Σύντροφοι,
Οι αραβικές εξεγέρσεις, το Occupy Wall Street και οι άλλοι ξεσηκωμοί ανά τον κόσμο από το 2011 άνοιξαν περισσότερες πόρτες ώστε να επικοινωνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε περισσότερο από ποτέ πώς οι αγώνες μας κατά του κράτους και των κυρίαρχων δομών εξουσίας είναι διασυνδεδεμένοι και όμοιοι. Η μάχη μας κατά του κτήνους είναι μία· μαθαίνουμε και εμπνεόμαστε από παλιούς και τωρινούς αγώνες σας, όπως επίσης ξέρουμε ότι και σεις μαθαίνετε κι εμπνέεστε από δικούς μας αγώνες. Παρ’ όλ’ αυτά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να κάνουμε για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον και να κλιμακώσουμε την κοινή μας μάχη.
Η συλλογικότητά μας είναι μια μικρή ομάδα ριζοσπαστών, οικολόγων, αναρχικών και φεμινιστών και δεν έχουμε κάνει και πολλά, αν συγκριθούμε με τις μεγάλες θυσίες πολλών συντρόφων μας αλλού. Όμως, γνωρίζουμε πως εκφράζουμε τις απόψεις πολλών συντρόφων μας στον αραβικό κόσμο, από το Μαρόκο ως τη Συρία, που αντιμετώπισαν τα ίδια διλήμματα επικοινωνώντας με Δυτικούς συντρόφους τους.
Γνωρίζουμε ότι πολλές καλές ενέργειες πραγματοποιούνται και ειλικρινείς προσπάθειες προς κάθε κατεύθυνση και ζωές που τίθενται σε κίνδυνο, αλλά επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι ο ριζοσπαστικός αντιεξουσιαστικός χώρος στη Δύση και ιδίως στη Βόρεια Αμερική, κυριαρχείται από το στενό πλαίσιο μία και μόνης «πολιτικά ορθής» ιδεολογίας. Είναι μια χαρά αν οι ιδεολογικές και τακτικές παράμετροι που επιλέγετε έχουν αποτέλεσμα για σας, αλλά δεν έχουν αποτέλεσμα για όλους και, σίγουρα, όχι για μας. Έτσι είναι ατυχές το ότι σε πολλές συναντήσεις με Βορειοαμερικανούς αναρχικούς (και σε μικρότερη έκταση με Ευρωπαίους αναρχικούς), κάποιοι από τους συντρόφους μας προσπαθούσαν πάντα να επιβάλουν την πολιτικά ορθή ιδεολογία τους σε μας.
Είναι επίσης ατυχές ότι πολλοί από τους συντρόφους μας στη Δύση έχουν αφομοιώσει το ύφος πατροναρίσματος των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεών τους και το χρησιμοποιούν ασυνείδητα απέναντι στους συντρόφους τους από τον τρίτο κόσμο. Πάρα πολλές φορές πετύχαμε τους συντρόφους μας να μας υπαγορεύουν με ποιόν θα έπρεπε να συμμαχήσουμε ή πώς θα έπρεπε να είναι η στάση μας σε δικά μας θέματα, όπως το πολιτικό Ισλάμ, η επανάσταση στη Συρία, αντικυβερνητικές τακτικές και ριζοσπαστικές οικολογικές και φεμινιστικές οργανώσεις.
Εκτιμούμε τη συνεισφορά και τον διάλογο και νομίζουμε ότι είναι επιθυμητά και αναγκαία, αλλά αισθανόμαστε ότι υπάρχουν πολλές ασυνείδητες προσδοκίες ότι θα πρέπει να γίνουμε μια άλλη εκδοχή σας. Και δε θέλουμε. Όντας στο άλλο μέρος της εξίσωσης, αυτό που δέχεται πυραύλους από drones, βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου και ιμπεριαλισμό εδώ και δεκαετίες, μπορούμε ειλικρινά να πούμε πως ό,τι δοκιμάσατε δεν είχε καλό αποτέλεσμα για μας και, φαίνεται, ούτε και για σας.
Ζώντας κάτω από αυταρχικά καθεστώτα για δεκαετίες, πολλοί από μας είναι αντιεξουσιαστές από ένστικτο· φοιτητές και εργάτες και καλλιτέχνες και πατέρες και μητέρες και νέοι και γέροι. Σχεδόν όλοι μας είχαμε προσωπικά να γευτούμε και να επιβιώσουμε της κρατικής καταπίεσης τα τελευταία δυο χρόνια. Παρ’ όλ’ αυτά, οι περισσότεροι από μας δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αναρχικοί, ειδικά αφού ο αναρχισμός για πολλούς από μας είναι μια κλειστή, λευκή, ευρωπαιοκεντρική ιδεολογία με μεταμοντέρνο πυρήνα.
Όσο περισσότερο επικοινωνούμε ανακαλύπτουμε ότι πολλές λέξεις που μας είναι αγαπητές είναι για σας περιορισμένες σε στενούς ορισμούς και υπόκεινται σε ατέλειωτους σημειολογικούς πολέμους μεταξύ σας. Και δεν μας ενδιαφέρει η σημειολογία της νίκης στη μάχη των λέξεων, μας ενδιαφέρει η διάλυση των πραγματικών, φυσικών συνθηκών καταπίεσης και αδικίας και θέλουμε να πειραματιστούμε πέρα από τα όρια της κλασσικής πολιτικής και των κλασσικών «- ισμών» που κυριάρχησαν στον Δυτικό και Ανατολικό ριζοσπαστικό χώρο για δεκαετίες.
Όταν μαθαίνουμε για τους αγώνες σας, είναι πολλά που μας εμπνέουν και πολλά που δεν θέλουμε να αναπαράγουμε. Ακόμα και παρατηρώντας από άλλη ήπειρο, μάς είναι ξεκάθαρο ότι το ριζοσπαστικό κίνημα στη Βόρεια Αμερική (και λιγότερο στην Ευρώπη) είναι ακραία σεχταριστικό, διαιρεμένο, απορροφημένο στην πολιτική των ταυτοτήτων και σε εσωτερικές διαμάχες, καθώς και σε κατάσταση συνεχούς οριζόντιας εχθρότητας με τον εαυτό του και άλλα κινήματα.
Βλέπουμε μια ανακυκλούμενη διαδικασία που συνεχώς διασπά τις ηγεσίες σας, απομονώνει τα κινήματα και σας αφήνει με ψευδο-ηγεσίες και ακρωτηριασμένες συλλογικότητες και μετά διαβάζουμε τα παράπονά σας για την έλλειψη οράματος και στόχου στο κίνημα. Βλέπουμε μιαν εχθρότητα απέναντι σε κάθε μορφή οργάνωσης, μια σχεδόν θρησκευτική προσήλωση στον αφορμαλισμό και μια δογματική πίστη σε μία μόνο διαδικασία λήψης αποφάσεων (συναίνεση). Βλέπουμε μαινόμενη την πολιτική της ταυτότητας και πολλή ενέργεια να σπαταλιέται σε ατέρμονες θεωρητικές αντεγκλήσεις για τις οποίες κανείς δε δίνει δεκάρα και που εμείς, ειλικρινά, δεν τις καταλαβαίνουμε, την ώρα που οι καπνοί από το σώμα του κόσμου που καίγεται μας περιορίζουν την όραση.
Βλέπουμε πολύ μισογυνισμό, κατάχρηση ουσιών, βίαιες, κακοποιητικές και φρικτές συμπεριφορές να συμβαίνουν ανενόχλητες και απαρατήρητες σε πολλούς από τους χώρους σας.
Βλέπουμε μια απέχθεια για τη στρατηγική, που οδηγεί τις ριζοσπαστικές κοινότητες να σπάνε το ίδιο τζάμι κάθε χρόνο, χωρίς μακροπρόθεσμη τακτική. Βλέπουμε πολλή ενέργεια να ξοδεύεται πολεμώντας επουσιώδη στοιχεία στο σύστημα, όπως αλυσίδες φαστ-φούντ και εταιρείες αθλητικών παπουτσιών, ενώ μένουν απείραχτες οι τρεις βασικές δομές που κρατούν ζωντανό το σύστημα κι εννοούμε τις δομές που εξασφαλίζουν τη ροή χρήματος, πληροφορίας και ενέργειας στους εξουσιαστές. Αν σας λείπουν οι ιδέες, υπάρχουν εγκαταστάσεις δοκιμής μη επανδρομένων αεροσκαφών (drones) στην έρημο της Αριζόνας, αν θέλετε να τους επισκεφθείτε.
Όλ’ αυτά δεν τα λέμε για να μηδενίσουμε τις προσπάθειές σας ή να υπονομεύσουμε τη δουλειά σας, αλλά μόνο για να προειδοποιήσουμε για την τάση που βλέπουμε μεταξύ των Δυτικών συντρόφων μας να ισοπεδώνουν τα ριζοσπαστικά κινήματα κάτω από μία πολιτικά ορθή ιδεολογία, μειώνοντας έτσι κατά πολύ τη ζωτικότητα του ριζοσπαστικού κινήματος. Η πολυφωνία στις απόψεις, τις προσεγγίσεις και τις τακτικές είναι αναγκαία και επιθυμητή και, άσχετα με ποιά ετικέτα χρησιμοποιούμε ή ποιά τακτική προτιμούμε, καθώς ο κόσμος καίγεται, όσοι από μας ονειρευόμαστε ένα πλανήτη βιώσιμο και μια δίκαιη ανθρωπότητα είμαστε μαζί στην ίδια μάχη, ενάντια στον ίδιο εχθρό.
Αγάπη και Οργή,
Η Ομάδα της Ριζοσπαστικής Βυρηττού.
Το γράμμα στα Αγγλικά: http://anarchistnews.org/content/letter-north-american-anarchists-radical-beirut