[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=lhm218u_QKQ[/youtube]
Για την ιστορία…
«Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που γίνεται. Σφίξτε τις καρδιές σας και βγείτε παλικάρια από τη νέα δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ».
Μήτσος Ρεμπούτσικας – 1/5/1944.
| ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ«Την 27.4.1944 κομμουνιστικαί συμ-μορίαι, παρά τους Μολάους, κατόπιν μίας εξ ενέδρας επιθέσεως, εδολο-φόνησαν ανάνδρως ένα Γερμανό στρατηγό και τρεις συνοδούς του αξιωματικούς και ετραυμάτισαν πολ-λούς Γερμανούς στρατιώτες. Εις αντίποινα θα εκτελεσθούν:
1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1η Μαΐου 1944. 2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών, τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην, έξωθι των χωρίων. Υπό την εντύπωσιν του κακουργή-ματος τούτου, Ελληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς. Ο στρατιωτικός διοικητής Ελλάδος».
|
Η σελίδα που γράφτηκε το πρωινό της 1ης Μαΐου 1944 έρχεται να προστεθεί με τον πιο τραγικό τρόπο στο αιματοβαμμένο βιβλίο της κατοχής και να αποδώσει την εικόνα ενός κομματιού από το σύνθετο τρομοκρατικό μηχανισμό που χρησιμοποιούσαν τα ESES προκειμένου να καταστείλουν κάθε αντίσταση. 195 άνδρες και 5 γυναίκες, ήταν οι διακόσιοι που επιλέχθηκαν από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου -πηγή κρατουμένων ως εφεδρεία προς εκτέλεση- και μεταφέρθηκαν στο σκοπευτήριο Καισαριανής (τόπος εκτελέσεων). Από αυτούς, περίπου 170 ήταν πρώην κρατούμενοι στην Ακροναυπλία (παράδοση στις κατοχικές δυνάμεις από το Μεταξά) και οι υπόλοιποι πρώην εξόριστοι στην Ανάφη. Οι εκτελέσεις γίνονται κατά δεκάδες, το χώμα δεν προλαβαίνει να ποτίσει από το αίμα, οι αγωνιστές πεθαίνουν με το κεφάλι ψηλά και τη ψυχή στα ουράνια, δίνουν τη ζωή τους για τη λευτεριά, για ανώτερα ιδανικά, ενάντια στο ναζισμό…
Μέχρι το 1944 εκτελέστηκαν στο σκοπευτήριο 739 άνθρωποι, ενώ οι εκτελέσεις κομμουνιστών συνεχίστηκαν και μετά τον πόλεμο, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου από τις εγχώριες φασιστικές-πατριωτικές κυβερνήσεις, μέχρι το σεπτέμβρη του 1949.
Από το 1984 ο χώρος 110 στρεμ. του Θυσιαστηρίου της Λευτεριάς κηρύσσεται ιστορικός, γεγονός βέβαια που δεν εμπόδισε κατά διαστήματα και μέχρι πρόσφατα να γίνει αντικείμενο διενέξεων ως προς την «αξιοποίησή» του, από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
———————————————————————————–
Τα χρόνια πέρασαν. Εν έτει 2014 δεν έχουμε πόλεμο και δεν είμαστε υπό καθεστώς κατοχής με την έννοια που υπήρχε 70 χρόνια πριν. Οι εικόνες όμως που συνθέτουν το σύγχρονο παζλ επιβολής, χειραγώγησης και καταστολής κάθε αντίστασης θυμίζουν πρακτικές και μηχανισμούς του τότε. Με την καραμέλα της εθνικής σωτηρίας και της ανάπτυξης της χώρας, κράτος και αφεντικά, μας απομυζούν κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο, και η καταστολή -κεκαλλυμένη ή μη- υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας. Καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, χιλιάδες απολύσεις, επιστρατεύσεις εργαζομένων, εκατομμύρια άνεργοι, άστεγοι, άποροι, οικογένειες που υποσιτίζονται και που βρίσκονται χρεωμένες για 2 γενεές, χιλιάδες αυτοκτονίες, λεηλασία της γης και των πόρων της, ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών και δομών πρόνοιας, πολυάριθμοι φορολογικοί δασμοί, διώξεις μεταναστών και στρατόπεδα συγκέντρωσης, κλειστές φυλακές τύπου Γ, βίαιη καταστολή κινητοποιήσεων, εκκενώσεις καταλήψεων, χαρτογράφηση και φακέλωμα αγώνων και αγωνιστών, ενδυνάμωση και προώθηση εκφασισμού της κοινωνίας.
Η ζωή και η διεκδίκηση της καθημερινότητάς μας όμως είναι και θα πρέπει να είναι υπόθεση δική μας και όχι υπόθεση καθ’ υπόδειξην και υποταγήν.
Μέσα από αυτοοργανωμένους αγώνες διαρκούς πολιτικής αντίστασης και μακρυά από θεσμικούς φορείς, κόμματα και διαμεσολαβητές.
Ενάντια σε κάθε φασιστική και ρατσιστική ιδεολογία και συμπεριφορά.
Ενάντια σε όλα τα κρατικά και παρακρατικά σκουλήκια που θέλουν να τραφούν από τη σάρκα αγωνιζόμενων ανθρώπων.
Συνειδητά και συλλογικά προχωράμε για τους αγώνες της δικής μας γενιάς που θα αποτελέσουν εφαλτήριο για τις επόμενες γενιές. Με χαραγμένη στη μνήμη και τη συνείδηση εκείνη τη νοητή γραμμή που πότισαν με το αίμα τους χιλιάδες αγωνιστές και που ενώνει και εμπνέει μικρούς και μεγάλους αγώνες, με μικρά και μεγάλα τιμήματα, πάνω στις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της συλλογικής αντίστασης και της αλληλεγγύης.
VillaAmalias – 5/7/2014
Εν κατακλείδι
Αντιλαμβανόμενοι τη σημασία του μέρους, τόσο ως ιστορικό χώρο όσο και ως φυσικό τοπίο, η εκδήλωση γίνεται στο χώρο πλησίον του μνημείου των 200 εκτελεσθέντων της Καισαριανής, στο πλαίσιο που κινούμαστε όλα αυτά τα χρόνια για τη διάδοση της αυτοοργάνωσης της ζωής μας και της αυτοδιαχείρισης των αναγκών μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμπεριέχεται και η δράση μας σε δημόσιους χώρους και στη δημιουργία νησίδων επικοινωνίας, συνθηκών και δραστηριοτήτων που θα κρατούν τους χώρους ανοιχτούς και προσβάσιμους για όλους, χωρίς την εκμετάλλευσή τους από ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς.
πηγή: http://villa-amalias.blogspot.gr/