην ανατολική Ευρώπη του πάλαι ποτέ “Συμφώνου της Βαρσοβίας”.

Ένας Πόλεμος μέσα στον οποίο ο ελληνικός αστισμός (τόσο στην εθνικιστική όσο και στην “κοσμοπολίτικη” εκδοχή του) και το Κράτος του δεν στέκουν ουδέτερα αλλά αντίθετα, έχουν φροντίσει να γίνει σαφές το διακομματικό δόγμα “Ανήκομεν εις τη Δύσιν”, παίρνοντας θέση ήδη κατά τη διάρκεια της μνημονιακής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τη νοσηλεία Ουκρανών ναζιστών τραυματιών πολέμου στο ΚΑΤ, τον υπουργό Εξωτερικών να τραγουδάει από την Αττάλεια, αγκαζέ με τον Τούρκο και τους άλλους ΝΑΤΟϊκούς ομολόγους του, we are the world, we are the children” και να απελαύνει (την περίοδο της υπογραφής της αμερικανοκινούμενης “Συμφωνίας των Πρεσπών”) Ρώσους διπλωμάτες.

Με τη χώρα να έχει μετατραπεί ήδη από άκρη σε άκρη σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ευρωτλαντικού Ιμπεριαλισμού, τις ΝΑΤΟϊκές βάσεις του θανάτου από τη Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη, από τον Άραξο μέχρι τη Λάρισα, από την Ανδραβίδα μέχρι τη Σκύρο, να αποτελούν τα μετόπισθεν αυτού του πολεμικού μετώπου, και από την βάση στο Στεφανοβίκειο του Βόλου να έχουν ήδη μετασταθμεύσει στην Πολωνία τα πρώτα ΗΠΑτζίδικα ελικόπτερα “Απάτσι”.

Με το ελληνικό “κράτος – γεωπολιτικό μεντεσέ” [2] (σύμφωνα με τον ορισμό που τού έδωσε προ ετών ο νυν πολυχρονεμένος Πρέσβης στην Αθήνα και πρώην “αρχιτέκτονας της νίκης” του νεοφιλελεύθερου – ναζιστικού πραξικοπήματος στο Κίεβο το 2014 Τζέφρυ Πάϊατ), ν’ αποτελεί διαχρονικά τον καλύτερο πελάτη των πολεμικών βιομηχανιών, μέσα από τα αστρονομικά εξοπλιστικά προγράμματα δίχως τέλος και τον λογαριασμό ν’ ανεβαίνει διαρκώς, μετά και την υπογραφή των πρόσφατων πολεμικών συμφωνιών με Γαλλία και ΗΠΑ.

Με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να συμμετέχουν ήδη ενεργά σε πλήθος στρατιωτικών ΝΑΤΟϊκών αποστολών στα διάφορα μέτωπα αυτού του ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Με την πιο νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη του υιού, διά στόματος του υπουργού “Άμυνας”, να έχει δηλώσει ήδη την προθυμία της “οι Έλληνες να ματώσουν στο μέλλον δίπλα στους Αμερικάνους” και την αξιωματική αντιπολίτευση των πρώην ευρω“κομμουνιστών” και νυν ευρωατλαντικών, αυτοαποκαλούμενων “αριστερών” της Κουμουνδούρου, να έχει ήδη φροντίσει να δώσει και πάλι τα διαπιστευτήρια της σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Οι εμπρηστικές πρωθυπουργικές δηλώσεις και η τυχοδιωχτική επιλογή για άμεση εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας, με την αποστολή πολεμικού υλικού (40 τόνους κατασχεμένων καλάσνικοφ, αντιαρματικών ρουκετών και πυρομαχικών), υπό τη συνοδεία του υφυπουργού “Άμυνας”, για την ενίσχυση της νεοφιλελεύθερού – ακροδεξιού καθεστώτος του πρώην γελωτοποιού Ζελένσκι και των ταγμάτων εφόδου των ναζιστών συμμάχων του, ανεβάζει επικίνδυνα τη θερμοκρασία στις ελληνορωσικές διπλωματικές σχέσεις και δένει περαιτέρω τις τύχες της χώρας με τις επιδιώξεις του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού.

