Αλληλεγγύη στον Αναρχικό Επαναστάτη Αντώνη Σταμπούλο: Απεργία πείνας & δίψας από 6 Οκτώβρη

Αλληλεγγύη στον Αναρχικό Επαναστάτη Αντώνη Σταμπούλο

που βρίσκεται σε απεργία πείνας & δίψας από τις 6 Οκτώβρη

διεκδικώντας την άμεση μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού

Κράτος & Κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες.

Παρασκευή 10 Οκτώβρη, 17.30 μμ

Συγκέντρωση-Παρέμβαση

στο υπ. Δικαιοσύνης (Μεσογείων)

Σάββατο 11 Οκτώβρη, 12 μ.

Πανελλαδικό Κάλεσμα Δράσεων Αλληλεγγύης

Πορεία

Μοναστηράκι

***

Κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης

Σχετικά με τη σύλληψη του Αναρχικού Επαναστάτη Αντώνη Σταμπούλου

Την 1/10/2014 έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας συλλαμβάνεται στην περιοχή του Βύρωνα ο Αναρχικός Επαναστάτης Αντώνης Σταμπούλος.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή της σύλληψης του συντρόφου έκτακτα και κεντρικά δελτία ειδήσεων των μέσων εξημέρωσης μετατρέπονται ακόμη μια φορά σε τηλεοπτικά δικαστήρια, καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας και αναπαράγοντας άκριτα τα διαβιβαστικά της αντιτρομοκρατικής και τις εκτιμήσεις που διαρρέουν οι επιτελείς της για τις έρευνες και τα αποτελέσματά τους. Οι απολογητές της τάξης και της ασφάλειας, οι επάξιοι στυλοβάτες του κράτους και της «νομιμότητας» κάνουν και πάλι αυτό που γνωρίζουν καλά. Διαχειρίζονται το φόβο και την προπαγάνδα τρομοκρατίας , συκοφαντούν και επιχειρούν να απονοηματοδοτήσουν τη θέση του Αναρχικού Επαναστάτη Αντώνη Σταμπούλου, στοχοποιώντας ταυτόχρονα συνολικά τον αναρχικό χώρο, προκειμένου να τρομοκρατήσουν όσους/ες αντιστέκονται.

Πλάι πλάι με τους διάφορους τηλεδικαστές δεν αργούν να φανούν και διάφοροι πάντα πρόθυμοι ρουφιάνοι να συνδράμουν το έργο των μπάτσων. Είτε πρόκειται για ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και γκαράζ που σπεύδουν να καρφώσουν ότι θεωρούν ύποπτο είτε πρόκειται για τυχαίους γείτονες που αποζητούν μερικά λεπτά δημοσιότητας, όπως έχει αποδειχτεί επανειλημμένα και στο παρελθόν, λειτουργούν κατόπιν εντολών της Αντιτρομοκρατικής.

Παράλληλα, διθυραμβικοί τίτλοι για την επικράτηση της αστικής δημοκρατίας κατακλύζουν τα ΜΜΕ. Την ώρα που ο σύντροφός μας είναι όμηρος στα χέρια του κράτους τα ΜΜΕ παρουσιάζουν μια επιχείρηση τάχα συγκροτημένη και δήθεν προϊον επιστημονικής έρευνας και χειρουργικής ακρίβειας για την εξάρθρωση των μελών της Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας , πλην όμως δεν γνωρίζουν ούτε καν ποιον έχουνε συλλάβει. Οι «Κλουζώ» της αντιτρομοκρατικής κάνουνε σενάρια χωρίς καν στοιχεία, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα πολιτικά αφεντικά τους. Στα γραφεία της αντιτρομοκρατικής εκτυλίσσονται τραγελαφικές καταστάσεις όπου στέλνονται διαβιβαστικά στις αντίστοιχες υπηρεσίες σε Ισπανία και Ιταλία προκειμένου να διαπιστώσουν την ταυτότητα του εισαγόμενου «τρομοκράτη» και να ξεσκεπάσουν του υποτιθέμενο διεθνές δίκτυο υποστήριξης του Επαναστατικού Αγώνα.

Επιπλέον, με κάθε βίαιο τρόπο δε σταματούν να επιχειρούν να αποσπάσουν φωτογραφίες και αποτυπώματα από τον συλληφθέντα, μιας και η τακτική του συντρόφου ξεφτίλιζε τους ανακριτικούς σχεδιασμούς τους.

Για δύο και πλέον μέρες η αντιτρομοκρατική υπηρεσία επιφορτισμένη με την εθνική ασφάλεια, δηλαδή την ανεμπόδιστη ωμή επίθεση του κεφαλαίου στο κοινωνικό σύνολο, είχε στα χέρια της έναν «εισαγόμενο τρομοκράτη», που ετοίμαζε υποτίθεται χτύπημα ως μέλος του επιχειρησιακού βραχίονα του Επαναστατικού Αγώνα. Το ότι δεν τον έχουν ταυτοποιήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή των σεναρίων δεν αποτελεί καν πρόβλημα για τους Κλουζώ της ΓΑΔΑ. Αρκεί μόνο ότι εξυπηρετούν αυτά τα σενάρια την ακόρεστη δίψα των τηλεδικαστηρίων, καθώς και την τρομολαγνεία και τον κανιβαλισμό της μιντιοκρατίας. Άλλωστε, όλοι/ες γνωρίζουμε ότι η δημοκρατία μάς μιλά μέσα από τα δελτία ειδήσεων.

Τα τηλεοπτικά «ντοκουμέντα» ανακριτικής υφής ήδη δομούσαν μια επικοινωνιακή δικογραφία (χωρίς να έχει φτάσει η κανονική στα χέρια της συνηγόρου του κατηγορούμενου) πλην όμως χειροπιαστά τα δικόγραφα και οι αποδιδόμενες κατηγορίες δεν αποτυπώνονταν επίσημα στα ανακριτικά έγγραφα. Λίγη σημασία έχει άλλωστε για τους εθνοσωτήρες και τα τσιράκια τους ποια είναι τα στοιχεία εμπλοκής του συντρόφου για την υπόθεση που κατηγορείται. Το ζήτημα ήταν να καταστεί εκ προοιμίου «ένοχος», έπειτα από αλλεπάλληλες ηλεκτρονικές και έντυπες δίκες, ώστε ο κρατικός μηχανισμός και η οικονομική ελίτ να είναι στην προνομιακή θέση να εξακολουθούν να ασκούν τη «δημοκρατική τους κυριαρχία», δηλαδή τον ολοκληρωτισμό.

