Αυτό το Σάββατο, 20/6/2015, στις 8 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί στη Στρούγκα (Δεκελείας 116, Ν. Φιλαδέλφεια) μια εκδήλωση για τον εγκλεισμό, τη βία, τους καταναγκασμούς, αλλά και την πολιτική χειραφέτηση και τους αγώνες για την ελευθερία μέσα κι έξω απ΄ τα κελιά

Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Οι Βροχοποιοί» (εκδόσεις Διάδοση, 2015).

Θα παραβρεθούν πρώην κρατούμενοι και κρατούμενες των ελληνικών φυλακών

αναδημοσίευση από Κατάληψη Στρούγκα

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει την υπογραφή μιας νέας δανειακής σύμβασης, που θα συνοδεύεται από ένα καινούριο δυσβάσταχτο μνημόνιο, συνεχίζοντας τις πολιτικές της κοινωνικής λεηλασίας και της ταξικής αφαίμαξης. Όπως και οι προκάτοχοί της συνεχίζει να εξυπηρετεί το σκοπό της κερδοφορίας του κεφαλαίου εις βάρος των προλεταριακών λαϊκών συμφερόντων.

Συνεχίζει, με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και τα σχέδια γεωστρατηγικής αναβάθμισης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, να βαθαίνει το ενδεχόμενο συμμετοχής της Ελλάδας σε πολεμικούς σχεδιασμούς για να ανοίξει ένας καινούριος κύκλος καπιταλιστικής συσσώρευσης.

Ανατρέπεται με την οργάνωση της ταξικής αντεπίθεσης

ενάντια σε ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο

Για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό

Διαδήλωση: 18 Ιουνίου στα Προπύλαια στις 18.00

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/12/14 ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Κυριακή 28 Δεκέμβρη ήταν η όγδοη Κυριακή μέσα στο 2014 και η τρίτη Κυριακή μέσα στο Δεκέμβριο που κράτος και αφεντικά προσπάθησαν να επιβάλλουν το άνοιγμα των καταστημάτων. Το σχετικό νομικό πλαίσιο εκείνη την περίοδο προέβλεπε τη λειτουργία των καταστημάτων για 7 Κυριακές, ενώ μέσα από έναν καταιγισμό τροπολογιών επιβλήθηκε και μια τροπολογία σε άσχετο νόμο που ψηφίστηκε εν μία νυκτί και αύξησε τις εργάσιμες Κυριακές σε 8(!). Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες για τους εργαζόμενους στο χώρο του εμπορίου και των καταστημάτων με τρεις συνεχόμενες εβδομάδες χωρίς ρεπό η ΟΙΥΕ δεν προκηρύσσει απεργία. Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής στο πλαίσιο της υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας κηρύσσει απεργία στον κλάδο του βιβλίου. Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια στηρίζει την απεργιακή κινητοποίηση, ενισχύοντας μαζί με εργαζόμενους και αλληλέγγυους τις απεργιακές περιφρουρήσεις στα καταστήματα Ιανός και Παπασωτηρίου.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης στον Ιανό, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος Καρατζάς Νίκος και η διευθύντρια Λιαποπούλου Μαρία άσκησαν μήνυση και με εντολή τους, τα ΜΑΤ περικύκλωσαν τους απεργούς, τους ψέκασαν με χημικά και τους χτύπησαν. Η απεργιακή περιφρούρηση κράτησε σθεναρή στάση. Ωστόσο, η αστυνομία προχώρησε σε 5 προσαγωγές εκ των οποίων οι 4 μετατράπηκαν σε συλλήψεις (οι δύο απ’ αυτές αφορούσαν περαστικούς!).