Έναν αιώνα μετά τη στρατιωτική εκστρατεία στην Μικρά Ασία, προς υπεράσπιση των συμφερόντων των δυτικών ιμπερια-ληστών “συμμάχων και προστατών”, η οποία και ολοκληρώθηκε με την Καταστροφή και την Προσφυγιά του 1922, η σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα της ντόπιας αστικής Τάξης και του Κράτους της, για γεωπολιτική αναβάθμιση στα πλαίσια του εντεινόμενου ενδοαστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, εγκυμονεί εξίσου οδυνηρές συνέπειες και αφήνει ορθάνοιχτο το πολεμικό ενδεχόμενο.

Την ίδια στιγμή, το Βερολίνο ανακοινώνει εξοπλιστικό πρόγραμμα – μαμούθ 100 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην μεταπολεμική “δημοκρατική” ιστορία του πρώην Γ’ Ράιχ, το Παρίσι και όλη η ΕΕ στοιχίζονται ΝΑΤΟϊκά με την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στο Κίεβο, ενώ τα πολεμικά σύννεφα που υψώνονται από την Ουκρανία, εμφανίζονται απειλητικά μέχρι και πάνω από την πάλαι ποτέ “ουδέτερη” Σκανδιναβία.

Η ενεργειακή κρίση με “το ράλι των τιμών” πετρελαίου και φυσικού αερίου συνεχίζεται και ο οικονομικός πόλεμος οξύνεται μέσα από τις κυρώσεις των ΗΠΑ- Μεγάλης Βρετανίας- ΕΕ, που στοχεύουν στον αποκλεισμό των κεφαλαίων της ρώσικης νέας ολιγαρχίας από το διεθνοποιημένο διατραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξαιρώντας (τουλάχιστον προς το παρόν), από τη λίστα αυτών των πρωτοφανών κυρώσεων, τις ροές του χρήματος που σχετίζονται με τον τομέα της Ενέργειας και την “οικονομία των αγωγών”.

Η θύελλα που προμηνυόταν από τα σημάδια των σύγχρονων καιρών πυκνώνει, ο κίνδυνος γενίκευσης της πολεμικής σύρραξης αιωρείται πάνω από την Ευρώπη, όπου -όπως είχε προεξοφλήσει και η πρώην καγκελάριος Μέρκελ- “δεν πρέπει να θεωρούμε την ειρήνη δεδομένη” και η πυρηνική απειλή επιστρέφει και πάλι για τα καλά, πάνω από όλη την ανθρωπότητα.

[…] Και στην Ουκρανία υπάρχει φτώχεια και πληθωρισμός, αλλά στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέσκ (DPR) και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ (LPR) η κατάσταση είναι πολύ πιο άσχημη. Διεξάγεται ένας περίεργος πόλεμος. Υπογράφονται εκεχειρίες που δεν τηρούνται από κανέναν. Η ηλεκτρική ενέργεια, το αέριο και το κάρβουνο διασχίζουν τις γραμμές των αντιμαχόμενων. Η μαύρη αγορά ανθεί. Οι τοπικές ελίτ κάνουν εμπόριο και μπίζνες πίσω από την πλάτη των στρατευμάτων, ενώ οι μόνοι που πολεμάνε (και από τις δύο πλευρές) είναι οι εργάτες και οι χωρικοί. Όταν έγιναν νέες εκλογές το φθινόπωρο του 2014, οι αντι-Μεϊντάν ολιγάρχες Zakharchenko και Plotniskiy μπόρεσαν να θέσουν υποψηφιότητα, ενώ οι Κομμουνιστές αποκλείστηκαν. Όλα αυτά προκαλούν δυσφορία τόσο στον κόσμο όσο και στους στρατιώτες της Νοβορωσίας. Έχω μιλήσει με πολλούς στρατευμένους της βάσης, θέλουν αυτή η κατάσταση ν’ αλλάξει. Θέλουν να τελειώνουν με τους ολιγάρχες και να εθνικοποιήσουν τις επιχειρήσεις. Θέλουν να πάνε να πολεμήσουν ξέροντας ότι δίνουν τη ζωή τους για τα δικά τους εργοστάσια, τα δικά τους ορυχεία, τα δικά τους εδάφη και όχι για τις αστικές ελίτ που απλώς αντικατέστησαν την ουκρανική σημαία μ’ εκείνη της DPR. Αυτός θα είναι και ο λόγος για τον οποίο θα ξεσπάσει ο εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος […]” [3].

