Η εργοδοτική αυθαιρεσία εδώ και χρόνια –με τις ευλογίες της άθλιας συγκυβέρνησης- έχει χτυπήσει κόκκινο. Μεγαλύτερα θύματα της οι μετανάστες, οι νεολαίοι και οι γυναίκες. Οι εργάτες/ιες όχι μόνο αντιμετωπίζονται απ την εργοδοσία σαν αναλώσιμα ομιλούντα εργαλεία, που με εξευτελιστικές αμοιβές πρέπει να προσφέρουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, αλλά τα αφεντικά έχουν τις πιο παράλογες απαιτήσεις. Όπως στην περίπτωση που θα αναφερθούμε –και συνέβη στο Ηράκλειο Κρήτης- όπου έγγειος εργάτρια δέχτηκε απειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει(!).
Με εξευτελιστικό μισθό, εργοδοτική τρομοκρατία, άθλιες συνθήκες εργασίας, η εργάτρια πέρα απ την υπεραξία της για να πλουτίζουν οι εργοδότες τις ζητούν να θυσιάσει το παιδάκι που κυοφορεί προκειμένου να έχει ένα άθλιο μεροκάματο !!!
Μπράβο στην ταξική μας αδελφή που μέσα απ’ το κλαδικό της σωματείο βρήκε την δύναμη να καταγγείλει την περίπτωση της και να διεκδικήσει μέσα από συλλογικές διαδικασίες το δίκιο της. Δυστυχώς δεν είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων που μέσα από τέτοιες διαδικασίες διεκδικούν τα αυτονόητα.
Παραθέρουμε την σχετική καταγγελία
«Το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε πλήθος αυθαιρεσιών εναντίον εγκύου εργαζόμενής της.
Η εργαζόμενη προσλήφθηκε με την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ ως υπάλληλος γραφείου (615€ μικτά) ενώ έχει καθήκοντα μηχανικού, με τις ανάλογες ευθύνες. Η εργαζόμενη ενώ είχε σύμβαση αορίστου χρόνου εντάχθηκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο μισθός της καλύπτεται από λεφτά φορολογούμενων πολιτών, δηλαδή η επιχείρηση επιδοτήθηκε για να βγάλει κέρδος και να καρπωθεί το κέρδος από τη δουλειά της εργαζόμενης (ο εργοδότης με δικά του έξοδα καλύπτει μόνο ασφαλιστικές εισφορές), η εργαζόμενη είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο (οφειλές εργοδοσίας και επιδόματα ΙΚΑ). Η εταιρία οφείλει επίσης δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Επιπλέον, η εταιρία δεν έχει καλύψει στην εργαζόμενή της εργατικό ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη και για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα.
Η ασυδοσία της εν λόγω εταιρίας δε σταματάει εκεί. Η συνάδελφος έχει δεχτεί απειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει(!), έχει δεχτεί απειλές για χειροδικία, ενώ παράλληλα η εργοδοσία έχει καταφερθεί εναντίον της υβριστικά. Η συνάδελφος έχει αντιμετωπίσει ρατσιστική συμπεριφορά, με διακρίσεις σε βάρος της λόγω εγκυμοσύνης. Τελικά η συνάδελφος δέχεται εκβιασμό προκειμένου να υπογράψει παραίτηση ως προϋπόθεση για να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Αυτό γίνεται γιατί με βάση τη νομοθεσία, η εργαζόμενη από τη στιγμή που θα γεννήσει δεν μπορεί να απολυθεί για 18 μήνες. Αν κάτι τέτοιο συμβεί η εταιρία θα είναι υποχρεωμένη τα καταβάλλει όλους τους μισθούς για αυτό το διάστημα και επιπλέον να πληρώσει πρόστιμο.
Λόγω της τρομοκρατίας που έχει δεχτεί, η συνάδελφος νοιώθει ότι απειλείται η ίδια και η κύηση της. Σαν σωματείο δηλώνουμε ότι για ό,τι συμβεί στη συνάδελφό και το παιδί της καθιστούμε υπεύθυνη την εργοδοσία!
