Κι εκεί που σφίγγαμε με οργή τα δόντια και τις γροθιές μας εξαιτίας της νέας, ρατσιστικού περιεχομένου και ναζιστικής αισθητικής, πρόκλησης του Charlie Hebdo, νιώσαμε ξαφνικά ηλίθιοι. Το σκίτσο, λέει, δεν ήταν ρατσιστικό, αλλά είχε ακριβώς την αντίθετη πρόθεση, να προκαλέσει, δηλαδή, σοκάροντας, την υποκριτική συνείδηση των Ευρωπαίων. Τόσο πρωτόγονα είναι, λοιπόν, τα αντανακλαστικά μας; Τόσο ελάχιστα διεισδυτική είναι η πολιτική μας ματιά;

Από τη βαθιά μας πλάνη έσπευσαν να μας βγάλουν διάφοροι. Από τον κεντροαριστερό  φιλελεύθερο Independent και το μάλλον άνοστο φερέφωνο της ελληνικής κυβερνώσας Αριστεράς, Left.gr,  μέχρι διαφόρους γκουρού της κριτικής θεωρίας και των πολιτισμικών σπουδών, αλλά και μέσα που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως αντισυστημικά ή κινηματικά. Με τον αυτάρεσκο αέρα μιας «αιρετικής» φωνής, οι φαινομενικά ετερόκλητοι μεθερμηνευτές του σκίτσου μάς κατέδειξαν τι δεν καταλάβαμε, τι δεν γνωρίζουμε. Δεν καταλάβαμε, για παράδειγμα, τις παρακαταθήκες διανοητικής και πολιτικής ελευθερίας του Διαφωτισμού και της γαλλικής Επανάστασης, τη βαθιά κοσμική παράδοση της γαλλικής κοινωνίας ή την «πρόκληση ασέβειας» ως ειδολογικό χαρακτηριστικό της γαλλικής πνευματικότητας. Ακόμα περισσότερο, δεν γνωρίζουμε, μας λένε, την ιστορία του περιοδικού που «δεν χαρίζεται σε κανέναν», δεν καταλαβαίνουμε ότι «στη σάτιρα δεν υπάρχουν ιερά και όσια», αδυνατούμε, λένε, να συλλάβουμε το ανατρεπτικό μήνυμα που υπάρχει πίσω από «την επιτατική κατάφαση του προφανώς τερατώδους»,  να δούμε το σώμα του πνιγμένου προσφυγόπουλου «ως πεδίο επιτέλεσης (performance) ή ως μεταφορά (metaphor)».

Κι όμως, καταλαβαίνουμε και γνωρίζουμε πολύ καλά.

Στο μισανθρωπικό σκίτσο του Charlie Hebdo συμπυκνώνεται ακριβώς η ιστορική υπόσταση και το ιδεολογικό και πολιτισμικό σύμπαν του κατακτητή, λευκού Ευρωπαίου αστού, του υποκειμένου που ανέδειξε η νικηφόρα επέλαση του πιο απάνθρωπου συστήματος που γνώρισε ο κόσμος. Αυτού που ταύτισε την ιστορική του ύπαρξη με την καθυπόταξη της φύσης και του ανθρώπου και επέβαλε το δικό του κοσμοείδωλο ως κοσμοείδωλο ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Στην απροκάλυπτα ναζιστική αισθητική του σκίτσου αναγνωρίζουμε ακριβώς τα εργαστήρια εκκόλαψης του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού: τη ματωμένη ιστορία της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού ως καταστατικών συνθηκών του καπιταλισμού, αλλά και ως των κατεξοχήν εργαστηρίων παραγωγής, δοκιμής και διάχυσης τεχνολογιών φυλετικής εξόντωσης και ιδεολογιών φυλετικής υπεροχής. Αναγνωρίζουμε, φυσικά, και την ιστορία του περιοδικού, τυπική της μικροαστικής ριζοσπαστικότητας του «σημειολογικού αντάρτικου» που αναπτύχθηκε στα απόνερα του Μάη του ’68 για να συνεχίσει ως διαπρύσιος κήρυκας της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία κατά τη δεκαετία του ’90, μέχρι να καταλήξει στη σταθερή ισλαμοφοβική γραμμή της τελευταίας δεκαετίας.