Ο αντικομμουνιστής πρώην KGBίτης Πούτιν, ο νεοκαπιταλιστής πρόεδρος αυτής της πυρηνικής υπερδύναμης, αποτελεί τον εθνικιστή πολιτικό εκπρόσωπο της ρώσικης νέας ολιγαρχίας, αυτής της σοβινιστικής κλίκας που (εδώ και μια τριακονταετία) συνέδεσε τις τύχες της με το πλιατσικολόγημα της γης και όλων των πλουτοπαραγωγικών υποδομών και πηγών, μετά την ενδογενή κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ, με το κυριολεκτικό κοινωνικό ολοκαύτωμα που επακολούθησε για ολόκληρες γενιές των Σοβιετικών λαών, το οποίο είχε ως συνέπεια ακόμα και τη μείωση των πληθυσμών τους.

Μια ολιγαρχική Τάξη που έλκει την καταγωγή της από τον αντιδραστικό δεσποτισμό του αυτοκρατορικού τσαρισμού, η οποία αφού πρώτα προσάρτησε την Κριμαία και στη συνέχεια επικράτησε σ’ αυτόν τον εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, κατά τη διάρκεια της γνήσιας αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής – αντιολιγαρχικής Εξέγερσης του εργαζόμενου λαού στο Ντονμπάς (ακόμα και μέσα από τη φυσική εξόντωση των διεθνιστών κομμουνιστών ταξιαρχιτών που πάλεψαν ηρωικά, με το όπλο στο χέρι ενάντια στο ναζισμό του 21ου αιώνα, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα για πραγματική Αυτοδιάθεση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέσκ και του Λουγκάνσκ), αμφισβητεί πλέον συνολικά, υπό τους ήχους των αρμάτων μάχης και των βομβαρδιστικών της, την εδαφική ακεραιότητα ολόκληρης της ουκρανικής επικράτειας.

Με τις μάχες να μαίνονται και τις ουκρανικές μεγαλουπόλεις να βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας από τον ρωσικό στρατό. Με τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις διεθνιστών και διεθνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών σε πολλές πόλεις της Ρωσίας, να χτυπιούνται άγρια από την κρατική καταστολή και να μετράνε εκατοντάδες συλλήψεις. Με τα ουκρανικά ναζιστικά τάγματα εφόδου να συνεχίζουν να σφαγιάζουν τους λαούς της Αζοφικής Θάλασσας και να κρατούν σε κατάσταση ομηρίας τον άμαχο πληθυσμό, την ώρα που η ουκρανική προεδρία καλεί εθελοντές ομοϊδεάτες τους, απ’ όλο τον κόσμο, για τη “συγκρότηση Λεγεώνας Ξένων που θα πολεμήσουν τους Ρώσους”. Με σύσσωμες τις δυνάμεις του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού, τους ουσιαστικούς υποκινητές αυτού του πολύχρονου μακελειού, να εξακολουθούν να στηρίζουν πολιτικά – οικονομικά – στρατιωτικά το νεοφιλελεύθερο – ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου και την δυτικόφιλη ολιγαρχία του, διεξάγοντας ακόμα έναν “πόλεμο δια αντιπροσώπων”, με μοναδικά θύματα τους ίδιους τους λαούς και την εργατική Τάξη της Ουκρανίας.

