Το κέντρο πολιτισμού ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος , είναι ένα μεγάλο έργο , το πρώτο μεγάλο έργο, μιας νέας εποχής.
Δίνει πολύ καθαρά , τις νέες συνθήκες που θα ισχύουν στον κατασκευαστικό κλάδο «μετά την κρίση».
Οι εταιρείες που επέζησαν νιώθουν μια χαρά, από 60 και 70 ευρώ τα μεροκάματα πέσανε στα 30-35 ευρώ.
Τώρα είστε νόμιμοι, τώρα σας αρέσει ο νόμος , τον επικαλείστε.
4,20 ευρώ η ώρα, τόσα λέει ο νόμος , και εσείς σαν νομοταγείς πολίτες , δεν το θέλετε να μας πεθάνετε στη πείνα αλλά σας αναγκάζει ο νόμος, η κακιά η τρόικα.
Όταν έλεγε ο νόμος ότι απαγορεύεται η δουλειά στην οικοδομή το Σάββατο, πιέζατε τους εργάτες να δουλεύουν Σάββατο και να καταπατούν το πενθήμερο ,ήσασταν παράνομοι.
Όταν οι υπερωρίες πληρώνονταν με 25% ,με 50% και 75%, και ο νόμος έλεγε ότι ασφαλίζονταν, εσείς τις πληρώνατε απλώς ωρομίσθιο, ήσασταν παράνομοι.
Όταν λέει ο νόμος όσα μεροκάματα κάνει ο εργάτης πρέπει να ασφαλίζονται εσείς του κόβετε τα μισά ,είσαστε παράνομοι.
Γιατί να δουλεύουμε 12 ώρες και να ασφαλιζόμαστε τις 8;
Το ένσημο είναι το ακαθάριστο μεροκάματό μας, μιλάμε για καθαρή κλοπή.
Και κλοπή από τη τσέπη μας και από τα δημόσια έσοδα.
Πόσα είναι τα κλεμμένα ένσημα από την κατασκευή της βιβλιοθήκης, του πάρκινγκ και της λυρικής, ξέρετε;
Αν κλέψουμε 10 ευρώ από τράπεζα θα πάμε φυλακή 20 χρόνια, ενώ εσείς κλέβετε κάθε μέρα τα δικά μας τα λεφτά που σας δίνουμε για να καταθέσετε στο ΙΚΑ και να πληρώσετε την ασφάλισή μας (αυτό είναι το ένσημο), και όχι μόνο δεν είστε παράνομοι , όχι μόνο δεν σας κυνηγάει η ΔΙΑΣ και η ΔΕΛΤΑ αλλά όλη αυτή την κλοπή την λέτε επιχειρηματικότητα.
Αυτή λοιπόν είναι η δική σας νομιμότητα και εμείς αυτή τη νομιμότητα δεν τη θέλουμε.
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος πάρει τηλέφωνο το ΣΔΟΕ (1517);
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος εργαζόμενος πάρει τηλέφωνο το ΙΚΑ Καλλιθέας
(210-9546730) και έρθει για έλεγχο;
ΖΗΤΑΜΕ
Αυξήσεις , μεροκάματο 50 ευρώ ,
προσλήψεις
όχι υπερωρίες, (αν βιάζεστε να τελειώσετε το έργο να κάνετε βάρδιες 8ωρες),
(και τι έγινε αν τελειώσει 6 μήνες μετά, δεν τον πειράζει τον Σταύρο το Νιάρχο εκεί ψηλά που είναι)
δουλειά Δευτέρα Παρασκευή
Όχι δουλειά τα Σαββατοκύριακα
–Δεν ντρέπεστε υποκριτές του ιδρύματος Νιάρχου, να κάνετε τάχαμου κοινωνικό έργο για τη φτώχεια και να στερείτε χιλιάδες θέσεις εργασίας με τις χιλιάδες παράνομες υπερωρίες που κάνει το έργο ;
Την ώρα που 1500000 είναι οι άνεργοι , χιλιάδες οι άνεργοι οικοδόμοι που πεινάνε, εσείς επιβάλετε ωράρια του μεσαίωνα, 10 και 12 ώρες δουλειά!
