Ο αγώνας των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα φέρνει αποτελέσματα.
Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στα τηλεφωνικά κέντρα (Teleperformance, Webhelp, TTEC και FoundEver) πραγματοποίησαμε πέντε 24ωρες απεργίες τους τελευταίους μήνες (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) στέλνοντας το μήνυμα «enough is enough» απέναντι στους χαμηλούς μισθούς, την επισφάλεια και το καθεστώς της βίζας ειδικού σκοπού στο οποίο υπάγονται οι συνάδελφοι από χώρες εκτός ΕΕ. Οι κινητοποιήσεις καθιστούν σαφές και στον υπόλοιπο κλάδο πως η συλλογική οργάνωση μπορεί να φέρει νίκες.
Εκτός της δημιουργίας δύο νέων επιχειρησιακών σωματείων σε TP και Webhelp, στα οποία οι εγγραφές αυξάνονται καθημερινά, το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εξέδωσε εγκύκλιο μέσω της οποίας ενημερώνει τις υπηρεσίες του πως δε θα χρειάζεται πλέον η προσκόμιση της σύμβασης εργασίας για την εξέταση των δικαιολογητικών ανανέωσης των αδειών παραμονής. Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το ΣΕΤΕΠ «η οδηγία αυτή είναι διευκρινιστική και προσωρινή» αποτελεί όμως ένα σημαντικό βήμα καθώς πρακτικά οι συνάδελφοι δε θα είναι δέσμιοι των τηλεφωνικών κέντρων, αναγκασμένοι να εργάζονται σε αυτά υπό την απειλή της απέλασης μέχρι την απόκτηση μόνιμης βίζας. Φυσικά, βασικό αίτημα των κινητοποιήσεων παραμένει η καθολική κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού, η χορήγηση αδειών παραμονής, η πλήρης πρόσβαση σε εργασία, παροχές υγείας, συνταξιοδοτικά δικαιώματα και υπαγωγή στο ταμείο ανεργίας για τους χιλιάδες μετανάστες συναδέλφους/ισσες.
Η εργοδοσία της TP προσπαθεί να διαρρήξει την ενότητα και τη μαζικότητα του αγώνα μας ώστε να διατηρήσει το καθεστώς επισφάλειας που αποτελεί συστατικό μέρος της κερδοφορίας της. Στηριζόμενη στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη (εγγραφή των προσωπικών στοιχείων των μελών των σωματείων στο ΓΕΜΗΣΟΕ) επιχείρησε την ποινικοποίηση του συνδικάτου. Αντιλαμβανόμενη ότι οι εργαζόμενοι δεν κάνουν πίσω, προσπάθησε μέσω ευτελών αυξήσεων των 50 ευρώ για τον ένα χρόνο εργασίας ή 100 ευρώ για τα τρία χρόνια, και αυτό σε ελάχιστες περιπτώσεις ξενόγλωσων projects, να πείσει τους εργαζόμενους να σταματήσουν τον αγώνα τους. Με αναδιαρθρώσεις τμημάτων με μεγάλη συμμετοχή απεργών, απειλές για αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία τις ημέρες των απεργιών με συνέπεια τη μη χορήγηση bonus, και την απεγνωσμένη προσπάθεια διασποράς εχθρικού κλίματος μεταξύ εργαζομένων και απεργών, στοχεύει στην υπονόμευση της μαζικότητας των απεργιών ώστε να κερδίσει χρόνο για να μην διαπραγματευτεί με το σωματείο για τα αιτήματα μας.
Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και υπογραφή ΣΣΕ.
Ας σκεφτούμε για λίγο ότι παρά τις αντίξοες συνθήκες – το καθημερινό άγχος για την κάλυψη των βασικών αναγκών και την απόσταση που δημιουργεί η εργασία από το σπίτι – καταφέραμε να βρεθούμε μεταξύ μας, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και να οργανώσουμε τον αγώνα μας. Προϊόν των κινητοποιήσεων μας είναι η δημιουργία δύο νέων σωματείων βάσης, που αποτελούν το συλλογικό φορέα μέσω του οποίου μπορούμε να διεκδικήσουμε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ώστε να ρυθμιστεί ο εργάσιμος χρόνος, να θεσπιστεί ο ελάχιστος μισθός πρόσληψης, να εφαρμοστούν οι τριετίες και να κλείσει η «ψαλίδα» των μισθών που επικρατεί στον κλάδο. Στην παρούσα φάση είναι κρίσιμη η ενεργητική συμμετοχή στις ανοιχτές διαδικασίες των σωματείων μας – στις γενικές συνελεύσεις όπου συζητούμε ισότιμα και συναποφασίζουμε πάνω στα προβλήματα μας, και τις κινητοποιήσεις, η μαζικότητα των οποίων θα κρίνει και τα αποτελέσματα του αγώνα. Το ίδιο κρίσιμη φυσικά είναι η διατήρηση της επικοινωνίας ακόμη κι όταν δε βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο κατά τη διάρκεια της βάρδιας, η αλληλεγγύη και η φροντίδα προς τους συναδέλφους στη βάση των κοινών μας συμφερόντων.
Συμμετέχουμε στην απεργία της 1η Μάη – διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη της εργατικής πρωτομαγιάς.
