φώτο: Νοέμβρης 2014 οι ναζήδες καταφέρνουν με χρονοκαθυστέρηση να πραγματώσουν μια πάγια ονείρωξη τους. Και ούτε ένα “ευχαριστώ” στον Σαμαρά, στον Δένδια ή έστω στον Καμίνη…

Έπρεπε να περάσουν σχεδόν δυο χρόνια, από την διπλή εκκένωση, το σφράγισμα και τη κατεδάφιση της κατάληψης Villa Amalias από το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης και το “δημοκράτη” δήμαρχο, για να μπορέσουν οι ναζί να πραγματώσουν μια πάγια ονείρωξη τους: την αβλαβή διέλευση τους από ένα έδαφος, το οποίο ως τότε είχαν “επισκεφτεί” πάντοτε (είτε στο φως της μέρας είτε στο σκοτάδι της νύχτας) με τη συνοδεία-προστασία των ένστολων ομοϊδεατών και ψηφοφόρων τους, και απ’ όπου είχαν αποκόμισει μέσα στο πέρασμα των χρόνων ουκ ολίγες αντιφασιστικές εμπειρίες.

Τους καταλαβαίνουμε. Έπρεπε να μαζευτούν απ’ όλο το λεκανοπέδιο για να δηλώσουν κάπως την εξαερωμένη παρουσία τους στο φαντασιακό “προπύργιο” τους. Έπρεπε να καθησυχάσουν και παρηγορήσουν κάπως τον κοινωνικό απόπατο, τους χουνταίους και τους καραβανάδες, τους μαγαζατόρους και τους μαφιόζους, τις “αγανακτισμένες κυριες” και τους λοβοτομημένους έφηβους που τους ενίσχυσαν (ο καθένας με τον τρόπο του…) ώστε να φτάσουν ν’ αναδειχθούν σε κοινοβουλευτικό κόμμα.

Δύστυχως όμως γι όλους αυτούς, η πραγματικότητα σ’ αυτές τις πολυεθνικές-προλεταριακές γειτονίες της αθηναϊκής μητρόπολης (και όχι μόνο) ορθώνεται μπροστά τους για να τους διαψεύδει οικτρά και να τους υπενθυμίζει ότι η πραγματικότητα παραμένει πεισματάρα και αντιφασιστική. Τους αφιερώνουμε λοιπόν το ακόλουθο οπτικοακουστικό υλικό ως μια από τις πολλές αποδείξεις που πιστοποιούν αυτή την αναντίρρητη διαπίστωση. Με τις υγείες τους…