Ωστόσο, όσο περνούν οι μέρες η προπαγάνδα εξασθενεί, τα σενάριά τους δε βγαίνουν, γιατί στα χέρια τους έχουν – νομίζουν οι Κλουζώ- έναν Ιταλό «τρομοκράτη» που τελικά αποδεικνύεται έλληνας. Οι λεπτομέρειες της υπόθεσης λίγο μας ενδιαφέρουν. Εμείς κρατάμε το ότι ο σύντροφος Αντώνης Σταμπούλος αποτελεί σάρκα από τη σάρκα του επαναστατικού κινήματος, ενός αγώνα που μετρά χιλιάδες νεκρούς και φυλακισμένους. Η στάση τους αποτελεί ακόμα μία λαμπρή παρακαταθήκη η οποία κρατά στο ύψος της την τιμή του ριζοσπαστικού ανατρεπτικού χώρου με την αξιοπρέπεια και την επιμονή που αρνείται να λυγίσει στα «νταηλίκια» της εξουσίας. Γι’αυτό είμαστε δίπλα του. Με ή χωρίς στοιχεία. «Αθώος» ή «Ένοχος».

Αφού τον είχανε με κουκούλα (για να τους μοιάζει;) δεμένο πισθάγκωνα για ώρες, αφού του στέρησαν και τα στοιχειώδη δικαιώματα της δημοκρατίας τους , αφού τον χτύπησαν και τον απείλησαν με κάθε τρόπο η αλητεία της μόνης πραγματικά τρομοκρατικής οργάνωσης, του Κράτους, δε σταματάει εκεί. Ήδη από τις 5/10 έχει δρομολογηθεί η μεταγωγή του συντρόφου στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού κι ως δια μαγείας μεταφέρεται τη Δευτέρα 6/10 στο μεταγωγών στην Πέτρου Ράλλη. Καθίσταται έτσι σαφές πως η πρόθεση του κρατικού μηχανισμού είναι η μεταγωγή του σε φυλακή εκτός Αθηνών.

Με βάση αυτή τη διαπίστωση ο Αντώνης Σταμπούλος στις 6/10 ξεκινά απεργία πείνας και δίψας διεκδικώντας την μεταγωγή του στις δικαστικές φυλακές  Κορυδαλλού, προκειμένου να έχει απρόσκοπτη επαφή κι επικοινωνία τόσο με το συγγενικό του περιβάλλον όσο και με τη νομική του υπεράσπιση.

Η τακτική διασκορπισμού των πολιτικών αντιπάλων δεν αποτελεί κάτι νέο όσον αφορά τη διαχείριση της καταστολής και της επιχειρούμενης αδρανοποίησης των επαναστατών, πραγματικά η λίστα με παλαιότερα όσο και πρόσφατα παραδείγματα είναι μεγάλη.

Στόχος του κράτους είναι να απομονώσει τους πολιτικούς κρατούμενους από τις πολιτικές κοινότητες αγώνα μέσα στην φυλακή, να απομονώσει επικοινωνιακά τους επαναστάτες προκειμένου να κάμψει το αδούλωτο φρόνημά τους. Στοχεύει στη διάσπαση ενός αρραγούς μετώπου αγώνα που επιχειρείται να δημιουργηθεί μέσα στις φυλακές. Ενός μετώπου που δύναται να θέσει σε ισχύ μια ριζοσπαστική αντιμετώπιση των ειδικών συνθηκών κράτησης και να την γειώσει στο σύνολο των φυλακισμένων στην Ελλάδα.

Ο Αντώνης Σταμπούλος αγωνίζεται για όλα τα παραπάνω και ο αγώνας του είναι και δικός μας. Η θέση του είναι θέση μάχης απέναντι στην κρατική και οικονομική τρομοκρατία και εμείς βρισκόμαστε συνειδητά σε άμεση συνέργια και συναυτουργία.

Τρομοκράτες δεν είναι οι Αγωνιστές

Οι μόνοι τρομοκράτες είναι το κράτος και το κεφάλαιο.

Ούτε βήμα πίσω

Αλληλεγγύη στον Αναρχικό Επαναστάτη Αντώνη Σταμπούλο

που βρίσκεται σε απεργία πείνας και δίψας από τις 6/10.

πηγή: Athens Indymedia

Κάτω τα χέρια από την Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37: Συναυλία Αλληλεγγύης & οικονομικής Ενίσχυσης , 7 Οκτώβρη, ΕΜΠ 7μμ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ – ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

 Η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και σε αρκετές περιπτώσεις παρακρατικής καταστολής των αντιστάσεων.

Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αγώνα είναι κομμάτι της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, που δεν ελέγχεται και δεν περιορίζεται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του συστήματος, αλλά εκδηλώνεται ακηδεμόνευτα, και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων.

 

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΟΤΕΡΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Στις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τους εργατικούς αγώνες, στις κινητοποιήσεις στις γειτονιές, στις τοπικές αντιστάσεις ενάντια στη λεηλασία της φύσης, στις αντιφασιστικές δράσεις, στις κινήσεις αλληλεγγύης σε διωκόμενους αγωνιστές, μετανάστες κ.α.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ, ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

 

 

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

Συναυλία αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

με τους

STRESS
ANTI…
KATAXNIA
ΚΡΑΤΑΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟΜΑ
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Κυριακή 5 Οκτώβρη 2014
7μ.μ. Πολυτεχνείο

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ,
ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ-ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

πηγή: Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Δεν χωράνε ευχολόγια για την περίπτωσή σου,μόνο πράξεις… (για τη δολοφονία του Κώστα Κατσούλη)

Αφίσα των Radical Fans United για τη δολοφονία του Κώστα Κατσούλη

Χουλιγκάνε μεγάλε και τρανέ, που υποστηρίζεις τις “μεγάλες” ομάδες της Ελλάδας, κάποια μέρα θέλω να σου μοιάσω.

Να ψάχνομαι συνεχώς για τσαμπουκάδες ανεξάρτητα αν προκαλούμαι ή όχι, ανεξάρτητα αν έχω απέναντί μου 10 ή 500. Να κουβαλάω πάντα πάνω μου τα απαράιτητα γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κουβαλάει ο αντίπαλος. Να μην σταματάω το “σκηνικό” όταν ο αντίπαλος είναι κάτω αλλά να τον στείλω νοσοκομείο. Να με νοιάζει περισσότερο το “σκηνικό” από την ομάδα μου την ίδια. Να κάνω και εγώ πράξη το γαμημένο μότο “εδώ μόνο εμείς” και να μην κουνιέται κανείς στην έδρα μου, στην πόλη μου, στη γειτονιά μου. Να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην αρθεί ποτέ ο νόμος για την απαγόρευση μετακινήσεων, ούτε στα μικρά γήπεδα ούτε στα μεγάλα. Να κάνω τη μαλακία μου αλλά να τρέμω σε περίπτωση στραβής το ενδεχόμενο της φυλακής. Να είμαι μάγκας μόνο όταν απουσιάζουν οι μπάτσοι, και όταν είναι εκεί τις περισσότερες φορές να κάνω τουμπεκί. Να ορίζω ως μαγκιά το πέσιμο, το κάψιμο, το μαχαίρωμα, το ξύλο όταν έχω απέναντι μου αντίπαλους οπαδούς και όχι μια κερκιδάρα που ξελαρυγγιάζεται για την ομάδα μου και σέβεται τον αντίπαλο που έκανε χιλιόμετρα να δει και να υποστηρίξει την δική του ομάδα…

Τι; Σου έχω μοιάζει ήδη; Μπα, έχω ακόμα δρόμο. Ένας νεκρός οπαδός δεν λέει τίποτα, δεν μετράει. Και ήταν και από ξύλο; Τυχαίο γεγονός μωρέ, θα μπορούσε και να είχε ζήσει… Το θέμα είναι να την πέφτεις επί τούτου. Θάνατος στους αλλόθρησκους ρε…

ΥΓ. Καλό ταξίδι Κώστα Κατσούλη. Δεν χωράνε ευχολόγια για την περίπτωσή σου, μόνο πράξεις…

πηγή: Radical Fans United

δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε: πίσω φασίστες, εμπρός Συντροφοι!

afisa steki kentriki blogindy

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ – Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ.

ΕΜΠΡΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ, ΕΜΠΡΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!

Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα

ενάντια στα αφεντικά, το κράτος & τους φασίστες.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: Σάββατο 13/9-12:00 Μοναστηράκι

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:Τρίτη 16/9-18:00 Προπύλαια 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Πέμπτη 18/09/14-18:00 πλ.Νίκης (Αμφιάλη)

ΔΙΚΗ (για την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια): Παρασκευή 19/9-9:00π.µ.

Πρωτοδικείο Δέγλερη

Πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή και τον εκφασισμό της ζωής μας: Παρασκευή 12 Σεπτέμβρη, Πλατεία Περιστερίου 6.30μμ

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΑΟΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ,

ΑΛΛΑ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ,

ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Το καπιταλιστικό σύστημα για να επιβιώσει, προσπαθεί μέσα από το σύγχρονο ολοκληρωτισμό, να επιβάλλει στους καταπιεσμένους όλο και περισσότερες θυσίες στο βωμό της κερδοφορίας. Με το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» και το δόγμα της μηδενικής ανοχής στοχεύει, καταστέλλει και εξοντώνει κάθε αμφισβήτηση και εστία αντίστασης των εκμεταλλευόμενων.

Τον Αύγουστο του 2013, ο άνεργος, Θανάσης Καναούτης, 19 χρονών από το Περιστέρι τόλμησε να επιβιβαστεί στο τρόλεϊ 12 Αθήνα – Περιστέρι χωρίς εισιτήριο. Ο ελεγκτής-κεφαλοκυνηγός που έκανε τη βάρδια του μαζί με τον οδηγό, ενήργησαν ως πιστά τσιράκια των αφεντικών τους, κάνοντας για άλλη μια φορά «καλά τη δουλειά τους». Αφού τον εντόπισαν, τον απείλησαν, τον τραμπούκισαν και επειδή αρνήθηκε να αποδεχτεί το πρόστιμο υπερασπίζοντας την κοινωνική του ανάγκη να μετακινείται ελεύθερα με τα ΜΜΜ, τον πέταξαν έξω από το τρόλεϊ αφαιρώντας του τη ζωή για ένα εισιτήριο.

Ένα χρόνο μετά, οι δολοφόνοι του Θανάση, κράτος, μπάτσοι κι ελεγκτές συνεχίζουν να «κάνουν καλά τη δουλειά τους» κυνηγώντας στα ΜΜΜ τους φτωχούς και τους αντιστεκόμενους. Έλεγχος, πρόστιμα και ταξικός αποκλεισμός σε κάθε μας βήμα. Στο κράτος της εκμετάλλευσης, του ελέγχου και της καταστολής οι κρατικές δολοφονίες δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

Η διεθνής και εγχώρια πολιτική και οικονομική κυριαρχία για να προασπίσει τα συμφέροντά της επιβάλλει λυσσαλέα επίθεση με νόμους και μέτρα εναντίον μας. Η διαρκής επέκταση της βαρβαρότητας του κράτους και του κεφαλαίου με τους μηχανισμούς τους απαξιώνουν και λεηλατούν τις ζωές μας καθημερινά. Για να ξεπεράσουν την κρίση τους, προσπαθούν να εξασφαλίσουν την «ανάπτυξή» τους με την υποδούλωσή μας. Φτώχεια, ανέχεια, ανεργία, επισφάλεια, ελαστικά ωράρια, απλήρωτοι και ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, νοικιαζόμενοι σκλάβοι με την ώρα, τη μέρα και το κομμάτι, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, συνεχές πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, φοροληστεία, χαράτσια. Σύγχρονα εργατικά κάτεργα, εργοδοτική τρομοκρατία, απολύσεις, εργατικά ατυχήματα, σφαίρες στους μετανάστες εργάτες. Διαρκής κοινωνικός και ταξικός αποκλεισμός των φτωχών από τα κοινωνικά αγαθά. Στέρηση στέγασης, διάλυση δομών υγείας, αποκλεισμός στην παιδεία, διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, κεφαλοκυνηγοί στα ΜΜΜ, λεηλασία της γης, ξεπούλημα των ελεύθερων-δημόσιων χώρων και του πλούτου. Όλα στα χέρια των λίγων, των εκμεταλλευτών.

Η εξουσία εντείνει την κρατική καταστολή και τον κοινωνικό εκφασισμό σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Επιδιώκει τη διάχυση του φόβου, τον κοινωνικό κατακερματισμό και κανιβαλισμό, την εξατομίκευση και την υποταγή, το ρατσισμό και το φασισμό. Ποινικοποιεί κάθε φωνή και εστία αμφισβήτησης και αντίστασης ενάντια στο καθεστώς. Επιχειρεί να στρατιωτικοποιήσει χώρους δουλειάς, σχολές, γειτονιές, σχολειά, και τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται. Επιστρατεύει απεργούς, διώκει εργαζόμενους, καταστέλλει εργατικούς αγώνες, απαγορεύει συγκεντρώσεις και πορείες. Κλείνει δομές ψυχικής υγείας και ανοίγει δικαστικά ψυχιατρεία-κολαστήρια για τους «περιττούς» και τους «επικίνδυνους». Στήνει σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανίζει, φυλακίζει και δολοφονεί μετανάστες κυνηγημένους από τον πόλεμο. Στηρίζει τα ναζιστικά τάγματα εφόδου που τρομοκρατούν και δολοφονούν αντιφασίστες και μετανάστες στις γειτονιές. Διώκει, βασανίζει και φυλακίζει κοινωνικούς αγωνιστές, ανοίγει φυλακές υψίστης ασφαλείας Γ τύπου (Γκουαντάναμο), εκκενώνει ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Μια κοινωνία τρόμου, απομόνωσης, αποκλεισμού, μια κοινωνία φυλακή για ντόπιους και μετανάστες που αγωνίζονται για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη ζωή.

Κόντρα στον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι καπιτα-ληστές στην τάξη μας και για όλους τους λόγους του κόσμου, εμείς οι καταπιεσμένοι δεν παραδινόμαστε, δε γονατίζουμε, δεν παραχωρούμε σπιθαμή, αντιστεκόμαστε. Σπάμε τον τρόμο και βγαίνουμε στο δρόμο. Συναντιόμαστε, συζητάμε αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και οριζόντια, οργανώνουμε τους αγώνες μας, στήνουμε δομές αντίστασης και αλληλεγγύης και χτίζουμε κοινότητες αγώνα, χωρίς σωτήρες και ειδικούς. Καθημερινά γεννιούνται εστίες αγώνα και δίνονται μάχες σε χώρους δουλειάς, σχολές, γειτονιές, σχολειά, στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές. Οι αγώνες των καθαριστριών, της ΒΙΟΜΕ, των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, της Κερατέας, των εργατών γης της Μανωλάδας και της Σκάλας Λακωνίας, των μεταναστών και φυλακισμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις φυλακές είναι παρακαταθήκη για τους αγώνες που θα έρθουν. Να τελειώνουμε με τον κόσμο του ελέγχου και της λεηλασίας της ζωής μας. Με τη σύνδεση των ταξικών – κοινωνικών και αδιαπραγμάτευτων αγώνων και με την έμπρακτη αλληλεγγύη η ακατόρθωτη σύγκρουση με την κυριαρχία διαφαίνεται κατορθωτή. Όλο και περισσότερα μικρά και μεγάλα μονοπάτια αντίστασης ανοίγονται για να περπατήσουμε το δύσκολο, αλλά όμορφο δρόμο που θα μας οδηγήσει στην κοινωνία, όπου δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα ζούμε με ισότητα, αλληλεγγύη και ελευθερία.

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 12 Σεπτέμβρη, πλ. Περιστερίου, 6:30 μ.μ

Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου

Νίκη στην Αντιφασιστική Εξέγερση στην Ουκρανία: Διαδήλωση στην ουκρανική πρεσβεία, Συγκέντρωση Τετάρτη 10 Σεπτέμβρη, 18.30, μετρό Πανόρμου.

α

Τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσουν καθοριστικά τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου αποτελεί μια σύμπραξη νεοφιλεύθερων και φασιστών με την αμέριστη στήριξη των ιμπεριαλιστικών κέντρων ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ και του ΔΝΤ. Ο ιμπεριαλισμός και οι ντόπιοι ολιγάρχες του πλούτου επενδύουν στα φασιστικά τάγματα εφόδου ως πολιορκητικό κριό της επιβολής του ακροδεξιού καθεστώτος που τους τελευταίους μήνες πέρασε ρατσιστικούς νόμους διακρίσεων κατά των μειονοτήτων και του ρωσόφωνου πληθυσμού, απαγόρευσε το ΚΚ και οργάνωσε ένα πογκρόμ κατά αριστερών, προοδευτικών οργανώσεων, προσωπικοτήτων, πολιτών και συνδικάτων. Η καταστολή κλιμακώθηκε με την σφαγή στην Οδησσό, όπου ανάμεσα στους δεκάδες νεκρούς ήταν και το μέλος της «Borotba» Αντρέι Μπραζέφσκι, και πολλές ακόμα δολοφονίες αντιφασιστών σε άλλες πόλεις την 9η Μάη, ημέρα εορτασμού της αντιφασιστικής νίκης. Η εφιαλτική αυτή κατάσταση οδήγησε την εργατική τάξη και το λαό της Αν. Ουκρανίας σε εξέγερση μέσα από ξεσηκωμό, διαδηλώσεις, απεργίες κι έναν παρατεταμένο σκληρό αντικυβερνητικό – αντιφασιστικό αγώνα που μετά τα δημοψηφίσματα και τη λαϊκή πλειοψηφία που αποτύπωσαν, εντάθηκε με την ανακήρυξη λαϊκών δημοκρατιών σε Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ και τη δημιουργία λαϊκών πολιτοφυλακών.

Οι ιμπεριαλιστές και οι νεοφιλελεύθεροι και φασιστές του Κιέβου σε μια κίνηση επικίνδυνου πολεμικού τυχοδιωκτισμού επιχείρησαν να καταστείλουν την αντικυβερνητική – αντιφασιστική εξέγερση με κήρυξη πολέμου απέναντι στο λαό της Αν. Ουκρανίας με δυνάμεις αέρος και ξηράς καταστρέφοντας βασικές υποδομές (νερό, ηλεκτρικό, τηλεπικοινωνίες), σχολεία και νοσοκομεία με αποτέλεσμα πάνω από 2.500 νεκρούς και αριθμό προσφύγων που προσεγγίζει ίσως το 1 εκατ. Η στρατιωτική υπεροπλία όμως ουκρανικού στρατού, φασιστικών ταγμάτων, μισθοφόρων και στρατιωτικών επιτελαρχών των ΗΠΑ συνάντησε την ηρωική αντίσταση του ένοπλου λαού του Ντονμπάς που άντεξε στην επίθεση, κράτησε θέσεις και αντεπιτέθηκε με αποτέλεσμα τις τελευταίες μέρες να έχει τρέψει σε άτακτη φυγή το στρατό και τη φασιστική εθνοφυλακή. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ήττα της λεγόμενης «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» του ακροδεξιού καθεστώτος του Κιέβου, που άλλαξε τα δεδομένα όχι μόνο στο στρατιωτικό, αλλά και στο πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Η κυβέρνηση Ποροσένκο, που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια σε όλη την ουκρανική επικράτεια και αντιπολεμικές εξάρσεις με πρωταγωνιστές τους συγγενείς και συζύγους των στρατιωτών, ζητάει τώρα εκεχειρία προσπαθώντας να σωθεί πολιτικά, να κερδίσει χρόνο για την ανασύνταξη δυνάμεων και να σταματήσει την προέλαση των λαϊκών πολιτοφυλακών.

ΗΠΑ και ΕΕ υποστήριξαν με κάθε τρόπο τις πολεμικές επιχειρήσεις και πανικόβλητοι από την επέλαση των λαϊκών πολιτοφυλακών απειλούν με επέμβαση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ενώ επίκεινται ασκήσεις του ΝΑΤΟ σε γειτονικές χώρες. Ιδιαίτερα η εξαγγελθείσα συγκρότηση νατοικής ταξιαρχίας άμεσης επέμβασης σε συνδιασμό εκατέρωθεν κυρώσεις και απειλές αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη εξέλιξη που φανερώνει τους πολεμικούς κινδύνους που συνεπάγεται η όξυνση των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Ο αντιφασιστικός αγώνας του λαού του Ντονμπάς βρίσκεται σε ένα αποφασιστικό σημείο. Δεν έχουμε προσμονή και καμία απολύτως εμπιστοσύνη στην ρωσσική ηγεσία, η οποία ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την διασφάλιση των συμφερόντων του ρώσικου καπιταλισμού και συμμετοχή στην μοιρασιά της επιρροής του διεθνούς κεφαλαίου στην Ουκρανία. Είναι απολύτως ενδεικτικό της στάσης της Ρωσσίας το γεγονός ότι σε μια φάση ραγδαίας ανόδου της μαχητικότητας και αυτοπεποίθησης των εξεγερμένων η ρωσσική διπλωματία κάνει διαπραγματεύσεις στις πλάτες τους επιχειρώντας να ανακόψει τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησης στις τάξεις του λαϊκού στρατού και του πληθυσμού του Ντονμπάς.

Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, η εξίσωση των δύο πλευρών που αντιμάχονται στο εσωτερικό της Ουκρανίας εξυπηρετεί μόνο την προπαγάνδα του δυτικού ιμπεριαλισμού και του καθεστώτος του Κιέβου. Η λογική των ίσων αποστάσεων μεταξύ του καθεστώτος, της κυβέρνησης του Κιέβου και των φασιστών από τη μια και των αντιφασιστών, του εργατικού κινήματος και των μειονοτήτων από την άλλη πλευρά, είναι απαράδεκτη. Στη μάχη υπάρχουν αντιμαχόμενες πλευρές κι εμείς δε στεκόμαστε παρατηρητές. Παίρνουμε θέση στο πλευρό του αντιφασιστικού αγώνα. Στηρίζουμε το δικαίωμα των περιοχών αυτών στην αυτοδιάθεση. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αντιφασίστες και την μαχόμενη Αριστερά της Ουκρανίας. Εκφράζουμε ιδιαίτερα την αλληλεγγύη και τη στήριξη μας στους συντρόφους της οργάνωσης «Borotba» που βρίσκονται στο στόχαστρο του καθεστώτος του Κιέβου και παλεύουν ηρωικά και με κόστος για το συντονισμό και την οργάνωση του αντικυβερνητικού και αντιφασιστικού αγώνα, για την κοινή πάλη της εργατικής τάξης της Ουκρανίας, ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρήσκευμα.

Είναι αναγκαίο να οργανωθεί μια καμπάνια αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στους εξεγερμένους κατοίκους, τους απεργούς εργάτες, τις μειονότητες, τους αντιφασίστες και τους αριστερούς μαχητές της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Είναι αναγκαίο να σπάσει το κλίμα μουδιάσματος και αμηχανίας που επικρατεί κάτω από το βάρος της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας. Είναι επείγον να αναπτυχθεί στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο, ένα αντιπολεμικό κίνημα ικανό να μπλοκάρει την πολεμική μηχανή σε κάθε χώρα, να αντιπαλέψει τα φονικά σχέδια του ΝΑΤΟ και να αντιπροτάξει τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Η «Αντιφασιστική Καμπάνια» στηρίζει το κάλεσμα του ιταλικού συγκροτήματος Banda Bassotti για μια καμπάνια που θα συγκεντρώσει χρήματα και ανθρωπιστική βοήθεια κι ένα διεθνές καραβάνι αλληλεγγύης που θα επισκεφτεί προσφυγικούς καταυλισμούς και περιοχές του εξεγερμένου Ντονμπάς.

Ο ελληνικός λαός έχει κάθε συμφέρον να σταθεί στο πλευρό του εξεγερμένου λαού του Ντονμπάς και να καταδικάσει την ελληνική κυβέρνηση που από την πρώτη στιγμή έσφιξε το χέρι των πραξικοπηματιών. Να επιβάλλει με όρους κινήματος και ξεσηκωμού έναν αντιπολεμικό προσανατολισμό στον αντίποδα της σημερινής εξωτερικής πολιτικής της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Αντί η ελληνική κυβέρνηση να κλείνει άρον άρον τα ελληνικά προξενεία στις περιοχές που απελευθερώνει ο λαϊκός στρατός αποχωρώντας μαζί με τον ουκρανικό στρατό και τα φασιστικά τάγματα, απαιτούμε να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις με την κυβέρνηση του Κιέβου. Η ήττα της σύμπραξης νεοφιλελεύθερων και φασιστών είναι νίκη για τις εργατικές τάξεις και τους λαούς όλου του κόσμου.

  • Νίκη στην αντιφασιστική εξέγερση του λαού της Αν. Ουκρανίας
  • Κάτω η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου και τα φασιστικά τάγματα εφόδου
  • Ήττα των σχεδιασμών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ
  • Αλληλεγγύη στην αντιφασιστική αριστερά και το Μπορομπτά

 

Εκδήλωση-Συζήτηση με τον Κιριτσούκ για την Ουκρανία.

Παρασκευή 12 / 9, 7μμ Πολυτεχνείο-Γκίνη

πηγή: Αντιφασιστική Καμπάνια για την Ουκρανία

Ο Αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας συνεχίζεται: Παρέμβαση, Κυριακή 24 Αυγούστου, οδός Ερμού 10.30πμ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7

ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, μήνες τώρα δίνει μάχες (απεργίες, απεργιακές φρουρές, αποκλεισμοί στα μαγαζιά, πορείες, μικροφωνικές, εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς, αντιπληροφόρηση) με συγκεκριμένα αποτελέσματα, στο κέντρο της Αθήνας και στις γειτονιές του νομού Αττικής. Ήδη από τις 13 του Ιούλη είχε αρχίσει να δίνει καρπούς ο συνεχής επίμονος παρατεταμένος αγώνας, όπου κάθε Κυριακή που επιχειρούσαν να ανοίξουν τα μαγαζιά, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι/ες άρχισαν να βγαίνουν μπροστά στον αγώνα, αποκλείοντας, με απεργιακές φρουρές, μαγαζιά. Άρχισε να αποκτά δυναμική η συλλογικότητα που οργανώνεται από τα κάτω, οι «Εργαζόμενοι/εργαζόμενες από τον κλάδο του εμπορίου».

Η συμμετοχή στους απεργιακούς αντικαταναλωτικούς αποκλεισμούς τις Κυριακές αποτελεί σημαντική μάχη κόντρα στη λεηλασία της ζωής μας, στον καθεστωτικό συνδικαλισμό, αλλά κυρίως αποτελεί συνέχιση του ταξικού αγώνα ενάντια στη λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων και τον κοινωνικό εκφασισμό. Είναι πράξη αντίστασης στην προσπάθεια των μηχανισμών εξαπάτησης να επιβάλουν σαν πανηγύρι την κανιβαλική καταναλωτική εξαθλίωση.

Την Κυριακή 24 Αυγούστου, μία ακόμη Κυριακή, όπου τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά, στο πλαίσιο της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου της πλήρους κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, με 52 εργάσιμες Κυριακές σε επιλεγμένες «τουριστικές» περιοχές.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΚΟΡΝΑΡΟΥ & ΕΡΜΟΥ, 10:30

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν

την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

 

Δεν μας λείπουν οι ώρες για να ψωνίσουμε

μας λείπουν τα χρήματα και οι ώρες για να ζήσουμε

 

Αν επιλέγεις να ψωνίζεις Κυριακή,

ετοιμάσου να δουλεύεις και Κυριακή

 

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε

και με αγώνες θα την κρατήσουμε

 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

 

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

syntonistiko_drasis@espiv.net

Ένα χρόνο μετά…όλα συνεχίζονται.

10580171_689425641134312_875240202939230750_n

5 Αυγούστου 2013

3 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΚΚΕΝΩΘΗΚΑΝ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ, ΣΤΕΚΙ ΤΕΙ)

“Όλα αλλάζουν”

Πλέον όλοι κυκλοφορούν ασφαλείς…

5 Αυγούστου 2014

Τίποτα δεν άλλαξε.

Ο φόβος, ο ολοκληρωτισμός, η καταστολή, ο έλεγχος και η ασφάλεια “εδραιώνονται” στην πόλη. Η φτώχεις, η εξαθλίωση και η ανέχεια συνεχίζουν και κυκλοφορούν ελεύθερες για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Ο ρατσισμός και ο κανιβαλισμός παραμένουν τα όπλα του κράτους και των αφεντικών για το διαχωρισμό και την εξόντωση των καταπιεσμένων. Η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση, η αντίσταση και η ταξική αντεπίθεση είναι ακόμα τα όπλα μας για να τους ανατρέψουμε…

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας,

για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό…

αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”

ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: 

Μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της κατάληψης Παραρτήματος.

Μια σύντομη αναδρομή σε 40 χρόνια ιστορία.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=W3tLpKzh5eg[/youtube]

πηγή: Αναρχική Ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

Δύναμη & Αλληλεγγύη στους καθημερινούς αγώνες μεταναστών-τριών στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο πλαίσιο της αντιπληροφόρησης για το θάνατο του πακιστανού Ahmad Farogh στην Αμυγδαλέζα, την προσπάθεια απόδρασης του E.H., τις άθλιες συνθήκες κράτησης στα κέντρα κράτησης και την νέα αστυνομική επιχείρηση “Θησέας”, την Πέμπτη 31/7 πραγματοποιήθηκε μαζική αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένου (ελληνικά-αγγλικά) στην περιοχή Μοναστηράκι-Θησείο απ’ τη συνέλευση no_lager και συντρόφους/ισσες που στήριξαν την πρωτοβουλία.

WELCOME TO GREECE

Ο καθόλου τυχαίος θάνατος ενός μετανάστη

Την Τρίτη 22 Ιούλη ο Ahmad Mohamed Farogh από το Πακιστάν, έγκλειστος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, παρουσιάζει σοβαρό καρδιακό πρόβλημα και επανειλημμένα ζητάει από τους φύλακες του κέντρου την επίσκεψη γιατρού και τη χορήγηση φαρμάκων. Του δίνονται ακατάλληλα φάρμακα και καλείται ασθενοφόρο· αυτό δεν φτάνει ποτέ· κάποια στιγμή ενεργοποιείται ένα περιπολικό να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο· στο δρόμο πεθαίνει.

Ο E. H. από το Αφγανιστάν, επιχειρεί να δραπετεύσει από το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας· το καταφέρνει· το παίρνουν είδηση οι φύλακες, τον εντοπίζουν και τον πιάνουν. Ξυλοκοπείται άγρια και κατά τη στιγμή της σύλληψης, αλλά και μετά, εντός του στρατοπέδου, μπροστά στα μάτια των υπόλοιπων κρατούμενων. Παραμένει για ώρες αιμόφυρτος στην Αμυγδαλέζα· μεταφέρεται σε νοσοκομείο και τελικά μετάγεται σε άλλο στρατόπεδο, με σπασμένα χέρια και πόδια. Το ίδιο βράδυ επιχειρεί να δραπετεύσει ένας ακόμα που αποτυγχάνει και εκτότε αγνοείται η τύχη του.

Στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι μετανάστες είναι αιχμάλωτοι ενός πολέμου που διαδραματίζεται καθημερινά με τον μπάτσο να αποφασίζει για τη ζωή και το θάνατο τους. Θάνατοι που δεν δημοσιοποιούνται σχεδόν ποτέ ή παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε ο θάνατος αυτός να φαίνεται φυσικός και προφανής. Όπως προφανής πρέπει να είναι η τιμωρία εκείνου που αποπειράται να δραπετεύσει, αψηφώντας τη βία που υφίσταται καθημερινά και αμφισβητώντας τον δεδομένο εγκλεισμό του. Και πέρα από προφανής, πρέπει να είναι παραδειγματική και σκληρή.

Όλα τα παραπάνω δεν διαδραματίζονται μόνο στο σκοτάδι του στρατοπέδου. Είναι καθημερινά μπροστά μας στους δρόμους της μητρόπολης. Εκεί όπου εξελίσσονται καθημερινά κρατικά πογκρόμ, τα οποία οδηγούν δεκάδες μετανάστες στους «παραδείσους της ελληνικής φιλοξενίας», στην Αμυγδαλέζα ή στο Αλλοδαπών, για μια άνευ όρων και χρονικών ορίων κράτηση.

“Greece is a very hospital country”

-Κικίλιας, στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στη Μόρια

Εν μέσω μιας επιτυχημένης τουριστικής περιόδου, ο υπουργός δημόσιας τάξης, ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση εκτελεί στο νέο κέντρο κρατησης «ανθρωπιστικό έργο που στηρίζεται από επιστήμονες, γιατρούς και ψυχολόγους». Είναι να απορεί κανείς για το αν ο AhmadFarogh -όπως και κάθε άλλος έγκλειστος μετανάστης- θα έπρεπε να μεταχθεί στη Μόρια για να υποστεί εκεί, με επιστημονικό τρόπο, τη θανατοπολιτική του στρατοπέδου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ

ΔΥΝΑΜΗ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Συνέλευση NoLager,

Αθήνα, 29 Ιούλη 2014

 

[Η αφίσα μεταφρασμένη στ’ αγγλικά/The poster translated in english]

Επίσης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο σε ελληνικά και αγγλικά [pdf]:

Η θανατοπολιτική ασκείται εκεί ακριβώς όπου ο θάνατος είναι ηθικά και πρακτικά δυνατός. Στο στρατόπεδο.

Ο Ahmad Mohamed Farogh από το Πακιστάν βρίσκεται έγκλειστος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, παρότι υποφέρει από κάποιο καρδιακό νόσημα. Την Τρίτη 22 Ιούλη ζητάει επανειλημμένα από τους φύλακες του στρατοπέδου την επίσκεψη γιατρού και τη χορήγηση φαρμάκων. Του δίνονται τυχαία φάρμακα, οι πόνοι αυξάνονται, τα πράματα είναι δύσκολα, καλείται ασθενοφόρο κι αυτό δεν φτάνει ποτέ. Κάποια στιγμή ενεργοποιείται κάποιο περιπολικό να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο και στο δρόμο πεθαίνει.

Ο E. H. από το Αφγανιστάν, επιχειρεί να δραπετεύσει από το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας. Τα καταφέρνει, το παίρνουν είδηση οι φύλακες, τον εντοπίζουν και τον πιάνουν. Ξυλοκοπείται άγρια τόσο κατά τη στιγμή της σύλληψης όσο και μετά, εντός του στρατοπέδου, μπροστά στα μάτια των υπόλοιπων κρατούμενων, προφανώς για λόγους παραδειγματισμού. Περιμένει για ώρες αιμόφυρτος στην Αμυγδαλέζα, μεταφέρεται σε νοσοκομείο, αλλά τελικά μετάγεται άμεσα σε άλλο στρατόπεδο με σπασμένα χέρια και πόδια.

Το ίδιο βράδυ επιχειρεί να δραπετεύσει ένας ακόμα μετανάστης που αποτυγχάνει και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Τί κοινό έχουν μεταξύ τους δύο έγκλειστοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένας, νεκρός πλέον, καρδιοπαθής και ένας άγρια ξυλοδαρμένος δραπέτης; Το κοινό μεταξύ τους είναι ότι η εξόντωσή τους είναι επιτρεπτή χωρίς ο δήμιος να υποστεί καμία συνέπεια. Είναι αιχμάλωτοι ενός πολέμου που διαδραματίζεται καθημερινά, με τον μπάτσο να αποφασίζει για τη ζωή ή το θάνατό τους. Τα περιστατικά απρόκλητης σωματικής βίας από τους φύλακες είναι καθημερινά, συνοδευόμενα από μεταγωγές των ξυλοδαρμένων σε άλλα κέντρα. Ο εκάστοτε διοικητής αποφασίζει για το καθεστώς της κράτησης (προαϋλισμός ή μη, μεταγωγές κλπ).

Ο θάνατος του AhmadMohamedFarogh γνωστοποιείται από κάποια διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης με όρους απόλυτης φυσικοποίησης. Ο άνθρωπος που πέθανε έχει μια και μόνο ταυτότητα. Την ταυτότητα του ασθενή. Από μετανάστης, έγκλειστος σε κέντρο κράτησης μεταναστών γίνεται καρδιοπαθής. Αυτόματα τίθεται ζήτημα αρμοδιοτήτων. Αρμόδιοι για τον καρδιοπαθή είναι ο γιατρός και η μοίρα. Λες και οι φυσιολογικές συνθήκες διαβίωσης ενός καρδιοπαθούς είναι το στρατόπεδο, λες και ο εγκλεισμός οποιουδήποτε στα κέντρα κράτησης, χωρίς γιατρό, ασθενοφόρο, φάρμακα, σε τροχόσπιτα-φούρνους, χωρίς την ικανοποίηση στοιχειωδών αναγκών, είναι η προφανής συνθήκη.

Προφανής είναι και η τιμωρία εκείνου που αποπειράται να δραπετεύσει. Και πέρα από προφανής πρέπει να είναι και σκληρή. Γιατί ο κρατούμενος σε κέντρο κράτησης είναι κτήμα του στρατοπέδου της αιχμαλωσίας του. Η φυγή του από αυτό αψηφά τον κίνδυνο της βίας που υφίσταται καθημερινά και αμφισβητεί τον δεδομένο εγκλεισμό του. Για αυτό και ξυλοφορτώνεται παραδειγματικά μπροστά στα μάτια των υπόλοιπων κρατουμένων.

Όλα τα παραπάνω δεν διαδραματίζονται μόνο στο σκοτάδι του στρατοπέδου. Είναι καθημερινά μπροστά μας στους δρόμους της μητρόπολης. Εκεί όπου ο “Ξένιος Δίας”, παρέα με τον «Θησέα», επιδίδεται καθημερινά σε “θεϊκά” πογκρόμ που οδηγούν δεκάδες μετανάστες και μετανάστριες στους παραδείσους της Αμυγδαλέζας ή του Αλλοδαπών, αποθεώνοντας τον οικείο μύθο της ελληνικής φιλοξενίας. Βασική προϋπόθεση για μια επιτυχημένη τουριστική περίοδο είναι τα κρατικά πογκρόμ και η άνευ όρων και χρονικών ορίων κράτηση των μεταναστών στα στρατόπεδα. Πρόσφατα άλλωστε αποφασίστηκε η επ’ αόριστον παράταση του εγκλεισμού -πέραν του χρονικού ορίου των 18 μηνών- στα στρατόπεδα κράτησης.

Και όπως ο “ξένιος” Θησέας διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας, έτσι και το στρατόπεδο από αόρατο που ήταν μέχρι πριν μερικά χρόνια, παίζεται πλέον στις ειδήσεις με όρους διαφημιστικού σποτ.

Greece is a very hospital country

(υπ. δημόσιας τάξης Κικίλιας στο κέντρο κράτησης μεταναστών στη Μόρια Λέσβου)

Σε αντίθεση με όσα περιγράφονται παραπάνω ο Κικίλιας, φέρνοντας ως “παράδειγμα” το κέντρο κράτησης μεταναστών στη Μόρια της Λέσβου (του οποίου η επέκταση ολοκληρώθηκε πριν από 2 μήνες) ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση εκτελεί εκεί “ανθρωπιστικό έργο που στηρίζεται από επιστήμονες, γιατρούς, ψυχολόγους”. Μας γεννιέται η απορία για το αν θα έπρεπε ο AhmadMohamedFarogh, όπως και κάθε άλλος έγκλειστος σε κέντρα κράτησης (γνωρίζουμε ότι στην Αμυγδαλέζα κρατούνται άλλοι δύο με σοβαρές καρδιοαγγειακές παθήσεις) να μεταχθεί στη Μόρια για να υποστεί εκεί, με επιστημονικό τρόπο, τη θανατοπολιτική του στρατοπέδου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ

ΔΥΝΑΜΗ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Συνέλευση NoLager,

Αθήνα, 29 Ιούλη 2014

 [Το κείμενο μεταφρασμένο στα αγγλικά/The text translated in english]

πηγή: no lager

Καμία δίωξη, καμία έκδοση των τούρκων και κούρδων πολιτικών προσφύγων.

αφίσα πρωτοβουλίας αναρχικών και κομμουνιστών

για τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την προλεταριακή αντεπίθεση.

Τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο του ελληνικού κράτους έχουν συμπεριληφθεί οι τούρκοι και κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες. Οι σύντροφοι αντιμετωπίζουν τις απαγωγές/συλλήψεις και τις κοινές επιχειρήσεις ελληνικών, τούρκικων και αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών, τις έρευνες στα σπίτια και τα γραφεία τους, την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, τις φυλακές τύπου Γ.

Η σύγκρουση για το γεωστρατηγικό ρόλο του Αιγαίου και της Κύπρου, τα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η κοινή ”αντι”τρομοκρατική πολιτική, η υπογραφή δεκάδων μνημονίων και συμφωνιών ανάμεσα στο ελληνικό και τούρκικο κράτος αποτελούν όψεις μιας αντιφατικής σχέσης σύγκρουσης και αλληλεξάρτησης της ελληνικής και τούρκικης αστικής τάξης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η συμφωνία για την κοινή ”αντι”τρομοκρατική πολιτική πραγματοποιήθηκε παρουσία δεκάδων ελλήνων και τούρκων επιχειρηματιών. Οι εξεγέρσεις σε όλη την Τουρκία με τους νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, οι ταραχές μετά τους εκατοντάδες νεκρούς στο ορυχείο της Σόμα, ο ένοπλος αγώνας στις πόλεις και τα βουνά είναι εχθρός της “οικονομικής συνεργασίας”. Η ελληνική κυβέρνηση το έχει κάνει ξεκάθαρο: «αναζητούμε τρόπους για να αναβαθμίσουμε τη διμερή συνεργασία μας σε όλους τους τομείς – ιδιαίτερα στην ενέργεια, το εμπόριο, τον τουρισμό και τις επενδύσεις».

Σήμερα διαφαίνεται καθαρά το αληθινό πρόσωπο του καπιταλισμού. Εξαθλίωση, κοινωνικός κανιβαλισμός, ωμή κρατική βία, άγρια καταστολή. Σήμερα η κυρίαρχη προπαγάνδα επιχειρεί με κάθε τρόπο να κρύψει την πραγματική αιτία της κρίσης: τη δομική αντίθεση του καπιταλισμού, τη σχέση εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας από το κεφάλαιο.

Σήμερα οφείλουμε να σταθούμε πολιτικά, ηθικά, υλικά δίπλα στους τούρκους και κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες. Να αντισταθούμε στην κρατική καταστολή, να οργανώσουμε τους κοινούς μας αγώνες ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.
Σήμερα πρέπει να στρατευθούμε στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, να οξύνουμε τον κοινωνικό/ταξικό πόλεμο, να οικοδομήσουμε ένα μαχόμενο αντικαπιταλιστικό κίνημα.

Το να αγωνίζεσαι ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό δεν είναι έγκλημα.

Είναι καθήκον.

Αλληλεγγύη σε όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Πρωτοβουλία αναρχικών και κομμουνιστών για τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την προλεταριακή αντεπίθεση.

πηγή: http://proletconnect.blogspot.gr/