αφίσα της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (Σ.Β.Ε.Ο.Δ)
αφίσα του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων
και λοιπών εργαζομένων στο κλάδο του επισιτισμού (Σ.Σ.Μ)
Απεργιακή Μοτοπορεία Σωματείων Βάσης, 1η Μάη Πεδίο Άρεως,12.00
Reply
Monthly Archives: April 2014
Ταξική Πρωτομαγιά – Πόλεμος στ’ αφεντικά!
Εδώ και πάνω από έναν αιώνα, από το Σικάγο του 1886 κι έπειτα, η Πρωτομαγιά αποτελεί μια ημερομηνία-ορόσημο για τους απανταχού αντιστεκόμενους ενάντια στο κεφάλαιο, τα κράτη του και την εξουσία τους. Μια μέρα απεργίας και αγώνα, μια μέρα που έχει φωτιστεί από στιγμές εξέγερσης και έχει βαφτεί με το αίμα εργατών. Από την εξέγερση και το ματοκύλισμα της στη Σαλονίκη του 1936, μέχρι την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944, η Πρωτομαγιά συνδέει το χθες με το σήμερα μέσα από το νήμα της Ιστορίας των ταξικών αγώνων .
Θέλοντας να συμβάλλουμε στην ανάδειξη της Μνήμης της Τάξης μας, επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε μερικά ντοκουμέντα από την Πρωτομαγιά του 1977, από μια από τις πρώτες, αν όχι από την πρώτη δημόσια καλεσμένη εμφάνιση του αναρχικού χώρου και του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού κινήματος στα μεταπολιτευτικά χρόνια της δημοκρατίας του κεφαλαίου. Πέρα από τις όποιες πολιτικές εκτιμήσεις για το περιεχόμενο του, το συγκεκριμένο υλικό διατηρεί την αξία του ως κομμάτι της Ιστορίας μας, και ως τέτοιο επιλέγουμε τη δημοσιοποίηση του…
αφίσα που καλούσε στην Πρωτομαγιά του 1977
αφίσα που κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά την Πρωτομαγιά του 1977, με φωτογραφία από το αναρχικό μπλοκ και το ρητό του Καρδινάλιου του Ρετζ.
κείμενο που κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά την Πρωτομαγιά του 1977.
Ε Μ Ε Ι Σ Ε Ι Μ Α Σ Τ Ε Ο Ι Π Ρ Ο Κ Λ Η Τ Ι Κ Ο Ι
Ρ Ο Μ Α Ν Τ Ι Κ Ο Ι Κ Α Ι Ο Ρ Γ Ι Σ Μ Ε Ν Ο Ι
«Κάνουμε επείγουσα έκκληση στην τάξη των μισθωτών να εξοπλιστεί και να προβάλλει ενάντια σ’ όλους τους εκμεταλλευτές της το μοναδικό επιχείρημα που μπορεί να είναι αποτελεσματικό: τη Β Ι Α!»
Αύγουστος Σπάιζ, 1885
(Ένας από τους αναρχικούς επαναστάτες που απαγχονίστηκαν για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς του 1886, στο Σικάγο).
ΣΗΜΕΡΑ, σαν άνθρωποι που έχουμε αποφασίσει να μην επιτρέψουμε σε κανένα να μας επιβάλλει τον έλεγχό του, αντιμετωπίζουμε καθημερινά την εξουσία σ’ όλες της τις μορφές: η ύ π α ρ ξ η της αστυνομίας αποτελεί για μας καθαρή π ρ ό κ λ η σ η. Η γενικευμένη αστυνόμευση της κοινωνίας που εφαρμόζεται μέσα από την οικονομική, πολιτική, ιδεολογική και τελικά ιεραρχική δόμηση της οικογένειας, του σχολείου, του εργοστασίου, του κόμματος, του συνδικάτου και του στρατού βρίσκει την αποθέωσή της στην απροκάλυπτη αστυνομική καταστολή. Όποιος τελικά δεν δέχεται να υποταχτεί στην επιβίωση που επιβάλλουν όλοι οι καταπιεστικοί θεσμοί έχει να αντιμετωπίσει το ρόπαλο των μπάτσων που καταστέλλουν έμπρακτα κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης αυτονομίας.
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ της Πρωτομαγιάς, τη στιγμή που οι εργατοπατέρες Παπαγεωργίου και Καρακίτσος έλεγαν πως «θεμέλιο για την προκοπή των εργαζομένων είναι η ειρήνη. Μέσα στην παγκόσμια ειρήνη τοποθετούμε την εθνική μας ανεξαρτησία» ή πως «χρειάζεται να προφυλάξουμε το κίνημα από τα Σωματεία, όλοι στο Ε.Κ.Α.» και μια αγέλη εργατών-φοιτητών συμφωνούσε μαζί τους, εμείς δίναμε μια άλλη διάσταση της Πρωτομαγιάς. Θέσαμε την «διάγνωση» ότι το πραγματικό ζήτημα είναι η κατάργηση της μισθωτής εργασίας, ότι τα κόμματα δεν εμφανίζουν τίποτα άλλο παρά την αθλιότητα της στρατηγικής τους για την κατάληψη της εξουσίας, που θεμελιώνεται με την διατήρηση των βασικών σχέσεων εκμετάλλευσης, ότι η δημοκρατία σαν οργάνωση του διαχωρισμού είναι δημοκρατία του κεφαλαίου, ότι οι κάθε λογής ηγέτες ικανοποιούν μόνο την απληστία μας για εκτόνωση-εκκένωση.
ΚΑΝΑΜΕ ξ ε χ ω ρ ι σ τ ή συγκέντρωση την Πρωτομαγιά, στην οδό Τοσίτσα γιατί θέλαμε να τονίσουμε την διάσταση ανάμεσα στην πρακτική μας και την πάγια τακτική καταστολής που ακολουθεί το παραδοσιακό εργατικό κίνημα. Στην συνέχεια, προχωρήσαμε προς το κέντρο της Αθήνας. Πολλοί εργαζόμενοι συμμετείχαν στην πορεία αηδιασμένοι από τους εργατοπατέρες. Τα συνθήματα που φωνάζαμε ήταν: «Κάτω το Κράτος, η Εξουσία – Εργατική Αυτονομία», «Όχι στο μπουρδέλλο της Γ.Σ.Ε.Ε.», «Θάνατος στ’ Αφεντικά, Δεξιά κι Αριστερά», «Κόμματα νταβάδες της εργατιάς», «Κομμουνισμός, Ελευθερία – Αυτή είναι η Αναρχία», «Κάθε μέρα Πρωτομαγιά – Κάτω η Μισθωτή Σκλαβιά». Στη Χαλκοκονδύλη τα γουρούνια της αστυνομίας θέλησαν να μας εμποδίσουν να συνεχίσουμε. Δεν ζητήσαμε και δεν πρόκειται να ζητήσουμε από κανένα γουρούνι την άδεια για να καθορίσουμε το χώρο και τον χρόνο που θα αγωνιστούμε και θα ζήσουμε. Απέναντι στην Κρατική βία αντιτάξαμε την αυτοάμυνά μας. Αποδείξαμε ότι είναι οι βόμβες μολότωφ και όχι οι ανώδυνες διαμαρτυρίες που υπολογίζουν οι μπάτσοι. Μετά την πρώτη σύγκρουση με την αστυνομία σταθήκαμε συγκεντρωμένοι στην διασταύρωση της Στουρνάρα και Πατησίων εξακολουθώντας να φωνάζουμε τα συνθήματά μας. Τότε το Ε.Κ.Κ.Ε., παρουσιάζοντας στην πράξη μια κλασσική μετατόπιση της γραμμής άμυνας του κεφαλαίου, ρίχνεται απροκάλυπτα στη «μάχη» προσπαθώντας να εξαλείψει τις δυνατότητες έκφρασης μιας σύγκρουσης.
ΟΤΑΝ ΤΟ Ε.Κ.Κ.Ε. έγινε μια μάζα από μπάτσους, οι μπάτσοι έγιναν Ε.Κ.Κ.Ε. Τους χτυπήσαμε όχι σαν ιδεολογικούς σχηματισμούς αλλά σαν συγκεκριμένους φορείς εξουσίας. Τα «όπλα» που είχαν πολλοί από μας είναι η απόδειξη της γενικευμένης αστυνόμευσης απέναντί μας, είτε αυτή εκφράζεται με τους μπάτσους, είτε με τους τραμπούκους της ΚΝΕ, του Κ.Κ.Ε. μ-λ (Σάββατο) και του Ε.Κ.Κ.Ε. (Κυριακή) στο Πολυτεχνείο. Στην συνέχεια, ομάδες συντρόφων μας έστησαν οδοφράγματα στη Στουρνάρα και στην Πλατεία Βάθης και προσπάθησαν να κάψουν το αυτοκίνητο του υπουργού Δημόσιας Τάξης Σταμάτη. Δυστυχώς, κατόρθωσε να ξεφύγει.
Ο ΤΥΠΟΣ σαν «τέταρτη εξουσία» μιλάει αυτές τις μέρες για «αναρχικούς», τρομοκράτες, εγκληματίες, αντικοινωνικούς. Μα δεν πρόκειται ούτε για «αναρχικούς», τρομοκράτες, εγκληματίες, αντικοινωνικούς. Μα δεν πρόκειται ούτε για «αναρχικούς τρομοκράτες» (19ος αιώνας), πολύ περισσότερο για μπλανκιστές, ναρόντνικους, ή λενινιστές (στρατηγική τρομοκρατίας από το 1905 ως το 1919) ούτε καν για «κομμάντος των πόλεων». Θέλοντας βέβαια να χειριστεί και μας σαν ιδεολογικό μηχανισμό δεν δίστασε να μας φορτώσει συνθήματα όπως «Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» που δεν ακούστηκε, όχι επειδή δε λέει τίποτα αλλά ακριβώς επειδή δεν υπήρχαν περιθώρια για να αναλυθούν τα πολλά που λέει. Ανασύρει έτσι η Εξουσία, σαν ρακοσυλλέκτης από τους σκουπιδοτενεκέδες της ιστορίας της, την σχέση «τρελλού» και «αναρχικού» που εδώ και διακόσια χρόνια τώρα αναμασάει. Και δεν μπορεί παρά να την σιγοντάρουνε στην άρρηκτη –εδώ και χρόνια τώρα- σχέση μαζί της οι «επαναστάτες της αριστεράς» μιλώντας για ανεύθυνες ενέργειες, για καπήλευση της Πρωτομαγιάς από προβοκάτορες (όπως ακριβώς κι ο Λάσκαρης), και κύρια για «ύποπτους φασίστες», «νέα έκφραση του παρακράτους» ή για «σχέσεις με τον Καλέντζη» (βρήκαν επιτέλους ένα πρότυπο του νεοέλληνα φασίστα)! Για μας οι κύριοι αυτοί με τη διαστρέβλωση, την ιδεολογικοποίηση των γεγονότων και τη σταλινική τους λασπολογία, δεν κάνουν τίποτε λιγότερο από το να κρύβουν τον τρόμο τους μπροστά στην ύπαρξη ανθρώπων, που συνειδητά αμφισβητούν και επιχειρούν να ξαναθέσουν το θέμα των κοινωνικών σχέσεων, που θέλουν να ξανακάνουν τις ιδέες επικίνδυνες και την κάθε μέρα Πρωτομαγιά, στο χώρο και τον χρόνο.
«Ρομαντικοί μικροαστοί» δεν είναι αυτοί που προσπαθούν να στήσουν οδοφράγματα, αλλά εκείνοι που 10-12 το πρωί, πριν πάνε την Πρωτομαγιάτικη εκδρομή τους, πήγαν να πανηγυρίσουν την κλασσική οπερέττα του εργατικού (μας) κινήματος και να διαβάσουν μια σειρά από ρεφορμιστικά προγράμματα.
ΞΕΡΟΥΜΕ ότι η χρήση της βίας από τους κρανο-φόρους και τους κρανιο-φόρους δεν επιλύει τίποτα μια και δεν χτυπιούνται οι αιτίες αλλά τα αποτελέσματα. Ξέρουμε ότι μέσα στα πλαίσια της κρατιστικής ιδεολογίας έχουν προβλεφθεί, σε ένα ποσοστό, τα όρια των βιαιοτήτων. Το γεγονός της πρόβλεψής τους δεν μας εμποδίζει να εξαντλήσουμε αυτά τα όρια: απεναντίας. Με κάθε τέτοια ευκαιρία δεν ισχυριζόμαστε ότι καταφέρνουμε ουσιαστικό χτύπημα στην εμπορευματική κοινωνία, αλλά πιστεύουμε ότι παρουσιάζεται άμεσα η δυνατότητα και η προοπτική να αναπτυχθεί και να αποκτήσει ρίζες ένα πλατύτερο κίνημα κοινωνικής ανατροπής. Η απειροελάχιστη δυνατότητα είναι «η αντικατάσταση του όπλου της κριτικής με την κριτική των όπλων». Κάτι τέτοιο δεν φ ά ν η κ ε την Πρωτομαγιά. Εκείνο που φ ά ν η κ ε ε ι κ ο ν ι κ ά για άλλη μια φορά ήταν η σύγκρουση ΑΡΧΗΣ και ΑΝΑΡΧΙΑΣ. Ο αυθορμητισμός (σαν συμπεριφορά, αίσθημα, σκέψη, ελεύθερες από εξωτερικούς καταναγκασμούς, από επιβεβλημένους περιορισμούς) σε σύγκρουση με τις αναστολές των «οπλισμένων» άφησε για ‘άλλη μια φορά πίσω τις προβλέψεις των θεωρητικών. Δεν είναι πια η χωρίς νόημα δραστηριότητα, αλλά το νόημα που επιζητά μια δράση, από την οποία τίποτα να μη είναι εκπορνεύσιμο.
ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ξεσπάσματος της επαναστατικής αντι-βίας δεν εννοούμε ότι θέλουμε να επιβάλλουμε μια ριζοσπαστική συνείδηση. Άλλωστε όσοι υπογράφουν το κείμενο δεν έχουν την ίδια. Δεν σκοπεύουμε να δώσουμε μαθήματα σε κανένα.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, Η ΜΑΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΑΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Αθήνα, 6 Μάη 1977
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
Τα κέρδη των αφεντικών είναι βουτηγμένα στο αίμα εργατών: εργατικά “ατυχήματα” (Γενάρης-Απρίλης 2014)
φωτό: από παλιότερο εργατικό “ατύχημα”
Οι άθλιες συνθήκες εργασίας, οι καταπιεστικοί όροι παραγωγής, η εργοδοτική τρομοκρατία σε όλες τις εκφάνσεις της είναι κομμάτια που συμπληρώνουν το παζλ των κατέργων της μισθωτής σκλαβιάς.
Ο εργατόκοσμος σακατεύεται καθημερινά στους χώρους εργασίας και αμέτρητες είναι οι φορές που το πληρώνει με την ίδια του την ζωή.
Ζωές προλετάριων χάνονται στον βωμό του κέρδους που συσσωρεύεται σε μια κάστα προνομιούχων κεφαλαιοκρατών και λοιπών παρατρεχάμενων του καπιταλιστικού συστήματος.
Παρακάτω, συγκεντρωμένα τα εργατικά ”ατυχήματα” από την αρχή του έτους μέχρι και σήμερα (τέλη Απρίλη) :
– Διανομέας από το κατάστημα pizzafan Κυψέλης είχε τροχαίο με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του. Όταν ενημέρωσε το κατάστημα, το πρώτο πράγμα που ρωτήθηκε από την υπεύθυνη ήταν αν χάλασαν οι πίτσες από την πτώση (!!)
16/1
– 35χρονος λιμενεργάτης από την Βουλγαρία έχασε την ζωή του, στην προσπάθεια του να ξεφορτώσει νταλίκα με έναν συνάδερφό του στο λιμάνι Θεσσαλονίκης. Χτύπησε στον αυχένα όταν έπεσε από ύψος.
21/1
– Στο αλιευτικό σκάφος «Αργυρούλα Κ» τραυματίστηκε ένας 36χρονος μετανάστης αλιεργάτης στο πόδι. Ο 36χρονος διακομίσθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας για νοσηλεία.
– 57χρονος εργάτης τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια εργασιών στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Παπανικολάου».
22/1
Στην επαρχία Λαγκαδά εργαζόμενος, ύστερα από ατύχημα υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό άκρου.
14/2
– 56χρονος εργάτης έχασε τη ζωή του, όταν σε μια προσπάθεια να σπρώξει μια πλωτή κατασκευή έπεσε στον βυθό άφραχτης τεχνητής λίμνης στο Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας της ΔΕΗ.
16/2
– Τραγικό θάνατο βρήκε ένας 54χρονος εργάτης στην Βέροια όταν έπεσε από στέγη σπιτιού που είχε ανέβει για να επιθεωρήσει ζημιές. Οι οικείοι του 54χρονου εργάτη, έπειτα από καθυστέρηση του ΕΚΑΒ, προτίμησαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο με ιδιωτικό τους όχημα.
17/2
– Εργάτης βρέθηκε νεκρός στον χώρο αποκατάστασης εδαφών, σε ορυχείο της ΔΕΗ κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
– Από θαύμα σώθηκε ένας 45χρονος εργάτης της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης Σερρών, όταν έπεσε σε φρεάτιο 6 μέτρων στο αντλιοστάσιο του Δ.Δ Χιονοχωρίου του δήμου Σερρών.
21/2
– Στο Ορυχείο Αμύνταιου εργαζόμενος χειριστής του ”αποθέτη Α3”, έπεσε από τα δύο μέτρα (όταν έσπασαν οι μπουκάλες που συγκρατούσαν τον αναδιπλωτή. Υπέστη 2 κατάγματα και νοσηλεύτηκε στο ”Μποδοσάκειο” (γενικό νοσοκομείο Πτολεμαΐδας).
2/3
– Ακόμη ένα εργατικό ατύχημα σημειώθηκε στο Ορυχείο Αμύνταιου στην Κοζάνη. Ο εργαζόμενος γλύτωσε με σπασμένα πλευρά, όταν το χειριστήριο σκαπτικού μηχανήματος έφυγε από την θέση του.
5/3
– Εργαζόμενος έχασε την ζωή του, όταν οδηγώντας το όχημα της εταιρείας ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ, Αναδόχου Λειτουργίας και Συντήρησης της Εγνατίας Οδού, που εκτελούσε συνοδεία ασφαλείας, προσέκρουσε σε όχημα με υπερβολική ταχύτητα.
13/3
– Νεκρός εργαζόμενος στην αρχαιολογική ανασκαφή στο Ορυχείο Αμυνταίου. Ο εργαζόμενος αν και πέθανε από παθολογικά αίτια, στο ασθενοφόρο της ΔΕΗ που μετέβη επέβαινε μόνο ο οδηγός χωρίς γιατρό και τον απαραίτητο εξοπλισμό.
14/3
– Στα τραύματά του υπέκυψε ένας 46χρονος εργάτης που έπεσε από σκαλωσιά πολυκατοικίας η οποία βρισκόταν στον 5ο όροφο του κτηρίου.
Το τραγικό δυστύχημα συνέβη στο λιμάνι της Χίου. Το σώμα του μετανάστη εργάτη, μετά την πτώση, κατέληξε σε δίκυκλο που ήταν σταθμευμένο στο ισόγειο της πολυκατοικίας.
Ο 46χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, ενώ έφερε σοβαρά τραύματα στα πλευρά και τον θώρακα.
17/3
– Έκρηξη με τραυματίες σημειώθηκε σε υποσταθμό της ΔΕΗ που βρίσκεται ανάμεσα στον Βαθύλακκο και τη Γέφυρα, βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η έκρηξη φαίνεται ότι προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα σε διακόπτη των 20kV. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.
19/3
– Τραγική κατάληξη είχε η πτώση ενός 65χρονου εργάτη, ο οποίος εγκλωβίστηκε σε πηγάδι στην περιοχή του Αγίου Λουκά στη Θήβα. Ο άτυχος εργάτης έπεσε στο πηγάδι, κατά τη διάρκεια χωματουργικών εργασιών για την ανέγερση οικοδομής, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
– Παραλίγο θανατηφόρο εργατικό ”ατύχημα” στο Ορυχείο της Μαυροπηγής Πτολεμαΐδας Κοζάνης της ΔΕΗ.
Το νέο σοβαρό περιστατικό έγινε όταν ένα ημιφορτηγό αυτοκίνητο τύπου «UNIMOG» το οποίο ανήκει στον ΠΕΤ Ορυχείου Μαυροπηγής λόγω μηχανικού προβλήματος κινήθηκε σε αντίστροφη κατεύθυνση. Ευτυχώς ο συνοδηγός, ο οποίος ήταν εργαζόμενος 8μηνίτης ηλεκτρολόγος στο Λιγινιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας μόλις κατάλαβε τι γίνονταν άνοιξε την πόρτα και πήδηξε, με αποτέλεσμα να σωθεί την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή. Το αυτοκίνητο σύρθηκε περίπου για 20 μέτρα και έπεσε σε πρανή περίπου 8 μέτρων.
27/3
– Εργαζόμενος ανασύρθηκε νεκρός όταν υποχώρησαν υποστυλώματα και καταπλακώθηκε από πλάκα μπετόν στο φράγμα Αχυρών, κοντά στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας. Δύο ακόμα συνάδερφοί του τραυματίστηκαν.
21/4
– Μια υπάλληλος σε εταιρεία τροφοδοσίας (κέτερινγκ) έχασε τη ζωή της τη Δευτέρα 21 Απρίλη στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η γυναίκα παρασύρθηκε από λεωφορείο που μεταφέρει επιβάτες εντός του αεροδρομίου.
Υπόγεια ή φανερή – μέσα ή έξω από τα κάτεργα, η βία των αφεντικών στοχεύει καθημερινά την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα.
Χρέος μας να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας σε κάθε δουλειά. Να μην μένουμε στο να θρηνούμε απλά τα θύματα της τάξης μας, αλλά να καταδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία τον σκληρό πόλεμο που διεξάγει το κεφάλαιο στο όνομα του κέρδους.
Να δουλέψουμε εντατικά για το τσάκισμα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ
πηγή: proletconnect.blogspot.gr
Ενημέρωση για την κινητοποίηση των κρατουμένων
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Εδώ και λίγο καιρό έχουμε ξεκινήσει στις φυλακές την πανελλαδική κινητοποίηση κρατουμένων ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης, στο κόψιμο των αδειών και στον περιορισμό της επικοινωνίας με συγγενικά μας πρόσωπα.
Από τότε μέχρι και σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες δράσεις τόσο μέσα όσο και έξω απ’ τα τείχη των φυλακών εναντίον του προτεινόμενου νομοσχεδίου για την κατασκευή του πρώτου ελληνικού Γκουαντάναμο στο Δομοκό.
Μεσημεριανές διαμαρτυρίες και άρνηση κλειδώματος σε αρκετές φυλακές, συμμετοχή στην πανελλαδική αποχή συσσιτίου στις 11/4, συλλογή χιλιάδων υπογραφών κρατουμένων σε όλες τις φυλακές και αποστολή κειμένου διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης, συνθήματα στο προαύλιο και νυχτερινή διαμαρτυρία ως φόρο μνήμης και οργής για τη δολοφονία του συγκρατούμενου μας Καρέλι, είναι μερικές από τις στιγμές αγώνα μέσα στις φυλακές.
Παράλληλα η φωνή μας συνδέθηκε με χιλιάδες φωνές μακριά από τα τείχη, που πραγματοποιούσαν πορείες έξω από τις φυλακές, συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ (πορεία στο Δομοκό), κάλεσαν συγκεντρώσεις συμπαράστασης, κόλλησαν αφίσες, δημιούργησαν ιστοσελίδες ενημέρωσης (fylakes2014) διαδήλωσαν σε κεντρικούς δρόμους αρκετών πόλεων, οργάνωσαν εκδηλώσεις για την κινητοποίηση μας, επιτέθηκαν στην αδικία (ρίψη χειροβομβίδας σε όχημα σωφρονιστικού στο Αιγάλεω) και μας έστειλαν ζωντανό μήνυμα αλληλεγγύης ότι σε αυτόν τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι μας.
Το κράτος και η κυβέρνηση απ’ την πρώτη στιγμή θέλησαν να μας φοβίσουν για να παρατήσουμε τον αγώνα μας. Έφτασαν στο σημείο να ασκήσουν δίωξη σε δικηγόρο, ο οποίος προς τιμήν του έστειλε με fax το κείμενο διαμαρτυρίας που είχαμε συντάξει εμείς οι ίδιοι και του είχαμε ζητήσει να αποσταλεί σε κρατούμενους σε άλλες φυλακές προς ενημέρωση τους.
Στη συνέχεια όμως υπήρξε οπισθοχώρηση απ’ τη μεριά του κράτους και του υπουργού Δικαιοσύνης. Απ ΄ τη μια η μεγάλη συμμετοχή κρατουμένων από όλες τις φυλακές στην κινητοποίηση και απ ‘ την άλλη η δολοφονία του κρατούμενου Καρέλι από σωφρονιστικούς δημιούργησε ένα ιδιαίτερο κλίμα έντασης που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Παράλληλα οι αποκαλύψεις (σκάνδαλο Μπαλτάκου) για την χειραγώγηση της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης από τους υπουργούς Αθανασίου και Δένδια τους εξέθεσε και επιβεβαίωσε το δικαστικό πραξικόπημα που συμβαίνει εδώ και χρόνια. Όταν αποκαλύπτεται ο «βρώμικος» ρόλος της «δικαιοσύνης» απέναντι στους παρακρατικούς νεοναζί της χρυσής αυγής που μέχρι χθες ήταν τα χαϊδεμένα παιδιά του συστήματος, τότε τι να περιμένει ένας φτωχοδιάβολος ποινικός, ένας μετανάστης χωρίς χαρτιά ή ένας πολιτικός κρατούμενος;
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση και οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές αυτή τη στιγμή δε θέλουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, εν όψει μάλιστα εκλογών. Οι χιτλερικές εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης Αθανασίου στις αρχές του χρόνου για τη μεταγωγή των «επικίνδυνων» κρατούμενων στο Δομοκό εντός 100 ημερών έγιναν κούφια λόγια. Γενικά παρατηρούμε να έχει παγώσει το φασιστικό νομοσχέδιο για φυλακές τύπου Γ’.
Για εμάς αυτή είναι μία μικρή πρώτη νίκη που δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχαν γίνει αυτά που προαναφέραμε. Όμως κερδίσαμε απλά μια μάχη, όχι τον πόλεμο.
Παραμένουμε σε επαγρύπνηση, ενημερωνόμαστε καλύτερα και είμαστε έτοιμοι για την επόμενη κίνηση οποιαδήποτε στιγμή κι αν χρειαστεί.
Η κινητοποίηση παραμένει ενεργή και οι κρατούμενοι σε κάθε φυλακή συμβάλλουν με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί ο καθένας. Κρατάμε στάση αναμονής χωρίς να υποχωρούμε ούτε ένα βήμα πίσω. Δεν πρόκειται να δεχτούμε να ζήσουμε τον εφιάλτη του ελληνικού Γκουαντάναμο.
Ευχαριστούμε όλους αυτούς που στέκονται δίπλα μας απ ‘την πρώτη στιγμή και καταργούν με τον τρόπο τους τα τείχη της απομόνωσής μας μεταφέροντας τη φωνή μας έξω στους δρόμους.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Πρωτοβουλία κρατουμένων
24/4/2014
Ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις στο αγώνα του No-Tav: Κυριακή 27 Απρίλη, 19.00 Κ*Βοξ
-Ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις στον αγώνα ενάντια στα τραίνα υψηλής ταχύτητας στην Ιταλία NOTAV.
-Η προσπάθεια του Ιταλικού κράτους για χρήση του αντιτρομοκρατικού νόμου ενάντια σε κοινωνικά κινήματα.
Την ενημέρωση θα κάνουν συντρόφοι από το Μιλάνο.
Κυριακή 27 Απρίλη, 7.30μμ Κ*Βοξ (πλατεία Εξαρχείων)
Συγκέντρωση-παρέμβαση ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης: Κυριακή 27 Απρίλη, 13.00 Θησείο
Eνάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης.
Έµπρακτη αλληλεγγύη στους φυλακισµένους που συγκρούονται µε τον σύγχρονο ολοκληρωτισµό πίσω από τα τείχη.
Διαρκής αγώνας µέχρι το γκρέµισµα κάθε φυλακής. Μέχρι την κοινωνική επανάσταση.
Συγκέντρωση/ παρέµβαση
Κυριακή 27/4, στις 13:00 στο Θησείο
ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/ αντιεξουσιαστών
ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης
Λευτεριά στους συλληφθέντες της 8ης Απρίλη στην Ασοεε
Εδώ και περίπου ένα μήνα η ασοεε έχει γίνει το θέατρο μιας επίδειξης δύναμης από την αστυνομία. Καθημερινά, μπάτσοι κάθε είδους σταθμεύουν γύρω από το πανεπιστήμιο με σκοπό να μας φοβίσουν, να μας κάνουν να σταματήσουμε να πουλάμε εδώ. Με τις δημοτικές εκλογές να πλησιάζουν, οι υποψήφιοι έχουν βαλθεί να αποδείξουν ποιος αναμεταξύ τους θα είναι πιο αποτελεσματικός στο «να αποκαταστήσει την τάξη στο κέντρο της πόλης», ποιος θα είναι πιο αυστηρός απέναντί σε εμάς, τους μετανάστες, ποιος θα είναι πιο αυστηρός απέναντι στους φοιτητές, τις φοιτήτριες, σε όσους και όσες αγωνίζονται κάθε μέρα δίπλα μας.
Στις 8/4, η αστυνομία για μία ακόμη φορά περικυκλώνει την ασοεε. Από τα γύρω στενά, ασφαλίτες και φασίστες, ομάδες δέλτα με την υποστήριξη ματ αρχίζουν να κυνηγάνε και να χτυπάνε κόσμο στο σωρό. Αποτέλεσμα η σύλληψη ενός φοιτητή και 12 μεταναστών. Η δίκη αναβάλλεται για τις 23/4, ο φοιτητής αφήνεται ελεύθερος αλλά οι 12 μετανάστες εξακολουθούν να κρατούνται με απόφαση της αστυνομίας.
Οι μπάτσοι ενεργοποιώντας μια σειρά από ρατσιστικούς διοικητικούς νόμους (π.δ.113/2013, ν.3386/2005) τους έκριναν «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια». . Η αστυνομία δηλαδή μπορεί να συλλάβει έναν μετανάστη, ακόμα και σε περιπτώσεις που έχει χαρτιά, να του φορτώσει ό,τι κατηγορίες θέλει (όπως πολύ καλά ξέρει να κάνει) και μετά να αποφασίσει ότι η σύλληψη αυτή τον καθιστά “κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια της χώρας” και άρα συντρέχει λόγος κράτησης και απέλασης.
Αφήνοντας πίσω τις χώρες μας, πιστεύαμε ότι, τουλάχιστον, θα συνεχίζαμε να ζούμε ελεύθεροι. Την ελευθερία μας αυτή όμως τη στερηθήκαμε την στιγμή που μπήκαμε στην Ελλάδα, ακόμα κι αν το να μπούμε σήμαινε ότι έπρεπε να ρισκάρουμε να χάσουμε τη ζωή μας στη θάλασσα. Κι αφού λοιπόν μπήκαμε, βρεθήκαμε σε μια ανοιχτή φυλακή, σε μια φυλακή χωρίς τοίχους. Μας συκοφαντούν μέσα από ρατσιστικές καμπάνιες παραπληροφόρησης. Για τα μίντια είμαστε κλέφτες, δολοφόνοι, φορείς ασθενειών Μέσα από ρατσιστικούς όσο και απαρχαιωμένους νόμους μας εμποδίζουν να εργαστούμε. Οι μπάτσοι, οι φασίστες, οι ρατσιστές μας κυνηγάνε στους δρόμους. Και δεν είναι μόνο η Ασοεε. Είναι το Θησείο, το Μοναστηράκι, η Ομόνοια, οι γειτονιές μας. Κάθε μέρα τη ζούμε κάτω από την απειλή της φυλάκισης είτε σε ένα αστυνομικό τμήμα είτε σε κάποιο κέντρο κράτησης. Και ο χρόνος κράτησης όλο και αυξάνεται: στην αρχή ήταν τρεις, έπειτα έξι, εννιά, τώρα δεκαοκτώ μήνες ή επ’ αόριστον.
Με τις συνεχείς επιχειρήσεις των μπάτσων μπροστά από το πανεπιστήμιο, μας απαγορεύουν να πουλάμε στο δρόμο, πράγμα που ήταν το μοναδικό μας μέσο για να επιβιώσουμε. Ήταν το μοναδικό μας μέσο για να βγάζουμε κάποια λεφτά, για να πληρώνουμε το ενοίκιο, το νερό, το ηλεκτρικό, για να έχουμε κάτι να φάμε.
Η Ελλάδα δεν έχει καταλάβει ότι εμείς, οι μετανάστες δεν είμαστε πρόβλημα. Αλλά μπορούμε να γίνουμε.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ 22-4 17.00 σταθμός Θησείου
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 23-4 12.00 δικαστήρια Ευελπίδων
Συνέλευση Μεταναστών και Αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ
http://immigrants-asoee.espivblogs.net/
Κάθε Πέμπτη στις 20:00 στην ΑΣΟΕΕ
για τη 17η Απρίλη 2014, για τη Λευτεριά όλων των Παλαιστινίων Κρατούμενων
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Jrm1T5UPf_M&feature=share[/youtube]
ΑΦΙΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ:Πρόκληση (Παλαιστινιακό) – Ζωή Τάχα
ΣΤΙΧΟΙ: Μαχμούντ Νταρουίς
video editing: filistina
Ρώμη 12 Απρίλη: Στους δρόμους της Αντίστασης & του Αγώνα για τη Στέγη, το Εισόδημα, την Αξιοπρέπεια.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=uKUPtrjpWfI&list=UUv7fvj743JDBKK6HG-chk9g[/youtube]
Το Σάββατο 12 Απρίλη δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές απ’ όλη την Ιταλία πορεύτηκαν στους δρόμους της Ρώμης, πολιόρκησαν τα κυβερνητικά μέγαρα, συγκρούστηκαν με τους ένστολους φρουρούς του κεφαλαίου και του κράτους του διεκδικώντας Στέγη, Εισόδημα και Αξιοπρέπεια.
Χιλιάδες άνθρωποι προερχόμενοι από τα διάφορα μέτωπα του ταξικού πολέμου και του κοινωνικού ανταγωνισμού, αντικαπιταλιστές και αντιφασίστες, ντόπιοι και μετανάστες, εργαζόμενοι και άνεργοι, απεργοί από τον κλάδο των φορτοεκφορτωτών και σπουδαστές, καταληψίες στέγης και αγωνιστές του κινήματος no–tav αμφισβήτησαν έμπρακτα το κρατικό μονοπώλιο της άσκησης βίας και το «μονόδρομο» της λιτότητας, της «εξυγίανσης και της δημοσιονομικής προσαρμογής».
Η κεντροαριστερά του κεφαλαίου, της οποίας ηγείται ο «ιταλός Ομπάμα» Ματέο Ρέντζι, έδωσε τις εξετάσεις της σ’ αυτήν την πρώτη πανιταλική διαδήλωση μετά την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων της, με την εξαπόλυση της κρατικής καταστολής και της μηντιακής τρομοκρατίας που είχε σαν απολογισμό δεκάδες τραυματίες, προσαχθέντες και συλληφθέντες, 4 από τους οποίους τέθηκαν από την αστική δικαιοσύνη σε καθεστώς κατ’ οίκον περιορισμού. Μέσα σ’ ένα κλίμα εκδικητικότητας και τρομολαγνείας, δυο μέρες αργότερα ακολούθησε η αστυνομική επιχείρηση ενάντια σε μια από τις δεκάδες κατειλημμένες πολυκατοικίες όπου έχουν κατακτήσει το δικαίωμα στη στέγη εκατοντάδες ντόπιοι και μετανάστες προλετάριοι, η οποία και ολοκληρώθηκε με την επίθεση των μπάτσων ενάντια στη συγκέντρωση αλληλέγγυων διαδηλωτών και την έξωση των καταληψιών.
Από τη Ρώμη μέχρι την Αθήνα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, ο μόνος πραγματικός μονόδρομος για όλους τους προλετάριους, για όλους τους αγωνιστές, για όλους τους συντρόφους ήταν, είναι και θα είναι ο δρόμος της Αντίστασης και του Αγώνα ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου και των κρατών του, ο Αγώνας της Τάξης μας για τον Κομμουνισμό και την Αναρχία.
χαρτοπανό αλληλεγγύης
για τους 4 συλληφθέντες διαδηλωτές
Για την Απεργία της Κυριακής
ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΖΟΡΙΖΟΝΤΑΙ. ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ
- Οι λόγοι που η απόφαση του Συντονισμού για τις Κυριακές έπρεπε να τηρηθεί (να μην αποχωρήσουμε πριν τις 2μ.μ) ήταν ότι: η απεργία ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι ένα δίκαιο αίτημα που εκφράστηκε και από την στάση ομάδων εργαζομένων στα καταστήματα της Ερμού, που δεν απεργούσαν λόγω φόβου, αλλά που συμφωνούσαν με την περιφρούρηση της απεργίας και μας παρότρυναν να κάτσουμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε ώστε να μην δουλέψουν τα μαγαζιά.
- Το κύριο ζήτημα ,που είναι η οργάνωση των εργαζόμενων στο εμπόριο μέσα στους χώρους δουλειάς (είτε με επιτροπές του χώρου είτε σε επιχειρησιακά σωματεία ), είναι οδηγός για τις περαιτέρω ενέργειες στον αγώνα για να διατηρηθεί η Κυριακή μέρα ανάπαυσης για τους εργαζόμενους στο εμπόριο.
- Η περιφρούρηση της απεργίας την Κυριακή από τον Συντονισμό με κάθε τρόπο (ακόμα και αν η αστυνομία χτύπαγε την απεργία) στέλνουν ένα μήνυμα αποφασιστικότητας καισυνέπειας λόγων και έργων, που τόσο λείπει στους εργαζόμενους την περίοδο που περνάμε.
Στέλνει ένα μήνυμα ότι δεν είναι όλα διαπραγματεύσιμα και φωνάζουμε μόνο για να καθορίσουμε το αντίτιμο.
- Οι εποχές,που και μόνο ο τίτλος του μέλους ενός σωματείου αρκούσε για να γίνει σεβαστή μια απεργιακή συγκέντρωση από την αστυνομία, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
(α)Το καθήκον της οργανωμένης περιφρούρησης και η αντιμετώπιση της αστυνομοκρατίας ,που λειτουργεί σαν σεκιούριτι των εμπόρων αγνοώντας κάθε έννοια ακόμα και αυτής της δικής τους αστικής νομιμότητας, είναι ένα ζήτημα που θα έπρεπε να είναι ενιαίος τόπος για όλους τους αγωνιζόμενους εδώ και καιρό. Όσο πιο πολύ κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε τόσο ανοίγουμε την όρεξη στα φασιστοειδή της αστυνομίας .
(β) Η ανάγκη για περιφρουρημένη και υπόγεια επικοινωνία με τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς όπου δεν υπάρχει οργάνωση των εργαζόμενων, είναι επιβεβλημένη.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ.
Υ.Γ όσο για τα απίστευτα που διαβάσαμε στις εφημερίδες από κάποιους δημοσιογραφίσκους το γιατί επιτέθηκε η αστυνομία θα μπορούσε να τους το πει ξεκάθαρα ο ίδιος ο διευθυντής της αστυνομίας ( ότι δηλαδή έχει «κάποιες» καταγγελίες από «κάποιους» καταστηματάρχες, την ημέρα της επίσημης πανελλαδικής απεργίας).
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ
πηγή: athens.indymedia.org