Στο σκίτσο του Charlie Hebdo και στον λόγο εκείνων που έσπευσαν να μας υποδείξουν το αιρετικό και ανατρεπτικό του μήνυμα αναγνωρίζουμε ακριβώς την αθλιότητα της δήθεν «κριτικής» διανόησης και των «με ολίγον από κίνημα» γκρούπις της, που σε αρμονία με το πνεύμα των νεοφιλελεύθερων καιρών, μετατρέπουν τη διαλεκτική της κοινωνικής χειραφέτησης σε μεταμοντέρνα σπαράγματα, αντικαθιστώντας το «μεγάλο αφήγημα» της προλεταριακής επανάστασης με «αυτόνομες ζώνες», όπου τα πάντα μπορούν να αποδομηθούν, εκτός από το ίδιο το σύστημα της ταξικής εκμετάλλευσης και κυριαρχίας.

Σφίγγουμε, λοιπόν, τα δόντια μας και τις γροθιές μας με οργή και συνείδηση. Γιατί όσο άθλια ρατσιστικό ήταν το σκίτσο, αλλά τόσο κυνική είναι η δήλωση των εμπνευστών του ότι δεν το καταλάβαμε σωστά. Πρόκειται για μια επιθετική ομολογία ταξικής και φυλετικής ανωτερότητας εκείνων των κοινωνικών υποκειμένων που πιστά στις παραδόσεις της τάξης τους διεκδικούν για τον εαυτό τους οργανωτικό ρόλο στην ιεράρχηση των αναπαραστάσεων του κόσμου, αξιώνουν οι νοητικές, αισθητικές και ηθικές κατηγορίες της τάξης τους να είναι οι νοητικές, αισθητικές και ηθικές κατηγορίες ολόκληρης της κοινωνίας, ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Θλιβερή νότα στην παραπάνω συμφωνία οι εγχώριοι προοδευτικοί μεθερμηνευτές του σκίτσου. Εγκλωβισμένοι στον αθεράπευτο επαρχιωτισμό και το μικροαστικό τους σύμπαν ηχούν σαν παράφωνες επανεκτελέσεις του περίφημου δόγματος της ελληνικής αστικής τάξης «Ανήκωμεν εις την Δύσιν»!

Rote Zora

αναδημοσίευση από athens.indymedia.org

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΓΕΝΑΡΗ:

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ!
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Με το τσάκισμα και δολοφονίες εργαζομένων μέσα στα κάτεργα της μισθωτής εργασίας θα τελειώσει και αυτό το έτος. Παρακάτω μια ακόμα προσπάθεια για συνολική καταγραφή εργοδοτικών εγκλημάτων από τον μήνα Σεπτέμβρη μέχρι και το τέλος του ‘15:

10/9 27χρονος εργαζόμενος σκοτώθηκε την ώρα που πραγματοποιούσε εργασίες καθαρισμού σε σιλό στο εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στο Πλατύ Ημαθίας.

14/9 Μεταλλεργάτης στο εργοστάσιο της exalco στη Λάρισα τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι.

15/9 47χρονος εργάτης έπεσε από ύψος 10 μέτρων σε νεοαναγειρόμενο κτίριο της βιοχημείας  στη Λάρισα με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.

19/9 Σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Ευκαρπία της Θεσσαλονίκης, 35χρονος εργάτης κατά την διάρκεια χειρισμού πιεστικού μηχανήματος έπαθε ηλεκτροπληξία με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.

27/9 Κατά την διάρκεια εργασιών αποκατάστασης των ζημιών μετά από πλημμύρα στη Σκόπελο, 50χρονος εργαζόμενος τραυματίστηκε στην κοιλιακή χώρα από εκσκαπτικό μηχάνημα.

5/10 Νεκρός ο δύτης Π. Κουσερής ο οποίος εκτελούσε εργασίες συντήρησης στην μονάδα ιχθυοκλωβών του ομίλου Νηρέας ιχθυοκαλλιέργειες στο Αλιβέρι Ευβοίας.

9/10 Εργάτης σκοτώθηκε σε εγκαταστάσεις του εργοστασίου φούλγκορ της βιοχάλκο στην Κόρινθο κατά την διάρκεια επισκευής υδρορροών από εργολαβικό συνεργείο.

20/10 Τραυματίστηκε σοβαρά 31χρονος οικοδόμος έπειτα από πτώση από τον πρώτο όροφο οικοδομής στην περιοχή Σταυράκια στο Ηράκλειο.

29/10 Σκοτώθηκε ο 54χρονος Χριστόφορος Φενερίδης, εργαζόμενος σε εργολάβο της ΔΕΗ, όταν τον καταπλάκωσε φορτηγό στο ορυχείο Μαυροπηγής στην Κοζάνη.

