Κείμενο του Γρηγόρη Τσιρώνη σχετικά
με την επερχόμενη δίκη του στις 5/02/16 για την υπόθεση της ληστείας στην ΕΤΕ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΣΙΡΩΝΗ
Συγκέντρωση-Μοτοπορεία Παρασκευή 29/1, Προπύλαια 17:00
Μικροφωνική αντιπληροφόρησης: Τρίτη 2/2, Νομική 11:00
Δίκη 5/2, Εφετείο Αθηνών, 9:00 πμ
Στις 16 Γενάρη του 2006 πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος. Ο αστυνομικός-φρουρός της τράπεζας αποφασίζει να ακολουθήσει τους ληστές και επιχειρεί να τους συλλάβει μέσα σε εμπορικό κέντρο. Από τη συμπλοκή τραυματίζεται σοβαρά ο αναρχικός Γ. Δημητράκης. Μετά το εξιτήριο από την εντατική αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την απαλλοτρίωση της τράπεζας. Ο ίδιος πριν τη δίκη του είχε δηλώσει: “Για την πλειονότητα της κοινωνίας η τράπεζα αποτελεί σίγουρα έναν αδίστακτο οικονομικό μηχανισμό που καθημερινά ξεζουμίζει χιλιάδες οικογένειες. Και όλοι γνωρίζουν ότι οι τραπεζικοί κολοσσοί ευθύνονται για τη σημερινή οικονομική κρίση, την οποία πληρώνει ο λαός.”
Ονόματα και φωτογραφίες «σεσημασμένων» για την αντιεξουσιαστική τους δράση, μπαίνουν τις επόμενες μέρες στα τηλεοπτικά κάδρα των υπόπτων. Επινοείται μια ανύπαρκτη ομάδα με την ονομασία “ληστές με τα μαύρα” και εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τρεις αντιεξουσιαστές. Το Γρηγόρη Τσιρώνη, το Σίμο και το Μάριο Σεϊσίδη.
Τον Οκτώβρη του 2009 οι καταζητούμενοι σύντροφοι, μέσα σε ένα δημοσιογραφικό παραλήρημα που τους εμφανίζει σαν μέλη -ταυτόχρονα- όλων των ένοπλων οργανώσεων, επικηρύσσονται με το ποσό των 600.000 Ευρώ. Την επικήρυξη υπογράφουν εξέχοντα μέλη των κομματικών εγκληματικών οργανώσεων που κυβέρνησαν τη χώρα. Ο βραβευμένος από το FBI, υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοίδης και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, που παρέδωσε το λαό βορά στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο.
Στις 3 Μάη του 2010 συλλαμβάνεται ένας από τους καταζητούμενους συντρόφους, ο Σ. Σεϊσίδης, βαριά τραυματισμένος από πισώπλατο πυροβολισμό αστυνομικού. Μήνες μετά αθωώνεται από όλες τις κατηγορίες. Στις 29 Μάη του 20015 συλλαμβάνεται ο αντιεξουσιαστής Γρ. Τσιρώνης. Στις 5 Φεβρουαρίου ξεκινάει το πρώτο από μια σειρά δικαστηρίων που έχουν προετοιμάσει αστυνομία και δικαστές.
Ο σύντροφος, ειδικά μέχρι να επιλέξει το δρόμο της φυγοδικίας για να προασπίσει το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας απέναντι στις κατασκευασμένες κατηγορίες, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της ταξικής πάλης. Στις μαθητικές καταλήψεις, στις κινητοποιήσεις για τη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα το 1991 από μέλη της ΟΝΝΕΔ, στις συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1995, στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις κατά των πολέμων σε Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, στη θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν χιλιάδες διαδηλωτές στους εγκληματίες Κλίντον, Μπλερ και Κοντολίζα Ράις όταν επισκέφτηκαν την Αθήνα, στις οδομαχίες κατά τη σύνοδο της ΕΕ το 2003 στη Θεσσαλονίκη, στα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συλλαλητήρια. Ακόμα όμως και στα χρόνια της φυγοδικίας ο σύντροφος παρέμεινε ενεργός στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Στις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις, στην εξέγερση του 2008, στις κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστροφική επένδυση της Eldorado Gold στην Χαλκιδική.
Στόχος της πολιτικής δίωξης του αντιεξουσιαστή Γρ. Τσιρώνη δεν είναι απλά η εξόντωσή του, μέσα στα κάτεργα των ελληνικών φυλακών. Στόχος της είναι να σταλεί ένα σαφές μήνυμα σε όλους τους προλετάριους: Ο αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος είναι μάταιος.
Ειδικά σήμερα, όπου τα μνημόνια έχουν επιβάλλει ολοκληρωτικά την εξαθλίωση και την ανέχεια, η αντίσταση πρέπει να μοιάζει εξ’ αρχής ηττημένη. Ειδικά σήμερα, όπου τα πραγματικά εγκλήματα ακούνε στο όνομα της ανεργίας, της κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και της Ευρώπης Φρούριο ο λαός πρέπει να παραμείνει σιωπηλός. Φοβισμένος, απογοητευμένος.
Απέναντι στην προσπάθεια της αστυνομίας και των δικαστών να συντρίψουν τα προτάγματα της αντίστασης και της αλληλεγγύης, να τσακίσουν τα κινήματα που προτάσσουν τη σύγκρουση με το καθεστώς και την επαναστατική προοπτική, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους πολιτικούς κρατούμενους. Οργανώνουμε τη ταξική αντεπίθεση. Τον πόλεμο των εργαζομένων και των άνεργων, των ντόπιων και των μεταναστών, των κοινωνικά και ταξικά αποκλεισμένων για την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