Το πρωί της 24ης Απρίλη έφυγε από τη ζωή έπειτα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο η Σύλβια Παπαδοπούλου. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, η Σύλβια μαζί με το σύντροφο της Χρήστο Κωνσταντινίδη και άλλους αναρχικούς και αναρχικές θα πρωτοστατήσουν τον Φλεβάρη του 1973 στην κατάληψη της Νομικής και τον Νοέμβρη του ίδιου χρόνου στην κατάληψη και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Υπήρξε συνιδρύτρια των εκδόσεων Διεθνής Βιβλιοθήκη και του περιοδικού Πεζοδρόμιο μέσα από τα οποία από το 1972, εν μέσω χούντας, και κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα ολοκληρωμένα έργα των Μ. Μπακούνιν, Π.Κροπότκιν, Βολιν, Ρ.Λούξεμπουργκ, Γ.Ντεμπορ, Ρ.Βανεγκέμ κ.ά. καθώς και κείμενα, αναλύσεις και μεταφράσεις του διεθνούς και εγχώριου αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος. Στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, χωρίς να εξαργυρώσουν την αντιδικτατορική τους αντίσταση, ο κύκλος των συντρόφων και συντροφισσών της Διεθνούς Βιβλιοθήκης, μέσα και από το βιβλιοπωλείο Μαύρο Ρόδο, θ’ αποτελέσουν την πρώτη οργανωμένη αντιεξουσιαστική πολιτική ομάδα και θα υποστούν διάφορες διώξεις, συλλήψεις και φυλακίσεις. Μετά το θάνατο του συντρόφου Χ. Κωνσταντινίδη, η Σύλβια συνέχισε παρ’ όλες τις οικονομικές και άλλες αντιξοότητες να κρατάει ως το τέλος της ζωής της σε εγρήγορση το ελευθεριακό-αντιεξουσιαστικό πνεύμα της και τη Διεθνή Βιβλιοθήκη ζωντανή.

Αντίο Σύλβια…