3/11 5μηνίτης εργαζόμενος στον δήμο Ηρακλείου τραυματίστηκε όταν έπεσε από το απορριμματοφόρο εν κινήσει.

30/11 39χρονος εργάτης σε κατασκευαστική εταιρεία έχασε την ζωή του όταν έπεσε από σκαλωσιά 10 μέτρων σε έργα που γινόντουσαν στη χαρτοποιία «ΕΛΙΝΑ» στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής.

– 30χρονος εργάτης στη Θήβα σκοτώθηκε όταν καταπλακώθηκε από φορτηγό που είχε σηκώσει με γρύλο με σκοπό να το επισκευάσει.

4/12 Ακόμα ένας νεκρός σε εργολαβία της ΔΕΗ στο ορυχείο νότιου πεδίου Πτολεμαΐδας. Ο 50χρονος οδηγός έχασε την ζωή του όταν το όχημα που οδηγούσε ανατράπηκε.

– Εργάτης έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια εργασιών ασφαλτόστρωσης λίγο έξω από την Φλώρινα.

– Ακόμα μία εργαζόμενη σε προγράμματα κοινωφελής εργασίας στον δήμο Χαλκίδας τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Η 30χρονη εργαζόμενη γλίστρησε από το πίσω μέρος του απορριμματοφόρου με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος με το κεφάλι. Μεταφέρθηκε στην Αθήνα όπου νοσηλεύεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας.

6/12 55χρονος εργαζόμενος έχασε την ζωή του σε μονάδα τυποποίησης λαδιού στην Κρήτη κατά την διάρκεια εργασιών σε άδεια δεξαμενή. Ένας ακόμα εργαζόμενος κινδύνεψε σοβαρά.

7/12 Έχασε την ζωή του 51χρονος οικοδόμος έπειτα από πτώση του από σκαλωσιά στην περιοχή Γλυφάδα Μεγάρων.

9/12 Κατά την διαδικασία ταρίχευσης πτωμάτων στο εργαστήριο ανατομίας της ιατρικής σχολής τοξικά υλικά προκάλεσαν εγκαύματα στο πρόσωπο ενός εργαζόμενου.

11/12 Νεκρός ναυτικός βρέθηκε μέσα σε καμπίνα του οχηματαγωγού «ΣΑΟΣ ΙΙ» στο λιμάνι της Σαμοθράκης.

12/12 Στην εντατική νοσηλεύεται εργαζόμενος διανομέας στη Λάρισα, ο οποίος εργαζόταν ανασφάλιστος.

αναδημοσίευση από Prolet Connect

Πριν μερικές μέρες λάβαμε από σύντροφο τις συγκεκριμένες εικόνες από την αθηναϊκή μητρόπολη, συνοδευόμενες από τον παραπάνω τίτλο. Τις αναδημοσιεύουμε με σεβασμό και αλληλεγγύη στο κομμάτι εκείνο της Τάξης μας που χτυπιέται περισσότερο αλύπητα από την καπιταλιστική κρίση.

Ας είναι το 2016, η χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας οι ανάγκες μας και οι επιθυμίες μας, οι θελήσεις μας και τα όνειρα μας θ’ αναμετρηθούν στα ίσια με τους φονιάδες τους. Ενάντια στη φτώχεια και την εξόντωση, ενάντια στους πολέμους των αφεντικών και τον ξεριζωμό των φτωχών, ενάντια στη λεηλασία και το θάνατο, ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό: τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται.

Τάξη εναντίον Τάξης, μέχρι τον Κομμουνισμό & την Αναρχία! 

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άπατρις το βιβλίο “50 κείμενα για την κρίση”.

Παρακάτω το εισαγωγικό σημείωμα

που γράφτηκε από την Ασύμμετρη Απειλή για την έκδοση:

Εισαγωγικό σημείωμα

Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης το 2007-8 μέχρι σήμερα έχει γίνει ακόμα ποιο σαφές πως δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε σαν μια απλή οικονομική κρίση, οριοθετημένη από στατιστικούς πίνακες και δείκτες. Οφείλουμε να την κατανοούμε ως καθολική κρίση αναπαραγωγής του συστήματος που αναπτύσσεται πολυεπίπεδα και δημιουργεί τις αναγκαίες (αλλά όχι ικανές) συνθήκες για τη μετατροπή της σε επαναστατική κρίση. Η ανθρωπιστική κρίση, η βίαιη φτωχοποίηση και απαξίωση της εργασιακής δύναμης, η εντεινόμενη λεηλασία του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και της δημόσιας περιουσίας, και πάνω απ’ όλα η ευρεία απονομιμοποίηση της αστικής πολιτικής διαχείρισης, γεννούν εκείνες τις συνθήκες που δημιουργούν ένα μεγάλο κενό, αλλά και μια αδήριτη ανάγκη.  Σήμερα ζούμε στην εποχή των τεράτων, στην εποχή που το παλιό ψυχορραγεί, αλλά το καινούριο αδυνατεί να γεννηθεί. Η ιστορία “σαν αδέξιος νεοσύλλεκτος” ξερνάει από τα σπλάχνα της ξανά τον φασισμό, για να καλυφθεί αυτό το κενό. Αυτό μας δείχνει ολοκάθαρα και το παράδειγμα της ιμπεριαλιστικής διείσδυσης στην Ουκρανία, που “δημοκράτες” και φασίστες δε διστάζουν να βαδίζουν χέρι χέρι, να ρίχνουν πραξικοπηματικά μια κυβέρνηση που δεν είναι της αρεσκείας τους για να εξασφαλίσουν την πρόσδεση μιας ολόκληρης χώρας στην ευρωατλαντική λυκοσυμμαχία. Το ίδιο βλέπουμε και με το ισλαμοφασιστικό κατασκεύασμα του ISIS, το οποίο εξέθρεψαν και γιγάντωσαν η Δύση, η Τουρκία και το Ισραήλ και οι σύμμαχοί τους, για να εξυπηρετήσουν τους γεωστρατηγικούς τους σχεδιασμούς.Το ότι οι ισλαμοφασίστες σαν τυπικοί σύγχρονοι Φρανκεστάιν, στρέφονται πλέον εναντίον της Δύσης, δεν μεταβάλει στο ελάχιστο το γεγονός αυτό.

Η κρίση, λοιπόν, δεν παράγει νομοτελειακά την κίνηση προς μια επαναστατική κατεύθυνση. Η άνοδος των αντιδραστικών δυνάμεων (ακροδεξιά, ISIS κλπ) έρχεται να καλύψει το κενό που παράγει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ακόμα κι όταν λαϊκές εξεγέρσεις ξεσπούν με μια πρωτόγνωρη δυναμική, όπως ήταν η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη, η απουσία ενός συγκεκριμένου επαναστατικού σχεδιασμού και η στασιμότητα στην ηγεμονία του αυθορμητισμού, επανεντάσσουν τις λαϊκές εξεγέρσεις στις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, το οποίο είναι πιο οργανωμένο και έτοιμο κάθε φορά να απορροφήσει τις αναταράξεις που προκαλούνται.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως οι εξεγέρσεις των προλεταριακών και πληβειακών μαζών είναι μάταιες. Κάθε άλλο. Ήταν, είναι και θα είναι η ατμομηχανή της ιστορίας. Η αναγκαιότητα, όμως, που αναπτύσσεται είναι κομβική: πως θα οργανωθούν οι καταπιεσμένοι ενάντια στους δυνάστες τους; Πως θα (ξανα)ενωθούν οι κολασμένοι κάτω από τις δικές τους σημαίες; Πως θα (ξανα)γίνει κτήμα των από τα κάτω το όραμα για την επαναστατική μεταβολή της κοινωνίας, για το χτίσιμο ενός κόσμου χωρίς κράτος και εκμετάλλευση; Τα ερωτήματα μένουν ανοιχτά  και μένουν να απαντηθούν μόνο από την ίδια μας την πρακτική δραστηριότητα. Μέσα από την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος που οφείλει να ενώσει την σκεπτόμενη με την πάσχουσα ανθρωπότητα. Μέσα από έναν συνεκτικό σχεδιασμό που θα οδηγήσει ένα βήμα μπροστά την αυθόρμητη και απελπισμένη εξέγερση των κολασμένων.

