φωτό από την παρέμβαση της 18ης Ιούλη στην οδό Ερμού.

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε
και με αγώνες θα την κρατήσουμε

 Κυριακή 20/7 :: και πάλι απεργία στον κλάδο του εμπορίου!

μικροφωνική-παρέμβαση: Παρασκευή 18/7, 7μμ, Ερμού & Κορνάρου

απεργιακή συγκέντρωση: Κυριακή 20/7, 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Η Κυριακή 13 Ιούλη, πρώτη μέρα της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου της πλήρους κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, με τις απεργιακές περιφρουρήσεις σε αρκετά καταστήματα της Ερμού, την απεργία των συναδέλφων που απέκτησε και μαζικά χαρακτηριστικά σε κάποιες περιπτώσεις όπως στα marks & spencer και αλλού, τις διαδηλώσεις, τους απεργιακούς αποκλεισμούς και τα κλεισίματα καταστημάτων, υπήρξε ένας ακόμα σημαντικός σταθμός στο δύσκολο αυτό αγώνα μας, που συνεχίζεται και που είναι στο χέρι όλων μας, των εργαζομένων στα καταστήματα και όλου του ταξικού-κοινωνικού κινήματος, να καταστεί νικηφόρος.

Κάθε Κυριακή που θα ανοίγουν τα μαγαζιά θα είναι αιτία πολέμου

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν
την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Δεν μας λείπουν οι ώρες για να ψωνίσουμε
μας λείπουν τα χρήματα και οι ώρες για να ζήσουμε

Αν επιλέγεις να ψωνίζεις Κυριακή
ετοιμάσου να δουλεύεις και Κυριακή

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε
και με αγώνες θα την κρατήσουμε

Η πολυμέτωπη επίθεση εργοδοτών και κυβερνώντων προς τον κόσμο της εργασίας, στα εργατικά μας δικαιώματα, τις κατακτήσεις μας και την αξιοπρέπειά μας συνεχίζεται. Στον κλάδο του εμπορίου η επίθεση τους αυτή έχει ως μια από τις βασικές της αιχμές την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αυτό καταδεικνύεται ξεκάθαρα από την έως τώρα εφαρμογή του μέτρου, με επόμενο σταθμό την Κυριακή 20/7, αλλά κυρίως από τον -πλέον σε πλήρη εφαρμογή- σχεδιασμό της επέκτασής του μέτρου για όλες τις Κυριακές. Ήδη από την Κυριακή 13/7 για ένα μεγάλο μέρος της Αθήνας, όπως και σε άλλες περιοχές, στο πλαίσιο της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου, τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά για 52 Κυριακές το χρόνο. Ενώ από την ερχόμενη άνοιξη αυτή η φρικιαστική πραγματικότητα θα έχει εξαπλωθεί σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Από τη μια η διαρκής μεθόδευση της υποτίμησης της εργατικής μας δύναμης, προς όφελος του συνόλου των αφεντικών και από την άλλη ο ανταγωνισμός για το μοίρασμα της πίτας της αγοράς προς όφελος των μεγαλύτερων δημιουργούν ένα ασφυκτικό τοπίο για τις ζωές μας πάνω από τις οποίες βλέπουμε να περνά ως οδοστρωτήρας η «πολυπόθητη» ανάπτυξή τους.

Απέναντι όμως στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα υπάρχουν και οι αγώνες μας, η προσπάθειά μας να οργανωθούμε ως εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς μας, οι μάχες που δίνουμε συλλογικά και στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, η αλληλεγγύη που οικοδομούμε μεταξύ μας ως συνάδελφοι. Αγώνες που είναι ένα ανοιχτό στοίχημα για όλους εμάς τους εργαζόμενους να τους δυναμώσουμε. Όλοι εμείς που βρισκόμαστε πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες, οι εξοντωμένοι από τα «απελευθερωμένα» ωράρια, την ορθοστασία, την εντατικοποίση, τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την απληρωσιά, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Να σπάσουμε το καθεστώς της απάθειας αλλά και του φόβου και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Να αντιτάξουμε τη συναδελφική αλληλεγγύη απέναντι στον επιβαλλόμενο μεταξύ μας ανταγωνισμό. Να αγωνιστούμε για τα εργατικά μας συμφέροντα, τα δικαιώματα & την αξιοπρέπειά μας.