Αυτή είναι η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία μέσα στην οποία καλούμαστε να πάρουμε θέση και να οργανωθούμε, να κινητοποιηθούμε και να αγωνιστούμε για το σταμάτημα αυτού του άδικου Πολέμου.

Οι λαοί της Ουκρανίας, από το Κίεβο μέχρι το Χάρκοβο, από τη Μαριούπολη μέχρι την Οδησσό και το Ντονμπάς, δεν έχουν ανάγκη από “προστάτες” και “απελευθερωτές” αλλά -όπως όλοι οι λαοί του κόσμου- έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην Ειρήνη και την Αυτοδιάθεση, με την Ιστορία να συνεχίζει να διδάσκει ότι “κανένας λαός δεν μπορεί να απελευθερωθεί ο ίδιος εφόσον καταπιέζει άλλους λαούς”.

Σε αυτούς τους ζοφερούς καιρούς της αδιάκοπης Κρίσης και της Πανδημίας που επιτάχυνε τις εξελίξεις (μεταξύ άλλων και) στα πεδία των σύγχρονων μαχών, στο ανατολικό – ευρωπαϊκό μέτωπο του ιμπεριαλιστικού Πολέμου, οι δοσμένες συνθήκες συνεχίζουν να ορίζουν και τα σύγχρονα προλεταριακά – διεθνιστικά καθήκοντα, τόσο στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις όσο και στις καπιταλιστικές περιφέρειες αυτού του σύγχρονου σφαγείου.

Η μακρόχρονη εγχώρια αλλά και διεθνής οπισθοχώρηση του δικούς μας στρατοπέδου από το προσκήνιο, του στρατοπέδου των εργαζόμενων λαών που αποτελούν διαχρονικά και τα μόνα πραγματικά θύματα των ιμπεριαλιστικών Πολέμων που εξαπολύονται από τους δυνάστες τους, και η επακόλουθη απουσία ενός μαζικού και μαχητικού αντιπολεμικού διεθνιστικού κινήματος, ικανού να επιβάλλει την Ειρήνη και τον τερματισμό αυτής της άδικης ανθρωποσφαγής, καθιστούν το μέλλον σε ολοένα και πιο ζοφερό. Η ανατροπή αυτών των δυσμενέστατων συσχετισμών πρέπει ν’ αποτελεί το πρωταρχικό και αδιαπραγμάτευτο καθήκον για κάθε αναρχικό και κομμουνιστή, για κάθε αναρχική και κομμουνίστρια που αγωνίζεται ενάντια στο Κεφάλαιο & τα Κράτη του, ενάντια στο Φασισμό & τον Ιμπεριαλισμό.

Όπως ισχύει από τους καιρούς του Σπάρτακου, ο δικός μας κύριος Εχθρός συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα: Μέσα στην Ελλάδα. Μέσα στην ΕΕ. Μέσα στο ΝΑΤΟ. Για το σταμάτημα του ιμπεριαλιστικού Πολέμου στην Ουκρανία, να αγωνιστούμε κάτω από τις δικές μας Σημαίες και όχι κάτω από αυτές των ιμπερια-ληστών μακελάρηδων των λαών, να γίνουμε η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια της φονικής πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ και της βιομηχανίας παραγωγής καθεστωτικού ψεύδους & προπαγάνδας των ΜΜΕ του.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΣ – ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚOΣΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΤΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

70 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΟΥΝΤΕΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ & ΠΟΛΕΜΟΙ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ.

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ. ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΟΛΟΙ & OΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, 28 Φλεβάρη 2022

Σημειώσεις.

[1] Απόσπασμα από Συνέντευξη στη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια του ρώσου επαναστάτη κομμουνιστή Andrew Sokolov, κρατούμενου στην Ουκρανία (Αύγουστος 2015), διαθέσιμη στα ελληνικά στο prolprot.espivblogs.net. Περιλαμβανόταν στο 3ο τεύχος της πολιτικής επιθεώρησης ΜΟΛΟΤ (Αθήνα, Νοέμβρης 2016)

[2] Περισσότερα στοιχεία στη συλλογή κειμένων του συντρόφου, πολιτικού κρατούμενου Πολύκαρπου Γεωργιάδη “Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος” (εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, Αθήνα 2021).