Η κρίση τους γεννά τον πόλεμο και το φασισμό. Είναι η δική μας σειρά να γεννήσουμε ένα καινούριο κόσμο…

Ασύμμετρη Απειλή

Νοέμβρης 2015

αφίσα-κάλεσμα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

***

κείμενο-κάλεσμα από τους Εργαζόμενους-Εργαζόμενες από τον κλάδο του Εμπορίου

Η φαντασία των εργοδοτών (μαζί με την καφρίλα τους..) δεν έχουν όρια. Μετά τις περίφημες «Λευκές Νύχτες», τώρα βάλθηκαν να βάψουν τις νύχτες μας…κόκκινες! Η έμπνευση ανήκει στον Εμπορικό Σύλλογο Γλυφάδας και στην τοπική δημοτική αρχή οι οποίοι το Σάββατο 19/12 οργανώνουν άλλη μια άθλια εμπορική φιέστα από τις 17.00 ως τα μεσάνυχτα! Για όσους αναρωτιούνται ακόμα για την επιλογή του χρώματος, τους πληροφορούμε ότι, σύμφωνα με τους οργανωτές, «εμπνέεται από τα γιορτινά χρώματα των Χριστουγέννων»!

Όσο κι αν θέλουμε να αστειευτούμε με το χιούμορ των εργοδοτών του εμπορίου, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι, πράγματι, η «Κόκκινη Νύχτα» είναι…βαμμένη με αίμα! Είναι το αίμα που θα φτύσουμε χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες στον κλάδο του εμπορίου ώστε να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε στο ιδιότυπο εργασιακό καθεστώς έκτακτης ανάγκης του φετινού Δεκέμβρη με τις 24 ΣΥ-ΝΕ-ΧΟ-ΜΕ-ΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, από 7 ως 31 Δεκεμβρίου: χωρίς αργία, με πετσοκομμένα ρεπό και εντατικοποιημένη εργασία. Οι κόκκινες, λευκές ή οποιουδήποτε χρώματος νυχτερινές φιέστες των εργοδοτών πάνε χέρι-χέρι με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και την επιβολή ωραρίων-λάστιχο. Ουσιαστικά, στρώνουν το έδαφος για τη γενίκευση του εργασιακού μεσαίωνα σε όλους τους εργασιακούς κλάδους…

Ας τελειώνουμε γρήγορα με τα παραμυθάκια. Για εμάς, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο χώρο του εμπορίου, όλα αυτά τα εμπορικά events των εργοδοτών δεν έχουν καθόλου πλάκα, δεν περιέχουν κανένα ενδιαφέρον και κανένα όφελος. Αντίθετα, αποτελούν την συνέχεια στο αδιάκοπο ποδοπάτημα των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας μας: λουκέτα και απολύσεις, μισθοί πείνας, απλήρωτη εργασία για πολλούς μήνες, ελαστικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά ακόμα και τις Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, ατομικές συμβάσεις… Και η δημιουργία εορταστικού κλίματος πάνω στις συνθήκες σ’ αυτές, αποκαλύπτουν το πραγματικό ποιόν όλων αυτών που τις οργανώνουν/προπαγανδίζουν/στηρίζουν, που συνειδητά ή ασυνείδητα συμβάλλουν στη γενίκευση και το βάθεμά τους.

Αν πριν 2 χρόνια οι «Λευκές Νύχτες» παρουσιάστηκαν ως «εξαιρέσεις» για τον κόσμο του εμπορίου, έχουμε την πείρα ως εργαζόμενοι να αντιληφθούμε ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»! Το ίδιο συνέβη και πριν χρόνια με την ελαστικοποίηση του ωραρίου, το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την μεθοδευμένη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας μέσα από την εφαρμογή των «7 εργάσιμων Κυριακών», το ίδιο κάνουν και με τις «Λευκές Νύχτες» παραχωρώντας σε κάθε Περιφέρεια και Δημοτική Αρχή το δικαίωμα να οργανώνουν κατά το δοκούν τέτοιες φιέστες. Είμαστε διατεθειμένοι να συνηθίσουμε σε όλα αυτά και να παραχωρήσουμε Κυριακές, αργίες και νύχτες στις ορέξεις των εργοδοτών μας;

Να μην μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια!
– Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες ν’ αντισταθούν στην εφαρμογή των «Κόκκινων Νυχτών», σε κάθε εργοδοτικό τσαμπουκά που επιβάλλει με το έτσι-θέλω τις ορέξεις του. Να καταγγείλουν αυτές τις μεθοδεύσεις ανοιχτά στους κατοίκους της Γλυφάδας (και όχι μόνο) ζητώντας την έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους. Μέσα από τα σωματεία τους, μέσα από εργατικές συλλογικότητες, ορατές ή αόρατες επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς να μετατρέψουμε τον φόβο και την αγανάκτηση σε συλλογική διεκδίκηση.
– Καλούμε τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του εμπορίου να πάρουν ενεργητικές πρωτοβουλίες για την ακύρωση και το μπλοκάρισμα τέτοιων μεθοδεύσεων.
– Καλούμε σωματεία, συνελεύσεις, συλλογικότητες που δρουν στη Γλυφάδα αλλά και κάθε γειτονιά να αντισταθούν στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων και την εφαρμογή του εργασιακού μεσαίωνα. Να ενισχύσουν με τις πρωτοβουλίες τους την ταξική αλληλεγγύη μέσα στους κόλπους των εργαζομένων και των ανέργων.

ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12, 18.00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΤΡΑΚΗ, ΓΛΥΦΑΔΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ “ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ”

 Εργαζόμενους-Εργαζόμενες από τον κλάδο του Εμπορίου

Ξεκινώντας από τη διαπίστωση πως η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους δεν είναι μια απλή διαδικασία συλλογής χρημάτων, αλλά ύψιστο πολιτικό καθήκον του ανταγωνιστικού κινήματος, προχωράμε στην συγκρότηση ενός ακόμα εγχειρήματος αλληλεγγύης. Θεωρούμε πως το κάθε βιβλίο δεν είναι ένα απλό στολίδι για τα ράφια, αλλά αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια μας, ένα ακόμα χρήσιμο πολιτικό όπλο. Το “κινηματικό εκδοτικό εγχείρημα Los Solidarios” συγκροτείται αρχικά από τέσσερις κινηματικές εκδόσεις (ΜΟΛΟΤ, Προλεταριακή Πρωτοβουλία, Διάδοση και Ασύμμετρη Απειλή), αλλά και από συντρόφισσες και συντρόφους που επιδιώκουν να συμβάλουν με την προσωπική τους εργασία. Σκοπός μας είναι τόσο η παραγωγή πρωτογενούς πολιτικού υλικού (βιβλία, εκδηλώσεις κλπ), όσο και ο καλύτερος συντονισμός εκδοτικών πρωτοβουλιών που θα στηρίξουν δομές αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους (όπως το ταμείο αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές και την Επιτροπή Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους από Τουρκία και Κουρδιστάν), καθώς και κάλυψη μέρους δικαστικών εξόδων. Επίσης, επιδιώκουμε την επικοινωνία με άλλα εκδοτικά εγχειρήματα που θέλουν να συνεισφέρουν στην πολιτική και υλική στήριξη των φυλακισμένων αγωνιστών.

Το εγχείρημά μας προσπαθεί να κινητοποιήσει νέες δυνάμεις, να δώσει καινούρια ώθηση και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις υπάρχουσες δομές αλληλεγγύης. Τέλος, πέρα από την ενίσχυση των πολιτικών κρατουμένων, το εγχείρημά μας επιδιώκει να ενισχύσει και δομές αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Για επικοινωνία: lossolidarios@riseup.net

Κατάλογος των βιβλίων που διακινούμε:

Εκδόσεις Διάδοση:

– Πρόσπερο Γκαλινάρι: Ένας αγρότης στη μητρόπολη, αναμνήσεις ενός αγωνιστή των Ερυθρών Ταξιαρχιών

– Ρενάτο Κούρτσιο: Με ξεσκέπαστο πρόσωπο

– Χοακίμ Ναβάρο: Το πάθος για τη ελευθερία (η επίθεση του ισπανικού κράτους στη χώρα των Βάσκων)

-Ινιακι Ντε Χουανα Τσαος: Μέρες ενός αγωνιστή της ΕΤΑ

– Γιάννης Πετρόπουλος: Χάρης Δεσμώτης

Εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή:

– Τάσος Θεοφίλου: Παρανουαρικό

– Τάσος Θεοφίλου: Αντίο Μπάτμαν

– Lucien van der Walt: Για μια ιστορία του αναρχικού αντιιμπεριαλισμού

– Πέρα από τον αγελαίο υπερατομικισμό, η ελεύθερη καθολική ατομικότητα

– Ο Διάβολος στη σάρκα τους, τα απολωλότα πρόβατα του πληβειακού χριστιανισμού

– Πωλ Λαφάργκ: Αρχέγονος Κομμουνισμός

– Ζιλ Ντωβέ: Να εργάζεται κανείς ή να μην εργάζεται;

– Ασύμμετρη απειλή, τεύχη 11 και 12

Εκδόσεις Προλεταριακή Πρωτοβουλία:

– Salvatore Ricciardi: Τι σήμαινε να είσαι 20 χρονών το 1960 (με το άλφα μικρό. Μια ζωή για την προλεταριακή αυτονομία)

Εκδόσεις Κόκκινη Συνάθροιση:

– Μια συνεισφορά στη ζύμωση του ταξικού κινήματος (από φυλακισμένους συντρόφους του Πολιτικού- Στρατιωτικού Κομμουνιστικού Κόμματος P.C.P-M)

Εκδόσεις flyingtheory:

– Φωτιά στο κέντρο κράτησης (μαρτυρίες των χωρίς χαρτιά)

– COPEL (εμπειρίες από τον αγώνα ενάντια στις φυλακές)

Εκδόσεις ΚΨΜ:

– Τάσος Θεοφίλου: 32 βήματα

Εκδόσεις ΜΟΛΟΤ:

– Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης: κείμενα και συνεντεύξεις

– Η μάχη κατά της πολιτικής επιστράτευσης στην κατεχόμενη Αθήνα

– Πολιτική επιθεώρηση ΜΟΛΟΤ (τεύχη 1 και 2)

Εκδόσεις χωρίς ετικέτα:

– Ρεζί Ντεμπρέ: Τουπαμάρος

Η «SPIDER ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Α.Ε.», στην βιομηχανική περιοχή Ιωαννίνων, στις 2 Νοεμβρίου 2015 ανακοινώνει απολύσεις σε 17 από τους 45 εργαζομένους και μειώσεις μισθών. Οι εργαζόμενοι, μετά από συνέλευση τους, αποφασίζουν κανέναν από τους δυο δρόμους που τους έδειχνε η εργοδοσία (ή ανεργία ή απολύσεις κάποιων και μειώσεις μισθών των υπολοίπων) αλλά να ξεκινήσουν απεργία από την επόμενη κιόλας μέρα.

Από την επόμενη, όμως, μέρα ξεκινάει και ένας πόλεμος με ΜΑΤ, εισαγγελείς και απεργοσπάστες που προσπαθούν να σπάσουν την απεργία των εργαζομένων υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα της εργοδοσίας, με την διοίκηση να προσπαθεί να βγάλει την απεργία «παράνομη και καταχρηστική», με συλλήψεις απεργών και συνδικαλιστών.

Όμως οι εργαζόμενοι δεν λύγισαν, έχοντας στο πλάι τους αλληλέγγυα σωματεία, μετά από 16 μέρες αγώνα (18/11) καταφέρνουν να κερδίσουν την ανάκληση των 17 απολύσεων, αποδεικνύοντας ότι μόνο με ταξική πάλη και οργάνωση έρχεται η ελπίδα στην εργατική τάξη και δίνοντας ένα μάθημα σε κυβέρνηση και επιχειρηματίες ότι τα εργατικά δικαιώματα δεν θυσιάζονται στον βωμό των κερδών τους.

Τέλος, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας και στον αγώνα της ανακύκλωσης Ηρακλείου Κρήτης, που μετά την αλλαγή εργολαβίας από «Creta Eco Phoenix» σε «waste solutions» (31/10) προχώρησε σε 42 απολύσεις εργαζομένων που πληρώνονταν με την παλιά ΕΓΣΕΕ (751€) για να τους αντικαταστήσει με φθηνότερους.

αναδημοσίευση από Prolet Connect

Η τρίτη μνημονιακή περίοδος εγκαινιάζεται με μια σειρά προαπαιτούμενων μέτρων, ως εχέγγυο για την απόλυτη ευθυγράμμιση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στις απαιτήσεις του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου και με στόχο την εκταμίευση των πρώτων 2δις για την έναρξη της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Με αυτόν τον τρόπο, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που προωθεί με ζήλο την εφαρμογή των προαπαιτούμενων αντιλαϊκών μέτρων στο όνομα της επανεκκίνησης της συζήτησης για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους ως αντάλλαγμα από τους δανειστές, εξελίσσεται στην αιχμηρότερη μνημονιακή έκφραση της τελευταίας πενταετίας.

Με δεδομένη την κοινωνική βιοτική καθίζηση, προϊόν των προηγούμενων μνημονιακών πολιτικών που υποτίθεται ότι θα αναχαίτιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, η περαιτέρω υποβάθμιση του επιπέδου ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας και το βάθεμα της αναδιανομής του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω αποτελούν συνώνυμα της ολοκληρωτικής κοινωνικής καταστροφής.

