Μετά από τους ισχυρότατους σεισμούς της περασμένης Δευτέρας 6 Φλεβάρη 2023 στο “ρήγμα της Ανατολίας” που άφησαν πίσω τους κρανίου τόπους, αν η μισή μας καρδιά βρίσκεται εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Τουρκία, το Κουρδιστάν, την Συρία βρίσκεται…
Μια καταστροφή με πάνω από 20.000 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες αγνοούμενους στα ερείπια και εκατομμύρια άστεγους σε ισοπεδωμένες μεγαλουπόλεις και επαρχίες (Άδανα, Αντιόχεια, Γκαζιαντέπ, Μάρας, Νταγιαρμπακίρ, Χατάι κα), ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 23 εκατομμύρια άνθρωποι – ανάμεσα τους 1,4 εκατ. παιδία- βρίσκονται σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης.
Η σφοδρότητα των συγκεκριμένων χτυπημάτων του Εγκέλαδου (7,6 και 7,8 Ρίχτερ αντίστοιχα) και οι δραματικές συνέπειες τους έφεραν -για ακόμα μια φορά- στην επιφάνεια την εγκληματική φύση του Κεφαλαίου και των Κρατών του, αφού όπως ορθά υπενθύμισε ένας σεισμολόγος από την Τουρκία, “οι άνθρωποι δεν σκοτώνονται από τους σεισμούς αλλά από τα κτίρια που γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι”.
Η παντελής έλλειψη αντισεισμικών μέτρων σε σεισμογενείς περιοχές, η αδηφαγία για τον εύκολο πλουτισμό των μεγαλοεργολάβων και των διαπλεκόμενων πολιτικών υπαλλήλων τους, η κρατική αδιαφορία και ανικανότητα για την παροχή της στοιχειώδους βοήθειας στους πληγέντες, δεν είναι νομοτελειακά “φυσικά” φαινόμενα, αλλά τα εγκληματικά αποτελέσματα της κυρίαρχης κεφαλαιοκρατικής πολιτικής που διαχρονικά ιεραρχεί το κέρδος πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
Μια απτή απόδειξη αυτών των αναντίρρητων γεγονότων αποτελούν τα χιλιάδες νεόκτιστα πολυόροφα κτιριακά συγκροτήματα που κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, μετατρεπόμενα σε τσιμεντένιους τάφους για τις πολλές χιλιάδες των κατοίκων τους.
Άλλωστε, η χορήγηση “αμνηστίας” στις κατασκευαστικούς ομίλους και η νομιμοποίηση αυθαιρέτων και ακατάλληλων οικοδομών χωρίς την τήρηση των δαπανηρών προδιαγραφών ασφαλείας, πάνω στην οποία βασίστηκε το ερντογανικό “κατασκευαστικό θαύμα”, δεν αποτελούν φαινόμενα που ευδοκίμησαν μονάχα στην Τουρκία των τελευταίων δεκαετιών…
Κάθε μέρα που περνάει ο πόνος των λαών που επλήγησαν από αυτήν την καταστροφή γίνεται οργή και εκδηλώνεται με την κατακραυγή και την εκδίωξη υπουργών και άλλων κρατικών αξιωματούχων από τις σεισμόπληκτες περιοχές. Μια δίκαιη λαϊκή οργή ενάντια στο τουρκικό Κράτος και το καθεστώς του ισλαμοφασίστα Ερντογάν, το οποίο αφού πρώτα νομιμοποίησε αυτό το προμελετημένο έγκλημα διαρκείας, μετά την καταστροφή αποδεικνύεται ανίκανο και αναποτελεσματικό στην παροχή βοήθειας στους σεισμόπληκτους, ενώ παρεμποδίζει την άφιξη διασωστικών αποστολών στις κουρδικές περιοχές, παρακρατεί είδη πρώτης ανάγκης και τρομαγμένα οχυρώνεται πίσω από την κηρυγμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απειλώντας με κτηνώδη καταστολή όσους και όσες εξεγείρονται και παλεύουν με κάθε μέσο για την επιβίωση τους.
Χαρακτηριστικά της δραματικής κατάστασης που επικρατεί τα όσα έγραψαν, μεταξύ άλλων, στις 10/2 οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Λαϊκού Μετώπου:
[…] Σε 10 επαρχίες που επλήγησαν από τον σεισμό, ο λαός μας εκτελεί εργασίες διάσωσης με δικά του μέσα. Πολλές περιοχές δεν έλαβαν καμία βοήθεια. Μία από τις επαρχίες στις οποίες δεν έχει σταλεί βοήθεια μέχρι στιγμής είναι η πόλη Χατάι.
Το κράτος την αγνοεί. Υπήρχαν άνθρωποι με τους οποίους καταφέραμε να μιλήσουμε στην πόλη Χατάι. Μας είπαν ότι οι πρώτες εθελοντικές ομάδες έρευνας και διάσωσης έφτασαν το βράδυ της 8ης Φεβρουαρίου, 3 μέρες μετά τον σεισμό. Μέχρι και σήμερα οι κάτοικοι της Χατάι ήταν μόνοι. ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ. Ο αριθμός των εθελοντικών ομάδων διάσωσης είναι πολύ μικρός. Ως συνήθως, η κυβέρνηση δεν είναι στο πλευρό του λαού. Αν υπάρχουν επιζώντες από τον σεισμό στα ερείπια, αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να πεθάνουν από υποθερμία κάτω από τα ερείπια […]
Την ίδια στιγμή στη μαρτυρική Συρία, η οποία εδώ και μια δωδεκαετία βρίσκεται στο στόχαστρο της πολεμικής επιθετικότητας του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού, μαζί με τους σεισμούς εκδηλώνεται -σ’ όλη του την έκταση- και ο υποκριτικός “ανθρωπισμός των δημοκρατιών” της Δύσης (ΗΠΑ-ΕΕ), συμπεριλαμβανομένου εκείνου της ελληνικής κυβέρνησης, που ακόμα και τώρα αρνούνται ν’ άρουν το εμπάργκο και τις κυρώσεις που έχουν επιβάλλει (τυπικά κατά του καθεστώτος Άσαντ αλλά ουσιαστικά ενάντια στους λαούς της Συρίας), ενώ παράλληλα βάζουν εμπόδια στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στις σεισμόπληκτες περιοχές κι ενώ -σύμφωνα με τον ΟΗΕ- 5,3 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι.
Μοναδική αχτίδα φωτός μέσα σ’ αυτή τη ζοφερά δυστοπική συνθήκη αποτελεί η πλατιά και άμεση Αλληλεγγύη που από την πρώτη στιγμή εκδηλώθηκε μεταξύ των Λαών, τόσο με τις πολυάριθμες αποστολές διασωστών και των διασωστριών όσο και με τις συλλογές ειδών πρώτης ανάγκης, για όσους και όσες επέζησαν αυτού του μακελειού και θρηνούν πάνω από τα ερείπια τον άδικο χαμό των ανθρώπων τους.
Μια Διεθνιστική Αλληλεγγύη που προτάσσει έμπρακτα τη συναδέλφωση ενάντια στον εθνικισμό, το σοβινισμό και την πολεμική προπαρασκευή στις δυο πλευρές του Αιγαίου. Από την αθηναϊκή μητρόπολη, ενώνουμε τις μικρές δυνάμεις μας με το πλήθος των πρωτοβουλιών συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης που αναπτύχθηκαν σ’ όλη την χώρα και εκφράζουμε την αμέριστη υλική-ηθική-πολιτική συμπαράσταση μας στους σεισμόπληκτους Λαούς της Τουρκίας, του Κουρδιστάν & της Συρίας.
Μονάχα οι Λαοί μπορούν να σώσουν τους Λαούς!
Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Φλεβάρης 2023