Χαιρετισμός του συντρόφου – πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα από τις φυλακές Δομοκού που διαβάστηκε κατά τη διάρκεια Βιβλιοπαρουσίασης της ιταλικής έκδοσης του “13 Απαντήσεις. Μια συζήτηση με τον Τάσο Παππά” (Εκδόσεις Μονοπάτι. Αθήνα, 2016) που κυκλοφόρησε το 2021 από τις εκδόσεις PGreco σε μετάφραση Λέων Βλάσση [*], η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 17 Απρίλη 2025 στην κατάληψη Panetteria Occupata του Μιλάνου.
Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι νοερά μαζί σας σήμερα στο Μιλάνο για την παρουσίαση του βιβλίου “13 απαντήσεις” σε μετάφραση του σ. Λεωνίδα.
Τυχαίνει φέτος να συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πρώτη ένοπλη ενέργεια της ΕΟ17Ν, τον Δεκέμβριο του 1975, κατά του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, και αυτό είναι μια πρόσθετη αφορμή, για μια ευρύτερη συζήτηση, απ’ την απόσταση του χρόνου, για το κίνημα της ένοπλης αντιβίας στις χώρες μας και σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Στο μικρό αυτό βιβλίο δεν γίνεται μια απλή αφήγηση γεγονότων, για την ελληνική εκδοχή αυτού του κινήματος. Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε την αλήθεια, δεν μπορούμε να την αποκρύψουμε από τις ιστορικές της ρίζες, να μην την εντάξουμε στο όλον του ιστορικού γίγνεσθαι, στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης, στη διεθνή συγκυρία και στη γεωστρατηγική του κινήματος σε όλο τον κόσμο.
Η 17Ν έβλεπε πάντα τον εαυτό της ως τμήμα του ρεύματος της αντίστασης των λαών. Και οι απαντήσεις που έδωσε, όπως και η εξελικτική πορεία της, παρομοιάζουν με τις απαντήσεις που δόθηκαν σε άλλους τόπους, και στην εξελικτική πορεία άλλων κινημάτων σε άλλες χώρες.
Θεωρώ ότι η κυρίαρχη συμβολή της 17Ν ήταν -πέρα από τη διαρκή υπόμνηση ότι ο αδύναμος μπορεί να κλονίσει τον ισχυρό- η ένταξη της στον ιδεολογικό πόλεμο, στην προσπάθεια να ερμηνευτεί η πραγματικότητα από τους ίδιους τους κοινωνικούς δρώντες απέναντι στο κυρίαρχο και οργανωμένα αναπαραγόμενο ψεύδος. Στην προσπάθεια να μην ξαναγραφεί η Ιστορία.
Στα πλαίσια αυτής της διαρκούς ιδεολογικής πάλης εντάσσεται και η έκδοση αυτού του βιβλίου, και η σημερινή συζήτηση, επιζητώντας να είναι χρήσιμη σε όσους αναζητούν τους δικούς τους δρόμους για την κοινωνική απελευθέρωση.
[*] Στην ιταλική έκδοση που τιτλοφορείται “Η Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη. 13 Απαντήσεις από τη φυλακή”, εκτός από τον Πρόλογο του Γιώργου Σταματόπουλου και την Εισαγωγή του Τάσου Παππά περιλαμβάνεται επίσης το ακόλουθο υλικό, διαθέσιμο διαδικτυακά στα ελληνικά στο prolprot.espivblogs.net
– “Βάστα καλά, βάστα γερά παντοτινέ Αντάρτη!” από “έναν ανώνυμο και ανένταχτο αριστερό ψαρά της γενιάς των “Λαμπράκηδων” και του 114”.
– Εισαγωγή του Πασκουάλε Αμπατάντζελο, πρώην πολιτικού κρατούμενου στις ιταλικές ειδικές φυλακές, μέλους των Ένοπλων Προλεταριακών Πυρήνων – Nuclei Armati Proletari (NAP) και έπειτα των Κόκκινων Ταξιαρχιών – Brigate Rosse (Β.R), ο οποίος εξέτισε 20 χρόνια εγκλεισμού, 6 χρόνια ημιελευθερίας και 4 χρόνια επιτηρούμενης ελευθερίας χωρίς ποτέ να μετανοήσει, ούτε να διαχωριστεί.
Στα ελληνικά κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του “Έτρεχα και σκεφτόμουν την Άννα. Μια ιστορία της δεκαετίας του ‘70” (Εκδόσεις Διάδοση. Αθήνα, 2020) ενώ γραπτά του περιλαμβάνονται και στη συλλογή κειμένων “Άννα Μαρία και Λούκα Μαντίνι. Επαναστατημένα Αδέλφια” (Εκδόσεις Δυσήνιος Τύπος. Πάτρα, 2025).
– Σημειώσεις του Μεταφραστή.
– Ακολουθεί το Σημείωμα των εκδόσεων PGreco από το οπισθόφυλλο.
O Δημήτρης Κουφοντίνας ταύτισε τη ζωή του με τον αγώνα ενάντια σ’ ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο φάνταζε πανταχού παρών και ανέγγιχτο. Η επαναστατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, της οποίας υπήρξε μέλος, κινήθηκε ενάντια σ’ όλο αυτό, θέλοντας ν’ αποδείξει αντίθετα ότι το πολιτικό σύστημα δεν είναι -σε κάθε περίπτωση- ανίκητο.
Ο πρώην μαχητής, βρισκόμενος στη φυλακή, διαβάζει συνέχεια, μεταφράζει συγγραφείς επαναστάτες, γράφει όταν αυτό τού επιτρέπεται: πρόκειται για ένα νέο μέσο πάλης. Σε αυτό το βιβλίο – συνέντευξη, απαντώντας στις ερωτήσεις του Τάσου Παππά, ο Κουφοντίνας δεν απευθύνεται μονάχα στον αναγνώστη, αλλά απαντάει ουσιαστικά στον ίδιο του τον εαυτό, στοχάζεται για όσα υποστήριξε και υπερασπίστηκε, στα λάθη που έγιναν, γύρω από όλα όσα είναι ακόμα εφικτά να γίνουν. Με λίγα λόγια, μια συνέντευξη στην οποία μιλάει για την εμπειρία του στη 17 Νοέμβρη, όπου όμως φωτίζεται επίσης και η εμπειρία μιας από τις μαχόμενες οργανώσεις μαρξιστικού – λενινιστικού προσανατολισμού, από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά και λιγότερο γνωστές, από όσες αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη της δεκαετίας του ‘70.