φωτό: από τις συγκρούσεις της 3ης Ιούλη στο Σύνταγμα κατά τη διάρκεια μοτοπορείας αναρχικών και κομμουνιστών υπέρ του ΟΧΙ, μετά από συμβολική επίθεση με μπογιές στα γραφεία του Σύνδεσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.

Παρά το διαρκές και οξυμένο κλίμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης που επέβαλε τις τελευταίες μέρες το συντεταγμένο και συγκροτημένο μαύρο μέτωπο της αστικής τάξης (μέσω κλειστών τραπεζών, εργοδοτικών εκβιασμών και της προπαγάνδας των ΜΜΕ), ο εργαζόμενος λαός, οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα έδωσαν μια ξεκάθαρη απάντηση στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη, λέγοντας ΟΧΙ στις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας, της βίαιης φτωχοποίησης και της ταξικής αφαίμαξης. Ακόμα κι αν το ερώτημα τέθηκε από τα πάνω, η απάντηση δόθηκε από τα κάτω: η ψήφος ήταν ταξική και ήταν σαφής. Ακόμα κι αν η συγκυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα σα διαπραγματευτικό χαρτί, το αποτέλεσμα ουσιαστικά απονομιμοποιεί οποιαδήποτε συμφωνία υποταγής επιδιώκει με την πλήρη συναίνεση ολόκληρου του αστικού μπλοκ, μετά τη σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών (με την πρόσκληση για πρώτη φορά ακόμα και της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής).

Παρ’ ότι μέσα στην ανθρωπογεωγραφία του ΟΧΙ υπάρχει αναμφίβολα μια πολλαπλή νοηματοδότηση και μια σχετική αντιφατικότητα, θα ήταν τεράστιο πολιτικό σφάλμα να το ταυτίσουμε και να το εξισώσουμε με την αποδοχή ενός “αριστερού” μνημονίου. Κάτι τέτοιο θα έριχνε νερό στο μύλο του ΣΥΡΙΖΑ, χαρίζοντάς του το ΟΧΙ και νομιμοποιώντας τον ουσιαστικά να το μετατρέψει σε ΝΑΙ στη βάση της πρότασης Γιούνκερ (που απορρίφθηκε από το δημοψήφισμα!). Το λαϊκό ΟΧΙ που εκφράστηκε υπερβαίνει τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της συγκυβέρνησης και για αυτό ο κόσμος του αγώνα επέλεξε να το στηρίξει με κάθε τρόπο στους δρόμους, συνεχίζοντας τη διαρκή πάλη του ενάντια σε νέα και παλιά μνημόνια.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν οπωσδήποτε ένα βήμα αντίστασης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αρκεί, ούτε ήταν η αρχή ή το τέλος. Το εργατικό λαϊκό κίνημα και ο κόσμος του αγώνα πρέπει να παραλάβουν αυτό το ΟΧΙ και να το βαθύνουν ακόμα περισσότερο, μεγεθύνοντας το ρήγμα που δημιούργησε στην πολιτική του ευρωμονόδρομου. Πυκνώνοντας τις γραμμές μας, να αντισταθούμε στη συμφωνία υποταγής που επιδιώκει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την αποδοχή και την πλήρη συναίνεση του συνόλου των υποστηρικτών του ΝΑΙ, παραβιάζοντας τη λαϊκή εντολή που δόθηκε με το δημοψήφισμα. Να βρισκόμαστε σε διαρκή πολιτική και οργανωτική ετοιμότητα για να εκμεταλλευτούμε και να αντιμετωπίσουμε κάθε ενδεχόμενο ρήγμα μέσα στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που διαμορφώνεται. Να μείνουμε στους δρόμους οργανώνοντας την ταξική αντεπίθεση, διεκδικώντας τη μονομερή διαγραφή του χρέους και τη ρήξη με τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Καμιά νόθευση του ΟΧΙ.

Για την υπεράσπιση των προλεταριακών λαϊκών συμφερόντων.

Καμιά συμφωνία υποταγής, κανένα νέο μνημόνιο. Ο αγώνας συνεχίζεται

Μέχρι την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό!

Γιατί όταν λέμε ΟΧΙ, το εννοούμε…

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

.