Μετά τη συμφωνία της 13^ης Ιούλη, την πραξικοπηματική ακύρωση της λαϊκής ετυμηγορίας και του εκκωφαντικού ΟΧΙ που εκφράστηκε στο δημοψήφισμα που είχε προηγηθεί, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ απαλλαγμένη πλέον από κάθε ’’φιλολαϊκό’’ πρόσχημα και πλήρως συντεταγμένη με το ντόπιο και διεθνές μνημονιακό μπλοκ, έρχεται να αποτελειώσει και τα τελευταία ψήγματα επιβίωσης των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων.

Ο πρώτος γύρος των προαπαιτούμενων μέτρων που ψηφίζεται την Παρασκευή 16 Οκτώβρη στη βουλή, αποτελεί, συγκριτικά με το σύνολο των μέτρων που απαιτούν οι δανειστές, μονάχα το εναρκτήριο λάκτισμα κατά των οικονομικά ασθενέστερων και απλά προεικονίζει αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει: Μείωση των συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση των ορίων ηλικίας στη συνταξιοδότηση, ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων με προοπτική ενιαίας εθνικής σύνταξης, κατάργηση του επικουρικού ταμείου με εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, απελευθέρωση της εργοδοτικής τρομοκρατίας με μαζικές απολύσεις και λοκ-άουτ, μείωση του επιδόματος θέρμανσης, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, αύξηση της φορολογίας στους φτωχούς αγρότες και νομιμοποίηση της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας, είναι μόλις μερικά από τα μέτρα που καλείται να εφαρμόσει άμεσα η μνημονιακή ‘’αριστερά’’ του ΣΥΡΙΖΑ και ο ακροδεξιός συρφετός των ΑΝΕΛ που την στηρίζει.

Το ανταγωνιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, το σύνολο των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων που σαρώνεται από τον νέο μνημονιακό ορυμαγδό πρέπει να αποδράσει από τις όποιες ψευδαισθήσεις για τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, να μην εγκλωβιστεί στις νέες αυταπάτες που εμπορεύονται πρόστυχα οι νεόκοποι σωτήρες του τόπου σαν τη ΛΑ.Ε και να οργανωθεί μαχητικά και αυτόνομα παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια του.

Με αφετηρία την συνειδητοποίηση των προλεταριακών δυνάμεων ότι τίποτα δεν πρόκειται να ανατραπεί εντός του κοινοβουλίου, του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε, με όπλα μας την απεριόριστη δύναμη της ενότητας, την πείρα των αγώνων μας αλλά κυρίως την αυτοπεποίθηση για μια μετωπική αντιπαράθεση με τους ντόπιους και διεθνείς δυνάστες μας, μπορούμε αργά και σταθερά να ξεκινάμε να χτίζουμε την επαναστατική-προλεταριακή οργάνωση της εποχής μας ως την μόνη ρεαλιστική απάντηση στην ηττοπάθεια, την ανάθεση και τον παροπλισμό. Η παρουσία μας στους δρόμους είναι πολιτικά αναγκαία και ιστορικά επιβεβλημένη γιατί χωρίς την μαζική κοινωνική αντίσταση δεν μπορούν να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για ανατροπή. Αν σήμερα δεν εκφραστεί μαζικά η αντίσταση στο νέο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα σημάνει τη νομιμοποίηση της εντεινόμενης κοινωνικής λεηλασίας και τη περαιτέρω θωράκιση του αστικού μπλοκ. Θα σημάνει την οριστική οπισθοχώρηση του κινήματος, την τελεσίδικη παράδοση του λαού στα σχέδια του κεφαλαίου. Καμία αναμονή, καμία ανακωχή! Όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα!

Μονομερής Διαγραφή Χρέους

Έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Σύγκρουση με την Αστική Τάξη και το Κράτος της

Αγώνας με όλα τα μέσα για την Κοινωνική Επανάσταση.

αντιμνημονιακή-αντικυβερνητική Συγκέντρωση

Παρασκευή 16 Οκτώβρη 7μμ Πλατεία Συντάγματος

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!

Τον καιρό της εφαρμογής του 3ου Μνημονίου και της ολοένα εντεινόμενης εκμετάλλευσης και καταπίεσης καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη να δυναμώσουμε τους ταξικούς αγώνες μας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Παρασκευή 9 Οκτώβρη 2015, 6.00μμ
έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός (Σταδίου 24, Αθήνα)

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στους συλληφθέντες συναδέλφους μας
από την απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, έπειτα από την επίθεση που δεχθήκαμε από την εργοδοσία και τα ΜΑΤ την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου
Τρίτη 13 Οκτώβρη 2015, 9πμ
στα δικαστήρια της Ευελπίδων

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια