«…σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται να συσπειρωθούμε, χρειάζεται αλληλεγγύη με όλα τα μέσα. Και όπου δε μπορούμε να έχουμε προσωπική επαφή είτε ως συλλογικότητες είτε ως άτομα, νομίζω ο κόσμος μπορεί να βοηθήσει στην ενημέρωση, είτε ακόμη και οικονομικά. (…) Υπάρχει οικονομικό θέμα και ιδιαίτερα τώρα που δε μπορούμε να κάνουμε ανοιχτές εκδηλώσεις, να κάνουμε τα πάρτυ ή όπως κάναμε όλα αυτά τα χρόνια στην κεντρική πλατεία τις ροκ συναυλίες για να μαζέψουμε χρήματα. Πάντα υπάρχει τρόπος να εκφράζεται η αλληλεγγύη η οποία είναι το βασικότερο όπλο στον αγώνα». Απόσπασμα από συνέντευξη με έναν κάτοικο από τις Σταγιάτες Πηλίου σχετικά με τον τοπικό αγώνα που διεξάγεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της υδροδότησης του χωριού, που δόθηκε στην κινηματική εφημερίδα Άπατρις (τεύχος 46, Νοέμβριος 2020).

Το κείμενο αυτό έχει σκοπό να λειτουργήσει ενισχυτικά στο εγχώριο αλλά και διεθνές κάλεσμα που πρόσφατα απηύθυνε η κινηματική δομή Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών για τη στήριξη του, κατά κύριο λόγο οικονομικά, ιδιαίτερα εν μέσω της παρούσας συγκυρίας, η οποία δομείται γύρω από την κρατική διαχείριση της υγειονομικής πανδημίας που έχει ξεσπάσει εξαιτίας του covid-19. Ας επισημανθεί ότι τα τελευταία χρόνια λειτουργίας του Ταμείου έχουν επαναλάβει παρόμοια καλέσματα οι συντρόφισσες/οι που σταθερά και με συνέπεια στελεχώνουν την οργανωτική σύστασή του, είτε δημόσια είτε σε πιο ιδιωτική μορφή με την αποστολή αντίστοιχων κειμένων σε όσες συλλογικότητες κινούνται εντός του αναρχικού χώρου.

Το Ταμείο οικοδομήθηκε πριν από 10 χρόνια, στη βάση της αναγνώρισης της ανάγκης υλικής και ταυτόχρονα ηθικής-πολιτικής στήριξης ενός ολοένα αυξανόμενου αριθμού φυλακισμένων συντρόφων/ισσών εκείνης της περιόδου και όσων άλλων φυλακίστηκαν τα επόμενα χρόνια έως και σήμερα, καθώς έγινε αντιληπτό από μια μεγάλη -αν όχι πλειοψηφική- μερίδα αναρχικών ότι οι οικονομικές ανάγκες για τη διαβίωση των αιχμάλωτων συντρόφων/ισσών, εντός της φυλακής, δε μπορούσε να επαφίεται στην προσωπική, οικογενειακή και συντροφική δικτύωση που διατηρούσε ο/η καθένας/μια ξεχωριστά ως άτομο.

Η ίδρυση μια μόνιμης, συλλογικής και κινηματικής δομής για την κάλυψη των οικονομικών αναγκών των έγκλειστων συντρόφων/ισσών ήταν ένα προχώρημα της πολιτικής συνείδησης και συναντίληψης του αναρχικού κινήματος για την περεταίρω ανάπτυξη και διεύρυνση της έννοιας της αλληλεγγύης, ώστε να αναλάβει και τον ρόλο ανάσχεσης της μεγάλης πίεσης που ασκεί στους/ις φυλακισμένους/ες ένας εκ των βασικότερων κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους, όπως είναι αυτός της φυλακής. Άρα, παροχή έμπρακτης αλληλεγγύης τόσο σε φυλακισμένα άτομα που προέρχονται από τη δεξαμενή αναρχικής σκέψης και δράσης όσο και -στο μέτρο του εφικτού- φυλακισμένους-διωκόμενους αγωνιστές που η προσωπική διαδρομή και στάση τους, εντός ή εκτός των τειχών, συμβαδίζει με αξίες και ιδανικά που έχουν κατεύθυνση συγκρουσιακή και ανατρεπτική απέναντι στην εξουσιαστική και οικονομική κυριαρχία, όπως αυτή εκφράζεται από κρατικούς ή άλλης φύσεως φορείς.

Ήταν η πλημμυρίδα αναρχικής πράξης και θεωρίας που εντάθηκε, και ειδικότερα από το 2000 και μετά, με αναρίθμητες παρεμβάσεις στη δημόσια σφαίρα του κοινωνικού γίγνεσθαι με κάθε τρόπο και μέσο, που -όπως ήταν αναμενόμενο- αναμετρήθηκε με την κατασταλτική πολιτική του κράτους, η οποία, χωρίς φειδώ και αναβαθμίζοντας το θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης όσων περνούσαν τα αστικοδημοκρατικά όρια αμφισβήτησης του καθεστώτος, κυνήγησε, χτύπησε, κατηγόρησε και φυλάκισε δεκάδες αγωνιστές/τριες.

Ήταν αυτές οι επώδυνες συνθήκες και η εντονότερη ενασχόληση που προέκυψε με τα ζητήματα του εγκλεισμού, μέσω της οποίας αποκτήθηκε η εμπειρία και η γνώση ότι το σωφρονιστικό σύστημα παρέχει ελλιπή έως και μηδαμινή κάλυψη στις βασικές ανάγκες των φυλακισμένων (ποιοτική σίτιση, τηλεφωνική επικοινωνία, μέσα ατομικής υγιεινής, γραφική ύλη, βιβλία κ.α.). Ήταν η ίδρυση του Ταμείου που ανάμεσα σε πολλαπλές μορφές αλληλεγγύης στους/ις έγκλειστους/ες αγωνιστές/ριες ανέλαβε να αποσοβήσει ένα μέρος των κραδασμών που δεχόντουσαν από τη σύντομη ή μακροχρόνια φυλάκισή τους στα κελιά της αστικής δημοκρατίας.

Από τότε μέχρι και σήμερα έχουν συμβεί πολλά εντός του κινήματος και στις δομές που δημιούργησε στην 15ετή αυτή ιστορική περίοδο. Η διαστολή και σχετική συστολή ή αποσυσπείρωση των δυνάμεων του αναρχικού κινήματος για λόγους που δεν αντιστοιχούν να αναφερθούν στο παρόν κείμενο, επηρέασε τη δομή του Ταμείου. Συνθήκη που αφενός εγκαινίασε -ανά περιόδους- πιο ψυχοφθόρες και οριακές καταστάσεις για τα οργανωτικά μέλη του, από τη στιγμή που τα χρηματικά αποθέματα, αρκετές φορές δεν ξεπερνούσαν έναν πολύ βραχύβιο ορίζοντα, αφετέρου επιχειρήθηκε -επιτυχώς- μια ακόμη πιο διεισδυτική σχέση αλληλεγγύης, τόσο με το εγχώριο όσο και με το διεθνές πολιτικό-συντροφικό περιβάλλον.

Η αδιάκοπη ανταπόκριση των χιλιάδων συντρόφων/ισσών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εδώ και δέκα χρόνια είναι ο πολιτικός πυλώνας που στηρίζει τη δομή του Ταμείου και κατ’ επέκταση τους/ις φυλακισμένους/ες αγωνιστές/ριες. Και είναι σ’ αυτόν τον πυλώνα που απευθύνθηκαν-ονται οι εκδηλώσεις, τα παζάρια και εκδόσεις βιβλίων, οι διαδικτυακές συλλογές χρημάτων, οι συναυλίες και τα πάρτυ που διοργανώνονται σε διάφορους τόπους της χώρας από τις οργανωτικές συνελεύσεις του Ταμείου. Μια χρόνια, συνεχής και κοπιαστική διαδικασία που με τη συνδρομή όλων μας έφτασε σε μια ορισμένη περίοδο να καλύπτει μηνιαίες ανάγκες έγκλειστων αγωνιστών/ριών που ο αριθμός τους ξεπερνούσε τα 40 άτομα.

Επειδή κάθε πρακτική, δομή ή χώρο που εγκαθιδρύουμε σε αντίθεση με τις εμπορευματικές αξίες, τις σχέσεις εκμετάλλευσης και κυριαρχίας που διέπουν τη σύγχρονη πραγματικότητα, χτίζουν στο παρόν διαφορετικούς δεσμούς και σχέσεις αλληλεγγύης που μετασχηματίζουν τόσο εμάς τους ίδιους, όσο και τους τρόπους και τα μέσα που προσεγγίζουμε τη ζωή και τον αγώνα.

Επειδή έχουμε νιώσει όλοι/ες το αίσθημα της ψυχικής και νοητικής αποφόρτισης, της χαράς να συναντάμε πάλι ελεύθερους, υγιείς και δυνατούς/ες τους/τις πρώην αιχμάλωτους/ες συντρόφους/ισσες, να φωτίζονται με χαμόγελα τα πρόσωπα μας όταν στους δρόμους, στις πορείες και σε κάθε συλλογικό δρώμενο περπατάμε, συζητάμε, διασκεδάζουμε ή ξαναοργανώνουμε μαζί τους τα μικρά η μεγάλα ταρακουνήματα της ιστορίας.

Τώρα, που κράτος και κεφάλαιο, τόσο εγχώρια όσο και παγκόσμια, εν μέσω πανδημίας, επιτίθενται σε ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και θα επιχειρήσουν εκ νέου την πειθάρχηση σε πιο σκληρούς όρους εκμετάλλευσης, από όλους/ες, είναι ζήτημα υπαρξιακής, συνειδησιακής επιβίωσης να μείνουμε συνδεδεμένοι με ακόμη πιο ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης σε κάθε επίπεδο, ώστε να αντέξουμε τα χτυπήματα και να σχεδιάσουμε τους τρόπους αντεπίθεσης, μέχρι τη νίκη.

Υ.Γ: Στην υποθετική -όχι αβάσιμη- περίπτωση το εγχώριο αναρχικό/αντεξουσιαστικό κίνημα να αριθμεί κάποιους/ες χιλιάδες συντρόφους/ισσες, ακόμα κι αν ο βαθμός συμμετοχής διαφοροποιείται ανάμεσα στα άτομα, συλλογικότητες, οργανώσεις, δομές στην ανάληψη οργανωτικών καθηκόντων που απαιτούνται για κάθε είδους λειτουργία του και συμμετοχή των δημόσιων παρεμβάσεων του στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι μια εκδήλωση μαζικής και συντονισμένης στήριξης του Ταμείου θα σήμαινε για τον/την καθέναν/μια ελάχιστη οικονομική επιβάρυνση, που θα ισοδυναμούσε με μια ευκταία έκφραση κινηματικής δυναμικής, ικανής να απαλλάξει τη δομή του Ταμείου από το άγχος και την πίεση συλλογής χρημάτων για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως άλλωστε έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν.

Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου- Γυναικείες Φυλακές Ελαιώνα Θήβας

Δήμητρα Βαλαβάνη- Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Πολύκαρπος Γεωργιάδης- Φυλακή Λάρισας

Κωνσταντίνος Γιαγτζόγλου- Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Γιάννης Δημητράκης- Φυλακή Δομοκού

Δημήτρης Κουφοντίνας- Φυλακή Δομοκού

Ηρακλής Κωστάρης- Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Γιάννης Μιχαηλίδης- Φυλακή Μαλανδρίνου

Γιώργος Πετρακάκος- Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Μάριος Σεϊσίδης-Φυλακές Κορυδαλλού

Βαγγέλης Σταθόπουλος- Φυλακή Λάρισας

Σπύρος Χριστοδούλου- Φυλακή Κορίνθου

Ali Ercan Gökoğlu- Φυλακή Μαλανδρίνου

Burak Ağarmıs- Φυλακή Μαλανδρίνου

Sadi Naci Özpolat- Φυλακή Διαβατών

Halil Demir- Φυλακή Γρεβενών

Anıl Sayar-Φυλακή Αγίου Στεφάνου Πάτρας

Harika Kızılkaya-Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Hazal Seçer-Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Sinan Oktay Özen- Φυλακές Κορυδαλλού

Ismail Zat-Φυλακές Κορυδαλλού

Hasan Kaya-Φυλακές Κορυδαλλού

Sinan Çam- Φυλακές Κορυδαλλού