Στη συνέχεια οι απεργοί και οι αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν έξω από το A.T. Ακροπόλεως στο οποίο κρατούνταν οι συλληφθέντες και μέλη του ΣΥΒΧΑ κατέθεταν μήνυση εναντίον της εργοδοσίας του Ιανού. Εκεί τα ΜΑΤ επιτέθηκαν ξανά απωθώντας βίαια τους συγκεντρωμένους και προχωρώντας σε 3 ακόμα συλλήψεις μελών σωματείων και εργατικών συλλογικοτήτων. Μάλιστα, τα ΜΑΤ συνέχισαν να βιαιοπραγούν στους συλληφθέντες τόσο κατά τη σύλληψη, όσο και στο κρατητήριο. Αργότερα οι 3 τελευταίοι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης προχώρησε σε εργατική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας στάθηκε πάλι μπροστά στον Ιανό και σε άλλα μεγάλα βιβλιοπωλεία που ήταν ανοιχτά (Παπασωτηρίου και Πολιτεία) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ, όπου παρέμεινε ως αργά το βράδυ. Την επόμενη μέρα οι συλληφθέντες πέρασαν από αυτόφωρο, σε αντίθεση με την εργοδοσία του Ιανού, για την οποία ενώ είχε κατατεθεί μήνυση δεν εντοπίστηκε ποτέ… Η δίκη των συναδέλφων αναβλήθηκε από την έδρα για τις 9 Γενάρη 2015, όπου αναβλήθηκε και πάλι για τις 18 Φλεβάρη και ξαναπήρε αναβολή για τις 16 Ιουνίου.

Η εργοδοσία του Ιανού έχει πλήρη ευθύνη για ό,τι συνέβη εκείνη τη μέρα. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας του βιβλιοπωλείου η εργοδοσία καταπατά τα εργασιακά δικαιώματα και τελευταία  επιβάλλει και τη χρήση καταγραφικών ατομικής απόδοσης scanners (που κρέμονται στο λαιμό των εργαζομένων) και την υποχρεωτική υπογραφή επιστολής από τους εργαζόμενους στην οποία επικροτούν τις τακτικές της εργοδοσίας και λασπώνουν το ΣΥΒΧΑ. Οι μισοί από όσους δεν την υπέγραψαν, εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση ή απολύθηκαν. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, πως η εργοδοσία του «Ιανού» έχει πρωτοστατήσει στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αναγκάζοντας τους εργαζομένους της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να ασπαστούν τη δουλειά τις Κυριακές υπογράφοντας σχετική δήλωση. Σε αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής έδειξε ακόμη πιο καθαρά το πρόσωπο που εμφανίζει εντός του χώρου εργασίας με τακτικές που αποσκοπούν στη φίμωση και τρομοκράτηση των εργαζομένων, με τις πλάτες του κράτους. Ο πολιτισμός που πρεσβεύει είναι χτισμένος πάνω στην εκμετάλλευση εργαζόμενων και τη σύνδεση εξουσίας με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ώστε να εξαλειφθεί κάθε εστία αντίστασης.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής έχει δώσει μια σειρά από αγώνες απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Συνεπώς δε μας εκπλήσσει καθόλου το γεγονός πως η εργοδοσία του Ιανού, όπως αναφέρει και σε σχετική ανακοίνωση ο ΣΥΒΧΑ, εκβίαζε πως δε θα προχωρούσε από την πλευρά της τη διαδικασία διώξεων, με τον όρο ότι το σωματείο θα δεσμευόταν ότι δε θα ασχολούνταν ποτέ ξανά με τον Ιανό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι την μέρα της προκηρυγμένης απεργίας ο νυν κυβερνητικός ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» θα συνδιοργάνωνε εκδήλωση με το βιβλιοπωλείο Ιανός, μέσω εμπορικής συμφωνίας παρά το γεγονός ότι τα στελέχη του πρώτου ήταν ενήμερα για τις εργασιακές συνθήκες και την απεργιακή κινητοποίηση, νομιμοποιώντας έτσι από την πλευρά τους την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Υπό το βάρος της επίθεσης στην απεργιακή κινητοποίηση, που είχε ως αποτέλεσμα συλλήψεις και τραυματισμούς ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» εξαναγκάστηκε να διακόψει τη συνεργασία του με την εργοδοσία του Ιανού.

Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι η επίθεση που δεχτήκαμε συνδέεται άμεσα με την επίθεση που δέχονται όλοι οι εργατικοί αγώνες και εντάσσεται στη στρατηγική που ακολουθούν τα αφεντικά και το κράτος για την καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Χαρακτηριστικό ήταν και το περιστατικό της καταστολής που δέχτηκαν λίγες ημέρες πιο μετά οι εργάτες στο εργοστάσιο «ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Α.Ε» στον Ασπρόπυργο, όταν τα ΜΑΤ χτύπησαν την κατάληψη του εργοστασίου και την απεργία διαρκείας τους και συνέλαβαν 40 εργάτες και αλληλέγγυους. Με την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το κράτος παραμένει εγγυητής των συμφερόντων των αφεντικών. Παρά τις όποιες προεκλογικές δεσμεύσεις η κυβέρνηση συνεχίζει να μην καταργεί το νόμο για τις 8 Κυριακές και να μην κατοχυρώνει την Κυριακή ως αργία, καθώς επίσης δεν έχει επαναφέρει και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα διάφοροι εργατικοί αγώνες συνεχίζουν να χτυπιούνται. Τα σωματεία της Wind και Vodafone σέρνονται στα δικαστήρια από τους εργοδότες και η απεργία τους κηρύσσεται παράνομη και καταχρηστική, ναυτεργάτες καταδικάζονται στα δικαστήρια για τη συμμετοχή τους στις -κατά τα προηγούμενα χρόνια- απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των απλήρωτων απολυμένων εργαζομένων από τα Metropolis παρεμπο-δίζονται από τα ΜΑΤ. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι δολοφονίες εργατών (με αποκορύφωμα τους 4 νεκρούς στα ΕΛΠΕ), που εξακολουθούν να βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα».

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων και δεν κάμπτεται. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας και τα συμφέροντα των εμποροϋπαλλήλων ακόμη πιο δυναμικά. Δίχως να βασιζόμαστε σε σωτήρες, αλλά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας θα βρισκόμαστε στο δρόμο συνεχίζοντας τον δίκαιο, επίμονο και από τα κάτω οργανωμένο αγώνα μας προτάσσοντας «Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!» Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια καλεί σωματεία, εργαζόμενους στο εμπόριο, συνελεύσεις γειτονιών, συλλογικότητες να πάρουν θέση, να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα μας.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Παρασκευή 12 Ιούνη, 6.30μμ, έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στους συλληφθέντες συναδέλφους μας
από την απεργία της Κυριακής 28/12/14
Τρίτη 16 Ιούνη, 9πμ στα δικαστήρια της Ευελπίδων

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 28/12/14

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ KAI 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

Διήμερο Αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης των φυλακισμένων αγωνιστών διοργανώνει το Ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών την Παρασκευή 12 Ιούνη στον πεζόδρομο του Θησείου και το Σάββατο 13 Ιούνη στη Βίλα Ζωγράφου.

Στηρίζουμε τους φυλακισμένους αγωνιστές

που διώκονται για την ανατρεπτική τους δράση

υλικά, ηθικά, πολιτικά

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

Στις 23 Μαρτίου 50χρονος ηλεκτρολόγος βρίσκεται απανθρακωμένος στο καράβι high speed 5 της seaways κατά τη διάρκεια συντήρησής του στο μώλο της Δραπετσώνας.

Την 1 Απριλίου 52χρονος εργολαβικός ανασύρεται νεκρός απο τα εργοτάξια της Λαρκο στη Φθιώτιδα όταν καταπλακώθηκε κατα τη διάρκεια έργων στα μεταλεία.

Στις 8 Μαΐου έξι εργαζόμενοι απο τα διυλυστήρια των ΕΛ.ΠΕ. στον Απρόπυργο μεταφέρονται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο με εγκαύματα έως και 80% μετά απο έκρηξη κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης. Έντεκα μέρες αργότερα, στις 19/5, οι δύο πολυτραυματίες Μπάμπης Δευτεραίος και Ραμαντάν Ντελιλάι δεν τα καταφέρνουν και φεύγουν απο τη ζωή. Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 23/5, την ίδια κατάληξη θα έχει και ο τρίτος εργάτης Αντώνης Αβραμπός, ενώ άλλος ένας παραμένει ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση.

Αυτή η ιστορία κρατάει χρόνια και δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε oύτε τους 14 νεκρούς και 24 τραυματίες της Πετρόλα το Σεπτέμβριο του 1992, ιδιοκτησίας Λάτση.