[3] Απόσπασμα από Συνέντευξη στη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια του ρώσου επαναστάτη κομμουνιστή Andrew Sokolov, κρατούμενου στην Ουκρανία (Αύγουστος 2015), ο.π.

Κίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ. Δίκη. Δευτέρα 14 Φλεβάρη. Εφετείο Αθηνών. 9.00

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Τι τάχα αν είσαι φυλακή;

Να μη λυγάς!

αυτό είν’ όλο.

Δεν είναι άλλη συμβουλή.”

Ναζίμ Χικμέτ

Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι, που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα ‘ζησε άσκοπα, για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει … να πει: Όλη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου – στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.”

Νικολάι Οστρόφσκι

Στις 23 Σεπτέμβρη 2020, μετά από δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα, συλλαμβάνονται από την «αντι»τρομοκρατική οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ., την επόμενη μέρα εισβάλουν στο σπίτι του δεύτερου όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικο του E.M. Μετά από έρευνα που ακολούθησε στην νόμιμα νοικιασμένη αποθήκη βιβλίων του Π.Γ. και την ανεύρεση ποσότητας εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και σφαιρών διατάσσεται η προφυλάκιση του συντρόφου με διογκωμένο κατηγορητήριο.

Αμέσως μετά τις συλλήψεις των συντρόφων, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ξεκινάνε τις γνωστές “διαρροές” και μιλούν για “άρωμα τρομοκρατίας” αρχικά, για εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών στη συνέχεια, σε ένα κρεσέντο τρομο-υστερίας συνεχίζουν να αναπαράγουν και να επινοούν καταφανή ψέματα. Μιλούν μέχρι και για την ύπαρξη έτοιμης προς χρήση βόμβας, αναιρώντας μέχρι και τις φωτογραφίες που παρουσιάζουν την ίδια στιγμή στα “ρεπορτάζ” τους. Τις επόμενες μέρες «αντι»τρομοκρατική και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία, συνεχίζουν να στοχοποιούν τους συντρόφους αλλά και την Ταξική Αντεπίθεση, την πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχουν οι 2 σύντροφοι, με παρακολουθήσεις και εισβολές σε σπίτια, ενώ διαρρέουν ότι δήθεν βρέθηκε πρωτότυπη προκήρυξη της ΟΛΑ. Το φιάσκο όμως της «αντι»τρομοκρατικής είναι τέτοιο, όπου όταν ορίζεται εμπειρογνώμονας από την υπεράσπιση, οι μπάτσοι αναγκάζονται να ανασκευάσουν και να παραδεχθούν ότι η προκήρυξη ήταν κατεβασμένη από το διαδίκτυο.

Ο σύντροφος βρίσκεται στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών γιατί για περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι αδιάλειπτα παρών στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής του. Είτε κατά την παραμονή του στα κολαστήρια της ελληνικής “δημοκρατίας” στις προγενέστερες περιόδους κράτησής του, είτε με την πολιτική του συλλογικότητα τα τελευταία χρόνια, την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους (για την οποία και συνελήφθη το 2015), την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον Βασίλη Παλαιοκώστα (για την οποία και φυλακίστηκε το 2008), την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τη συμμετοχή του σε αντι-ιμπεριαλιστικούς – αντικαπιταλιστικούς – αντιφασιστικούς και εργατικούς αγώνες και σε τόσες άλλες, μεγάλες ή και μικρότερες, στιγμές της ταξικής πάλης. Παρών στη διάδοση του ανατρεπτικού λόγου, είτε μέσω των εκδόσεων Ασύμμετρη Aπειλή, Μόλοτ και Red n Noir, είτε μέσω του κινηματικού εκδοτικού εγχειρήματος Los Solidarios.