Σε αρκετές χώρες τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας δέχεται μια διαρκή επίθεση που στην Ελλάδα ονομάστηκε «προστασία και ενίσχυση της εργασίας» μέσω των τελευταίων εργασιακών νόμων Χατζηδάκη (ν. 4808/2021) και Γεωργιάδη (ν.5053/2023). Πρόκειται για συμπληρωματικούς νόμους που επιταχύνουν την εργασιακή αναδιάρθρωση των τελευταίων 14 χρόνων και περιλαμβάνουν (ανάμεσα σε πολλά): την κατάργηση του ΣΕΠΕ, την περαιτέρω αυστηροποίηση του πλαισίου που ρυθμίζει τον απεργιακό και συνδικαλιστικό αγώνα και την κατάργηση της απαγόρευσης εργασίας πέραν του νόμιμου ανώτατου ημερησίου ορίου, νομιμοποιώντας την απασχόληση έως και 13 ώρες/ημέρα. Στη Γαλλία, μέσω της πρόσφατης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Μακρόν (2023) η ελάχιστη συντάξιμη ηλικία αυξήθηκε κατά 2 έτη (62->64 έτη) ενώ στην Ελλάδα παραμένει στα 67 και το υπ. Εργασίας ετοιμάζεται να εισάγει τη νομιμοποίηση της 6ημερης εργασίας από 1/7/24. Πρόκειται για πολιτικές επιμήκυνσης του εργάσιμου χρόνου με σαφή αντεργατική κατεύθυνση. Οι αγώνες που έδωσε η Αμερικανική εργατική τάξη στο Σικάγο το μακρινό 1886 κέρδισαν τη θέσμιση της 8ωρης εργασίας και άνοιξαν το δρόμο για τη διεκδίκηση περαιτέρω εργασιακών δικαιωμάτων (κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ) στα χρόνια που ακολούθησαν, μας θυμίζουν σήμερα περισσότερο από ποτέ πως τίποτα δε μας χαρίζεται.
Την 1η Μάη Απεργούμε.
Γραφόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στις διαδικασίες των επιχειρησιακών σωματείων βάσης.
Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα τηλεφωνικά κέντρα και την πληροφορική.
CallCenterITWorkers@proton.me
WIN IN THE STRUGGLE OF THE CALL CENTER WORKERS
The struggle of call center workers is bringing results.
Colleagues in call centers (Teleperformance, Webhelp, TTEC and FoundEver) have held five 24-hour strikes in recent months (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) sending the resounding message “enough is enough” in the face of low wages, precariousness and the special purpose visa regime that non-EU workers are subject to. These struggles make clear to the rest of the industry that collective organizing can bring victories.
In addition to the creation of two new grassroots unions in TP and Webhelp, in which the registrations are increasing daily, the Ministry of Immigration and Asylum issued a directive to inform its services that it will no longer be required to present the employment contract for the examination of renewal of residence permits. As SETEP stated “this directive is temporary” but it is an important step because practically our migrant colleagues will not be held hostages by call center companies, forced to work there under the threat of deportation, until they obtain a permanent visa. Of course, the universal abolition of the special purpose visa, the granting of residence permits, full access to work, health, pension rights and inclusion in the unemployment fund for the thousands of migrant colleagues, still remains one of our basic demands.
TP tries to break the unity and massiveness of our struggle in order to maintain the precarious labor regime which is an integral part of its profitability. Based on Hatzidakis anti-labor bill (registration of trade-union member’s private data into a public record) TP attempted to criminalize the union. When they realized that the workers did not back down, they tried to persuade them to stop their struggle by handing over modest increases of 50 euros for one year of work or 100 euros for three years, which only applied on a few, mostly foreign language projects. Through restructuring of departments with significant participation of strikers, threats about unjustified absence from work during strike-days resulting in refusal of bonus, and the desperate attempt to disperse a hostile climate between workers and strikers, TP aims to undermine the massiveness of our strikes so as to gain time not to negotiate with the union on our demands.
We demand substantial wage increases and signing of a collective bargaining agreement.
Let us think for a moment that despite the adverse conditions – the daily stress of meeting our basic needs and the distance between us when working from home – we managed to meet each other, exchange experiences and organize our struggle. Two grassroots unions were created as a product of our mobilizations. They constitute the collective body through which we should demand the signing of a collective agreement that regulates working hours, establishes minimum wage, implements the three-year terms and closes the “slice” of wages that prevails in our sector. Therefore at this stage it is crucial to actively participate in the open procedures of our unions – in the general assembly where we should discuss and co-decide on our problems, and the mobilizations: the mass of which will determine the results of the struggle. Of course, maintaining communication even when we are not in the same place during our working-hours is equally important, as also the solidarity and care for our colleagues based on our common interests.
We join the strike on May 1st – we keep the memory of May Day alive.
In many European countries there has been an intensifying attack against the people of work in the recent years. In Greece this is called “protection of work” as stated in the latest Hatzidakis (l. 4808/2021) and Georgiadis (l. 5053/2023) labor laws. These laws complete each other and accelerate the restructuring of labor that happens steadily during the last 14 years. They include articles (among many) that: abolition of SEPE (Labor Inspectorate), further tighten the framework that regulates strike and trade union struggle, and abolish the prohibition of work beyond the legal daily limit, hence they legalize working up to 13 hours per day. In France, through Macron’s recent pension reform (2023) the minimum retirement age has been increased by 2 years (62->64 years) while in Greece it remains at 67 and the ministry of labor is preparing to introduce the legalization of 6-day work from 1/7/24. These politics tend to lengthen the working time and clearly state an anti-labor direction. The struggles given by the American working class in Chicago back in the distant 1886 managed to establish the 8-hour work day and paved the way for the assertion of further labor rights (social insurance etc.) in the years that followed, remind us today more than ever that nothing is given to us for free.
On May 1st we strike!
We sign up and actively participate in our grassroots workers-unions!
Workers in Call Centers and IT.
CallCenterITWorkers@proton.me