Οι δολοφονίες των εργατών, που για λόγους ωραιοποίησης και απενεχοποίησης βαφτίζονται από τα αφεντικά και το κράτος ως εργατικά ατυχήματα, δεν είναι ούτε μεμονωμένα περιστατικά, ούτε ατυχή συμβάντα. Είναι η διαρκής καθημερινότητα του κόσμου του κεφαλαίου παγκοσμίως, όπου το ”πέθανα στη δουλειά”, δεν είναι σχήμα λόγου αλλά η κυνική εκμετάλλευση των κορμιών μας που φτάνει ως και το σημείο της εξόντωσης. Έτσι και στην περίπτωση των ΕΛΠΕ (ιδιοκτησίας Λάτση και συμμέτοχο το ελληνικό δημόσιο), για χάρη της κερδοφορίας των αφεντικών, τα έργα γενικής συντήρησης των εγκαταστάσεων (shutdown) είχαν σκοπό να ολοκληρωθούν, εν μέσω αφόρητων πιέσεων και εντατικοποίησης της εργασίας, σε διάστημα 25 ημέρων με το σύνηθες της διαδικασίας να είναι δύο μήνες. Μια συνθήκη που γίνεται ακόμα χειρότερη αν αναλογιστεί κανείς πως από τους 3000 εργαζόμενους, οι 800 είναι μόνιμοι και οι υπόλοιποι απασχολούνται υπό την εποπτεία 38 (υπερ)εργολάβων. Εργολάβοι που πλουτίζουν προσφέροντας χαμηλά μεροκάματα, μιας και οι εργαζόμενοι αμοίβονται ως ωρομίσθιοι κάτω από εξαντλητικές συνθήκες, με τα οκτάωρα να φαντάζουν μακρινά πλέον και τη θέση τους να έχουν πάρει τα συνεχή 12ώρα και 14ωρα, χωρίς υπερωρίες και χωρίς ρεπό, από την έναρξη του έργου. Το παζλ έρχονται να ολοκληρώσουν οι προσλήψεις ανιδείκευτων και ανεκπαίδευτων, ως φθηνό εργατικό δυναμικό που αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ετυχήματος.

Κεντρικό ρόλο φυσικά στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης έχει και το ελληνικό κράτος μαζί με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του. Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης επί μέρες αναλώνεται σε δηλώσεις συλληπητηρίων προς τις οικογένειες των θυμάτων υποσχόμενος εις βάθως διευρεύνηση των αιτιών του ατυχήματος όταν την ίδια στιγμή η μοναδική παρέμβαση που έχει επιχειρήσει είναι η μερική αλλαγή της σύστασης του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας ενώ ταυτοχρόνως καλεί σε κοινή συμπόρευση κυβέρνηση-διοίκηση ΕΛΠΕ και εργαζόμενους για την διασφάληση της αξιοπιστίας της λειτουργίας των διυληστηρίων. Σα να μην έφτανε αυτό, το μοναδικό πόρισμα που έχει προκύψει ως τώρα μεταθέτει τις ευθύνες σε ανθρώπινο λάθος αγνοώντας επιδεικτικά τις συνθήκες εκείνες που επιτρέπουν την εκδήλωσή του. Αν η κυβέρνηση και ο υπουργός θέλουν να βρουν τους ενόχους ας κοιτάξουν στον καθρέφτη και ας σταματήσουν να στρουθοκαμηλίζουν, η συνενοχή τους στο εργοδοτικό έγκλημα δεν αποκρύβεται με δηλώσεις καλής θέλησης. Το αίμα των νεκρών κυλάει και στα δικά τους χέρια.

Η περίπτωση των ΕΛΠΕ δεν αποτελεί μια κακιά στιγμή του ελληνικού καπιταλισμού, αντιθέτως συμπυκνώνει με τον πιο ωμό τρόπο την καθημερινότητα των απο κάτω σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς. Τα ελληνικά αφεντικά επιτάσσουν εντατικοποιημένες εργατοώρες αδιαφορώντας για τις συνθήκες εργασίας που μας καθιστούν αναλώσιμους στο βωμό του κέρδους. Μας θέλουν πειθήνιους και παραγωγικούς με κάθε κόστος, να έχουμε σκυφτό το κεφάλι ακόμα κι όταν ο θάνατος παραμονεύει, ακόμα κι όταν βλέπουμε τους συναδέλφους μας να χάνονται δίνοντας αίμα απο τη ζωή τους στα γρανάζια του κεφαλαίου.