Μέσα και από το «συντονιστικό δράσης», παίρνοντας κατά κάποιον τρόπο τη σκυτάλη από τις αντιστάσεις του παρελθόντος, έχουμε κατά τους τελευταίους μήνες ζήσει στιγμές αγώνα, απεργίες (13/4 & 4/5) και απεργιακές περιφρουρήσεις, διαδηλώσεις, συνελεύσεις, μοιράσματα κειμένων και συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους, τόσο στα καταστήματα του κέντρου όσο και σε πολλές γειτονιές της Αθήνας. Στιγμές αγώνα με σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Και ήδη η συγκρότηση της πρωτοβουλίας «εργαζόμενοι – εργαζόμενες από τον κλάδο του εμπορίου» [orthostasia@yahoo.gr] στην οποία καλούνται να συμμετέχουν ενεργά όλοι οι συνάδελφοι του κλάδου είναι ένα σημαντικό βήμα! Ωστόσο, πολλά και από περισσότερους είναι ακόμα αυτά που πρέπει να γίνουν…

Και όσο για τους καταναλωτές, δηλαδή στην ουσία για όλους εμάς που δουλεύουμε σε άλλους κλάδους ή που είμαστε άνεργοι, νεολαίοι ή και συνταξιούχοι, το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι κάτι έξω από τη ζωή μας και από τους αγώνες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δώσουμε. Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ γρήγορα η επιλογή μας να ψωνίζουμε τις Κυριακές θα συντελέσει καταλυτικά στο να καταλήξουμε να δουλεύουμε κι εμείς και τις Κυριακές! Και όχι φυσικά στο να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, όπως οι «από πάνω» υποκριτικά διατείνονται. Είναι ξεκάθαρο επίσης, ότι αυτό που μας λείπει δεν είναι οι επιπλέον ώρες για να ψωνίσουμε. Σε μια περίοδο που η ανεργία χτυπά κόκκινο, οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται και η καθυστερημένη (ή και η μη) καταβολή μισθών γίνεται καθεστώς, αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσουμε. Και βέβαια μας λείπει κι ο χρόνος για να Ζήσουμε. Επίσης, ως μια ελάχιστη ένδειξη ταξικής αλληλεγγύης οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι των εργαζομένων στα.μαγαζιά και στον αγώνα τους. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι η επίθεση που δέχονται οι συνάδελφοι μας στο εμπόριο είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι εμείς οι «από κάτω». Και ότι μόνο παλεύοντας όλοι μαζί θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι δυνατό από τη μια να σιχτιρίζουμε και να καταδικάζουμε στα λόγια τους κυβερνώντες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τις τράπεζες, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη με τη στάση μας (πχ ψωνίζοντας τις Κυριακές) να παίζουμε το «παιχνίδι» όλων αυτών στις πλάτες.των,εργαζομένων.

Κάθε Κυριακή που θα ανοίγουν τα μαγαζιά θα είναι αιτία πολέμου

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

πηγή: athens.indymedia.org

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Αμέσως μετά την ένοπλη συμπλοκή της 16ης Ιουλίου στο Μοναστηράκι, η οποία οδήγησε στον τραυματισμό και την αιχμαλωσία του αναρχικού αγωνιστή και μέλους της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκου Μαζιώτη, οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης εξαπέλυσαν έναν επικοινωνιακό πόλεμο.

Η πολύχρονη πορεία του ίδιου του συντρόφου, οι θέσεις και η διαδρομή της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας μιλούν από μόνες τους, για τις αξίες και τις στοχεύσεις που πρεσβεύουν μέσα στον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος, για την κοινωνική επανάσταση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΙΟΥΛΗ

ΠΑΡΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ 12Μ

Αναρχικοί – Αναρχικές

πηγή: athens.indymedia

Αλληλεγγύη στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα

που δικάζεται τη 1η Δεκέμβρη για την υπόθεση της τράπεζας Marfin.