Οι καθυστερήσεις στις καταβολές μισθών και επιδομάτων αποτελούν την κορύφωση της μόνιμης και πάγιας τακτικής της εργοδοσίας να παραβιάζει συνεχώς την εργατική νομοθεσία, να χειροτερεύει διαρκώς τις συνθήκες εργασίας και να καταστρατηγεί ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα. Η ανάλγητη νοοτροπία των εργοδοτών έχει πάντα την ίδια «λογικοφανή» απάντηση στις όποιες αιτιάσεις περί καταβολής δεδουλευμένων από τους εργαζόμενους: ότι χρήματα δεν υπάρχουν, και οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν μόλις πληρωθεί η εταιρεία. Αποτελούν οι εργαζόμενοι όμως χρηματοδότες και συνέταιρους της εταιρείας ώστε να περιμένουν απόδοση μεριδίων; Τις εποχές της μεγάλης κερδοφορίας μοιράστηκαν τα κέρδη τους με τους εργαζομένους; Ποια λογική επιβάλλει στους εργαζομένους να μοιραστούν τώρα τη ζημία τους; Να καλούνται να ”συνεισφέρουν” το εισόδημα τους για την ”επιβίωση” των εταιριών;
Το συγκεκριμένο κρούσμα ακραίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας, επιπλέον, ξεπερνάει τα όρια των οικονομικών διεκδικήσεων δεδουλευμένων, θέτοντας ζήτημα στοιχειώδους σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των εργαζομένων από τους εργοδότες και δείχνει τις σεξιστικές διακρίσεις στις οποίες στον 21ο αιώνα και την «πολιτισμένη Δύση» ακόμα υπόκεινται γυναίκες εργαζόμενες. Ένα ζήτημα τόσο ακραίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν πρέπει να αφήσει κανέναν αδιάφορο για αυτό καλούμε σωματεία και φορείς να καταδικάσουν τέτοιες πρακτικές και να δείξουν έμπρακτη αλληλεγγύη στη συνάδελφο αλλά και σε κάθε εργαζόμενο ή άνεργο που πλήττεται από οποιαδήποτε μορφής εξουσία.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στηρίζει κάθε συνάδελφο και κάθε προσπάθεια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Καλούμε όλους τους εργαζομένους στις τεχνικές εταιρείες της Κρήτης να συσπειρωθούν και να διεκδικήσουν όσα δικαιούνται. Στα κοινά μας προβλήματα, οι ατομικές λύσεις δε μπορούν να αποδώσουν. Ο αγώνας ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Αγώνας που θα πρέπει να βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων, των γενικών συνελεύσεων των σωματείων τους, για να σπάσει το κλίμα του φόβου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την οργάνωσή σε κάθε χώρο δουλειάς, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση, να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας. Καλούμε κάθε συνάδελφο να γραφτεί στο σωματείο και μαζί να αντισταθούμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα και αλληλεγγύη.
Η αξιοπρέπεια στη ζωή και τη δουλειά μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Κανένας συνάδελφος μόνος του. Κανένας φοβισμένος. Η δύναμη στους εργαζομένους που παράγουν τον πλούτο με τη δουλειά τους. Η ελπίδα στο συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη.
Το σωματείο μας προέβη σε καταγγελία όλων των παραπάνω στην επιθεώρηση εργασίας στις 17.11.2014. Λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασης (η συνάδελφος βρίσκεται στον τελευταίο μήνα κύησης και έχει επικίνδυνη εγκυμοσύνη) αιτούμαστε στην επιθεώρηση εργασίας να επισπεύσει τη διαδικασία και να ορίσει το συντομότερο δυνατό ημερομηνία για την τριμερή συνάντηση με την εργοδοσία ώστε να διευθετηθεί το ζήτημα».
πηγή: Βαθύ Κόκκινο