Aλληλεγγύη στο Grup Yorum. Αλληλεγγύη σε όσους αγωνίζονται στην Τουρκία ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Όλοι την Τρίτη έξω από την Τούρκικη Πρεσβεία.

Στις 21 Οκτωβρίου του 2016, οι αστυνομικές δυνάμεις του φασιστικού κράτους του Ερντογάν, εισέβαλαν, συγχρόνως, στα γραφεία της Επαναστατικής Νεολαίας του Λαϊκού Μετώπου (DEV-GENC),όπου και συνέλαβαν 4 συντρόφους, καθώς και στο πολιτιστικό κέντρο IDIL, στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνέλαβαν 2 συντρόφους, κατέστρεψαν τον εσωτερικό του χώρο, τις υποδομές και τα μουσικά όργανα του συγκροτήματος GRUP YORUM. Στις 18 Νοεμβρίου εισβάλλουν ξανά στο IDIL, συλλαμβάνουν 6 μέλη του GRUP YORUM και τα προφυλακίζουν. Αυτές οι επιχειρήσεις εντάσσονται στην ευρύτερη κατασταλτική επίθεση που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν στις γειτονιές του Λαϊκού Μετώπου, συλλαμβάνοντας αγωνιστές, εισβάλλοντας σε συλλόγους, γραφεία, σπίτια, και στο κέντρο αγώνα κατά των ναρκωτικών HASAN FERIT GEDIK.

Tο GRUP YORUM αποτελεί ένα συγκρότημα με μακρά αγωνιστική παράδοση. Τα μέλη του από το έτος ίδρυσις του (1985) μέχρι και σήμερα, έχουν υποστεί δεκάδες διώξεις και φυλακίσεις, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που το καθεστώς απαγόρευσε και κατέστειλε τις συναυλίες του. Και αυτό συμβαίνει γιατί τα τραγούδια τους μιλούν για την αντίσταση και τον επαναστατικό αγώνα ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, για την ισότητα και την ελευθερία. Γιατί το GRUP YORUM αποτελεί κομμάτι της εργατικής τάξης και των λαών της Τουρκίας. Ένα συγκρότημα που από τους στίχους του μπορούν να αντλήσουν δύναμη όλοι οι καταπιεσμένοι της γης.

Η αστυνομική αυτή επιχείρηση και το σπάσιμο των μουσικών οργάνων, πέραν ότι είναι δείγμα της ευρύτερης κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία και της ακραίας επιθετικής στρατηγικής που ακολουθεί ο Ερντογάν απέναντι σε όποιον του αντιστέκεται, αποτελεί και ξεκάθαρο χτύπημα στον πολιτισμό και τα ιδανικά που πρεσβεύουμε. Αποκρυσταλλώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στο φασισμό και τον επαναστατικό λαϊκό αγώνα, ανάμεσα στη μισαλλοδοξία και την ελευθερία.

Εμείς από την πλευρά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δύσκολο αγώνα που διεξάγουν οι σύντροφοι ενάντια στο, εχθρικό για το λαό, φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν. Γιατί τι άλλο από εχθρό του λαού, θα μπορούσε να αποτελεί ένα καθεστώς που στο εσωτερικό του αναδιαρθρώνεται και αυταρχικοποιείται όλο και περισσότερο -με αυξανόμενη ένταση μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου του 2016- επιβάλλοντας μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και συνεχών εκκαθαρίσεων των πολιτικών του αντιπάλων (προφυλακίσεις καθηγητών, δημοσιογράφων, βουλευτών του HDP και Κούρδων Δημάρχων, σφράγισμα 550 συλλόγων σε μια μέρα) και παράλληλα προσπαθεί να εξοντώσει τον ηρωικό κουρδικό λαό και στηρίζει αντιδραστικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, όπως είναι το ISIS και η Αλ Νούσρα.

Από τη γειτονική Ελλάδα στέλνουμε σινιάλο αντιιμπεριαλιστικής- διεθνιστικής αλληλεγγύης στους συντρόφους του Λαϊκού Μετώπου της Τουρκίας, πιστεύοντας πως η πάλη τους αποτελεί φωτεινό σηματοδότη της αντίστασης.

Σύντροφοι με τον αδιάκοπο και σκληρό αγώνα σας μας γεμίζεται δύναμη και θάρρος. Γιατί όπως λέτε και εσείς ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ GRUP YORUM.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.

ΤΟ ΝΑ ΜΑΧΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ.