Απο θέση μάχης λοιπόν ενάντια στον πόλεμο που μαίνεται οφείλουμε να υψώσουμε συλλογικά και αυτόνομα το ανάστημά μας· ως εργάτες και εργάτριες στη βάση των κοινών μας συμφερόντων, μακρυά απο τις διαιρέσεις του κεφαλαίου που μας θέλει μόνους και κατακερματισμένους. Μόνο όταν αντιληφθούμε τις κοινές μας καταβολές, τη θέση απο την οποία αναπαράγουμε την ίδια μας τη ζωή θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στο μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Είναι εκείνα τα σημεία του χωροχρόνου που οργανωνόμαστε δημιουργικά, παίρνουμε πίσω τον κλεμμένο χρόνο, φτιάχνουμε τις δικές μας κοινότητες αγώνα και διεκδικούμε αδιαπραγμάτευτα και συγκρουσιακά τις ανάγκες μας, τις ανάγκες της τάξης μας. Απέναντι στην υποτίμηση των ζωών μας, την ανασφάλεια και τα μεροκάματα του τρόμου, να δώσουμε μάχη για όλα αυτά που χάσαμε, για όλα αυτά που συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε, για όλα αυτά που είναι δικά μας.

 Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ  13/6 – ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, 12:30

Σύμπραξη Αναρχικών / Αντιεξουσιαστών ενάντια στην ταξική ειρήνη

Σύντροφοι/ισσες.

αναδημοσίευση από Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων

Στις 22 Μαΐου θα αρχίσει το εφετείο της πρώτης δίκης της υπόθεσης του Επαναστατικού Αγώνα.

Η πρώτη δίκη της οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα διήρκεσε από τις 5 Οκτωβρίου 2011 ως τις 3 Απριλίου 2013 και ήταν μια πολιτική δίκη, ένα βήμα υπεράσπισης του ένοπλου αγώνα καθώς και των ενεργειών της οργάνωσης το διάστημα 2003-2010, ήταν ένα πολιτικό βήμα υπεράσπισης της κοινωνικής επανάστασης και καταγγελίας του κεφαλαίου και του κράτους.

Το δικαστήριο καταδίκασε σε 50 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση τα τρία μέλη του Επαναστατικού Αγώνα,  Πόλα Ρούπα, Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά ενώ από 7 χρόνια επέβαλε στους Βαγγέλη Σταθόπουλο και Χριστόφορο Κορτέση.

Όπως στο πρώτο δικαστήριο έτσι και στο εφετείο που ξεκινάει στις 22 Μαΐου δεν θα δικαστεί ο Επαναστατικός Αγώνας ως «τρομοκρατική» οργάνωση. Θα ξανακουστεί το κατηγορητήριο του Επαναστατικού Αγώνα και των συντρόφων που δικάζονται για την ίδια υπόθεση εναντίον του κεφαλαίου και του κράτους, προωθώντας με τον λόγο τους τον αγώνα για Ανατροπή και Επανάσταση.

Αλληλεγγύη  στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά και στους συντρόφους Βαγγέλη Σταθόπουλο και Χριστόφορο Κορτέση που δικάζονται για την ίδια υπόθεση

Αλληλεγγύη στην καταζητούμενη και επικηρυγμένη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα

μέλος του Επαναστατικού Αγώνα.

Καλούμε την Παρασκευή 22 Μαΐου στις 9πμ στις Φυλακές Κορυδαλλού

να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους που δικάζονται

 Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Σωματεία βάσης, ταξικοί συνδικαλιστικοί αγώνες και η προσπάθεια εγκληματοποίησής τους από κράτος και αφεντικά μέσω της αναβίωσης του συνδικαλιστικού της ασφάλειας.

Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό δεν είναι πρωτόγνωρη. Έτσι, βλέπουμε να επανεμφανίζεται σήμερα και πάλι στο προσκήνιο το αφήγημα που θέλει τους συνδικαλιστές βάσης να συστήνουν σωρηδόν «εγκληματικές οργανώσεις» και οι εργατικές διεκδικήσεις, οι στάσεις εργασίας, οι απεργίες και κάθε είδους εργατική παρέμβαση να βαφτίζονται εκβιασμός και εγκληματική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο τα αφεντικά επιδιώκουν να μας επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή. Απέναντί τους οφείλουμε να ορθώσουμε αντιστάσεις, να δυναμώσουμε τον συνδικαλισμό βάσης και να προωθήσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς.

ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!

Τα προηγούμενα χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η ΕΕ είναι μια ισότιμη οικονομικοπολιτική ένωση των λαών. Το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και οι καταστραφικές της συνέπειες κυρίως για τις φτωχότερες χώρες του νότου έρχεται να αποκαλύψει σε όλο και περισσότερους τόσο τις σχέσεις ανισομετρίας μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ όσο και τη συμμαχία των εγχώριων αστικών τάξεων εις βάρος των προλεταριακών συμφερόντων. Άλλωστε η υποτίμηση της εργασίας σε όλες τις χώρες της ΕΕ είναι κεντρική στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου για την έξοδο από την κρίση.

Μέσα σε αυτό το πολεμικό περιβάλλον, που δεσπόζει ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός, οι μηχανισμοί του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ, η θέση της Γερμανίας είναι κομβική. Αποτελώντας τον πυρήνα της ΕΕ έχει ειδικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων εκείνων που οδηγούν τους λαούς των χωρών της περιφέρειας στην απόλυτη εξαθλίωση, προκειμένου να παγιωθούν και να ενισχυθούν τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου, οι ορέξεις του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας συμβάλει, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, στην εμπέδωση του δόγματος ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν αναγκαίες συνθήκες για την ύπαρξη της Ελλάδας, υποσχόμενη παράλληλα το σκίσιμο των μνημονίων μέσω ενός εποικοδομητικού διαλόγου με τους «θεσμούς», έχει ήδη υποκύψει στην υπογραφή παράτασης του μνημονίου και την πλήρη αναγνώριση του χρέους.

Οι αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης της κρίσης εντός της ΕΕ κρατάνε αυτή τη στιγμή μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας σε θέση αναμονής. Μια στάση που αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί καταστροφική, καθώς μόνο η οργάνωση της τάξης μας και ο αγώνας με όλα τα μέσα μπορούν να θέσουν τους όρους για το γκρέμισμα των καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, να ανοίξουν το δρόμο για την κοινωνική επανάσταση.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ & ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

Διαδηλώσεις:

Δευτέρα 11/5

18:00, συγκέντρωση στα Προπύλαια, πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ

Σάββατο 23/5

12:00, συγκέντρωση στην Ομόνοια, πορεία προς τη Γερμανική Πρεσβεία

Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη και την παράταση της μνημονιακής πολιτικής, ακόμα ένα Eurogroup στις 11 Μάη έρχεται να προλειάνει το έδαφος για την υπογραφή μιας νέας δανειακής σύμβασης κι ενός καινούργιου μνημονίου. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ παίρνει τη σκυτάλη των αντικοινωνικών πολιτικών που επιτάσσουν τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια σε συνεργασία με την εγχώρια αστική τάξη (ΣΕΒ, εφοπλιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο) και συμπυκνώνονται στις μειώσεις μισθούς και συντάξεων, στην απελευθέρωση των απολύσεων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην παραπέρα επέκταση της κοινωνικής λεηλασίας.

Τα προλεταριακά λαϊκά συμφέροντα μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο μέσα από τη σύγκρουση με την ΕΕ και τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Μόνο η οργάνωση της τάξης μας μπορεί να σταθεί πραγματικό ανάχωμα στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και τις πολιτικές της κοινωνικής ερημοποίησης.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΦΙΛΟΛΑΪΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ  ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΕ

ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Διαδήλωση: Προπύλαια 11 Μάη στις 18.00

Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Κόκκινη Γραμμή – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση