Για την 9η Μάη
Ο κάθε άνθρωπος, που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει τόσα στον Κόκκινο Στρατό, που δε θα μπορούσε να τα ξεπληρώσει ποτέ, με ό,τι κι αν έκανε.
Ε. Χέμινγουεϊ
Η 9η Μάη αποτελεί ορόσημο για την ανθρωπότητα και το μεγάλο ταξίδι της προς την κοινωνική απελευθέρωση και τη χειραφέτηση. Στις 9 Μάη 1945 ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος τελειώνει με τη ναζιστική Γερμανία να συνθηκολογεί υπό το βάρος της ολοκληρωτικής της ήττας (κυρίως) στο ανατολικό μέτωπο. Η 9η Μάη είναι η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών που σηματοδοτήθηκε από την είσοδο του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο και το κάρφωμα της κόκκινης σημαίας στην καρδιά του κτήνους, στο Ράιχσταγκ. Μια Αντιφασιστική Νίκη των Λαών που απέδειξε έμπρακτα -για ακόμα μια φορά στην ανθρώπινη ιστορία- ότι κανένας εχθρός, όσο “παντοδύναμος” κι αν φαντάζει, δεν είναι ανίκητος. Μια ιστορική ήττα των βδελυρότερων εχθρών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας, η οποία επιτεύχθηκε χάρη στη μέχρις εσχάτων Αντίσταση και Πάλη εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών, όλων των ηλικιών, σε όλη την Ευρώπη.
Διακαώς οι καπιταλιστικές χώρες, από τα πρώτα χρόνια μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου προσπαθούν να παραχαράξουν την ιστορία, να διαστρεβλώσουν τα πολιτικά νοήματα σε σχέση με την καθοριστική συμβολή των κομμουνιστών για την λήξη του πολέμου. Σύσσωμοι οι ιμπεριαλιστές , οι καπιταλιστές και όλοι οι “δημοκράτες” ακολουθοι τους προσπαθούν να υποβαθμίσουν το βαρύ φόρο αίματος που κατέβαλαν οι κομμουνιστές πολεμώντας τους ναζί, τόσο στις μάχες στα εδάφη της ΕΣΣΔ όσο και στην ευρωπαϊκή επικράτεια που συγκρότησαν λαϊκούς στρατούς και μέτωπα, όπως στην Ελλάδα με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η ανιστόρητη και επικίνδυνη ταύτιση κομμουνισμού και φασισμού που συντελέστηκε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η καταδίκη κάθε είδους «ολοκληρωτισμού», είναι μια τακτική που αποσκοπεί να σβηστεί από την ιστορική μνήμη ο ρόλος των κομμουνιστών στη συντριβή του ναζιστικού κτήνους, μια τακτική που προσπαθεί να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι ο ναζισμός αποτέλεσε μια διέξοδο του καπιταλιστικού/ ιμπεριαλιστικού συστήματος.
77 χρόνια μετά στην Ευρώπη ηχούν και πάλι οι σειρήνες του πολέμου. Η ανθρωπότητα βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ μπροστά σε μια γενικευμένη εμπόλεμη απειλή και τα νοήματα της νίκης του Κόκκινου στρατού είναι και πάλι το ίδιο επίκαιρα. Ο προλεταριακός διεθνισμός, η μνήμη των αδελφωμένων λαών της ΕΣΣΔ που πολέμησαν ενάντια στο ναζισμό υπενθυμίζουν ότι το καπιταλιστικό/ ιμπεριαλιστικό σύστημα πρέπει να ανατραπούν συνολικά, ότι δεν υπάρχει καλός και κακός εισβολέας. Υπενθυμίζουν περίτρανα ότι οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν από τους πολέμους των αστών, παρά μόνο φτώχεια εξαθλίωση και θάνατο. 77 χρόνια μετά, εν μέσω της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της ακραίας ταξικής λεηλασίας από άκρη σε άκρη σε όλη τη γη, το σφυρί και το δρεπάνι -ο κομμουνισμός- αποτελούν τη μόνη εναλλακτική για να ζήσουν οι λαοί.
Ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός, το φασισμό τον τσάκισε ο Κόκκινος Στρατός!
Οι Λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι και η ανθρώπινη Ιστορία πολύ καλά το ξέρει!
Λευτεριά στο Λαό – Θάνατο στο Φασισμό και τον Ιμπεριαλισμό!
Κίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]
Αθήνα, Μάης 2022.