Που είναι η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας;
Πρέπει να απαγορευτούν αυστηρά οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ.
Καταργείτε το 8ωρο , να είστε περήφανοι, πλουτίζετε πάνω στο αίμα χιλιάδων εργατών που πάλεψαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
–Δίνεται μεγάλη σημασία στα μέτρα ασφαλείας και καλά κάνετε, αλλά ένας εργάτης που δουλεύει 12 ώρες δεν καταλαβαίνετε ότι είναι τόσο κουρασμένος που δεν έχει καλά ανακλαστικά και γενικώς ρισκάρει να πάθει κάτι από «απροσεξία».
Και πιθανόν να καταφέρετε να μην έχετε ούτε ένα νεκρό εργάτη στο έργο , (σε αντίθεση με τα ολυμπιακά έργα όπως λέτε οι ίδιοι). Δεν θα πεθαίνουμε στα έργα από ατυχήματα , αλλά στο σπίτι μα ς από την πείνα, αλλά εσείς δεν θα έχετε καμιά ευθύνη!!!
Νομίζετε ότι παράγετε πολιτισμό. Πολιτισμός δεν είναι να ακούς φλάουτα, όμποε και βιολοντσέλα και από την άλλη να αναγκάζεις ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες μεσαίωνα (12ωρα και μεροκάματα πείνας).
Τραβάτε το σκοινί , είστε από πάνω, κάνετε ότι θέλετε….
Το μόνο που κάνετε είναι να μας βοηθάτε να μαθαίνουμε , να αποκτάμε εμπειρία, να ξαναοργανωθούμε στις νέες συνθήκες.
Όλη αυτή την ιστορία εδώ και πέντε χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια τις τράπεζες και όλα αυτά , εμείς τα πληρώσαμε.
Ή άνεργοι, ή δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Όταν είχε δουλειά (ολυμπιάδα, μεγάλα έργα), έλεγαν οι εταιρείες,
«δουλέψτε τώρα που έχει δουλειά να βγάλετε κανένα φράγκο και αφήστε τις μαλακίες για αγώνες και οργανώσεις»
Η πλειοψηφία των εργατών άκουσε τα αφεντικά και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά , 2000 και 3000 ευρώ ήταν συνηθισμένα μηνιάτικα για εργάτες των έργων.
Ακολουθήσαμε τις εταιρείες , να τα αποτελέσματα.
Τώρα λένε, «μη μιλάς τώρα που έχεις δουλίτσα, ο κόσμος πεινάει»
Άντε πάλι να τσιμπήσουμε , να μη μιλήσουμε να πάρουμε τα 30 ευρώ και να είμαστε ευχαριστημένοι.
Που θα μας οδηγήσει αυτό;;;;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει για τον εργάτη άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα.
Όπως μπορούμε και συνεννοούμαστε τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, και δουλεύοντας οργανωμένα, κατασκευάζουμε τέτοια δύσκολα έργα, πρέπει να μάθουμε να συνεννοούμαστε για το κοινό μας συμφέρον, για το συμφέρον μας σαν εργάτες.
Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτιάξουμε οργανώσεις δυνατές, που θα μπορούν να τα βάζουν με τις εταιρείες, μέσα στις εταιρείες, μέσα στο έργο, μέσα στην παραγωγή, εκεί που πονάνε, εκεί που είναι αδύναμοι, εκεί που εμείς ελέγχουμε τις εξελίξεις.
Που θα μπορούν να υπερασπίζονται το δικαίωμα μας να ζούμε και εμείς σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα όπως μας θέλουν.
ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
Οκτώβρης 2014