Θεατρική βραδιά

οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα

Λόφος Στρέφη, Σάββατο 19 Ιούλη, 8.30μμ

πηγή: athens.indymedia

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=4ljk96IqCjc[/youtube]

κατά καιρούς θα ήθελα να αναπολώ εκείνους τους δρόμους της γειτονιάς μου και να ξαναβρώ θα ήθελα εκείνη την γενιά που σχηματίστηκε πάνω στη διαθήκη του Julius Fucik εκείνου που κάτω από την αγχόνη έγραψε σε εμάς για μας τη γενιά που έτρεχε συμπαγής προς τον papà Cervi να τον προτρέπει να παρηγορήσει εκείνη την γενιά που άοπλη σήκωσε την σημαία της Αντίστασης πριν οι αστοί την κουνήσουν αισχρά θα ήθελα να βρεθώ ξανά με τους εργάτες που διώκονταν από τον Scelba και τον Valletta εκείνους της Officina Stella Rossa τους απολυμένους ήξεραν πως να κρατήσουν και να θυμηθώ εδώ θα ήθελα τα χρόνια του Πενήντα όλα ένα προς ένα μέρα μετά την μέρα να θυμηθώ τις περιπέτειες τους μπελάδες να θυμηθώ την πείνα να θυμηθώ το κρύο το κάρβουνο αγορασμένο πέντε κιλά τη φορά και την μικρή παράγκα με τα ψημένα ζυμαρικά και τίποτα άλλο μετά τις συγκρούσεις τον ιούλιο του ’60 και τα συγκινητικά αγόρια εκείνα της πλατείας Statuto με το οδόστρωμα μέσα στα χέρια να αναπολώ ξανά θα ήθελα όλη την οδό Cuneo να διασχίσω την Stura, την Dora και όλη την συνοικία μου να δω θα ήθελα για μια φορά ακόμη το παλιό σπίτι με τον γύψο στο μπαλκόνι να βρω ξανά για μια μοναχά στιγμή τα είκοσι μου χρόνια εκείνον που πρώτος με αποκάλεσε νότιο και μου έμαθε μετά πως το να κάνω τον ρουφιάνο είναι το μεγαλύτερο έγκλημα και τελευταίο θα ήθελα να σκύψω εμπρός απορροφημένος στην αγωνιώδη λίστα αυτών που δεν είναι άλλο εδώ και να κρυφτώ θα ήθελα στην οδό Chiusella την πιο άσχημη από τις οδούς της γειτονιάς μου να θυμηθώ επίσης το βίαιο addio, άγριο, την οργή όμως επίσης να βρω ξανά τις ρίζες σε αυτή την επίπεδη γειτονιά όπως η ψυχή ευρεία όπως η περηφάνια αγαπημένη και κατοικημένη από εκείνη την γενιά την πιο δυστυχή την πιο σκληρή την πιο αγαπημένη.

Μετωπικές Επιθέσεις
η Γη κανενός

πηγή: Αέναη Κίνηση

Πανό που ανάρτησαν, στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου, σύντροφοι λίγες ώρες μετά την ένοπλη συμπλοκή που οδήγησε στον τραυματισμό & την αιχμαλωσία του αναρχικού αγωνιστή Νίκου Μαζιώτη.

Πίσω ρουφιάνοι, εμπρός Σύντροφοι!