Από τον περσινό Σεπτέμβρη κι έπειτα, ο σύντροφος συνεχίζει να συμβάλει μέσα από τα κελιά των φυλακών -με κείμενα, αναλύσεις και τηλεφωνικές παρεμβάσεις του σε κινηματικές εκδηλώσεις- στον πολιτικό διάλογο, την προλεταριακή αυτομόρφωση, την ιδεολογική ζύμωση και τη θεωρητική συγκρότηση του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, η συλλογή κειμένων του “Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος”.

Ταυτόχρονα, δεν συνήθισε το θάνατο και μαζί με τον συγκρατούμενο του, σύντροφο και πολιτικό κρατούμενο Βαγγέλη Σταθόπουλο δεν έπαψαν να δημοσιοποιούν το αίσχος της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στις φυλακές.

[…] Η απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην υγειονομική κρίση ήταν μία: καταστολή, καταστολή και καταστολή! Το υπουργείο και η Γενική Γραμματεία Εγκληματικής Πολιτικής αντί να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του κατ’ ευφημισμό “σωφρονιστικού συστήματος”, έχουν ξεκινήσει όλο αυτό το διάστημα μια καταιγιστική επικοινωνιακή εκστρατεία ώστε να δοθεί η ψευδής εικόνα στην κοινωνία πως οι φυλακές είναι γεμάτες σουίτες και οι κρατούμενοι ζουν πλουσιοπάροχη ζωή. Έκαναν τα πάντα για να πείσουν την κοινωνία πως η υγειονομική κρίση είναι απόλυτα ελεγχόμενη, ενώ έφτασαν στο σημείο να διαψεύσουν τις συγκεκριμένες και στοιχειοθετημένες καταγγελίες που κάναμε δημόσια και επώνυμα δείχνοντας την παντελή τους άγνοια και αδιαφορία για την πραγματική κατάσταση στις φυλακές. Είναι τόσο τραγελαφικοί, όμως, που στην ουσία μας είπαν πως πολεμάνε τον κορονοϊό με σαμπουάν και αφρόλουτρα […] Καλά θα κάνει, λοιπόν, η Γ.Γ. Εγκληματικής Πολιτικής αντί να φλυαρεί αδιάκοπα και να διασπείρει συκοφαντίες και fake news για την εφιαλτική κατάσταση στις φυλακές, να στρωθεί στη δουλειά και να λάβει άμεσα μέτρα που να εξασφαλίζουν πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. Για να σταματήσει πριν να είναι αργά το καθεστώς της αργής δολοφονίας των χιλιάδων ανθρώπων που στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών των κολαστηρίων, τα οποία κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται “σωφρονιστικά καταστήματα”…

Βαγγέλης Σταθόπουλος, Πολύκαρπος Γεωργιάδης.

Φυλακή Λάρισας, 03/02/2021

Εν μέσω της τέταρτης φάσης της πανδημίας και αυτής της εγκληματικής διαχείρισής της, οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα άλλο, εντός και εκτός των τειχών, πέρα από την όξυνση της καταστολής. Απαγορεύοντας διαδηλώσεις και ξυλοκοπώντας διαδηλωτές, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα να δολοφονούν εν ψυχρώ και να συγχαίρονται από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, όπως στην περίπτωση του 18 χρόνου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, στήνοντας σκευωρίες εναντίον αγωνιστών με βάση μόνο το DNA, όπως πχ στις πρόσφατες περιπτώσεις των συντρόφων Κώστα Κ. και Χάρη Μ. καθώς και σ’ εκείνη των 14 διωκόμενων φοιτητών για την κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΜΠ το προπερσινό Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια του απαγορευμένου τριήμερου εορτασμού για την 47η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η κυβέρνηση, οξύνοντας την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, μάς υπενθυμίζει ότι την ώρα που η εργατική Τάξη φτωχοποιείται περαιτέρω, οι αγωνιστές στοχοποιούνται και καταστέλλονται και για την Υγεία δεν δίνεται ούτε ένα ευρώ, λεφτά υπάρχουν αφειδώς για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και τους κλινικάρχες. Την ώρα που οι εργατικές διαδηλώσεις και το δικαίωμα στην απεργία ποινικοποιούνται, οι εργαζόμενοι απολύονται στο σωρό ή οι σχέσεις εργασίας τους ελαστικοποιούνται, τα εργατικά κεκτημένα χάνονται το ένα μετά το άλλο, για τους εξοπλισμούς (των -ως επί των πλείστων- ανεμβολίαστων και αντιεμβολιαστών) αστυνομικών δίνονται δεκάδες εκατομμύρια. Την ώρα που η ανεργία εκτοξεύεται και η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, το πολυεθνικό προλεταριάτο υποβαθμίζεται και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στοιβάζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται βίαια, αγοράζονται Ραφάλ και η Ελλάδα μετατρέπεται περαιτέρω -με τη βούλα της πρόσφατης στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ- σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση.

Το αστικό Κράτος γνωρίζει ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις στη ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του θα οξυνθούν και απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο θωρακίζεται. Χτίζονται νέες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, η εργατική νομοθεσία γίνεται κουρελόχαρτο, o ποινικός και ο σωφρονιστικός κώδικας αυστηροποιούνται, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες στοχοποιούνται, διώκονται, φυλακίζονται.

Σε αυτό το πλαίσιο ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης βρίσκεται για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο των αστυνομοδικαστικών μηχανισμών. Γιατί δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, γιατί δεν παραιτήθηκε, δεν ιδιώτευσε. Γιατί στον ανειρήνευτο ταξικό πόλεμο ήταν, είναι και θα είναι με την πλευρά των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί είναι με την πλευρά αυτών που “έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο”.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Στηρίζουμε τη Συγκέντρωση -Πορεία που καλείται από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές το Σάββατο 12 Φλεβάρη στην πλατεία Εξαρχείων στις 20.00

Δίκη. Δευτέρα 14 Φλεβάρη. Εφετείο Αθηνών (οδός Λουκάρεως) στις 9.00 πμ.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Φλεβάρης 2022

Κίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]: Κινήσεις προπαγάνδισης της Διαδήλωσης ενάντια στην εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας στο Σύνταγμα (Σάββατο 5.2, 13.00)

Εν όψει της Διαδήλωσης του ερχόμενου Σαββάτου 5 Φλεβάρη στο Σύνταγμα, αναρτήσαμε πανό στο σταθμό ΗΣΑΠ των Πετραλώνων, κολλήσαμε αφίσες και ρίξαμε τρικάκια του διασυλλογικού καλέσματος σε διάφορες γειτονιές του κέντρου και συνοικιών της αθηναϊκής μητρόπολης (3ης Σεπτεμβρίου, Αριστοτέλους, Πετράλωνα, Κουκάκι) ενώ στηρίξαμε τη μικροφωνική Συγκέντρωση του Σαββάτου 29ης Γενάρη στην πλατεία Εξαρχείων που καλέστηκε από την Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών).

Οι παρεμβάσεις και οι κινήσεις προπαγάνδισης συνεχίζονται.

Ενάντια στην εγκληματική κρατική διαχείριση & απέναντι στον ανορθολογισμό της άρνησης της πανδημίας.

Αντίσταση στο Έγκλημα, για την υπεράσπιση της Ζωής & της Αξιοπρέπειας της Κοινωνικής Βάσης.

Άμεση Ενίσχυση της Δημόσιας Υγείας & Αλληλεγγύη στους Υγειονομικούς που αγωνίζονται ενάντια στην υποβάθμιση του ΕΣΥ.

Όλοι & Όλες στη Διαδήλωση του Σαββάτου 5 Φλεβάρη στο Σύνταγμα στις 13.00

Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος της Κίνησης της Βιολέττας (ΚτΒ) που μοιράστηκε (μεταξύ άλλων και) στη Συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 27 Γενάρη στο αστυνομοκρατούμενο Υπουργείο Υγείας με τη συμμετοχή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών. Continue reading