Στις 10 Απρίλη του 2014, η αναρχική ένοπλη οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας (Ε.Α) συνεχίζει την πολύχρονη αντικαθεστωτική δράση της με βομβιστική επίθεση, στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αμερικής, στο κτίριο της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας (Τ.τ.Ε), παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ), όπου στεγάζεται επίσης και το γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου στην Ελλάδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ). Στις 25 Απρίλη, η οργάνωση με προκήρυξή της αναλαμβάνει την ευθύνη της επίθεσης, για την οποία και κατηγορούνται τα καταζητούμενα μέλη του Ε.Α Νίκος Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα. Στις 16 Ιούλη του 2014 συλλαμβάνεται έπειτα από καταδίωξη στο Μοναστηράκι, βαριά τραυματισμένος έπειτα από ανταλλαγή πυροβολισμών με μπάτσους, ο Νίκος Μαζιώτης.

Την 1η Οκτώβρη του 2014 συλλαμβάνεται ο αναρχικός Αντώνης Σταμπούλος, κατηγορούμενος για ένταξη και συμμετοχή στην οργάνωση. Ο σύντροφος -με μακρόχρονη και συνεπή παρουσία στους κοινωνικόταξικούς αγώνες- από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του αρνείται τη συνεργασία με τους ένστολους φρουρούς του κεφαλαίου και του κράτους του, τάσσεται στο στρατόπεδο της κοινωνικής Επανάστασης υπερασπιζόμενος την επαναστατική Υπόθεση και αρνείται στο σύνολό του το κατηγορητήριο που του αποδίδει η αστική δικαιοσύνη “γιατί”, όπως δηλώνει,“οι δύσκολες στιγμές στον αγώνα είναι αυτές που ατσαλώνουν τη συνείδηση. Γιατί σ’ αυτές τις περιστάσεις ο κάθε ένας από εμάς είναι ο θεματοφύλακας των ιδανικών της κοινωνίας που πολεμάμε να φτιάξουμε”. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, ως μέλος του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων (Δ.Α.Κ) συνεχίζει την αγωνιστική δράση του και μέσα στις φυλακές.

Στις 24 Σεπτέμβρη του 2015 συλλαμβάνεται ο καταζητούμενος Γιώργος Πετρακάκος που διώκεται για την ίδια υπόθεση.

Στις 16 Οκτώβρη του 2015 ξεκινάει στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού άλλο ένα τρομοδικείο στο οποίο η αστική δημοκρατία, μέσω της “δικαιοσύνης” της, θα επιχειρήσει την απονοηματοδότηση της ένοπλης επαναστατικής δράσης, την εγκληματοποίηση των πολιτικών εχθρών του καπιταλισμού, την ηθική και φυσική εξόντωση των αιχμάλωτων αγωνιστών, το ξαναγράψιμο της σύγχρονης ιστορίας του ταξικού πολέμου.

Να μην ορίσουν οι δυνάστες μας τα μέσα με τα οποία θα τους πολεμήσουμε! Ο Αγώνας ενάντια στο Κεφάλαιο, τα Κράτη του και την Εξουσία τους, ο Αγώνας για την κοινωνική Επανάσταση, τον Κομμουνισμό και την Αναρχία, δεν είναι ούτε “αθώος” ούτε “ένοχος”, ούτε “νόμιμος” ούτε “παράνομος”, ήταν, είναι και θα είναι δίκαιος και αναγκαίος!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

στον αναρχικό Αντώνη Σταμπούλο.

στον αναρχικό-μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Νίκο Μαζιώτη.

στην καταζητούμενη αναρχική-μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα.

στον Γιώργο Πετρακάκο που διώκεται για την ίδια υπόθεση.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΔΙΚΗ: Παρασκευή 16 Οκτώβρη στις 12.00 / Ειδικό Δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε.

φώτο: αυτοκόλλητο που κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2014 στην Αθήνα.

Στις 16/10/2015 καλούμαι να δικαστώ με κατηγορητήριο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τις βασικές κατηγορίες της ένταξης στην επαναστατική οργάνωση Ε.Α. και την βομβιστική επίθεση της Τ.Τ.Ε. στις 10/04/2014.

Οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούμαι και είμαι προφυλακισμένος απο την 1/10/2014 αποτελούν κατηγορίες ενάντια σε πρακτικές που κινούνται στα πλαίσια του πολύμορφου ανατρεπτικού αγώνα˙ αφορούν στιγμές αντεπίθεσης των από τα κάτω και, παράλληλα, ως κατηγορητήριο αποτελούν στιγμή επίθεσης των από τα πάνω, μέσα στο ίδιο πλαίσιο του ταξικού πολέμου. Επομένως, χώρια από το αν ευσταθούν οι κατηγορίες που μου αποδίδονται τις οποίες και αμφισβητώ στο σύνολό τους πολιτικά και δικονομικά,αυτή η δίκη θα είναι ακόμα μία πολιτική δίκη. Η δικαιοσύνη που θα τη φέρει εις πέρας δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως τέτοια, καθώς αφενός υπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών και αφετέρου είναι μια κερδοφόρος επιχείρηση που οφελεί σημαντικό τμήμα κρατικοδίαιτου παρασιτικού πληθυσμού εις βάρος χιλιάδων φυλακισμένων και διωκόμενων. Όσο πιό ολοκληρωτικό γίνεται το σύστημα τόσο πιο απαραίτητος του είναι ο μηχανισμός αυτός, του οποίου οι δίκες είναι το κυριλέ του στάδιο, μιά ανάπαυλα κύρους, ανάμεσα στη βία των μπάτσων και την αθλιότητα των φυλακών.

Σε λίγες ημέρες θα στηθεί ενα τέτοιο θέατρο που φιλοδοξεί να επιβάλει με το κύρος της νομιμότητας το δίκιο της κυριαρχίας. Σε αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε συλλογικά και συνολικά μετατρέποντάς το σε αφορμή για αντεπίθεση, σε ακόμα μία στιγμή ανταρσίας που να στέκει ισάξια και ισότιμα δίπλα στις καθημερινές αρνήσεις ενάντια στην εξουσία. Σε μία εξουσία που μέσα απο τις πολιτικές της, μνημονιακές ή μή, σταδιακά εντείνει την εξαθλίωση της κοινωνίας και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Το διακύβευμα της αναρχίας, όντας πιο επίκαιρο απο ποτέ, είναι να ωθήσει σε μια επαναστατική κατεύθυνση κάθε κοινωνικό σύνολο που αγωνίζεται ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και να ξεσηκώσει όσα λόγω φόβου ή παραίτησης παραμένουν αδρανή. Αυτός είναι ο λόγος που δίνει νόημα στην υπαρξη των δομών μας, είτε αυτές αφορούν σωματεία βάσης, στέκια, συνεργατικές, ταμεία, συνελεύσεις γειτονιών, δομές υγείας, αυτομόρφωσης, αντάρτικους σχηματισμούς και τόσα άλλα που συνθέτουν το ψηφιδωτό του πολύμορφου δυνάμει επαναστατικού κινήματος. Ο βαθύτερος στόχος κάθε αντιεξουσιαστικής πράξης που στοχεύει στην άμεση ικανοποίηση των αναγκών μας, απο ένα πιάτο φαί, ένα πολιτισμικό δρώμενο, το μπλοκάρισμα κάποιου νόμου, την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας, την διατήρηση της βιοποικιλότητας, την αποτροπή ενός εγκλήματος ενάντια στη φύση, και πόσα άλλα ακόμη, είναι να προετοιμάσει το έδαφος ώστε μια κεντρική μάχη με το υπάρχον να έχει την καλύτερη δυνατή έκβαση. Γιατί κανείς δεν αμφιβάλλει, ειδικά στις μέρες μας ότι όλες οι κατακτήσεις, που ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να πετύχουν, βρίσκουν ανυπέρβλητα όρια στα στενά πλαίσια του κράτους και του καπιταλισμού. Όρια που σήμερα ειδικά γίνοντα τόσο στενά που θέτουν σε πρακτική αμφισβήτηση ακόμα και τις κατακτήσεις της προηγούμενης ημέρας. Γι’αυτό και η επανάσταση είναι απαραίτητο άλμα προς μια ζωή απελευθερωμένη απο τις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις.

Αυτή η δίκη θα ειναι ακόμα μια μάχη για την υπεράσπιση του κόσμου μας. Και σε αυτήν έχουμε το πλεονέκτημα της ηθικής υπεροχής. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που μας κρίνουν στις δίκες αν κι έχουν την εξουσία να φυλακίζουν τα σώματά μας, έχουν απωλέσει οι ιδιοι κάθε στοιχείο δίκαιου κι ελευθερίας, ως στυλοβάτες ενός βάρβαρου συστήματος. Η μεγάλη διαφορά μας με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι εμείς ακόμη και μέσα απο τις φυλακές παραμένουμε ελεύθεροι, αυτοί όπου και να είναι παραμένουν δούλοι.

Οι λογικές ενοχής και αθωότητας βρίσκονται μακριά απο εμάς. Ώς αναρχικοί σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε αθώοι για ένα σύστημα άδικο απο την κορυφή ως τα νύχια αλλά ούτε και ένοχοι με βάση νόμους και αξίες ξένες προς εμάς. Επιλέγω να παρευρεθώ στη δίκη καθώς η απουσία μου, παρ’ότι θα ήταν συνεπής πράξη στα πλαίσια της μή νομιμοποίησης του συστήματος δικαιοσύνης, θα άνοιγε παράλληλα το δρόμο για την απρόσκοπτη συνέχιση της αιχμαλωσίας μου. Δεν θα αναγνωρίσω τον ρόλο του κριτή που διεκδικούν οι δικαστές και δεν θα κάνω δηλώσεις καταδίκης ή διαχωρισμού των επαναστατικών πρακτικών με γνώμονα την νόμιμη ή παράνομη μορφή τους.

Το πολιτικό βάρος αυτής της υπόθεσης είναι στους ώμους όλων των αγωνιζομένων και η αλληλεγγύη, εφόσον κινείται με βάση πολιτικά και όχι προσωπικά κριτήρια και δεν ξεχωρίζει αθώους και ένοχους, είναι το όπλο μας.

Αντώνης Σταμπούλος

αναδημοσίευση από Athens Indymedia

ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ …

Αυτό που συνέβη τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν θα έπρεπε να ξενίσει κανέναν. Ο αριστερός δήμαρχος (‘Αρης Βασιλοπουλος) που στηρίχτηκε από το συριζα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη να καταστείλει έναν αυτοοργανωμένο χώρο, κατεδαφίζοντάς τον.

Αυτή η κίνηση δεν ξεφεύγει καθόλου από το πολιτικό πλαίσιο που έχει οριστεί σαφώς από τότε που ο συριζα άρχισε να καταλαμβάνει θέσεις εξουσίας, είτε σε τοπικό, είτε σε εθνικό επίπεδο. Η καταστολή που έχουν δεχθεί ανάλογα εγχειρήματα, όπως η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, η Acta Verba στα Γιάννενα, ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος “Σχολείο” στη Θεσσαλονίκη, η στοχοποίηση της Στρούγκας και της Βίλας Ζωγράφου από τις αριστερές δημοτικές αρχές, αλλά και η αντιμετώπιση των αγωνιζόμενων κοινωνικών κομματιών στις Σκουριές της Χαλκιδικής και στο “Πατινάζ” στο Αιγάλεω, με αποκορύφωμα την καταπάτηση του πάλαι ποτέ “ιερού” για το συριζα ασύλου και τις συλλήψεις των αλληλέγγυων αγωνιστών στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, μέσα από την κατειλημμένη πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τις εντολές του Πανούση, έχουν δώσει από καιρό τώρα το πολιτικό στίγμα: Η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας πρέπει να παταχθεί, ακόμη κι αν χρειαστεί να ξεφτίσει το κινηματικό προσωπείο των εξουσιαστών. Έτσι και η καταστολή στο δρόμο, τις ημέρες ψήφισης των νέων μέτρων εντάσεται στο γνώριμο πια ψηφιδωτό.

Αυτό που πιστεύουμε πως θα έπρεπε να προβληματίσει στην περίπτωση της Νέας Φιλαδέλφειας και του Κοινωνικού Κέντρου “Κένταυρος”, είναι η ευκολία με την οποία ο “κινηματίας” κατά τ’ άλλα δήμαρχος (Άρης Βασιλόπουλος), σήκωσε αυτή την πολιτική ευθύνη με όλες τις συνέπειες που μπορεί να προκύψουν.  Η εκτίμησή μας εξ αρχής, ήταν ότι ο συγκεκριμένος χώρος, πέραν όλων των άλλων, ήταν εύκολος στόχος για επίθεση από τη δημοτική αρχή, σε επικοινωνιακό αλλά και πρακτικό επίπεδο. Μια δημοτική αρχή που εμφανίζεται σήμερα υπερασπήστρια του Άλσους και της νομιμότητας, ενώ είναι διατεθειμένη να ανοίξει εκ νέου έναν κύκλο εμπορευματοποίησης και καταπάτησης του Άλσους στοχεύοντας στη δημιουργία νέου αναψυκτηρίου στη θέση του παλιού. Μια δημοτική αρχή που όταν οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι προσπαθούσαν να φωνάξουν για τις ζωές τους, αυτή συναντιόταν σε κλειστά γραφεία με ανθρώπους του “Τίγρη” (Μελισσανίδη) και με τους τραμπούκους που είχαν χτυπήσει μέχρι και μέλη της ίδιας της δημοτικής παράταξης του συριζα. Και όλ’ αυτά ενώ το κόμμα που στηρίζει αυτή τη δημοτική παράταξη, ένα χρόνο μετά, ξεχνά τις προεκλογικές υποσχέσεις για κατάργηση του Ρυθμιστικού Νομοσχεδίου Αθήνας-Αττικής, οι υπουργοί (βλ. Κοντονή) βγαίνουν και διαβεβαιώνουν ότι το φαραωνικό σχέδιο “Αγιά Σοφιά” προχωράει, και η περιφερειάρχισσα Δούρου αμελεί τη δέσμευση να αναδιαμορφώσει τον προϋπολογισμό του πασόκου προκάτοχού της Σγουρού, κρατώντας στην άκρη 20 ζεστά μνημονιακά εκατομμύρια για τα σχέδια του μαφιόζου.

Παρόλο τον προβληματισμό μας για την επιλογή του χώρου της κατάληψης, ως αγωνιστές και καταληψίες δεν μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι -απέναντι  στην αριστερή ή κάθε τύπου καταστολή- στις καταλήψεις και στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Πρωτοβουλία συντρόφων/σσών από την κατάληψη της Στρούγκας

Στις 22/5/2015 ξεκίνησε να εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η δίκη της πρώτης περιόδου δράσης του Επαναστατικού Αγώνα στο πενταμελές εφετείο στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.

Αλληλεγγύη στα μέλη του Ε.Α. Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά & στους συντρόφους Βαγγέλη Σταθόπουλο και Χριστόφορο Κορτέση που διώχθηκαν για την ίδια υπόθεση. Αλληλεγγύη στην καταζητούμενη και επικηρυγμένη, μέλος του Ε.Α., Πόλα Ρούπα.

Παρασκευή 26 Ιουνίου στις 22.00

Πάρτυ στο λόφο του Στρέφη

Κυριακή 28 Ιουνίου, στο χώρο της  κατάληψης

απο τις 14:00

εικαστική έκθεση, με έργα που διατείθενται για την οικονομική ενίσχυση των διωκώμενων συντρόφων

απο τις 19:00

«The Paramedic Squad» LIVE – 3 σετ ηχητικού αυτοσχεδιασμού & πειραματισμού

κατάληψη vancouver apartman

πηγή: ο Αγώνας

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/12/14 ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Κυριακή 28 Δεκέμβρη ήταν η όγδοη Κυριακή μέσα στο 2014 και η τρίτη Κυριακή μέσα στο Δεκέμβριο που κράτος και αφεντικά προσπάθησαν να επιβάλλουν το άνοιγμα των καταστημάτων. Το σχετικό νομικό πλαίσιο εκείνη την περίοδο προέβλεπε τη λειτουργία των καταστημάτων για 7 Κυριακές, ενώ μέσα από έναν καταιγισμό τροπολογιών επιβλήθηκε και μια τροπολογία σε άσχετο νόμο που ψηφίστηκε εν μία νυκτί και αύξησε τις εργάσιμες Κυριακές σε 8(!). Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες για τους εργαζόμενους στο χώρο του εμπορίου και των καταστημάτων με τρεις συνεχόμενες εβδομάδες χωρίς ρεπό η ΟΙΥΕ δεν προκηρύσσει απεργία. Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής στο πλαίσιο της υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας κηρύσσει απεργία στον κλάδο του βιβλίου. Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια στηρίζει την απεργιακή κινητοποίηση, ενισχύοντας μαζί με εργαζόμενους και αλληλέγγυους τις απεργιακές περιφρουρήσεις στα καταστήματα Ιανός και Παπασωτηρίου.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης στον Ιανό, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος Καρατζάς Νίκος και η διευθύντρια Λιαποπούλου Μαρία άσκησαν μήνυση και με εντολή τους, τα ΜΑΤ περικύκλωσαν τους απεργούς, τους ψέκασαν με χημικά και τους χτύπησαν. Η απεργιακή περιφρούρηση κράτησε σθεναρή στάση. Ωστόσο, η αστυνομία προχώρησε σε 5 προσαγωγές εκ των οποίων οι 4 μετατράπηκαν σε συλλήψεις (οι δύο απ’ αυτές αφορούσαν περαστικούς!).

Στη συνέχεια οι απεργοί και οι αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν έξω από το A.T. Ακροπόλεως στο οποίο κρατούνταν οι συλληφθέντες και μέλη του ΣΥΒΧΑ κατέθεταν μήνυση εναντίον της εργοδοσίας του Ιανού. Εκεί τα ΜΑΤ επιτέθηκαν ξανά απωθώντας βίαια τους συγκεντρωμένους και προχωρώντας σε 3 ακόμα συλλήψεις μελών σωματείων και εργατικών συλλογικοτήτων. Μάλιστα, τα ΜΑΤ συνέχισαν να βιαιοπραγούν στους συλληφθέντες τόσο κατά τη σύλληψη, όσο και στο κρατητήριο. Αργότερα οι 3 τελευταίοι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης προχώρησε σε εργατική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας στάθηκε πάλι μπροστά στον Ιανό και σε άλλα μεγάλα βιβλιοπωλεία που ήταν ανοιχτά (Παπασωτηρίου και Πολιτεία) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ, όπου παρέμεινε ως αργά το βράδυ. Την επόμενη μέρα οι συλληφθέντες πέρασαν από αυτόφωρο, σε αντίθεση με την εργοδοσία του Ιανού, για την οποία ενώ είχε κατατεθεί μήνυση δεν εντοπίστηκε ποτέ… Η δίκη των συναδέλφων αναβλήθηκε από την έδρα για τις 9 Γενάρη 2015, όπου αναβλήθηκε και πάλι για τις 18 Φλεβάρη και ξαναπήρε αναβολή για τις 16 Ιουνίου.

Η εργοδοσία του Ιανού έχει πλήρη ευθύνη για ό,τι συνέβη εκείνη τη μέρα. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας του βιβλιοπωλείου η εργοδοσία καταπατά τα εργασιακά δικαιώματα και τελευταία  επιβάλλει και τη χρήση καταγραφικών ατομικής απόδοσης scanners (που κρέμονται στο λαιμό των εργαζομένων) και την υποχρεωτική υπογραφή επιστολής από τους εργαζόμενους στην οποία επικροτούν τις τακτικές της εργοδοσίας και λασπώνουν το ΣΥΒΧΑ. Οι μισοί από όσους δεν την υπέγραψαν, εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση ή απολύθηκαν. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, πως η εργοδοσία του «Ιανού» έχει πρωτοστατήσει στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αναγκάζοντας τους εργαζομένους της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να ασπαστούν τη δουλειά τις Κυριακές υπογράφοντας σχετική δήλωση. Σε αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής έδειξε ακόμη πιο καθαρά το πρόσωπο που εμφανίζει εντός του χώρου εργασίας με τακτικές που αποσκοπούν στη φίμωση και τρομοκράτηση των εργαζομένων, με τις πλάτες του κράτους. Ο πολιτισμός που πρεσβεύει είναι χτισμένος πάνω στην εκμετάλλευση εργαζόμενων και τη σύνδεση εξουσίας με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ώστε να εξαλειφθεί κάθε εστία αντίστασης.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής έχει δώσει μια σειρά από αγώνες απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Συνεπώς δε μας εκπλήσσει καθόλου το γεγονός πως η εργοδοσία του Ιανού, όπως αναφέρει και σε σχετική ανακοίνωση ο ΣΥΒΧΑ, εκβίαζε πως δε θα προχωρούσε από την πλευρά της τη διαδικασία διώξεων, με τον όρο ότι το σωματείο θα δεσμευόταν ότι δε θα ασχολούνταν ποτέ ξανά με τον Ιανό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι την μέρα της προκηρυγμένης απεργίας ο νυν κυβερνητικός ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» θα συνδιοργάνωνε εκδήλωση με το βιβλιοπωλείο Ιανός, μέσω εμπορικής συμφωνίας παρά το γεγονός ότι τα στελέχη του πρώτου ήταν ενήμερα για τις εργασιακές συνθήκες και την απεργιακή κινητοποίηση, νομιμοποιώντας έτσι από την πλευρά τους την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Υπό το βάρος της επίθεσης στην απεργιακή κινητοποίηση, που είχε ως αποτέλεσμα συλλήψεις και τραυματισμούς ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» εξαναγκάστηκε να διακόψει τη συνεργασία του με την εργοδοσία του Ιανού.

Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι η επίθεση που δεχτήκαμε συνδέεται άμεσα με την επίθεση που δέχονται όλοι οι εργατικοί αγώνες και εντάσσεται στη στρατηγική που ακολουθούν τα αφεντικά και το κράτος για την καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Χαρακτηριστικό ήταν και το περιστατικό της καταστολής που δέχτηκαν λίγες ημέρες πιο μετά οι εργάτες στο εργοστάσιο «ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Α.Ε» στον Ασπρόπυργο, όταν τα ΜΑΤ χτύπησαν την κατάληψη του εργοστασίου και την απεργία διαρκείας τους και συνέλαβαν 40 εργάτες και αλληλέγγυους. Με την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το κράτος παραμένει εγγυητής των συμφερόντων των αφεντικών. Παρά τις όποιες προεκλογικές δεσμεύσεις η κυβέρνηση συνεχίζει να μην καταργεί το νόμο για τις 8 Κυριακές και να μην κατοχυρώνει την Κυριακή ως αργία, καθώς επίσης δεν έχει επαναφέρει και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα διάφοροι εργατικοί αγώνες συνεχίζουν να χτυπιούνται. Τα σωματεία της Wind και Vodafone σέρνονται στα δικαστήρια από τους εργοδότες και η απεργία τους κηρύσσεται παράνομη και καταχρηστική, ναυτεργάτες καταδικάζονται στα δικαστήρια για τη συμμετοχή τους στις -κατά τα προηγούμενα χρόνια- απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των απλήρωτων απολυμένων εργαζομένων από τα Metropolis παρεμπο-δίζονται από τα ΜΑΤ. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι δολοφονίες εργατών (με αποκορύφωμα τους 4 νεκρούς στα ΕΛΠΕ), που εξακολουθούν να βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα».

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων και δεν κάμπτεται. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας και τα συμφέροντα των εμποροϋπαλλήλων ακόμη πιο δυναμικά. Δίχως να βασιζόμαστε σε σωτήρες, αλλά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας θα βρισκόμαστε στο δρόμο συνεχίζοντας τον δίκαιο, επίμονο και από τα κάτω οργανωμένο αγώνα μας προτάσσοντας «Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!» Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια καλεί σωματεία, εργαζόμενους στο εμπόριο, συνελεύσεις γειτονιών, συλλογικότητες να πάρουν θέση, να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα μας.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Παρασκευή 12 Ιούνη, 6.30μμ, έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στους συλληφθέντες συναδέλφους μας
από την απεργία της Κυριακής 28/12/14
Τρίτη 16 Ιούνη, 9πμ στα δικαστήρια της Ευελπίδων

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 28/12/14

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ KAI 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

Διήμερο Αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης των φυλακισμένων αγωνιστών διοργανώνει το Ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών την Παρασκευή 12 Ιούνη στον πεζόδρομο του Θησείου και το Σάββατο 13 Ιούνη στη Βίλα Ζωγράφου.

Στηρίζουμε τους φυλακισμένους αγωνιστές

που διώκονται για την ανατρεπτική τους δράση

υλικά, ηθικά, πολιτικά

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Στέφανο Κόλλια

Ο Στέφανος Κόλλιας αγωνίζεται ενάντια στην επέκταση των εξορύξεων που έχουν προκαλέσει τεράστιες και μη αντιστρεπτές καταστροφές στη Γκιώνα.

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από τον εμπρησμό στο σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή, που το κατέστρεψε ολοκληρωτικά για δεύτερη φορά μέσα σε έξι χρόνια. Σε αυτό το διάστημα ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει στην κατεύθυνση εντοπισμού των δραστών του εμπρησμού.

Οι αρμόδιες αρχές, Πυροσβεστική, αστυνομία, Δικαιοσύνη, που σε άλλες περιπτώσεις με υπερβάλλοντα ζήλο και ευαισθησία κινούν «γη και ουρανό», επιδεικνύουν για δεύτερη φορά χαρακτηριστική καθυστέρηση και αδράνεια δημιουργώντας αναπάντητα ερωτήματα και την αίσθηση ότι η υπόθεση κινδυνεύει να «κουκουλωθεί» ξανά.

Για όλους εμάς όμως, συγχωριανούς, συντοπίτες, συναγωνιστές και φίλους ανεξάρτητα από τη στάση και τις προθέσεις των αρχών, η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να μπει στο αρχείο. Οι εμπρηστές με τη φωτιά στο σπίτι του Στέφανου, έβαλαν φωτιά στην ίδια την αξιοπρέπεια μας. Γιατί δεν μπορούμε να χωνέψουμε, πόσο μάλλον να ανεχτούμε πως υπάρχουν κάποιοι που λειτουργώντας είτε μόνοι τους είτε για λογαριασμό άλλων, χρησιμοποιώντας φασιστικές και μαφιόζικες μεθόδους, προσπαθούν να διαφεντέψουν τις ζωές των ανθρώπων, θεωρώντας τον τόπο τσιφλίκι τους.

Θεωρούμε προσωπική υπόθεση του καθένα και καθεμιάς από μας, όχι μόνο να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό του Στέφανου αλλά και να δηλώσουμε εμφατικά ότι δεν θα ανεχθούμε καμιά καθυστέρηση και καμιά συγκάλυψη που αποθρασύνουν φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς τέτοιων ενεργειών.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης, το Σάββατο 2 Μαΐου, στις 12.00 το μεσημέρι, στην πλατεία της Καλοσκοπής.

Ο Στέφανος δεν είναι και δεν θα είναι μόνος

Όχι άλλη ανοχή, όχι άλλη συγκάλυψη

σε αυτούς που θεωρούν ότι μπορούν να διαφεντεύουν

τη ζωή και τον τόπο μας

συγχωριανοί, συντοπίτες, συναγωνιστές και φίλοι του Στέφανου

Η ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Μετά το ναυάγιο σκάφους στα ανοιχτά της Λαμπεντούζα στις 19 Απρίλη και το θάνατο 900 προσφύγων και μεταναστών (μεταξύ των οποίων και 50 παιδιών), ένα κρεσέντο υποκρισίας ξετυλίχθηκε στο δυτικό κόσμο. Από τα αστικά ΜΜΕ μέχρι τους επαγγελματίες ανθρωπιστές, τα κροκοδείλια δάκρυα και τα ευχολόγια εναλλάσσονταν με αστραπιαία ταχύτητα, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε στη σύγκλιση έκτακτης Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών και Εσωτερικών των χωρών-μελών. “Βαθιά συγκλονισμένη” δήλωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προαναγγέλοντας ακόμα και την ανάληψη στρατιωτικής δράσης με πρόσχημα το δουλεμπόριο: «Διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές και η ΕΕ στο σύνολό της έχει ηθική και ανθρωπιστική υποχρέωση να δράσει».

Φυσικά, αυτοί που στην πραγματικότητα στοχοποιούνται για μια ακόμα φορά με τις πολιτικές αποτροπής που χρησιμοποιεί η  Ευρώπη Φρούριο, δεν είναι τα δουλεμπορικά κυκλώματα που δρουν ως επιχειρήσεις του παράνομου καπιταλισμού, αλλά οι ίδιοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Ο πόλεμος που έχει ανοίξει η ΕΕ εναντίον τους έχει ήδη αφήσει 1776 νεκρούς στα υδάτινα σύνορά της μόνο για τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2015, ενώ από το 2000 ως το 2013 πάνω από 23.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να προσεγγίσουν τις ευρωπαϊκές ακτες.

Η πύκνωση των ναυαγίων στη Μεσόγειο δεν είναι μια απλή συσσώρευση “τραγωδιών”, όπως παρουσιάζονται από την κυρίαρχη προπαγάνδα. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή (κυρίως σε Λιβυή και Συρία) και η στήριξη εναλλάξ είτε ολοκληρωτικών καθεστώτων είτε χρηματοδοτούμενων τζιχαντιστών από την κατα τ’ άλλα ισλαμοφοβική Ευρώπη, δημιούργησαν ένα αυξημένο κύμα μεταναστευτικών ροών, ενώ η ύπαρξη φραχτών (όπως αυτός του Έβρου) προκαλεί την αύξηση των ροών μέσω θαλάσσης. Η πολιτική αποτροπής κι αντικινήτρων, η εφαρμογή δηλαδή στην πράξη του δόγματος “να τους κάνουμε το βίο αβίωτο”, έχει μετατρέψει τη Μεσόγειο σε ένα τεράστιο υγρό νεκροταφείο.

Οι χιλιάδες θάνατοι των προσφύγων και των μεταναστών δεν είναι κάποια “ατυχήματα”, ούτε προκαλούνται απλα από τη μοχθηρία των δουλεμπόρων. Είναι δολοφονίες της Ευρώπης Φρούριο και του δομικού ρατσισμού της. Είναι θυσίες στο βωμό του κεφαλαίου, μιας και η καπιταλιστική “ανάπτυξη” απαιτεί το αίμα των κολασμένων για να τροφοδοτηθεί. Το διεθνές κεφάλαιο, τα κράτη του και οι διακρατικοί οργανισμοί δημιουργούν την “ανάπτυξη” τους για το ξεπέρασμα της κρίσης μέσα από τη λεηλασία και τη βίαιη φτωχοποίηση της περιφέρειας και από την παρανομοποίηση των ανθρώπων που ξεριζώνονται από τους τόπους τους, ώστε να δημιουργηθεί μια ακραία υποτιμημένη εργατική δύναμη, βορά στα χέρια της λευκής ή μαυρης συσσώρευσης κεφαλαίου (κι όλων των πιθανών συνδυασμών τους).

Οι δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης είναι η συνέχεια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της Δύσης. Οι ένστολοι φρουροί της ΕΕ συνεχίζουν τη διαρκή εξόντωση των λαών απ’ την καπιταλιστική πολεμική μηχανή. Ο πόλεμος συνεχίζεται μέσα στη Ευρώπη με αντιμεταναστευτικές πολιτικές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, φασιστικά πογκρόμ και ρατσιστική προπαγάνδα. Έχουμε χρέος να γίνουμε κομμάτι αυτού του πολέμου, στεκόμενοι στο πλευρό των κολασμένων. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική εξόντωσης που ακολουθεί ευρωενωσίτικη λυκοσυμμαχία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Το πρωϊ της Δευτέρας 20 Απριλίου 2015, ο χιπ-χοπ καλλιτέχνης Μιχάλης Αφάζα, βασικός μάρτυρας στη δίκη της Χρυσής Αυγής, φίλος του Παύλου Φύσσα και παρών στη δολοφονία του, ξυλοκοπήθηκε άγρια από χρυσαυγίτες στο δρόμο προς τα δικαστήρια των γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού και βρίσκεται στο Νοσοκομείο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό και με άλλους ξυλοδαρμούς Ελλήνων και μεταναστών που συμβαίνουν αυτή την περίοδο, έρχεται να γκρεμίσει το ψεύτικο προφίλ του ήρεμου δημοκρατικού πολιτικού κόμματος το οποίο προσπαθεί να οικοδομήσει η Χρυσή Αυγή. Αυτό το εθνικιστικό/ναζιστικό μόρφωμα, ήταν, είναι και θα παραμείνει πιστό στο μίσος του εναντίον των εργαζομένων (ελλήνων και μεταναστών), πιστό στα αφεντικά του: Την ελληνική και διεθνή άρχουσα αστική τάξη.

Δυστυχώς, δεν φτάνει μόνο η όποια καταδίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τον φασισμό. Εγγύηση για την ήττα του είναι πρώτα απ’ όλα, η ήττα των φασιστικών/εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, στο μυαλό και την συνείδηση των εργαζομένων και του λαού. Και -παράλληλα- η νίκη των αντιλήψεων που προάγουν την ταξική/λαϊκή αλληλεγγύη, την αγωνιστική διεκδίκηση των αναγκών και των δικαιωμάτων του λαού, την ενότητα ανάμεσα στους έλληνες και τους μετανάστες εργαζόμενους.

Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον χιπ-χοπ καλλιτέχνη Μιχάλη Αφάζα και σε κάθε αγωνιστή του εργατικού/λαϊκού κινήματος, που τραμπουκίζεται από το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του! Να καταδικαστεί η εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής: Η επικείμενη δίκη της Χρυσής Αυγής μπορεί και πρέπει να γίνει, σταθμός βαριάς ήττας για τον φασισμό και τον εθνικισμό της χώρας μας!