πηγή:athens.indymedia.org

Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένου και μικροφωνική πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 4 Ιουνίου έξω από το τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας On Line Sales στον Κεραμεικό, με αφορμή κυρίως την πρόσφατη απόλυση δύο συναδελφισσών επειδή θέλησαν τα αυτονόητα (αντίγραφο των συμβάσεων και πληρωμή των υπερωριών). Έξω από το χώρο της εταιρείας μαζεύτηκαν περίπου 40 συνάδελφοι και αλληλέγγυοι οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν για τις άδικες απολύσεις αλλά και για τις άθλιες συνθήκες εργασίας μοιράζοντας εκατοντάδες κείμενα στους εργαζόμενους της εταιρίας και τους περαστικούς, ενώ η εργοδοσία είχε φωνάξει τους μπάτσους για προστασία, οι οποίοι παρέμειναν εκεί μέχρι το τέλος της συγκέντρωσης. Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Ιουνίου, είχε οριστεί η συζήτηση της εργατικής διαφοράς στην Επιθεώρηση Εργασίας. Ο δικηγόρος της εργοδοσίας δεν προσήλθε, με αποτέλεσμα αυτή να αναβληθεί για τις 14 Ιουλίου στις 09:00.

Μοίρασμα κειμένου πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 5 Ιουνίου έξω από τα γραφεία της εταιρείας 360 CONNECT στο Φάληρο, με σκοπό την ενημέρωση των εργαζομένων σχετικά με τις εξελίξεις για την εκδίκαση υπόθεσης η οποία είχε οριστεί για τις 10 Ιουνίου. Η υπόθεση αφορούσε τον αγώνα που έδωσαν εργαζόμενοι ενάντια στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας της εν λόγω νεοσύστατης εταιρείας στην οποία μεταφέρθηκαν όλοι οι απολυμένοι συνάδελφοι των τηλεφωνικών κέντρων της HOL το Δεκέμβρη του 2013. Οι συνάδελφοι υπέστησαν περαιτέρω απολύσεις, μειώσεις μισθών κι εξαναγκάστηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις. Ενάντια στην υποταγή στις παραπάνω προσταγές του “νέου” εργοδότη, μία μικρή ομάδα εργαζομένων προσέφυγε στη δικαιοσύνη με την απαίτηση να επανέλθουν οι αμοιβές τους στα προηγούμενα επίπεδα και να επαναπροσληφθεί απολυμένος συνάδελφος ο οποίος δεν είχε δεχτεί τη νέα σύμβαση. Το δικαστήριο αναβλήθηκε για 10 Noέμβρη.

Στην εταιρεία Ώθηση, η εργοδοσία έχει προχωρήσει σε πολλές αλλαγές το τελευταίο διάστημα, ίσως σαν κίνηση απελπισίας για να βελτιώσει την “πολυπόθητη” παραγωγή. Πολλοί εργαζόμενοι μετακινήθηκαν από τα πόστα τους κι άλλαξαν project χωρίς να έχουν ενημερωθεί προηγουμένως, ενώ παρατηρήθηκε ότι μάζεψαν όλους τους νέους και τους παλιούς με τη μικρότερη παραγωγικότητα σε έναν όροφο ενώ τους παλιούς με συμβάσεις αορίστου χρόνου και καλύτερη παραγωγικότητα τούς έβαλαν σε άλλον όροφο. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν απολύσεις συναδέλφων – της μίας με πρόφαση την παραγωγικότητα αλλά είναι πολύ πιθανό να σχετίζεται με τη συνδικαλιστική της δράση, και του άλλου συναδέλφου 3 ημέρες πριν κλείσει χρόνο στη δουλειά, υποδεικνύοντας ξεκάθαρα ότι τον έδιωξαν για να μην αποκτήσει δικαιώματα, τακτική η οποία έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν στη συγκεκριμένη εταιρεία.

Την Τετάρτη 4 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στη γειτονική μας Ιταλία απεργία των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα, η οποία προκηρύχτηκε από τα ιταλικά συνδικάτα SLCCgil, FistelCisl και UilcomUil. H διαδήλωση που έγινε ήταν μεγαλειώδης. Η συμμετοχή στην απεργία ξεπέρασε στο σύνολο το 80%, ενώ σε κάποια τηλεφωνικά κέντρα έφτασε μέχρι και το 98%. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση στα call centers της Ιταλίας είναι εξίσου άθλια με την αντίστοιχη ελληνική πραγματικότητα: ατομικές μηνιαίες ή εξάμηνες συμβάσεις καθώς οι συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι “πολυτέλεια”, συνεχείς απολύσεις, παραγωγικοί στόχοι, εργοδοτική αυθαιρεσία. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται καθόλου αν δεν προσεγγίσουν τον επιθυμητό στόχο, με άλλα λόγια δουλεύουν “τσάμπα”. Επίσης, μία άλλη πτυχή και κύριο αίτημα της απεργίας είναι το μπλοκάρισμα των μετεγκαταστάσεων, το οποίο αφορά στο γεγονός ότι πολλές εταιρείες αναθέτουν την εξυπηρέτηση πελατών σε χώρες του εξωτερικού όπως η Αλβανία, η Ρουμανία, η Τυνησία και το Μαρόκο, στις οποίες υπάρχει καλή γνώση της ιταλικής γλώσσας και τα μεροκάματα είναι πιο φθηνά. Το πρόβλημα είναι ότι το θέμα αυτό δημιουργεί έχθρα ανάμεσα στους φτωχούς εργαζόμενους και μπορεί εύκολα να οδηγήσει στο ρατσισμό.

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 04/06 η τριμερής συνάντηση στην ΣΕΠΕ Αγησιλάου για την υπόθεση εργαζόμενης που διεκδικούσε τα δεδουλευμένα της από την εταιρεία ΙCOP. Στην συνάντηση συμμετείχαν και βοήθησαν σημαντικά  αλληλέγγυοι από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων  Οδηγών Δικύκλου καθώς και μέλη της συνέλευσής μας. Η εργοδοσία εκπροσωπήθηκε με δικηγόρο, η οποία και κατέβαλε το μεγαλύτερο μέρος του διεκδικούμενου ποσού. Θεωρούμε αυτή την εξέλιξη ως μια ακόμη νίκη των συλλογικοτήτων και των σωματείων βάσης και των αγώνων που αυτά διοργανώνουν. Όσο για την εργοδοσία της ΙCOP που στην παρέμβασή μας στην εταιρεία  ευθαρσώς μας δήλωσε ότι πληρώνει όποτε γουστάρει και αν κάποιος εργαζόμενος έχει πρόβλημα ας τους κάνει μήνυση γιατί έτσι ορίζει ο νόμος (!!!), τους δηλώνουμε ότι δεν δεχόμαστε απειλές και υποδείξεις και δεν δουλεύουμε τζάμπα για κανένα μικρομέγαλο αφεντικό. Ξέρουμε καλά το περιβάλλον που κράτος και αφεντικά έχουν χτίσει για εμάς, και δε θα σταματήσουμε να οργανώνουμε την δράση και τους αγώνες μας συλλογικά.

Είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας λειτουργεί οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Η συνέλευσή μας διέπεται από τις διαδικασίες βάσης στοχεύοντας στην οργάνωση των αντιστάσεών μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα. Βρισκόμαστε κάθε 1η και 3η Τετάρτη του μήνα στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής (Εξάρχεια, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, β’ όροφος) στις 20:00.

πηγή:http://proledialers.espivblogs.net

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Σχεδόν 200 νεκροί και πάνω από 1100 τραυματίες, στην πλειοψηφία τους άμαχοι γυναίκες και παιδιά είναι μέχρι τώρα ο απολογισμός της σφαγής που έχουν εξαπολύσει οι εγκληματίες πολέμου του κράτους του Ισραήλ στην παράνομα αποκλεισμένη και πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.

Εδώ και 7 ημέρες το Ισραήλ σφυροκοπάει τη Γάζα με χιλιάδες αεροπορικές επιθέσεις και τόνους βομβών στοχεύοντας οικογένειες, νοσοκομεία,σχολεία, τεμένοι, ακόμα και ψαρόβαρκες. Ιατρικές ομάδες που αποτελούνται από ντόπιους αλλά και ξένους γιατρούς ανακοίνωσαν ότι οι πληγές στα σώματα που εξέτασαν προκλήθηκαν από τα καταστροφικά και διεθνώς απαγορευμένα όπλα DIME (Dense Inert Metal Explosives). Απαγορευμένα όπλα (βόμβες λευκού φωσφόρου) είχαν χρησιμοποιηθεί από το Ισραήλ και στις δυο προηγούμενες επιθέσεις του στη Γάζα, το 2012 και το 2008 εναντίον αμάχων. Οι ελλείψεις στα νοσοκομεία σε ιατροφαρμακευτικό υλικό είναι τεράστιες και η νοσηλεία ιδιαίτερα δύσκολη λόγω των συνεχών διακοπών ρεύματος. Χιλιάδες αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους ζητώντας την επίσης επισφαλή προστασία σχολείων και κτηρίων των Ηνωμένων Εθνών ή προσπαθώντας να φύγουν μέσω του περάσματος της Ράφα.

