”Θα νικήσουμε. Εσείς μην φοβάστε
αυτό τον φοβερό καιρό.
Αυτό, θέλουν, βέβαια, να πετύχουν,
να καταθέσουμε τα όπλα πριν ακόμα
τη μεγάλη νίκη… Εμείς ξέρουμε
ότι παντού κάθε στιγμή και σε κάθε
τόπο μπορούμε να αγωνιστούμε,
πρέπει να αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε.
Εμείς ξέρουμε καλά ότι η Επανάσταση
δεν ξεψυχάει, δεν εξολοθρεύεται, δεν
βομβαρδίζεται, δεν τουφεκίζεται, δεν
απαγορεύεται, δεν δολοφονείται, δεν εκδίδεται.”
ROLF POHLE

Το βράδυ της 19ης προς την 20η Οκτώβρη του 1977 κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής οι ασφαλίτες Πλέσσας και Στεργίου πυροβολούν πισώπλατα στο κεφάλι τον κομμουνιστή επαναστάτη Χρήστο Κασίμη. Εκείνη τη νύχτα μια ομάδα ανταρτών, η “Διεθνιστική Αλληλεγγύη” (που μετονομάστηκε σε “Επαναστατική Ομάδα Χρήστος Κασίμης”), επιχείρησε να σαμποτάρει τη δυτικογερμανική επιχείρηση AEG: «Στα πλαίσια της ενεργητικής καταγγελίας των εγκλημάτων της Γερμανικής κυβέρνησης» (Αντιπληροφόρηση, τ.17, Γενάρης 1979). Δύο ήταν τα γεγονότα που στάθηκαν η αφορμή για το χτύπημα στο εργοστάσιο της AEG. Το πρώτο ήταν η  αιματηρή καταστολή της αεροπειρατείας σε αεροσκάφος της Lufthansa με την εκτέλεση τεσσάρων μαχητών της παλαιστινιακής Αντίστασης από δυτικογερμανούς κομάντος στο Μογκαντίσου της Σομαλίας. Το δεύτερο ήταν η “νύχτα του θανάτου” στις φυλακές του Σταμχάιμ στις 18 Οκτωβρίου του 1977, όπου δολοφονήθηκαν στα κελιά τους οι κομμουνιστές αντάρτες της RAF (“Φράξια Κόκκινος Στρατός”) Αντρέας Μπάαντερ, Γκούντρουν Ένσλιν και Γιαν-Καρλ Ράσπε, ενώ τραυματίστηκε βαριά η Ίρμγκαρντ Μέλερ.  Οι δολοφονίες των μαχητών της RAF, που παρουσιάστηκαν ως αυτοκτονίες από το (υπό σοσιαλδημοκρατική διαχείριση) δυτικογερμανικό κράτος, πυροδότησαν πλήθος διαδηλώσεων και συγκρούσεων σε ευρωπαϊκές πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Αθήνα. Δεκάδες δυτικογερμανικές επιχειρήσεις πυρπολήθηκαν ή ανατινάχθηκαν, βομβιστικές ενέργειες πραγματοποιήθηκαν σε γερμανικούς στόχους, όπως στα γερμανικά προξενεία της Μαδρίτης, του Άμστερνταμ, του Μάαστριχ, της Πάτρας και του Ηρακλείου, ενώ η RAF τοποθέτησε βόμβα στα γραφεία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στο Βερολίνο. Σε αυτό το πλαίσιο εντασσόταν και η ενέργεια στην AEG. Όπως σημείωνε η ίδια η Ε.Ο. Χρήστος Κασίμης: «Η διεθνιστική αλληλεγγύη είναι καθήκον μας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου του ταξικού αγώνα στη χώρα μας, ενάντια στα διεθνή αφεντικά, το κράτος και τα όργανά τους […] Είναι ανάγκη, λοιπόν, να δείξουμε ότι εκτός από την Ελλάδα των αφεντικών και των οργάνων τους υπάρχει και η Ελλάδα των εκμεταλλευομένων, η Ελλάδα του προλεταριάτου και των οργανωμένων δυνάμεών του, που αγωνίζονται οργανωμένα, μαχητικά και βίαια, ενάντια στην κρατική καπιταλιστική τρομοκρατία των αφεντικών».

Την 21η του Οκτώβρη, ο Χρήστος Κασίμης υπέκυψε στα τραύματά του, ενώ ακολούθησε ένα πογκρόμ τρομοϋστερίας και κρατικής καταστολής. Κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών υπήρξε ενεργό μέλος της αντιδικτατορικής οργάνωσης “20η Οκτώβρη”, ενώ μετά την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας συνέχισε την ένοπλη δράση του στις γραμμές του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα, διαφωνώντας με αρκετούς συντρόφους του που εγκατέλειψαν τον δρόμο της επαναστατικής βίας. Ο ΕΛΑ υπήρξε η μαζικότερη ένοπλη οργάνωση στην Ελλάδα, με εκατοντάδες ενέργειες εναντίον κρατικών, καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών στόχων. Ο Χρήστος Κασίμης, όμως, δεν υπήρξε μονάχα ένοπλος μαχητής, αλλά ανέπτυξε έντονη και ενεργή παρουσία στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, σε πολιτικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες, ενώ συμμετείχε και στην ίδρυση και την ανάπτυξη του Εργοστασιακού Συνδέσμου και της κινηματικής ιδεολογικής – πολιτικής επιθεώρησης “Αντιπληροφόρηση”. Η τελευταία σκιαγραφούσε την πολύπλευρη αγωνιστική του παρουσία λίγους μήνες μετά τον θάνατό του: «Ο Χρήστος Κασίμης ήταν από εκείνους τους αγωνιστές που η πρωτοβουλία, η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητά του έλυναν προβλήματα, οδηγούσαν σε συγκεκριμένη πρακτική, εμψύχωναν και αποτελούσαν σταθερό στήριγμα στις δύσκολες περιόδους, καθώς και μέσα στο κλίμα της σύγχυσης, που καλλιεργείται από το καθεστώς και τον ρεφορμισμό. Κατόρθωνε να συνδυάζει θεωρία και πράξη, βασισμένος στις εμπειρίες, την άμεση πραγματικότητα και τα αληθινά προβλήματα, αποκαλύπτοντας και χτυπώντας τα πλαστά προβλήματα και τις αυταπάτες. Η πολιτική του πρακτική ήταν συνεχής και συνεπής με την ιδεολογική πολιτική του βάση, πράγμα πολύ δύσκολο όπως όλοι ξέρουμε».

Στις 22 Μάιου του 1985, μια εβδομάδα μετά την ένοπλη συμπλοκή στο Γκύζη και τον θάνατο του μέλους της “Αντικρατικής Πάλης” Χρήστου Τσουτσουβή, όπως και των τριών μπάτσων που του έστησαν ενέδρα, ο ΕΛΑ σε κείμενό του ανέφερε πως ο Τσουτσουβής υπήρξε μέλος της οργάνωσης ως το 1980 και συμμετείχε στην ενέργεια στην AEG.

 «Καλέ μου φίλε αν ήταν ξεφεύγοντας από αυτόν τον πόλεμο να μέναμε αγέραστοι και αθάνατοι κι εγώ θα έμενα πίσω. Όμως, χίλιοι θάνατοι κρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας. Δεν μπορούμε ούτε να τους αποφύγουμε ούτε να τρέξουμε μακριά. Πάμε λοιπόν» (Ομήρου Ιλιάδα).

Η επαναστατική μνήμη είναι ζώσα Ιστορία. Οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους αποτελούν όχι μονάχα πηγή έμπνευσης, αλλά και καύσιμο για τη σημερινή επαναστατική δράση. Άνθρωποι, όπως ο Χρήστος Κασίμης και ο Χρήστος Τσουτσουβής, όπως και ο αναρχικός και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Λάμπρος Φούντας, θα φωτίζουν για πάντα με το παράδειγμά τους το δύσβατο μονοπάτι της Κοινωνικής Επανάστασης.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Για επικοινωνία: Πολιτικός χώρος στη Σπύρου Τρικούπη 44, Εξάρχεια
Δευτέρα 18:30 – 21:30 και Σάββατο 13:00 – 15:00

http://syneleusi-enantiastin-ee.espivblogs.net/

e-mail: syneleusi-enantiastin-ee@espiv.net

Την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου ομάδα συντρόφων που πραγματοποιούσε αφισοκόλληση στην περιοχή των Εξαρχείων, εκδίωξε έμπορο ναρκωτικών από την πλατεία.

Μετά το τέλος της αφισοκόλλησης ο έμπορος επέστρεψε μαζί με άλλο άτομο που διακινεί ναρκωτικά στην ευρύτερη περιοχή ο οποίος και πυροβόλησε στον αέρα φωνάζοντας: “που είναι ρε αυτοί που σε διώξανε;”

ΕΞΩ ΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.
Ή εμείς ή αυτοί. Μέση λύση δεν υπάρχει…

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Ενάντια στις μαφίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό
και την κρατική καταστολή.

Σάββατο 22 Οκτώβρη, ώρα 12:00 πμ, από την πλατεία Εξαρχείων

Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

Κάλεσμα αλληλεγγύης στον Λιβανέζο κομμουνιστή Ζωρζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά

«Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων»
Νίκος Μπελογιάννης

Στις 24 Οκτώβρη συμπληρώνονται 32 χρόνια εγκλεισμού του λιβανέζου κομμουνιστή Ζωρζ Ιμπραήμ Αμνταλλά στις γαλλικές φυλακές. Οι γαλλικές αρχές με διάφορα προσχήματα αρνούνται την εκτέλεσή της υφ’ όρων απόλυσης που δικαιούται ο Αμπνταλλά από το 1999, εξ αιτίας της αλύγιστης επαναστατικής του στάσης και της εκδικητικότητας του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Σήμερα, ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι ο μακροβιότερος πολιτικός κρατούμενος στην Ευρώπη.

Ο Αμπνταλλά από τα 19 του χρόνια, το 1971, στρατεύθηκε με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το 1978 τραυματίστηκε σε μάχη εναντίον σιωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων που εισέβαλαν στον Λίβανο. Το 1980 συμμετείχε στη συγκρότηση της μαρξιστικής αντιιμπεριαλιστικής οργάνωσης “Ενοπλη Επαναστατική Λιβανέζικη Φράξια”, η δράση της οποίας έφτασε και στη Γαλλία με την εκτέλεση το 1982 του συνταγματάρχη Τσαρλς Ρέυ, στρατιωτικού ακόλουθου της Αμερικάνικης πρεσβείας στο Παρίσι, και του Γιακόβ Μπαρσιμαντοβ, πράκτορα της Μοσσάντ και δεύτερου γραμματέα της ισραηλινής πρεσβείας στο Παρίσι. Στις 24 Οκτωβρίου του 1984 ο Αμπνταλλά συνελήφθη από τις γαλλικές αρχές με τη κατηγορία της κατοχής πλαστού διαβατηρίου και τρία χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τις εκτελέσεις των Ρέυ και Μπαρσιμαντοβ.

Στεκόμαστε στο πλευρό των καταπιεσμένων λαών για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Στεκόμαστε στο πλευρό των λαϊκών αγωνιστών που δίνουν το αίμα και την ελευθερία τους για να χτίσουν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων. Ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι από τους χιλιάδες αυτούς αγωνιστές που θυμίζουν με το παράδειγμά τους πως η μάχη για δικαιοσύνη δεν είναι μάταιη, δεν ήταν μάταιη ποτέ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 6 μ.μ. ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Για επικοινωνία: Πολιτικός χώρος στη Σπύρου Τρικούπη 44, Εξάρχεια
Δευτέρα 18:30 – 21:30 και Σάββατο 13:00 – 15:00

http://syneleusi-enantiastin-ee.espivblogs.net/

e-mail: syneleusi-enantiastin-ee@espiv.net

Σε διατεταγμένη υπηρεσία –διεθνώς- βρίσκονται αυτές τις μέρες οι ουκρανοί φιλονατοϊκοί φασίστες μαζί με τους αντίστοιχους υπαλλήλους των κατά τόπους ουκρανικών πρεσβειών.

Αυτό το μικρό αλλά δύσοσμο τσούρμο στην Αθήνα διοργανώνει την Κυριακή 16 Οκτώβρη και ώρα 16:00 στο Σύνταγμα συγκέντρωση με αίτημα «να σταματήσουν οι πόλεμοι του Πούτιν» καταλήγοντας στο κάλεσμά τους με το σύνθημα «Δόξα στην Ουκρανία».

Πρόκειται προφανώς για μια χρήσιμη υπηρεσία προς το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ που με επίκεντρο τη Συρία εντείνουν την επιθετικότητά τους αυτό το διάστημα και απέναντι στη Ρωσία. Είναι επίσης μια ακόμη προσπάθεια να πατήσουν το πόδι τους στους ελληνικούς δρόμους – πράγμα που έχουν επιχειρήσει ξανά κρυμμένοι πίσω από διάφορα προσωπεία (εκδηλώσεις «πολιτισμού» για την Ουκρανία με την ευγενική χορηγία του κ. Σόρος) και ουδέποτε κατόρθωσαν, γιατί βρίσκουν σταθερά απέναντί τους το αντιφασιστικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.

Η συγκέντρωση που καλούν στοχεύει επί της ουσίας στον αφοπλισμό των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, τις οποίες αποκαλούν «ρωσικές δυνάμεις κατοχής». Είναι δεδομένο ότι οι Λαϊκές Δημοκρατίες και οι πολιτοφυλακές τους, σχηματίστηκαν κατ’ αρχήν για την λαϊκή αυτοάμυνα απέναντι στους φασίστες που πήραν πραξικοπηματικά την εξουσία στο Κίεβο και τα απάνθρωπα εγκλήματά τους, την αντικομουνιστική, αντισοβιετική υστερία, τις φονικές επιθέσεις ενάντια σε αμάχους, συνδικάτα, κ.λπ. Το Κίεβο και οι φασίστες ζητούν επί της ουσίας την κλιμάκωση της επέμβασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή επειδή διαπιστώνουν ότι αδυνατούν μόνοι τους να καταβάλλουν το λαό του Ντονμπάς που όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στην βάρβαρη φασιστική και ιμπεριαλιστική επέλασή τους.

Ούτε στο Σύνταγμα ούτε πουθενά δεν υπάρχει γη για να πατήσουν οι φασίστες οπαδοί του Δεξιού Τομέα και οι υπάλληλοι της ουκρανικής πρεσβείας .

Ο λαός του Ντονμπάς θέλει ειρήνη – και ο μόνος δρόμος για την ειρήνη είναι η νίκη.

Κάτω τα χέρια από τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ!

Κάτω η χούντα του Κιέβου!

• Έξω το ΝΑΤΟ από την Ουκρανία &την ανατολική Ευρώπη.
• Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.
• Διακοπή κάθε συνομιλίας της ελληνικής κυβέρνησης με τη χούντα του Κιέβου.
• Απομάκρυνση της ουκρανικής πρεσβείας – αυτής της φιλονατοϊκής ναζιστικής σφηκοφωλιάς- από την Ελλάδα.

Καλούμε σε συγκέντρωση ενάντια στην νατοϊκή επιθετικότητα

την Κυριακή 16 Οκτώβρη και ώρα 16:00 στο Σύνταγμα.

Κόκκινη Γραμμή-Ομάδα για την Εργατική Αντεπίθεση

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ

Το Σάββατο 8/10 τα καθάρματα της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή επιδιώκουν να ανοίξουν “συνδικαλιστικά” γραφεία στη γειτονιά μας.

Ο ρόλος των φασιστών ιστορικά ήταν και παραμένει να κάνουν τη βρώμικη δουλειά του κράτους και του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα, μέσω της διάχυσης του φόβου και δημιουργώντας ψευδείς διαχωρισμούς ανάμεσα στους καταπιεσμένους και τους εκμεταλλευόμενους, υποτιμώντας τους όρους της ζωής μας. Έτσι και όσον αφορά την εργασία, μοναδική τους επιδίωξη είναι να προσφέρουν φτηνό και υποταγμένο εργατικό δυναμικό στα αφεντικά, όπως έκαναν για τους εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στο Πέραμα, τους οποίους προέτρεψαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις για 25 ευρώ τη μέρα, εκ των οποίων τα 5 να πηγαίνουν στο ναζιστικό τους κόμμα. Και από την άλλη δεν ξεχνάμε τις πλάτες που κάνουν στα μεγάλα αφεντικά προτείνοντας να μην πληρώνουν φόρο οι εφοπλιστές, και ξυλοκοπώντας μετανάστες εργάτες και συνδικαλιστές.

Δεν είναι πρώτη φορά που η γειτονιά μας έρχεται αντιμέτωπη με την επιθυμία των φασιστών να κάνουν επίσημη την παρουσία τους. Πριν από κάποια χρόνια προσπάθησαν να ανοίξουν γραφεία της δημοτικής τους παράταξης στη Φιλολάου και πήραν την απάντηση που τους άξιζε. Χάρη στη δυναμική κινητοποίηση της γειτονιάς και τον πολύμορφο αντιφασιστικό αγώνα τα γραφεία τους μένουν ανενεργά και οι φασίστες κρυμένοι στις τρύπες τους. Γι αυτό και τώρα ανοίγουν τα γραφεία τους όσο πιο κοντά γίνεται στην αγκαλιά του κράτους που τους γεννά και τους προστατεύει, δίπλα στο Μέγαρο Μαξίμου, σε μία από τις πιο αστυνομοκρατούμενες περιοχές της πόλης.

Να το κάνουμε ξεκάθαρο για ακόμα μια φορά ότι στις γειτονιές μας, τις γειτονιές της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης ντόπιων και μεταναστών, των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, του σεβασμού στη διαφορετικότητα (φυλετική, έμφυλη και οποιαδήποτε άλλη) θα είμαστε εδώ ώστε κανένας φασίστας να μην σταθεί όρθιος.

Να μην μείνει κανένας και καμία αμέτοχος/η στην παρουσία των φασιστών! Η σιωπή είναι συνενοχή

Κοινότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά – τσακίστε τους φασίστες και τα αφεντικά

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 8/10, 6μμ, στο ΆΛΣΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ

αντιφασίστες/αντιφασίστριες

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ
ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Στις 27 Σεπτέμβρη ολοκληρώθηκε ακόμα ένα έγκλημα εναντίον των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ να λειτουργεί ως πλασιέ των συμφερόντων του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Το λεγόμενο “υπερταμείο”, υπό τον ουσιαστικό έλεγχο των δανειστών και με επικεφαλής τον Γάλλο τεχνοκράτη Ζακ Λε Παπ, αναλαμβάνει να ξεπουλήσει με εξευτελιστικούς όρους τη δημόσια περιουσία, από τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό και την ηλεκτρική ενέργεια, μέχρι τις υποδομές (σχολεία, νοσοκομεία, αεροδρόμια, Εγνατία οδός, Ελληνικό κλπ). Οι ιδιωτικοποιήσεις με κανέναν τρόπο δεν εξυπηρετούν τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι σύγχρονοι κήρυκες της εκμετάλλευσης, είτε φορούν νεοφιλελεύθερο είτε φορούν σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο. Ο δημόσιος πλούτος που ξεπουλιέται είναι κλεμμένος εργατικός ιδρώτας και μέσα από τη λεηλασία του εντείνεται η επιδείνωση των εργασιακών όρων, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμολογίων και την υποβάθμιση των υποδομών και της ποιότητας των κοινωνικών αγαθών.

Το λεγόμενο “υπερταμείο”, στο οποίο έχουν ενταχθεί το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου και η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών, αποτελεί ένα νεοαποικιοκρατικό μόρφωμα, το οποίο αναλαμβάνει για 99 χρόνια να “αξιοποιήσει” και να ρευστοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου, κάτω από την επιτήρηση και τον άμεσο έλεγχο των ιμπεριαλιστών δανειστών. H Κομισιόν και ο ESM θα διορίζουν τα δύο από τα πέντε μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου (το οποίο με τη σειρά του θα διορίζει και τα μέλη του ΔΣ), ενώ οι αποφάσεις θα λαμβάνονται κατόπιν ενισχυμένης πλειοψηφίας 4 μελών. Με το τέχνασμα αυτό ο απόλυτος έλεγχος του “υπερταμείου” περνά ουσιαστικά και τυπικά στα χέρια των δανειστών, αφού καμιά απόφαση δε θα μπορεί να ληφθεί χωρίς την έγκρισή τους. Τα έσοδα από το ξεπούλημα θα κατευθυνθούν κατευθείαν στις τσέπες των τοκογλύφων, για την εξυπηρέτηση ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός, κατ’ εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, ενώ ταυτόχρονα θα απελευθερώσουν και νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Το “υπερταμείο”, μαζί με τον δημοσιονομικό “κόφτη” που λειτουργεί ως μνημόνιο διαρκείας, υποθηκεύουν το μέλλον του τόπου και του λαού του, μονιμοποιώντας το καθεστώς λεηλασίας και κοινωνικής ερημοποίησης.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις όλων αυτών των χρόνων, προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους πως οι αμέτρητες θυσίες τους, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών και οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν την ανάπτυξη και ανάκαμψη της οικονομίας, με “δίκαιη κατανομή και κοινωνικό πρόσημο”. Ο εργαζόμενος λαός έχει πια την εμπειρία να μην πιστεύει σε αυτά τα παραμύθια, καθώς νιώθει στο ίδιο του το πετσί το διαρκές γδάρσιμο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων μια χούφτας πλουτοκρατών. Γνωρίζει πολύ καλά πως οποιαδήποτε “ανάπτυξη” έρθει στο άμεσο μέλλον θα πατήσει πάνω στο αίμα και τον ιδρώτα όλων αυτών που παράγουν με την εργασία τους το σύνολο του κοινωνικού πλούτου.

Μονάχα με τη διαρκή πεισματική πάλη και τον αγώνα των εκμεταλλευόμενων μπορεί να μετατραπεί αυτός ο αρνητικός συσχετισμός που βιώνουμε στα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας. Μονάχα με την οργάνωση του εργαζόμενου λαού, τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου ταξικού αγώνα και την ανυπακοή στα κελεύσματα του αστικού μπλοκ εξουσίας θα χτιστούν αναχώματα στη βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους του. Μονάχα με την ταξική αντεπίθεση θα ξαναέρθει η ελπίδα.

ΓΙΑΤΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΕΡΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΝΤΟΠΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ

«Χωρίς τη σύγκρουση μην καρτεράς το δίκιο
ποτέ δε στέριωσε το δίκιο δίχως πάλη
Γι’ αυτούς που χτίζουνε τον κόσμο 
ποτέ δεν είναι αργά»

Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Για επικοινωνία: Πολιτικός χώρος στη Σπύρου Τρικούπη 44, Εξάρχεια
Δευτέρα 18:30 – 21:30 και Σάββατο 13:00 – 15:00
http://syneleusi-enantiastin-ee.espivblogs.net/
e-mail: syneleusi-enantiastin-ee@espiv.net

O Ασπιώτης στο εδώλιο αντί των βασανιστών αστυνομικών

           Στις 6 Φεβρουαρίου 2016 αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής και του Μεταγωγών, εκτελώντας εντολή του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή, επιχείρησαν να πάρουν δείγμα DNA από τον κρατούμενο Παναγιώτη Ασπιώτη. Ο Ασπιώτης αρνήθηκε να συμμετάσχει οικειοθελώς στη διαδικασία λήψης και όσα ακολούθησαν αποτελούν ύμνο στη δημοκρατία και στην πρόβλεψη του σχετικού νόμου ότι κατά την υποχρεωτική λήψη DNA δεν πρέπει να προσβάλλεται η αξιοπρέπεια του χορηγούντος.

              Συγκεκριμένα, 8-10 αστυνομικοί, μετά την άρνηση του Ασπιώτη, τον έδεσαν με χειροπέδες πισθάγκωνα και ξυλοκοπώντας τον τον έβγαλαν από το κελί του και τον οδήγησαν σε ειδικό απομονωμένο χώρο. Εκεί, πάντα δεμένο πισθάγκωνα, τον τοποθέτησαν σε μια καρέκλα και στην άρνησή του να ανοίξει το στόμα του για να συλλέξουν το δείγμα, του κατάφεραν αλλεπάλληλα χτυπήματα στο κεφάλι, το στομάχι και τα πλευρά (όλα αυτά προκύπτουν από τη σχετική ιατροδικαστική έκθεση και τα πιστοποιητικά των νοσοκομείων στα οποία διακομίστηκε στη συνέχεια ο Ασπιώτης), προκαλώντας του σοβαρό τραύμα στο κεφάλι και ραγίσματα στα πλευρά. Μάλιστα, οι φιλότιμοι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια του «νόμιμου» έργου τους προέβησαν σε πνιγμό του κρατούμενου, όπως προκύπτει επίσης από τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης.

              Ποια «αξιοπρέπεια», λοιπόν, και λοιπά νομιμοφανή κουραφέξαλα; Οι αστυνομικοί, με αμιγώς τρομοκρατικά κίνητρα, τον κακοποίησαν βάναυσα και τον υπέβαλαν στο βασανιστήριο του πνιγμού.

              Έτσι, λοιπόν, ενώ η μήνυση που υπέβαλλε ο Ασπιώτης κατά των βασανιστών του βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της προανάκρισης, ο ίδιος κάθεται στο εδώλιο την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, κατηγορούμενος για «αντίσταση κατά της αρχής». Οι τρεις μάρτυρες που καταθέτουν εναντίον του (ο τμηματάρχης του Μεταγωγών Χρήστος Λόης, ο αστυνομικός του Μεταγωγών Γιώργος Γκελεμπέσης και ο αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής Παναγιώτης Ράπτης) ισχυρίζονται μάλιστα ότι ο Ασπιώτης τους επιτέθηκε και έκανε στη συνέχεια αλλεπάλληλες απόπειρες αυτοτραυματισμού!

              Φυσικά, ο Παναγιώτης Ασπιώτης με τη στάση του υπερασπίστηκε την αξιοπρέπειά του, όμως η αντίσταση στη βαρβαρότητα είναι υποχρέωση όλων μας. Την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, στις 9 π.μ., στα Δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων (Κτίριο 7) θα είμαστε στο πλευρό του.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παναγιώτη Ασπιώτη