Συγκέντρωση: Τρίτη 29 Νοέμβρη, στις 17:00

στην Πρεσβεία της Τουρκίας (Β. ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΡΗΓΙΛΗΣ)

Συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στο GRUP YORUM: Παρασκευή 9 Δεκέμβρη, στις 19:00 στο Κ*ΒΟΞ (Πλατεία Εξαρχείων)

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Κείμενο του συντρόφου Τάσου Θεοφίλου

Στις 21 Νοεμβρίου ξεκινά το εφετείο του αναρχικού-κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου. Ο Τάσος Θεοφίλου συνελήφθη τον Αύγουστο του 2012, κατηγορούμενος για ένοπλη ληστεία στην ALPHABANK στην Πάρο, για ανθρωποκτονία οδηγού ταξί που τραυματίστηκε θανάσιμα επιχειρώντας να εμποδίσει τους ληστές κατά τη διαφυγή τους, καθώς και για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Πρόκειται για μια δίωξη στημένη από την “αντιτρομοκρατική” υπηρεσία, η οποία συστηματικά και με την απροκάλυπτη βοήθεια των μμε στοχοποιεί τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος, οδηγώντας πολλούς από αυτούς με μηδαμινά ή πλαστά στοιχεία σε ειδικά δικαστήρια.

Στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου το υποτιθέμενο στοιχείο που τον συνέδεσε με την υπόθεση της Πάρου ήταν ένα δείγμα dna σε καπέλο που φέρεται να έπεσε από έναν εκ των δραστών. Με μια μικρή λεπτομέρεια. Ότι κατά τη διάρκεια της δίκης αποδείχτηκε όχι μόνο η -έτσι κι αλλιώς- αναξιοπιστία του dna ως στοιχείο ταυτοποίησης υπόπτου, αλλά και η κατασκευή του ίδιου του ευρήματος (καπέλο) πάνω στο οποίο υποτίθεται ότι βρέθηκε το συγκεκριμένο δείγμα. Παρά το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε με τη δημοσίευση των φωτογραφιών της σήμανσης από τον τόπο της ληστείας, στις οποίες δεν υπάρχει ίχνος καπέλου, παρά το γεγονός ότι ο σύντροφος δεν αναγνωρίστηκε από τους υπαλλήλους της τράπεζας, η οποία μάλιστα προσπάθησε να τους καθοδηγήσει κάνοντάς τους ειδικό σεμινάριο, και παρά την ομολογία του επαγγελματία ψευδομάρτυρα της ”αντιτρομοκρατικής” σε δίκες αναρχικών Χαρδαλιά: «εγώ δε λέω, μπορεί να μην ήταν ο άνθρωπος στη ληστεία», εν τούτοις το δικαστήριο εξέδωσε για τον Τάσο Θεοφίλου ποινή κάθειρξης 25 χρόνων, καταδικάζοντάς τον για συμμετοχή στη ληστεία και αθωώνοντάς τον για τη συναυτουργία στην ανθρωποκτονία και τη συμμετοχή στη ΣΠΦ.

Παρά την προκλητικά μεγάλη ποινή της πρωτόδικης απόφασης, η “αντιτρομοκρατική” και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι δεν έμειναν ικανοποιημένοι, απαιτώντας την περαιτέρω εξουθένωση του αναρχικού-κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου. Την απαίτηση αυτή υπηρέτησε ο εντεταλμένος εισαγγελέας Δράκος, ο οποίος άσκησε «έφεση υπέρ του νόμου», επιβάλλοντας ουσιαστικά τη διεξαγωγή του εφετείου επί μηδενικής βάσης, ακυρώνοντας τις αθωωτικές αποφάσεις του πρωτόδικου και ανοίγοντας ξανά την πιθανότητα για τον σύντροφο όχι μόνο να μην απαλλαχθεί από όλες τις κατηγορίες αλλά η τελική ποινή να είναι μεγαλύτερη της ισόβιας κάθειρξης…

Γνωρίζουμε ότι η δίωξη του συντρόφου δεν περιορίζεται στην εκδικητικότητα που χαρακτηρίζει πολλά από τα πρόσωπα που στελεχώνουν τους διωκτικούς μηχανισμούς. Η στοχοποίηση του Τάσου Θεοφίλου έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά διώξεων αγωνιστών στο πλαίσιο της σύγχρονης στρατηγικής θωράκισης του κράτους και περιφρούρησης της ταξικής κυριαρχίας του κεφαλαίου. Με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ξηλώνει με εκκωφαντικό τρόπο και την παραμικρή ελπίδα του πλέον ολιγαρκή ψηφοφόρου για ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού, με το παγκόσμιο αιματοκύλισμα να μαίνεται αδιάκοπο και τους χιλιάδες προσφύγων να πέφτουν θύματα μιας όλο και πιο φασιστικής -θεσμικά και λιγότερο θεσμικά- Ευρώπης, με τη φτώχεια, τη λεηλασία και την εξαθλίωση των λαών να πλαταίνει και να βαθαίνει με απροκάλυπτα πλέον άγριους όρους, η επικινδυνότητα που ενέχει για το κράτος η διαλεκτική αλληλεπίδραση των ριζοσπαστικών πολιτικών χώρων με την έκρηξη των κοινωνικών αναγκών και διεργασιών γίνεται απόλυτα υπολογίσιμη.

Ανεξάρτητα λοιπόν από τις ειδικότερες κάθε φορά στοχεύσεις και ανεξάρτητα αν διώκει τους αγωνιστές για μορφές αγώνα που έχουν επιλέξει ή επιδίδεται στο στήσιμο σκευωριών, το κράτος αντιμετωπίζει συνολικά τους αναρχικούς-αντιεξουσιαστές ως επικίνδυνο πολιτικό υποκείμενο, κατανοώντας τη δράση, τη συμβολή, τη διαδρομή του κάθε αγωνιστή όχι μόνο ως ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ αντίστασης, αλλά και ως ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ αντίστασης, ως κομμάτι και στοιχείο ενός κινήματος. Ένα κίνημα που επιμένει να προτάσσει την καθολική αμφισβήτηση του καπιταλισμού και των σχέσεων εξουσίας και να διαφυλάσσει το όραμα μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, που επιμένει να αναλαμβάνει στο βαθμό που του αναλογεί και συχνά με μεγάλο κόστος την αντίσταση και την εξέγερση απέναντι στην υπάρχουσα κατάσταση και να ενθαρρύνει τη σύνδεση και τη ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνικών αγώνων, ένα κίνημα που δεν είναι εντέλει παρά η ζωντανή συλλογική μνήμη, η συνέχεια και η εξέλιξη στο σήμερα των πιο ριζοσπαστικών και μαχητικών παραδόσεων της προλεταριακής ανταρσίας. Στεκόμαστε στο πλευρό του Τάσου Θεοφίλου, αναγνωρίζοντας στον αγώνα για την υπόθεσή του ένα κομμάτι του αγώνα ενάντια στη μιντιακή χειραγώγηση, τη δικαστική και αστυνομική εξουσία, ενάντια τελικά σε ό,τι μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
21/11, 9 πμ, ΕΦΕΤΕΙΟ (ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ)

Συνέλευση αλληλεγγύης για τον αναρχικό-κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=9TaBUs0Jznc[/youtube]

Στις 21 Οκτωβρίου 2016, τούρκικες αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο πολιτιστικό κέντρο IDIL στην Κων/πολη, καταστρέφοντας τα μουσικά όργανα των GRUP YORUM.Οι φασιστικές αστυνομικές δυνάμεις κατέστρεψαν τα όργανα, γιατί θέλουν να σιγάσουν τη φωνή των ελεύθερων ανθρώπων. Σπάζοντας τα όργανα, θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα μίσους.Το φασιστικό καθεστώς Ερντογάν, πιστεύει πως οι συλλήψεις, η τρομοκρατία και η αστυνομική βία, μπορούν να ανακόψουν το πάθος για ελευθερία. Κάνει λάθος. Η θέληση, τα ιδανικά και η αλληλεγγύη είναι τα ανίκητα όπλα μας απέναντι στο φασισμό.Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τη δύναμη μας, κανείς δεν μπορεί να χαμηλώσει τη φωνή μας. Ακόμα και αν μας φυλακίζουν, ακόμα και αν καταστρέφουν τα μουσικά όργανά μας, εμείς θα συνεχίσουμε να πολεμάμε.Θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε τα τραγούδια της ελευθερίας.Γιατί στεκόμαστε με τη πλευρά του δίκιου.Τα τραγούδια των GRUP YORUM, είναι τραγούδια για τους επαναστάτες όλης της γης. Οι GRUP YORUM πρέπει να συνεχίσουν να τραγουδάνε και εμείς πρέπει να είμαστε μαζί τους, στην προσπάθεια για αποκατάσταση των ζημιών.Γιατί, η προσπάθεια αυτή, είναι δικιά μας υπόθεση, είναι και δικό μας καθήκον. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, δεν μπορούμε να είμαστε απλοί ακροατές της μουσικής τους, αλλά σύντροφοι και σύμμαχοι στον αγώνα τους.Γι’ αυτό πρέπει να τους υποστηρίξουμε, πρέπει να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας και να στείλουμε ένα διεθνές μήνυμα συμπαράστασης. Οι GRUP YORUM τραγουδάνε για εμάς και ήρθε η ώρα να τους το ανταποδώσουμε. Καλούμε όλους τους συντρόφους, να υποστηρίξουν τη διεθνή καμπάνια για τους GRUP YORUM, μαζεύοντας χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών.Στείλτε αυτό το μήνυμα αλληλεγγύης, βοηθήστε να ακουστούν τα επαναστατικά τραγούδια ακόμα δυνατότερα.

Κάλεσμα αλληλεγγύης στον Λιβανέζο κομμουνιστή Ζωρζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά

«Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων»
Νίκος Μπελογιάννης

Στις 24 Οκτώβρη συμπληρώνονται 32 χρόνια εγκλεισμού του λιβανέζου κομμουνιστή Ζωρζ Ιμπραήμ Αμνταλλά στις γαλλικές φυλακές. Οι γαλλικές αρχές με διάφορα προσχήματα αρνούνται την εκτέλεσή της υφ’ όρων απόλυσης που δικαιούται ο Αμπνταλλά από το 1999, εξ αιτίας της αλύγιστης επαναστατικής του στάσης και της εκδικητικότητας του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Σήμερα, ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι ο μακροβιότερος πολιτικός κρατούμενος στην Ευρώπη.

Ο Αμπνταλλά από τα 19 του χρόνια, το 1971, στρατεύθηκε με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το 1978 τραυματίστηκε σε μάχη εναντίον σιωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων που εισέβαλαν στον Λίβανο. Το 1980 συμμετείχε στη συγκρότηση της μαρξιστικής αντιιμπεριαλιστικής οργάνωσης “Ενοπλη Επαναστατική Λιβανέζικη Φράξια”, η δράση της οποίας έφτασε και στη Γαλλία με την εκτέλεση το 1982 του συνταγματάρχη Τσαρλς Ρέυ, στρατιωτικού ακόλουθου της Αμερικάνικης πρεσβείας στο Παρίσι, και του Γιακόβ Μπαρσιμαντοβ, πράκτορα της Μοσσάντ και δεύτερου γραμματέα της ισραηλινής πρεσβείας στο Παρίσι. Στις 24 Οκτωβρίου του 1984 ο Αμπνταλλά συνελήφθη από τις γαλλικές αρχές με τη κατηγορία της κατοχής πλαστού διαβατηρίου και τρία χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τις εκτελέσεις των Ρέυ και Μπαρσιμαντοβ.

Στεκόμαστε στο πλευρό των καταπιεσμένων λαών για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Στεκόμαστε στο πλευρό των λαϊκών αγωνιστών που δίνουν το αίμα και την ελευθερία τους για να χτίσουν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων. Ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι από τους χιλιάδες αυτούς αγωνιστές που θυμίζουν με το παράδειγμά τους πως η μάχη για δικαιοσύνη δεν είναι μάταιη, δεν ήταν μάταιη ποτέ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 6 μ.μ. ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Για επικοινωνία: Πολιτικός χώρος στη Σπύρου Τρικούπη 44, Εξάρχεια
Δευτέρα 18:30 – 21:30 και Σάββατο 13:00 – 15:00

http://syneleusi-enantiastin-ee.espivblogs.net/

e-mail: syneleusi-enantiastin-ee@espiv.net

O Ασπιώτης στο εδώλιο αντί των βασανιστών αστυνομικών

           Στις 6 Φεβρουαρίου 2016 αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής και του Μεταγωγών, εκτελώντας εντολή του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή, επιχείρησαν να πάρουν δείγμα DNA από τον κρατούμενο Παναγιώτη Ασπιώτη. Ο Ασπιώτης αρνήθηκε να συμμετάσχει οικειοθελώς στη διαδικασία λήψης και όσα ακολούθησαν αποτελούν ύμνο στη δημοκρατία και στην πρόβλεψη του σχετικού νόμου ότι κατά την υποχρεωτική λήψη DNA δεν πρέπει να προσβάλλεται η αξιοπρέπεια του χορηγούντος.

              Συγκεκριμένα, 8-10 αστυνομικοί, μετά την άρνηση του Ασπιώτη, τον έδεσαν με χειροπέδες πισθάγκωνα και ξυλοκοπώντας τον τον έβγαλαν από το κελί του και τον οδήγησαν σε ειδικό απομονωμένο χώρο. Εκεί, πάντα δεμένο πισθάγκωνα, τον τοποθέτησαν σε μια καρέκλα και στην άρνησή του να ανοίξει το στόμα του για να συλλέξουν το δείγμα, του κατάφεραν αλλεπάλληλα χτυπήματα στο κεφάλι, το στομάχι και τα πλευρά (όλα αυτά προκύπτουν από τη σχετική ιατροδικαστική έκθεση και τα πιστοποιητικά των νοσοκομείων στα οποία διακομίστηκε στη συνέχεια ο Ασπιώτης), προκαλώντας του σοβαρό τραύμα στο κεφάλι και ραγίσματα στα πλευρά. Μάλιστα, οι φιλότιμοι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια του «νόμιμου» έργου τους προέβησαν σε πνιγμό του κρατούμενου, όπως προκύπτει επίσης από τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης.

              Ποια «αξιοπρέπεια», λοιπόν, και λοιπά νομιμοφανή κουραφέξαλα; Οι αστυνομικοί, με αμιγώς τρομοκρατικά κίνητρα, τον κακοποίησαν βάναυσα και τον υπέβαλαν στο βασανιστήριο του πνιγμού.

              Έτσι, λοιπόν, ενώ η μήνυση που υπέβαλλε ο Ασπιώτης κατά των βασανιστών του βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της προανάκρισης, ο ίδιος κάθεται στο εδώλιο την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, κατηγορούμενος για «αντίσταση κατά της αρχής». Οι τρεις μάρτυρες που καταθέτουν εναντίον του (ο τμηματάρχης του Μεταγωγών Χρήστος Λόης, ο αστυνομικός του Μεταγωγών Γιώργος Γκελεμπέσης και ο αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής Παναγιώτης Ράπτης) ισχυρίζονται μάλιστα ότι ο Ασπιώτης τους επιτέθηκε και έκανε στη συνέχεια αλλεπάλληλες απόπειρες αυτοτραυματισμού!

              Φυσικά, ο Παναγιώτης Ασπιώτης με τη στάση του υπερασπίστηκε την αξιοπρέπειά του, όμως η αντίσταση στη βαρβαρότητα είναι υποχρέωση όλων μας. Την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, στις 9 π.μ., στα Δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων (Κτίριο 7) θα είμαστε στο πλευρό του.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παναγιώτη Ασπιώτη

“Με μια φωνή που αναδύεται μέσα απ’ τα κελιά της μακροχρόνιας κράτησης σε απομόνωση κι αντηχεί σε κοιτώνες και πτέρυγες απ’ τη Βιρτζίνια μέχρι το Όρεγκον, φυλακισμένοι/ ες σε όλες τις ΗΠΑ ορκιζόμαστε να παύσουμε επιτέλους τη σκλαβιά μες στο 2016.”

-απόσπασμα από το κάλεσμα δράσης των κρατουμένων κατά της σκλαβιάς

Στην κερδοφόρα μπίζνα των φυλακών των ΗΠΑ βρίσκονται έγκλειστοι, πάνω από 2,5 εκατομμύρια φτωχοί και αποκλεισμένοι, με μοναδικό σκοπό την εκμετάλλευσή τους μέσω της απλήρωτης εργασίας. Οι κρατούμενοι καταναγκάζονται να δουλεύουν είτε για όφελος της φυλακής, είτε για όφελος ιδιωτικών επιχειρήσεων. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που διαχειρίζονται τα σωφρονιστικά καταστήματα πιέζουν με τη σειρά τους για εξασφαλισμένη εισροή κρατουμένων, αξιοποιώντας τους ως πάμφθηνο ή άμισθο εργατικό δυναμικό, προκειμένου να διατηρήσουν την κερδοφορία τους.

Στις 31 Αυγούστου, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο κέντρο απεξάρτησης από τα ναρκωτικά “HASAN FERIT GEDIK” στην περιοχή GAZI της Κωνσταντινούπολης, συλλαμβάνοντας 15 συντρόφους του Λαϊκού Μετώπου. Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκονταν και οι υπό απεξάρτηση νεολαίοι της γειτονιάς, οι οποίοι, με τη συμβολή του Λαϊκού Μετώπου, δεν ξέφευγαν απλά από την παρακμή των ναρκωτικών, αλλά εντάσσονταν και ως σύντροφοι στις γραμμές του επαναστατικού αγώνα.

Το κέντρο απεξάρτησης, ως φόρος τιμής και ως δέσμευση συνέχισης του αγώνα, πήρε το όνομα του από το σύντροφο HASAN FERIT GEDIK, ο οποίος δολοφονήθηκε από εμπόρους ναρκωτικών τον Οκτώβριο του 2013. Ο HASAN, μέσα από τις γραμμές του Λαϊκού Μετώπου, πρωτοστάτησε στον αγώνα ενάντια στις μαφίες των ναρκωτικών με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί και τελικά να δολοφονηθεί.

Η δολοφονία του HASAN αποτέλεσε το έναυσμα για τη μετωπική αντιπαράθεση που διαδραματίζεται στις λαϊκές γειτονιές της Τουρκίας μέχρι και σήμερα, ανάμεσα στους συντρόφους του Λαϊκού Μετώπου και τους εμπόρους ναρκωτικών. H δημιουργία ένοπλων πολιτοφυλακών και η αποφασιστική τους δράση ενάντια στους εμπόρους, μια δράση που μετράει νεκρούς και τραυματίες, αποτέλεσε την άμεση απάντηση στις παρακρατικές συμμορίες που τόλμησαν να σηκώσουν τα όπλα.

Όμως, οι πολιτοφύλακες του Λαϊκού Μετώπου δεν αποτελούν μονάχα ομάδες κρούσης ενάντια στους εμπόρους, αλλά τη δυνάμει εμπροσθοφυλακή των προλετάριων της Τουρκίας. Γιατί οι σύντροφοι, περιφρουρώντας τις γειτονιές και τη νεολαία από τις μαφίες των ναρκωτικών, ταυτόχρονα (επανα) συγκροτούν τις θεμελιακές σχέσεις ανάμεσα στους επαναστάτες και το λαό. Τις σχέσεις εμπιστοσύνης, επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης.

Το “HASAN FERIT GEDIK” λειτουργούσε ως γέφυρα με το λαό, ως έμπρακτη απάντηση σε ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που μαστίζουν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Μέσα από τη διαδικασία απεξάρτησης οι σύντροφοι, όχι μόνο έσωζαν ζωές, αλλά ενέπνεαν και κινητοποιούσαν τόσο τους ίδιους τους εξαρτημένους όσο και το συγγενικό και φιλικό τους περιβάλλον προς μια επαναστατική κατεύθυνση. Γιατί, η ανυστερόβουλη δράση και το σκύψιμο πάνω στα λαϊκά καθημερινά προβλήματα, αποτελούν το αμοιβαίο συμβόλαιο αλληλεγγύης ανάμεσα στο λαό και τους επαναστάτες.

Οι μορφές θεραπείας που ακολουθούσαν οι σύντροφοι, μακριά από υποκατάστατα και άλλων ειδών φάρμακα, μονάχα με ψυχολογική στήριξη, κοινωνική δράση και πολιτική διαπαιδαγώγηση, έδινε νέα περιεχόμενα και κίνητρα στις ζωές των εξαρτημένων. Η κοινωνική-ταξική προσέγγιση του ζητήματος των ναρκωτικών δεν πριμοδοτούσε την απεξάρτηση και την επαναφορά στην κοινωνία με όρους ενός “υγιούς” εργαζόμενου και καταναλωτή, αλλά με όρους ταξικής συνειδητοποίησης. Με όρους, δηλαδή, ταξικής αυτογνωσίας και αυτοελέγχου, μακριά από τις κάθε είδους εξαρτήσεις και στρεβλώσεις που προάγει η καπιταλιστική κοινωνία.

Η μάχη που δίνει το Λαϊκό Μέτωπο ενάντια στα ναρκωτικά είναι μια μάχη κατ’ αρχάς πολιτική, μια μάχη για την ηγεμονία των επαναστατικών δυνάμεων στις λαϊκές γειτονιές της Τουρκίας. Το Λαϊκό Μέτωπο, μέσω της πρωτοπόρας του δράσης, διεκδικεί τον ιστορικό του ρόλο ως πεδίο συσπείρωσης των προλεταριακών δυνάμεων, ως όχημα για την επίτευξη της προλεταριακής επανάστασης.

Η ξεκάθαρη πολιτική θέση για το ζήτημα των ναρκωτικών, η δυνατότητα ένοπλης αναμέτρησης με τους εμπόρους ναρκωτικών και η παροχή λαϊκών δομών απεξάρτησης, αποτελούν την ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση των Τούρκων συντρόφων, άρα και δείγμα της μεθοδολογίας τους, για την ανάπτυξη του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού  αγώνα.

Η επιλογή της αστυνομίας να εκκενώσει το κτίριο, με πρόθεση μάλιστα να το μετατρέψει σε αστυνομικό τμήμα, αφορά την απόπειρα αναχαίτησης της βαθιάς σύνδεσης των Τούρκων συντρόφων με το λαό, αλλά και μια ξεκάθαρη πράξη υπεράσπισης των εμπόρων ναρκωτικών.

Η εκκένωση αυτή όμως, έρχεται και σε μια συγκυρία αναδιάρθρωσης του φασιστικού καθεστώτος Ερντογάν αφού, ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημα, επιχειρείται η σαρωτική εκκαθάριση των πολιτικών του αντιπάλων. Η διαδικασία εδραίωσης ενός ακόμα πιο απολυταρχικού καθεστώτος, υπό το πρόσχημα της απειλής των πραξικοπηματιών, δίνει το άλλοθι για τη μεγαλύτερη κατασταλτική επιχείρηση που γνώρισε η Τουρκία τις τελευταίες δεκαετίες. Με αφετηρία τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε τμήματα της τουρκικής αστικής τάξης και την καρατόμηση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων που (υποτίθεται) ανήκουν στην αντιπολίτευση, αργά ή γρήγορα ο Ερντογάν και οι φασιστικές συμμορίες του που αλωνίζουν και τρομοκρατούν θα επιτεθούν και στην Επαναστατική Αριστερά με στόχο να την αφανίσουν.

Το φασιστικό-πολεμοκάπηλο καθεστώς Ερντογάν, που αξιώνει ρυθμιστικό ρόλο στη Μέση Ανατολή εξοντώνοντας τον ηρωικό Κουρδικό λαό, στηρίζοντας τον ISIS και την αντιδραστική πτέρυγα της συριακής αντιπολίτευσης (Αλ Νούσρα) ενάντια στον Άσαντ, αποτελεί για τις επαναστατικές δυνάμεις έναν άμεσο εχθρό αλλά και έναν επικίνδυνο αντίπαλο. Η αντιιμπεριαλιστική-διεθνιστική αλληλεγγύη να συσπειρώσει τις δυνάμεις της, να στηρίξει τον αγώνα των επαναστατικών δυνάμεων και να στρέψει τα όπλα της στους δολοφόνους των λαών.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ DHKP-C

Συνέλευση Αναρχικών-Κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Στις 16 Φλεβάρη του 2010, κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης στο Βύρωνα, μπάτσοι, πυροβολούν, μέσα σε πυκνοκατοικημένη περιοχή, πισώπλατα με εννιά σφαίρες και δολοφονούν τον 25χρονο αλβανό εργάτη, Nicholas Toddi, θεωρώντας τον ύποπτο ληστείας. Ο 25χρονος , πατέρας ενός ανήλικου παιδιού, που δεν είχε καμία σχέση με την εν λόγω επιχείρηση, πλήρωσε με τη ζωή του το τίμημα του δόγματος «της ασφάλειας» και της «μηδενικής ανοχής», που προσπαθούσε να επιβάλλει εκείνη την περίοδο ο τότε υπουργός «προστασίας του πολίτη», Χρυσοχοϊδης, ενώ συγχρόνως η κυβέρνησή του, οδηγούσε μια ολόκληρη κοινωνία στη καταστροφή, προετοιμάζοντας το πρώτο μνημόνιο. Μάλιστα, ο παρασημοφορημένος και από το FBI , πρώην υπουργός, έφτασε να δηλώσει ότι η εν λόγω επιχείρηση ήταν απολύτως επιτυχημένη και η δολοφονία του αλβανού εργάτη μία άτυχη στιγμή.

Στις 27 Φλεβάρη του 2010 πραγματοποιείται  μαζική πορεία 700 ατόμων στις γειτονιές του Βύρωνα όπου και καταγγέλλεται η δολοφονική στάση της αστυνομίας που μετέτρεψε μια ολόκληρη γειτονιά σε εμπόλεμη ζώνη και δολοφόνησε απρόκλητα ένα μετανάστη εργάτη στο βωμό « του ύψιστου αγαθού της ασφάλειας και της τάξης». Στο τέλος της πορείας, το σώμα των διαδηλωτών καθώς και περαστικοί κάτοικοι της γειτονιάς, δέχονται λυσσαλέα επίθεση, από τους μπάτσους, η οποία οδήγησε στον σοβαρό τραυματισμό ενός διαδηλωτή και στην σύλληψη άλλων έντεκα. Το ξεμπρόστιασμα των δολοφόνων της ελας και των πολιτικών προϊσταμένων τους στην τοπική κοινωνία, δεν ήταν δυνατό να γίνει ανεκτό και η απάντηση της αστυνομίας ήταν η ωμή βία απέναντι στους διαδηλωτές.

Την Πέμπτη 22 Σεπτέμβρη και ώρα  9πμ, στα Δικαστήρια της οδού Ευελπίδων δικάζονται οι έντεκα συλληφθέντες της πορείας της 27ης Φεβρουαρίουστο Βύρωνα, γιατί δεν σιώπησαν απέναντι σε ακόμα μία κρατική δολοφονία, γιατί διαδήλωσαν απέναντι σε ένα ακόμα « μεμονωμένο» περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, γιατί δεν ξέχασαν έναν δολοφονημένο προλετάριο που πλήρωσε με τη ζωή του την αστυνομική βαρβαρότητα.

ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 27Ης ΦΛΕΒΑΡΗ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ NICHOLA TODDI

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Πέμπτη 22/09/2016 Ώρα 09.00

 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ Κτίριο 8 Αίθουσα 2

ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ-Ομάδα για την Εργατική Αντεπίθεση

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ
διωκόμενο για την υπόθεση της Marfin

Ο αναρχικός Θοδωρής Σίψας συμμετείχε μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους διαδηλωτές στην απεργιακή διαδήλωση της 5ης Μάη 2010, ενάντια στην ψήφιση του πρώτου μνημονίου. Η συγκεκριμένη διαδήλωση στιγματίστηκε από τον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων στην τράπεζα Marfin.

Με μοναδικό στοιχείο ένα ασφαλίτικης έμπνευσης ανώνυμο σημείωμα, το κράτος στοχοποιεί τον σύντροφο και τον κατηγορεί για το θάνατο των τριών εργαζομένων. Ο πραγματικός λόγος όμως, είναι η πολιτική του ταυτότητα, η συνεχής και συνεπής συμμετοχή του στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Στο πρόσωπο του συντρόφου αποκρυσταλλώνεται η διαχρονική προσπάθεια των εξουσιαστών τόσο για την ηθική απαξίωση και εγκληματοποίηση των αναρχικών, όσο και για την απονοηματοδότηση και χειραγώγηση των ταξικών και κοινωνικών αγώνων.

Η κοινωνική αντιβία των αναρχικών στρεφόταν και στρέφεται πάντα ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Όσο κι αν προσπαθούν δεν πρόκειται ποτέ να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Συγκέντρωση αλληλεγγύης – Έναρξη δίκης:

Δευτέρα 19/9/2016, 9:00π.μ., Πρωτοδικείο Αθηνών (οδός Δέγλερη)

Συνέλευση αλληλεγγύης στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα

Τα ξημερώματα της 24ης Αυγούστου η Κατάληψη Στέγης Προσφύγων & Μεταναστών Νοταρά 26 στα Εξάρχεια δέχτηκε εμπρηστική επίθεση που στόχευε στην πρόκληση όχι μόνο υλικών ζημιών αλλά και στην απώλεια ανθρώπινων ζωών, η οποία και αποφεύχθηκε χάρη στην άμεση αντίδραση των κατοίκων, των αλληλέγγυων και γειτόνων της Κατάληψης.

Η συγκεκριμένη δολοφονική ρατσιστική επίθεση αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα του πολέμου που έχει κηρυχτεί από το κεφάλαιο, τα κράτη του, τους διακρατικούς οργανισμούς του και τους φασίστες του ενάντια στους πιο αποκλεισμένους από τους αποκλεισμένους, ενάντια στους πιο απόκληρους από τους απόκληρους του καπιταλιστικού κάτεργου και του ιμπεριαλιστικού σφαγείου, ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Πριν συμπληρωθεί ένας μήνας μετά την κρατική κατασταλτική επιχείρηση της 27ης Ιούλη στη Θεσσαλονίκη, από την εκκένωση 3 καταλήψεων στέγης (Ορφανοτροφείο, Νίκης, Hurriya), τις συλλήψεις και τις καταδίκες των καταληψιών και την κατεδάφιση ενός εκ των εκκενωμένων κτιρίων, oι παρακρατικές-φασιστικές συμμορίες –τα διαχρονικά τσιράκια του αστικού κράτους– πήραν το σήμα και βγήκαν στο σεργιάνι στοχοποιώντας άλλη μια κατειλημμένη δομή του ανταγωνιστικού κινήματος. Για άλλη μια φορά, εκεί που δεν φτάνουν τα γκλομπ της αστυνομίας και η ρατσιστική προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ, φτάνει η θρασύδειλη βία των φασιστών.

Στην Ευρώπη-φρούριο, στο ελληνικό κράτος-χωροφύλακα της Ε.Ε., οι πρόσφατοι καιροί του ψευτοανθρωπισμού και της ψευτοαντιρατσιστικής ρητορείας αποτελούν παρελθόν: αυτό που αποκλειστικά επιφυλάσσεται πλέον για τους “περισσευούμενους πληθυσμούς” που δραπετεύουν από τον πόλεμο, την εξαθλίωση και το θάνατο είναι οι απελάσεις, τα συρματοπλέγματα και τα τείχη, οι φυλακίσεις στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους άλλους χώρους εγκλεισμού, η βία των μπάτσων, των λιμενικών και της Frontex.

Απέναντι σ’ αυτήν την απάνθρωπη συνθήκη, χρέος για κάθε προλετάριο, κάθε αγωνιστή, κάθε σύντροφο αποτελεί η έμπρακτη Αλληλεγγύη στα ταξικά μας αδέλφια, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ο μαχητικός Αντιφασισμός, η Οργάνωση και ο Αγώνας για την ταξική αντεπίθεση που ανοίγουν το δρόμο στην επαναστατική προοπτική, για τον Κομμουνισμό και την Αναρχία.

Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες & τους Μετανάστες.

Να τσακίσουμε τους φασίστες.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