Ανταποκρινόμενοι στην έκκληση των Παλαιστινίων της Γάζας καλούμε όλον τον κόσμο που πιστεύει στη δικαιοσύνη και στην αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, που δεν κρατάει ίσες αποστάσεις εξομοιώνοντας τον καταπιεσμένο με τον κατακτητή, να βγει μαζικά στους δρόμους στο πλευρό του παλιαστινιακού λαού και να εναντιωθεί στο σιωνιστικό απαρντχάιντ του ισραηλινού κράτους. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες διαδηλωτές που απαιτούν να σταματήσει αυτή η σφαγή, από το Λονδίνο μέχρι τη Συρία, την Υεμένη και το Αφγανιστάν και από την Μαλαισία και την Ινδονησία μέχρι τη Ν. Υόρκη.

Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να αναδεικνύει σε «στρατηγικό σύμμαχο» το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και να διακόψει εδώ και τώρα κάθε σχέση οικονομική, πολιτική, διπλωματική, μαζί του.

Καλούμε συνδικάτα, συλλόγους, συλλογικότητες και αλληλέγγυους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 17 Ιουλίου στις 6.30 μμ έξω από την ισραηλινή πρεσβεία ενάντια στη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, ως την ελάχιστη έκφραση αλληλεγγύης σε έναν καταπιεζόμενο και αγωνιζόμενο λαό που πάντα αποτελεί έμπνευση και για τους δικούς μας αγώνες.

– ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

– ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Μέχρι στιγμής το κάλεσμα υπογράφουν:

Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα
Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο
Σύλλογος Ιντιφάντα
Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

Σύλλογος Al Awda για το Δικαίωμα της Επιστροφής
Ένωση Παλαιστίνιων Εργαζόμενων
Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας
Ένωση Παλαιστινιακών Οργανώσεων και Παροικιών Ευρώπης
Γενική Ένωση Παλαιστίνιων Φοιτητών
Γενική Ένωση Παλαιστίνιων Εργατών Ελλάδας
Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας
Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)
Ένωση Μεταναστών Εργατών
Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό
Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας
Αιγυπτιακή Κοινότητα Ελλάδας
Κοινότητα Σενεγαλέζων

πηγή: http://www.intifada.gr/

Αναδημοσίευση της συνέντευξης του Μαουρίτσιο Φεράρι στο Δημήτρη Κουφοντίνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Ποντίκι της 10.7.14

Κίνημα, όπλα, χθες και σήμερα

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» η Πρωτοβουλία Αντίστασης και Αλληλεγγύης διοργάνωσε στις 27.6.2014 εκδήλωση με θέμα «Οι μάχες του χθες, οι προκλήσεις του σήμερα». Ανάμεσα στους καλεσμένους – ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Πάολο Μαουρίτσιο Φεράρι από τον αρχικό πυρήνα των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Τη συνέντευξη που ακολουθεί, μέσα από τη διαδικασία γραπτών ερωτήσεων – απαντήσεων, πήρε ο Δ. Κουφοντίνας. Σε αυτήν ο Φεράρι περιγράφει το είδος του κινήματος από το οποίο ξεπήδησαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, την αντίδραση του κράτους και την ένταση της βίας από την πλευρά του, τη δομή των Ε.Τ., τις σχέσεις μεταξύ των μελών τους πριν και μετά τις μεγάλες δίκες και τις φυλακίσεις και άλλα πολλά.

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω υλικό ως μια ελάχιστη συμβολή στην διάρηξη του πέπλου της σιωπής με το οποίο σκεπάζεται, απ’ άκρη σ’ άκρη του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού κόσμου, ο λόγος, η δράση & το δίκιο της αντίστασης & του αγώνα του παλαιστινιακού λαού, ενός λαού που εδώ και πάνω από μισό αιώνα μάχεται άνισα αλλά περήφανα για τη γή του και τη λευτεριά του.

Αφήνουμε τις λογικές των “ίσων αποστάσεων” για τους πρωτοκοσμικούς και “πολιτικά ορθούς” θιασώτες του “άντι-αντιμπεριαλισμού”…

“Σ’ αυτή τη ζωή θα πρέπει συνέχεια να είσαι ελεύθερος, ελεύθερος, ελεύθερος.

Αλλά αν πεθάνεις, να πεθάνεις σαν το δέντρο, όρθιος, όρθιος, όρθιος!”

Φωνή κουρασμένη…αλλά περήφανη.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=-m6FSIHXHbY[/youtube]

Η ανάρτηση αφιερώνεται στη μνήμη των νεκρών της παλαιστινιακής Αντίστασης

η παρούσα λίστα αναδημοσιεύεται από το http://intifadagr.wordpress.com

Τρίτη 8 Ιουλίου

1. Mohammad Shabaan, 24, σκοτώθηκε στην πόλη της Γάζας από αεροπορικό χτύπημα σε αυτοκίνητο.
2. Amjad Shabaan, 30, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση
3. Khader al-Bashliqi, 45, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
4. Rashad Yassin, 27, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα στα προσφυγικά του Νουσεϊράτ.
5. Mohammad Ayman Ashour, 15, σκοτώθηκε σε επίθεση σε σπίτι στο Χαν Γιούνις (παιδί).
6. Riyad Muhammad Kaware, 50, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
7. Bakir Mohammad Judeh, 22, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
8. Ammar Mohammad Judeh, 26, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
9. Hussein Yousif Kaware, 13, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
10. Muhammad Ibrahim Kaware, 50, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
11. Basim Salim Kaware, 10 σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση. (παιδί)
12. Siraj Iyad al-Abdel, 8, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση. (παιδί)
13. Muhammad Habib, 22, σκοτώθηκε στην Πόλη της Γάζας από αεροπορικό χτύπημα σε μοτοσυκλέτα
14. Moussa Habib, 16, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση. (παιδί)
15. Saqie Ayesh al-Jaouri, 22, σκοτώθηκε στη Τζαμπάλια.
16. Ahmad Nael Mehdi, 16, Πόλη της Γάζας. (παιδί)
17. Hafiz Mohammad Hamad, 30, διοικητής της Ισλαμικής Τζιχάντ, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα στο σπίτι της οικογένειάς του.
18. Ibrahim Mohammad Hamad, 26, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
19. Mehdi Mohammad Hamad, 46, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
20. Fawziya Khalil Hamad, 62, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
(ηλικιωμένη γυναίκα)
21. Dunia Mehdi Hamad, 16, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
(παιδί)
22. Suha Hamad, 25, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
23. Suleiman Salman Abu Swaween, 22, άγνωστο.

Τετάρτη 9 Ιουλίου

24. AbdulHadi Juma al-Soufi, 24, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα κοντά στη Ράφα
25. Rafiq al-Kafarneh, 30.
26. Nayfe Farajallah, 80, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα κοντά στην Πόλη της Γάζας. (ηλικιωμένη γυναίκα)
27. Abdulnasir Abu Kuwek, 60, σκοτώθηκε στην κεντρική Γάζα. (ηλικιωμένος άντρας)
28. Khalid Abu Kuwek, 31, γιος του Abdulnasir, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
29. Muhammad Arif, 13. (παιδί)
30. Muhammad Malaka, 18 μηνών βρέφος. (παιδί)
31. Amina Malaka, 27, μητέρα του Muhammad, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
32. Hatim Abu Salim, 28, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
33. Muhammad Khalid al-Numra, 22.
34. Sahar Hamdan al-Masri, 40, σκοτώθηκε στο Μπέιτ Χανούν.
35. Ibrahim al-Masri, 14, γιός της Σαχάρ, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση. (παιδί)
36. Mohammad Khalaf al-Nauwasra, 4. (παιδί)
37. Nidal Khalaf al-Nauwasra, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση . (παιδί)
38. Aisha Naji, άγνωστη τοποθεσία.
39. Salah Awad al-Nauwasra, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
40. Mahmoud Nahidh al-Nauwasra, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
41. Amal Yousif Abdulghafour, άγνωστη τοποθεσία.
42. Ranim Judh Abdulghafour, νεαρό κορίτσι, η ηλικία δεν έχει επιβεβαιωθεί. (παιδί)
43. Ibrahim Dauod al-Balawi, 24, , άγνωστη τοποθεσία.
44. Abdulrahman Jamal al-Zamili, 22, , άγνωστη τοποθεσία.
45. Ibrahim Ahmad Abdeen, 42, , άγνωστη τοποθεσία.
46. Mustafa Abu Mor, 20, , άγνωστη τοποθεσία.
47. Khalid Abu Mor, 23, , άγνωστη τοποθεσία.
48. Mazin Faraj al-Huriya, 30.
49. Marwan Hasan Isleem, 27, άγνωστη τοποθεσία.
50. Hani Saleh Hamad, 57, σκοτώθηκε στο βομβαρδισμό του σπιτιού της οικογένειας στο Μπέιτ Χανούν killed.
51. Ibrahim Hamad, 20, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
52. Sulaima Hassan Musallam al-Arja, 60, σκοτώθηκε στη Ράφα. (ηλικιωμένη γυναίκα)
53. Maryam Atiyyeh Muhammad al-Arja, 11, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση . (παιδί)
54. Hamid Shihab, 27, άγνωστη τοποθεσία.
55. Ibrahim Khalil Qannan, 24, σκοτώθηκε σε βομβαρδισμό στο Χαν Γιούνις.
56. Muhammad Khalil Qannan, 26, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
57. Suleiman al-Astal, 55.
58. Hamdi Badee Swali, 33, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
59. Muhammad al-Aqqad, 24.
60. Ahmad Swali, 28, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
61. Raid Shalat, 37, σκοτώθηκε σε βομβαρδισμός όπου τραυματίστηκαν άλλοι 6.

Πέμπτη 10 Ιουλίου

62. Asmaa Mahmoud al-Hajj, σκοτώθηκε στο Χαν Γιούνις σε αεροπορικό χτύπημα στο σπίτι της οικογένειας.
63. Tariq Saad al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
64. Saad Mahmoud al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
65. Najla Mahmoud al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
66. Aminah al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
67. Omar al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
68. Basima Abdul Fattah al-Hajj, 57, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
69. Fatima al-Hajj, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
70. Ahmad Salim al-Astal, σκοτώθηκε σε βομβαρδισμό σπιτιού στην παραλία στο Χαν Γιούνις.
71. Moussa Muhammad al-Astal, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
72. Raid al-Zawaraa, 33.
73. Bahaa Abu al-Lail, 35.
74. Salim Qindil, 27, σκοτώθηκε σε επίθεση στο Χαν Γιούνις.
75. Omar al-Fyumi, 30, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
76. Abdullah Ramadan Abu Ghazal, 5, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα στη Μπέιτ Λάχια. (παιδί)
77. Ismail Abu Jami, 19, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα στο Χαν Γιούνις.
78. Muhammad Ihsan Farawneh, 18, στο Χαν Γιούνις.
79. Mahmoud Waloud, σκοτώθηκε από αεροπορικό χτύπημα σε πολιτικό όχημα .
80. Hazim Balousha, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.
81. Alaa Abdelnabi, σκοτώθηκε στην ίδια επίθεση.

Επίσης σε λίστα που δημοσιεύεται στο Al Akhbar αναφέρονται ακόμα:

82. Ahmad Zaher Hamdan, 22, υπέκυψε σε τραύματα που υπέστη στη βόρεια Γάζα
83. Mohammed Kamal al-Kahlout