Ρώμη, πλατεία San Giovanni, 15 Οκτώβρη 2011

Από Συντρόφους & Συντρόφισσες από την άλλη πλευρά της Μεσογείου λάβαμε, μεταφράσαμε & δημοσιεύουμε το ακόλουθο κείμενο.

Μπλόκο στην Έκδοση από την ελληνική αστική “δικαιοσύνη” στην Ιταλία του φυλακισμένου συντρόφου Dayvid– πολιτικού κρατούμενου στην Α’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού.

Η δια-κρατική αστυνομική-δικαστική καταστολή δεν γνωρίζει σύνορα.

Το ίδιο και η Διεθνιστική Αλληλεγγύη!

Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Αθήνα, Ιούλης 2022

ΟΧΙ στην έκδοση του συντρόφου Dayvid

O Dayvid συνελήφθη την Τετάρτη 29 Ιουνίου στην Αθήνα, ένα μήνα μετά την τελεσίδικη απόφαση με την οποία στην Ιταλία είχαν επιβεβαιωθεί οι ποινές, με την κατηγορία για “καταστροφή και λεηλασία”, για την πορεία της 15ης Οκτώβρη του 2011 στη Ρώμη.

Η ποινή που επιβλήθηκε στον Dayvid ήταν εξήμισι χρόνια, εκ των οποίων έχει ήδη εκτίσει ένα χρόνο προφυλάκισης και μερικούς μήνες σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Dayvid ανέλαβε την ευθύνη και διεκδίκησε το δίκιο εκείνης της ημέρας εξέγερσης, όταν μερικοί δρόμοι της Ρώμης πλημμύρισαν από χιλιάδες διαδηλωτών που αντί απλά να πορευθούν όπως ήθελαν οι διοργανωτές, αποφάσισαν να περάσουν στην επίθεση και να δώσουν μάχη. Διάφορα αστυνομικά οχήματα υπέστησαν ζημιές, ένα θωρακισμένο παραδόθηκε στις φλόγες, και για μερικές ώρες, χάρη στις πιο κοινές πρακτικές αντίστασης, δεν στάθηκε δυνατή η επιχείρηση περικύκλωσης της πλατείας.

Ο Dayvid βρίσκεται λοιπόν τώρα στο στόχαστρο αυτού του διεθνούς εντάλματος, έγκλειστος στη φυλακή του Κορυδαλλού, εν αναμονή της απόφασης για την παράδοση του στο ιταλικό κράτος, στην οποία και πιστεύουμε ότι θα αντιταχθεί.

Την Τετάρτη 13 Ιουλίου θα διεξαχθεί η συνεδρίαση στο δικαστήριο της Αθήνας.

Για όποιον θα ήθελε να του γράψει

Dayvid Ceccarelli.

Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού. Α’ Πτέρυγα

ΤΚ 18110. Αθήνα. Ελλάδα.

Θα ακολουθήσει σύντομα ενημέρωση.

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 στις φυλακές Μαλανδρίνου ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας μπροστά την ίδια του την υγεία και τη ζωή του.

Από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληρεί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’ όρων αποφυλάκισή του, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του,. Παρόλα αυτά, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας στις 17/02/2022 απέρριψε την αίτηση του με το σκεπτικό ότι ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου, με ένα τέτοιο έωλο επιχείρημα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική δικαιολογία ώστε να καλύψει την εκδικητική φύση της επ’ αορίστου κράτησης του στις φυλακές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα περίπτωση, από τις πολλές των τελευταίων χρόνων που εντελώς απροκάλυπτα παραβιάζονται και καταπατούνται, κεκτημένα δικαιώματα κρατουμένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που η αστική δικαιοσύνη καταπατά, κάνοντας «λάστιχο», τους ιδίους τους δικούς της νόμους, όχι με νομικά αλλά με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Δεν αφήνεται κανένα περιθώριο παρερμηνείας του εκδικητικού και τιμωρητικού ρόλου της αστικής δικαιοσύνης προς τους πολίτικους της αντίπαλους, αφού αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητά είναι οι δηλώσεις μετάνοιας και η αποκήρυξη των ιδεών και των δράσεων αντίστασης ενάντια στην καθεστωτική βαρβαρότητα.

Η αξιοπρεπής, αμετανόητη και αταλάντευτη στάση του συντρόφου μαζί με τη συνέπεια της δράσης του απέναντι στους γδάρτες των ζωών μας, είναι αυτή που τον κρατά ακόμα δέσμιο στα κελιά της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας”. Ο Γ. Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, την αστική Τάξη , το Κράτος της και τους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν επρόκειτο είτε γι κάποιο εξέχων στέλεχος των οικονομικών και πολίτικων ελίτ, είτε για κάποιο από τα (ένστολα και μη) μαντρόσκυλα τους, στις λίγες περιπτώσεις που τυχαίνει να βρεθούν, κάποιοι εξ’ αυτών, ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, η θέση του θα ήταν πολύ διαφορετική. Το δικαστικό σύστημα πιστό στον ταξικό του ρόλο φροντίζει να ρίξει στα μαλακά τα «δικά του» παιδιά και ορθώνεται αμείλικτο απέναντι στους φτωχούς, τους παρίες και τους πολίτικους του αντίπαλους.

Η παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνει χώρα σε κάποιο κενό χώρο και χρόνο αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη συγκυρία. Με τη μακροχρόνια καπιταλιστική Κρίση να οξύνεται επικίνδυνα, μετά από μια πανδημία που επιτάχυνε της διαδικασίες κορύφωσης της, με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μετά από χρόνια να κορυφώνεται μέσα στην Ευρώπη και την πυρηνική απειλή να φαντάζει ολοένα και πιο κοντά από ποτέ. Με μια τεράστια ενεργειακή κρίση εν εξελίξει και μια διαφαινόμενη επισιτιστική προ των πυλών, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί του διαχειριστές οχυρώνονται απέναντι και στον εσωτερικό εχθρό εν όψει ενός αβέβαιου μέλλοντος. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση φτωχοποιείται ακόμη περισσότερο, που λεηλατείται ότι ελάχιστο απέμεινε ακόμα όρθιο από την δημόσια Υγεία, που καταπατούνται και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, το Κράτος ενεργοποιεί τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που προβάλλουν (ή ενδέχεται να προβάλλουν) έστω και ψήγματα αντίστασης, στέλνοντας σαφή μηνύματα. .Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, πιστή στην τήρηση της ατζέντας της, επενδύει στη στρατηγική της έντασης επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή απέναντί σε φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζομένους και εργαζόμενες, νέους και νέες που αντιτίθενται εμπράκτως στην πολιτική \της αφαίμαξης και καταστολής τους. Η αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων και εν προκειμένου του Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το ευρύτερο κατασταλτικό πλαίσιο της αστικής πολιτικής της.

Γι αυτούς τους λόγους η υπόθεση του συντρόφου δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα απ’ όλη την προαναφερθείσα συνθήκη. Ζώντας σε μια περίοδο κοινωνικής οπισθοχώρησης και κινηματικής άμπωτης, οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά – κινηματικά αντανακλαστικά μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να κάνουμε την υπόθεση του Γιάννη ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κεφαλαίου και του Κράτους του, που ενώ καταδικάζει με τις πολιτικές του σε φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση και θάνατο, μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης παράλληλα εξαπολύει μια, ολοκληρωτική σε μεγάλο βαθμό, κατασταλτική επίθεση με όλα τα μέσα (συλλήψεις, βαριές καταδίκες, σωρεία παρατυπιών και “μαγειρεμάτων”) σε όσους και όσες αντιστέκονται, σε όσους και όσες αμφισβητούν το μονοπώλιο του στην άσκηση βίας.

Το ζήτημα της δικαίωσης των αιτημάτων και κατ’ επέκταση η απελευθέρωση του συντρόφου δεν αφορά ούτε μονάχα τον ίδιο, ούτε ένα στενό κύκλο συντρόφων του, αλλά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που δεν αντιλαμβάνονται την ζοφερό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που μας επιφυλάσσουν ως αυτονόητο και μη αναστρέψιμο. Αφορά το σύνολο των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων που βρισκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο των πολιτικών της αστικής Τάξης και του Κράτους της. Η δικαίωση του αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη πέρα την ελευθερία του ίδιου θα δώσει και απελευθερωτικές ανάσες στη χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, προκαλώντας ρωγμές στις μπετόν αρμέ κυρίαρχες κατασταλτικές (και όχι μόνο) πολιτικές.

Με το διαχρονικό και ανίκητο όπλο της Τάξης μας, την Αλληλεγγύη να κάνουμε τον Αγώνα του, Αγώνα όλων μας. Και η νίκη του θα είναι μια νίκη για όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας

Νίκη στην Απεργία Πείνας με Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη

Στηριζουμε – Συμμετεχουμε στη Συγκέντρωση που καλείται στο πλαίσιο της Πανελλαδικης Μέρας Δρασης, από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη, στην πλατεία Συντάγματος, την Πέμπτη 2 Ιούνη στις 19.00.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Ιούνης 2022

φώτο: από την αναχώρηση της πρώτης ελληνικής αποστολής πολεμικού υλικού στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο ιμπεριαλιστικός Πόλεμος που μαίνεται στην Ουκρανία δεν ξεκίνησε τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/2/2022 με τη ρωσική στρατιωτική εισβολή αλλά μια οκταετία νωρίτερα. Αυτή είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια που κάθε προλετάριος και προλετάρια, κάθε διεθνιστής και διεθνίστρια, κάθε αγωνιστής και αγωνίστρια, οφείλει να υπενθυμίζει απέναντι στην απύθμενη υποκρισία των όψιμων πρωτοκοσμικών ειρηνιστών και ενάντια στην καθεστωτική προπαγάνδα αυτών των εμπόλεμων καιρών.

Ένας άδικος Πόλεμος που ξεκίνησε όταν “στο Κίεβο έλαβε χώρα μια φιλελεύθερη-φασιστική επανάσταση που οδήγησε στην αντικατάσταση του μετριοπαθή ολιγάρχη Γιανουκόβιτς από μια ομάδα εθνικιστών και ολιγαρχών, συσπειρωμένων γύρω από τον Ποροσένκο. Πολύς κόσμος σκέφτηκε ότι δεν πρόκειται για μια επανάσταση αλλά για μια διαδοχή στην εξουσία. Αυτό συνέβη σε μια πολυεθνική χώρα. Είναι κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που συνέβη στη Γιουγκοσλαβία. Σε μια πολυεθνική χώρα, η άνοδος στην εξουσία των εθνικιστών οδηγεί απευθείας στην καταστροφή της και τον πόλεμο. Αυτό είναι που συνέβη στην Ουκρανία: Η Κριμαία και το Ντονμπάς έχουν χαθεί οριστικά.” [1].

Μια πολύχρονη ανθρωποσφαγή που μετράει ήδη πολλές χιλιάδες (κυρίως ρωσώφωνων αλλά και άλλων μειονοτήτων, μεταξύ αυτών και ελληνόφωνων) νεκρών αμάχων, σε αυτό το ανατολικό – ευρωπαϊκό μέτωπο του ιμπεριαλιστικού Πολέμου που μαίνεται αδιάκοπα, από την Παλαιστίνη και τη Συρία, μέχρι το Ιράκ και το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και την Υεμένη, τη Σομαλία και το Μάλι.

“Ένας εθνικιστικός πόλεμος που εξαπολύθηκε από τα ναζιστικά τάγματα του Αζόφ, των ορφανών του Μπαντέρα και όλων των ηττημένων του 1945, ενάντια στους λαούς της χαμένης πατρίδας των Μάχνο και των Σταχάνοφ αυτού του κόσμου”, υπό την υψηλή εποπτεία και με τα όπλα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, της Γερμανίας και της ΕΕ.

Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στα τέλη του “σύντομου 20ου αιώνα”, και σε αντίθεση με όσα ξεδιάντροπα ψεύδη ισχυρίζονται τα εγχώρια παπαγαλάκια της ευρωατλαντικής εθνικοφροσύνης και η πρόεδρος της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας” , ο Πόλεμος δεν επέστρεψε στην Ευρώπη του 21ου αιώνα τώρα, το 2022 αλλά το 2014. Η Σφαγή στην Οδησσό, στις 2 Μάη εκείνης της χρονιάς, με τις δεκάδες των δολοφονημένων, βιασμένων, στραγγαλισμένων, καμμένων και σφαγιασμένων αγωνιστών και αγωνιστριών στο Σπίτι των Συνδικάτων, από τους Ουκρανούς ναζιστές εγκληματίες πολέμου, αποτελεί μια από τις πιο ντροπιαστικές και αιματοβαμμένες σελίδες της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας.

Ένας Πόλεμος που αποτέλεσε το ιστορικό σημείο ρήξης, μέσα στο εξελισσόμενο ενδο-ιμπεριαλιστικό ξαναμοίρασμα του κεφαλαιοκρατικού κόσμου σε σφαίρες επιρροής και την κορύφωση της στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, που αποτελεί (διακηρυγμένο πλέον) στόχο των ΗΠΑ, μέσω της επέκτασης του ΝΑΤΟ, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 κι έπειτα, σε αντίθεση με τις μεταψυχροπολεμικές δεσμεύσεις του, στην ανατολική Ευρώπη του πάλαι ποτέ “Συμφώνου της Βαρσοβίας”.

Ένας Πόλεμος μέσα στον οποίο ο ελληνικός αστισμός (τόσο στην εθνικιστική όσο και στην “κοσμοπολίτικη” εκδοχή του) και το Κράτος του δεν στέκουν ουδέτερα αλλά αντίθετα, έχουν φροντίσει να γίνει σαφές το διακομματικό δόγμα “Ανήκομεν εις τη Δύσιν”, παίρνοντας θέση ήδη κατά τη διάρκεια της μνημονιακής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τη νοσηλεία Ουκρανών ναζιστών τραυματιών πολέμου στο ΚΑΤ, τον υπουργό Εξωτερικών να τραγουδάει από την Αττάλεια, αγκαζέ με τον Τούρκο και τους άλλους ΝΑΤΟϊκούς ομολόγους του, “we are the world, we are the children” και να απελαύνει (την περίοδο της υπογραφής της αμερικανοκινούμενης “Συμφωνίας των Πρεσπών”) Ρώσους διπλωμάτες.

Με τη χώρα να έχει μετατραπεί ήδη από άκρη σε άκρη σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ευρωτλαντικού Ιμπεριαλισμού, τις ΝΑΤΟϊκές βάσεις του θανάτου από τη Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη, από τον Άραξο μέχρι τη Λάρισα, από την Ανδραβίδα μέχρι τη Σκύρο, να αποτελούν τα μετόπισθεν αυτού του πολεμικού μετώπου, και από την βάση στο Στεφανοβίκειο του Βόλου να έχουν ήδη μετασταθμεύσει στην Πολωνία τα πρώτα ΗΠΑτζίδικα ελικόπτερα “Απάτσι”.

Με το ελληνικό “κράτος – γεωπολιτικό μεντεσέ” [2] (σύμφωνα με τον ορισμό που τού έδωσε προ ετών ο νυν πολυχρονεμένος Πρέσβης στην Αθήνα και πρώην “αρχιτέκτονας της νίκης” του νεοφιλελεύθερου – ναζιστικού πραξικοπήματος στο Κίεβο το 2014 Τζέφρυ Πάϊατ), ν’ αποτελεί διαχρονικά τον καλύτερο πελάτη των πολεμικών βιομηχανιών, μέσα από τα αστρονομικά εξοπλιστικά προγράμματα δίχως τέλος και τον λογαριασμό ν’ ανεβαίνει διαρκώς, μετά και την υπογραφή των πρόσφατων πολεμικών συμφωνιών με Γαλλία και ΗΠΑ.

Με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να συμμετέχουν ήδη ενεργά σε πλήθος στρατιωτικών ΝΑΤΟϊκών αποστολών στα διάφορα μέτωπα αυτού του ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Με την πιο νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη του υιού, διά στόματος του υπουργού “Άμυνας”, να έχει δηλώσει ήδη την προθυμία της “οι Έλληνες να ματώσουν στο μέλλον δίπλα στους Αμερικάνους” και την αξιωματική αντιπολίτευση των πρώην ευρω“κομμουνιστών” και νυν ευρωατλαντικών, αυτοαποκαλούμενων “αριστερών” της Κουμουνδούρου, να έχει ήδη φροντίσει να δώσει και πάλι τα διαπιστευτήρια της σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Οι εμπρηστικές πρωθυπουργικές δηλώσεις και η τυχοδιωχτική επιλογή για άμεση εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας, με την αποστολή πολεμικού υλικού (40 τόνους κατασχεμένων καλάσνικοφ, αντιαρματικών ρουκετών και πυρομαχικών), υπό τη συνοδεία του υφυπουργού “Άμυνας”, για την ενίσχυση της νεοφιλελεύθερού – ακροδεξιού καθεστώτος του πρώην γελωτοποιού Ζελένσκι και των ταγμάτων εφόδου των ναζιστών συμμάχων του, ανεβάζει επικίνδυνα τη θερμοκρασία στις ελληνορωσικές διπλωματικές σχέσεις και δένει περαιτέρω τις τύχες της χώρας με τις επιδιώξεις του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού.

Έναν αιώνα μετά τη στρατιωτική εκστρατεία στην Μικρά Ασία, προς υπεράσπιση των συμφερόντων των δυτικών ιμπερια-ληστών “συμμάχων και προστατών”, η οποία και ολοκληρώθηκε με την Καταστροφή και την Προσφυγιά του 1922, η σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα της ντόπιας αστικής Τάξης και του Κράτους της, για γεωπολιτική αναβάθμιση στα πλαίσια του εντεινόμενου ενδοαστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, εγκυμονεί εξίσου οδυνηρές συνέπειες και αφήνει ορθάνοιχτο το πολεμικό ενδεχόμενο.

Την ίδια στιγμή, το Βερολίνο ανακοινώνει εξοπλιστικό πρόγραμμα – μαμούθ 100 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην μεταπολεμική “δημοκρατική” ιστορία του πρώην Γ’ Ράιχ, το Παρίσι και όλη η ΕΕ στοιχίζονται ΝΑΤΟϊκά με την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στο Κίεβο, ενώ τα πολεμικά σύννεφα που υψώνονται από την Ουκρανία, εμφανίζονται απειλητικά μέχρι και πάνω από την πάλαι ποτέ “ουδέτερη” Σκανδιναβία.

Η ενεργειακή κρίση με “το ράλι των τιμών” πετρελαίου και φυσικού αερίου συνεχίζεται και ο οικονομικός πόλεμος οξύνεται μέσα από τις κυρώσεις των ΗΠΑ- Μεγάλης Βρετανίας- ΕΕ, που στοχεύουν στον αποκλεισμό των κεφαλαίων της ρώσικης νέας ολιγαρχίας από το διεθνοποιημένο διατραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξαιρώντας (τουλάχιστον προς το παρόν), από τη λίστα αυτών των πρωτοφανών κυρώσεων, τις ροές του χρήματος που σχετίζονται με τον τομέα της Ενέργειας και την “οικονομία των αγωγών”.

Η θύελλα που προμηνυόταν από τα σημάδια των σύγχρονων καιρών πυκνώνει, ο κίνδυνος γενίκευσης της πολεμικής σύρραξης αιωρείται πάνω από την Ευρώπη, όπου -όπως είχε προεξοφλήσει και η πρώην καγκελάριος Μέρκελ- “δεν πρέπει να θεωρούμε την ειρήνη δεδομένη” και η πυρηνική απειλή επιστρέφει και πάλι για τα καλά, πάνω από όλη την ανθρωπότητα.

“[…] Και στην Ουκρανία υπάρχει φτώχεια και πληθωρισμός, αλλά στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέσκ (DPR) και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ (LPR) η κατάσταση είναι πολύ πιο άσχημη. Διεξάγεται ένας περίεργος πόλεμος. Υπογράφονται εκεχειρίες που δεν τηρούνται από κανέναν. Η ηλεκτρική ενέργεια, το αέριο και το κάρβουνο διασχίζουν τις γραμμές των αντιμαχόμενων. Η μαύρη αγορά ανθεί. Οι τοπικές ελίτ κάνουν εμπόριο και μπίζνες πίσω από την πλάτη των στρατευμάτων, ενώ οι μόνοι που πολεμάνε (και από τις δύο πλευρές) είναι οι εργάτες και οι χωρικοί. Όταν έγιναν νέες εκλογές το φθινόπωρο του 2014, οι αντι-Μεϊντάν ολιγάρχες Zakharchenko και Plotniskiy μπόρεσαν να θέσουν υποψηφιότητα, ενώ οι Κομμουνιστές αποκλείστηκαν. Όλα αυτά προκαλούν δυσφορία τόσο στον κόσμο όσο και στους στρατιώτες της Νοβορωσίας. Έχω μιλήσει με πολλούς στρατευμένους της βάσης, θέλουν αυτή η κατάσταση ν’ αλλάξει. Θέλουν να τελειώνουν με τους ολιγάρχες και να εθνικοποιήσουν τις επιχειρήσεις. Θέλουν να πάνε να πολεμήσουν ξέροντας ότι δίνουν τη ζωή τους για τα δικά τους εργοστάσια, τα δικά τους ορυχεία, τα δικά τους εδάφη και όχι για τις αστικές ελίτ που απλώς αντικατέστησαν την ουκρανική σημαία μ’ εκείνη της DPR. Αυτός θα είναι και ο λόγος για τον οποίο θα ξεσπάσει ο εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος […]” [3].

Ο αντικομμουνιστής πρώην KGBίτης Πούτιν, ο νεοκαπιταλιστής πρόεδρος αυτής της πυρηνικής υπερδύναμης, αποτελεί τον εθνικιστή πολιτικό εκπρόσωπο της ρώσικης νέας ολιγαρχίας, αυτής της σοβινιστικής κλίκας που (εδώ και μια τριακονταετία) συνέδεσε τις τύχες της με το πλιατσικολόγημα της γης και όλων των πλουτοπαραγωγικών υποδομών και πηγών, μετά την ενδογενή κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ, με το κυριολεκτικό κοινωνικό ολοκαύτωμα που επακολούθησε για ολόκληρες γενιές των Σοβιετικών λαών, το οποίο είχε ως συνέπεια ακόμα και τη μείωση των πληθυσμών τους.

Μια ολιγαρχική Τάξη που έλκει την καταγωγή της από τον αντιδραστικό δεσποτισμό του αυτοκρατορικού τσαρισμού, η οποία αφού πρώτα προσάρτησε την Κριμαία και στη συνέχεια επικράτησε σ’ αυτόν τον εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, κατά τη διάρκεια της γνήσιας αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής – αντιολιγαρχικής Εξέγερσης του εργαζόμενου λαού στο Ντονμπάς (ακόμα και μέσα από τη φυσική εξόντωση των διεθνιστών κομμουνιστών ταξιαρχιτών που πάλεψαν ηρωικά, με το όπλο στο χέρι ενάντια στο ναζισμό του 21ου αιώνα, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα για πραγματική Αυτοδιάθεση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέσκ και του Λουγκάνσκ), αμφισβητεί πλέον συνολικά, υπό τους ήχους των αρμάτων μάχης και των βομβαρδιστικών της, την εδαφική ακεραιότητα ολόκληρης της ουκρανικής επικράτειας.

Με τις μάχες να μαίνονται και τις ουκρανικές μεγαλουπόλεις να βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας από τον ρωσικό στρατό. Με τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις διεθνιστών και διεθνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών σε πολλές πόλεις της Ρωσίας, να χτυπιούνται άγρια από την κρατική καταστολή και να μετράνε εκατοντάδες συλλήψεις. Με τα ουκρανικά ναζιστικά τάγματα εφόδου να συνεχίζουν να σφαγιάζουν τους λαούς της Αζοφικής Θάλασσας και να κρατούν σε κατάσταση ομηρίας τον άμαχο πληθυσμό, την ώρα που η ουκρανική προεδρία καλεί εθελοντές ομοϊδεάτες τους, απ’ όλο τον κόσμο, για τη “συγκρότηση Λεγεώνας Ξένων που θα πολεμήσουν τους Ρώσους”. Με σύσσωμες τις δυνάμεις του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού, τους ουσιαστικούς υποκινητές αυτού του πολύχρονου μακελειού, να εξακολουθούν να στηρίζουν πολιτικά – οικονομικά – στρατιωτικά το νεοφιλελεύθερο – ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου και την δυτικόφιλη ολιγαρχία του, διεξάγοντας ακόμα έναν “πόλεμο δια αντιπροσώπων”, με μοναδικά θύματα τους ίδιους τους λαούς και την εργατική Τάξη της Ουκρανίας.

Αυτή είναι η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία μέσα στην οποία καλούμαστε να πάρουμε θέση και να οργανωθούμε, να κινητοποιηθούμε και να αγωνιστούμε για το σταμάτημα αυτού του άδικου Πολέμου.

Οι λαοί της Ουκρανίας, από το Κίεβο μέχρι το Χάρκοβο, από τη Μαριούπολη μέχρι την Οδησσό και το Ντονμπάς, δεν έχουν ανάγκη από “προστάτες” και “απελευθερωτές” αλλά -όπως όλοι οι λαοί του κόσμου- έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην Ειρήνη και την Αυτοδιάθεση, με την Ιστορία να συνεχίζει να διδάσκει ότι “κανένας λαός δεν μπορεί να απελευθερωθεί ο ίδιος εφόσον καταπιέζει άλλους λαούς”.

Σε αυτούς τους ζοφερούς καιρούς της αδιάκοπης Κρίσης και της Πανδημίας που επιτάχυνε τις εξελίξεις (μεταξύ άλλων και) στα πεδία των σύγχρονων μαχών, στο ανατολικό – ευρωπαϊκό μέτωπο του ιμπεριαλιστικού Πολέμου, οι δοσμένες συνθήκες συνεχίζουν να ορίζουν και τα σύγχρονα προλεταριακά – διεθνιστικά καθήκοντα, τόσο στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις όσο και στις καπιταλιστικές περιφέρειες αυτού του σύγχρονου σφαγείου.

Η μακρόχρονη εγχώρια αλλά και διεθνής οπισθοχώρηση του δικούς μας στρατοπέδου από το προσκήνιο, του στρατοπέδου των εργαζόμενων λαών που αποτελούν διαχρονικά και τα μόνα πραγματικά θύματα των ιμπεριαλιστικών Πολέμων που εξαπολύονται από τους δυνάστες τους, και η επακόλουθη απουσία ενός μαζικού και μαχητικού αντιπολεμικού διεθνιστικού κινήματος, ικανού να επιβάλλει την Ειρήνη και τον τερματισμό αυτής της άδικης ανθρωποσφαγής, καθιστούν το μέλλον σε ολοένα και πιο ζοφερό. Η ανατροπή αυτών των δυσμενέστατων συσχετισμών πρέπει ν’ αποτελεί το πρωταρχικό και αδιαπραγμάτευτο καθήκον για κάθε αναρχικό και κομμουνιστή, για κάθε αναρχική και κομμουνίστρια που αγωνίζεται ενάντια στο Κεφάλαιο & τα Κράτη του, ενάντια στο Φασισμό & τον Ιμπεριαλισμό.

Όπως ισχύει από τους καιρούς του Σπάρτακου, ο δικός μας κύριος Εχθρός συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα: Μέσα στην Ελλάδα. Μέσα στην ΕΕ. Μέσα στο ΝΑΤΟ. Για το σταμάτημα του ιμπεριαλιστικού Πολέμου στην Ουκρανία, να αγωνιστούμε κάτω από τις δικές μας Σημαίες και όχι κάτω από αυτές των ιμπερια-ληστών μακελάρηδων των λαών, να γίνουμε η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια της φονικής πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ και της βιομηχανίας παραγωγής καθεστωτικού ψεύδους & προπαγάνδας των ΜΜΕ του.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΣ – ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚOΣ – ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΤΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

70 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΟΥΝΤΕΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ & ΠΟΛΕΜΟΙ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ.

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ. ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΟΛΟΙ & OΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, 28 Φλεβάρη 2022

Σημειώσεις.

[1] Απόσπασμα από Συνέντευξη στη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια του ρώσου επαναστάτη κομμουνιστή Andrew Sokolov, κρατούμενου στην Ουκρανία (Αύγουστος 2015), διαθέσιμη στα ελληνικά στο prolprot.espivblogs.net. Περιλαμβανόταν στο 3ο τεύχος της πολιτικής επιθεώρησης ΜΟΛΟΤ (Αθήνα, Νοέμβρης 2016)

[2] Περισσότερα στοιχεία στη συλλογή κειμένων του συντρόφου, πολιτικού κρατούμενου Πολύκαρπου Γεωργιάδη “Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος” (εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, Αθήνα 2021).

[3] Απόσπασμα από Συνέντευξη στη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια του ρώσου επαναστάτη κομμουνιστή Andrew Sokolov, κρατούμενου στην Ουκρανία (Αύγουστος 2015), ο.π.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

“Τι τάχα αν είσαι φυλακή;

– Να μη λυγάς!

αυτό είν’ όλο.

Δεν είναι άλλη συμβουλή.”

Ναζίμ Χικμέτ

“Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι, που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα ‘ζησε άσκοπα, για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει … να πει: Όλη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου – στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.”

Νικολάι Οστρόφσκι

Στις 23 Σεπτέμβρη 2020, μετά από δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα, συλλαμβάνονται από την «αντι»τρομοκρατική οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ., την επόμενη μέρα εισβάλουν στο σπίτι του δεύτερου όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικο του E.M. Μετά από έρευνα που ακολούθησε στην νόμιμα νοικιασμένη αποθήκη βιβλίων του Π.Γ. και την ανεύρεση ποσότητας εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και σφαιρών διατάσσεται η προφυλάκιση του συντρόφου με διογκωμένο κατηγορητήριο.

Αμέσως μετά τις συλλήψεις των συντρόφων, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ξεκινάνε τις γνωστές “διαρροές” και μιλούν για “άρωμα τρομοκρατίας” αρχικά, για εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών στη συνέχεια, σε ένα κρεσέντο τρομο-υστερίας συνεχίζουν να αναπαράγουν και να επινοούν καταφανή ψέματα. Μιλούν μέχρι και για την ύπαρξη έτοιμης προς χρήση βόμβας, αναιρώντας μέχρι και τις φωτογραφίες που παρουσιάζουν την ίδια στιγμή στα “ρεπορτάζ” τους. Τις επόμενες μέρες «αντι»τρομοκρατική και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία, συνεχίζουν να στοχοποιούν τους συντρόφους αλλά και την Ταξική Αντεπίθεση, την πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχουν οι 2 σύντροφοι, με παρακολουθήσεις και εισβολές σε σπίτια, ενώ διαρρέουν ότι δήθεν βρέθηκε πρωτότυπη προκήρυξη της ΟΛΑ. Το φιάσκο όμως της «αντι»τρομοκρατικής είναι τέτοιο, όπου όταν ορίζεται εμπειρογνώμονας από την υπεράσπιση, οι μπάτσοι αναγκάζονται να ανασκευάσουν και να παραδεχθούν ότι η προκήρυξη ήταν κατεβασμένη από το διαδίκτυο.

Ο σύντροφος βρίσκεται στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών γιατί για περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι αδιάλειπτα παρών στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής του. Είτε κατά την παραμονή του στα κολαστήρια της ελληνικής “δημοκρατίας” στις προγενέστερες περιόδους κράτησής του, είτε με την πολιτική του συλλογικότητα τα τελευταία χρόνια, την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους (για την οποία και συνελήφθη το 2015), την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον Βασίλη Παλαιοκώστα (για την οποία και φυλακίστηκε το 2008), την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τη συμμετοχή του σε αντι-ιμπεριαλιστικούς – αντικαπιταλιστικούς – αντιφασιστικούς και εργατικούς αγώνες και σε τόσες άλλες, μεγάλες ή και μικρότερες, στιγμές της ταξικής πάλης. Παρών στη διάδοση του ανατρεπτικού λόγου, είτε μέσω των εκδόσεων Ασύμμετρη Aπειλή, Μόλοτ και Red n Noir, είτε μέσω του κινηματικού εκδοτικού εγχειρήματος Los Solidarios.

Από τον περσινό Σεπτέμβρη κι έπειτα, ο σύντροφος συνεχίζει να συμβάλει μέσα από τα κελιά των φυλακών -με κείμενα, αναλύσεις και τηλεφωνικές παρεμβάσεις του σε κινηματικές εκδηλώσεις- στον πολιτικό διάλογο, την προλεταριακή αυτομόρφωση, την ιδεολογική ζύμωση και τη θεωρητική συγκρότηση του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, η συλλογή κειμένων του “Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος”.

Ταυτόχρονα, δεν συνήθισε το θάνατο και μαζί με τον συγκρατούμενο του, σύντροφο και πολιτικό κρατούμενο Βαγγέλη Σταθόπουλο δεν έπαψαν να δημοσιοποιούν το αίσχος της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στις φυλακές.

[…] Η απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην υγειονομική κρίση ήταν μία: καταστολή, καταστολή και καταστολή! Το υπουργείο και η Γενική Γραμματεία Εγκληματικής Πολιτικής αντί να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του κατ’ ευφημισμό “σωφρονιστικού συστήματος”, έχουν ξεκινήσει όλο αυτό το διάστημα μια καταιγιστική επικοινωνιακή εκστρατεία ώστε να δοθεί η ψευδής εικόνα στην κοινωνία πως οι φυλακές είναι γεμάτες σουίτες και οι κρατούμενοι ζουν πλουσιοπάροχη ζωή. Έκαναν τα πάντα για να πείσουν την κοινωνία πως η υγειονομική κρίση είναι απόλυτα ελεγχόμενη, ενώ έφτασαν στο σημείο να διαψεύσουν τις συγκεκριμένες και στοιχειοθετημένες καταγγελίες που κάναμε δημόσια και επώνυμα δείχνοντας την παντελή τους άγνοια και αδιαφορία για την πραγματική κατάσταση στις φυλακές. Είναι τόσο τραγελαφικοί, όμως, που στην ουσία μας είπαν πως πολεμάνε τον κορονοϊό με σαμπουάν και αφρόλουτρα […] Καλά θα κάνει, λοιπόν, η Γ.Γ. Εγκληματικής Πολιτικής αντί να φλυαρεί αδιάκοπα και να διασπείρει συκοφαντίες και fake news για την εφιαλτική κατάσταση στις φυλακές, να στρωθεί στη δουλειά και να λάβει άμεσα μέτρα που να εξασφαλίζουν πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. Για να σταματήσει πριν να είναι αργά το καθεστώς της αργής δολοφονίας των χιλιάδων ανθρώπων που στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών των κολαστηρίων, τα οποία κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται “σωφρονιστικά καταστήματα”…

Βαγγέλης Σταθόπουλος, Πολύκαρπος Γεωργιάδης.

Φυλακή Λάρισας, 03/02/2021

Εν μέσω της τέταρτης φάσης της πανδημίας και αυτής της εγκληματικής διαχείρισής της, οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα άλλο, εντός και εκτός των τειχών, πέρα από την όξυνση της καταστολής. Απαγορεύοντας διαδηλώσεις και ξυλοκοπώντας διαδηλωτές, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα να δολοφονούν εν ψυχρώ και να συγχαίρονται από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, όπως στην περίπτωση του 18 χρόνου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, στήνοντας σκευωρίες εναντίον αγωνιστών με βάση μόνο το DNA, όπως πχ στις πρόσφατες περιπτώσεις των συντρόφων Κώστα Κ. και Χάρη Μ. καθώς και σ’ εκείνη των 14 διωκόμενων φοιτητών για την κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΜΠ το προπερσινό Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια του απαγορευμένου τριήμερου εορτασμού για την 47η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η κυβέρνηση, οξύνοντας την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, μάς υπενθυμίζει ότι την ώρα που η εργατική Τάξη φτωχοποιείται περαιτέρω, οι αγωνιστές στοχοποιούνται και καταστέλλονται και για την Υγεία δεν δίνεται ούτε ένα ευρώ, λεφτά υπάρχουν αφειδώς για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και τους κλινικάρχες. Την ώρα που οι εργατικές διαδηλώσεις και το δικαίωμα στην απεργία ποινικοποιούνται, οι εργαζόμενοι απολύονται στο σωρό ή οι σχέσεις εργασίας τους ελαστικοποιούνται, τα εργατικά κεκτημένα χάνονται το ένα μετά το άλλο, για τους εξοπλισμούς (των -ως επί των πλείστων- ανεμβολίαστων και αντιεμβολιαστών) αστυνομικών δίνονται δεκάδες εκατομμύρια. Την ώρα που η ανεργία εκτοξεύεται και η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, το πολυεθνικό προλεταριάτο υποβαθμίζεται και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στοιβάζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται βίαια, αγοράζονται Ραφάλ και η Ελλάδα μετατρέπεται περαιτέρω -με τη βούλα της πρόσφατης στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ- σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση.

Το αστικό Κράτος γνωρίζει ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις στη ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του θα οξυνθούν και απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο θωρακίζεται. Χτίζονται νέες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, η εργατική νομοθεσία γίνεται κουρελόχαρτο, o ποινικός και ο σωφρονιστικός κώδικας αυστηροποιούνται, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες στοχοποιούνται, διώκονται, φυλακίζονται.

Σε αυτό το πλαίσιο ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης βρίσκεται για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο των αστυνομοδικαστικών μηχανισμών. Γιατί δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, γιατί δεν παραιτήθηκε, δεν ιδιώτευσε. Γιατί στον ανειρήνευτο ταξικό πόλεμο ήταν, είναι και θα είναι με την πλευρά των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί είναι με την πλευρά αυτών που “έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο”.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Στηρίζουμε τη Συγκέντρωση -Πορεία που καλείται από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές το Σάββατο 12 Φλεβάρη στην πλατεία Εξαρχείων στις 20.00

Δίκη. Δευτέρα 14 Φλεβάρη. Εφετείο Αθηνών (οδός Λουκάρεως) στις 9.00 πμ.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Φλεβάρης 2022

2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ COVID-19: ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ  & ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ & ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ!

Δυο χρόνια μετά από την εμφάνιση του ιού Covid-19 και το ξέσπασμα της πανδημίας. Δυο χρόνια από τότε που -όντως- τίποτα δεν είναι όπως πριν. Δύο χρόνια τώρα που μέσα από την εγκληματική κρατική διαχείριση αυτής της πανδημίας, “μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά”…

Δύο χρόνια τώρα που το “καθημερινό πολεμικό ανακοινωθέν από τα μετόπισθεν”, με τις εκατόμβες των νεκρών, των νοσηλευμένων και των διασωληνωμένων ασθενών (εντός και εκτός των λειψών ΜΕΘ), βαραίνει συντριπτικά εις βάρος της Τάξης μας, εις βάρος “του ντόπιου και µεταναστευτικού προλεταριάτου, των εργαζόµενων, των άνεργων, των ηµι-απασχολούµενων και των ηµι-άνεργων, των φτωχών και των νεόφτωχων, των χαµηλοσυνταξιούχων, των άπορων και των αποκλεισµένων, των αόρατων και των κολασµένων που δεν είναι τίποτα και πρέπει να γίνουν τα πάντα, µέσα σ’ έναν αρρωστηµένο κόσµο όπου η “ατοµική ευθύνη” µας, για να µην ασθενήσουµε και διαδώσουµε τον ιό, πουλιέται και αγοράζεται ακριβότερα από το “απαραβίαστο δικαίωµα” µας στη µισθωτή σκλαβιά, ώστε να µην πεθάνουµε από την πείνα”…

Δυο χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων, το (ήδη αποδεκατισμένο έπειτα από τη μνημονιακή δεκαετία) δημόσιο Σύστημα Υγείας υποβαθμίζεται και -ουσιαστικά- εξακολουθεί ακόμα να λειτουργεί, στηριζόμενο αποκλειστικά και μόνο στο ζήλο, την υπευθυνότητα και την αυταπάρνηση του εξαντλημένου και υποστελεχωμένου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του, εκείνων των γιατρών, των νοσηλευτών – νοσηλευτριών και όλων των εργαζομένων στο ΕΣΥ, που επανειλημμένα βρέθηκαν και συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωποι και αντιμέτωπες με την κρατική καταστολή και τις διμοιρίες των (ως επί των πλείστων ανεμβολίαστων και αντιεμβολιαστών) ένστολων πραιτωριανών της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας”.

“Είμαστε χειρότερα μόνο ως προς τους νεκρούς αλλά κρατήσαμε ανοιχτή την οικονομία και σώσαμε τον τουρισμό”.

Μέσα σε αυτήν την πρόσφατη κυνική παραδοχή αυτής της “θυσίας σε βρώμικο βωμό” από τα χείλη του Κ. Μητσοτάκη του υιού, του πρωθυπουργού της πιο ακροδεξιάς – νεοφιλελεύθερης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης ΝΔ, συμπυκνώνεται όλη η ουσία και όλες οι στοχεύσεις αυτής της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης. Μια κυνική παραδοχή, την οποία -δίχως άλλο- θα χειροκροτούσε, αν ήταν στη ζωή, τόσο ο πάτερ – φαμίλιας του όσο και η Μ. Θάτσερ, ο Α. Πινοσέτ και άπαντες οι θιασώτες της ακροδεξιάς – νεοφιλελεύθερης “σχολής του Σικάγο” και του “πολέμου όλων εναντίον όλων που ζουν και αφήνουν τους άλλους να πεθάνουν”…

Έτσι λοιπόν, λεφτά υπάρχουν για τους κλινικάρχες, τους καναλάρχες και τα υπόλοιπα κοράκια της ντόπιας ολιγαρχίας, για τα Rafale, τους υπέρογκους πολεμικούς εξοπλισμούς δίχως τέλος και τις αθρόες (ως επί των πλείστων “βυσματικές”) προσλήψεις στην ΕΛ.ΑΣ. Λεφτά όμως δεν υπάρχουν για δωρεάν pcr τεστ και διανομή μασκών FFP2/KN95 σε όλους και όλες, για τις πληρωμές αδειών αναστολών εργασίας για τον επαρκή χρόνο νοσηλείας και ανάρρωσης και τις προσλήψεις μόνιμου ιατρικού – νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ, για ένα αποτελεσματικό σύστημα ιχνηλάτησης των κρουσμάτων από τον ΕΟΔΥ και την ενίσχυση των ΜΜΜ (με πύκνωση των δρομολογίων) και της δημόσιας Παιδείας (με μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη), για τη λήψη όλων των αναγκαίων υγειονομικών μέτρων αυτοπροστασίας και αντιμετώπισης της διασποράς στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία και τις σχολές, τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα αστυνομικά κρατητήρια και τους άλλους χώρους εγκλεισμού.

Ένα κρατικό έγκλημα κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση που συνεχίζεται, σπέρνοντας θάνατο και φτώχεια, πόνο και απόγνωση, ανέχεια και φόβο, ανορθολογισμό και σκοταδισμό. Νερό σε αυτό τον μύλο που συνεχίζει ακατάπαυστα να αλέθει τις ζωές μας -μέσα από την αυταρχικοποίηση, την αστυνομοκρατία και την καθεστωτική επίκληση της “ατομικής ευθύνης”- ρίχνεται και από όλα τα συνομωσιολογικά, θρησκόληπτα και αντιδρ-αστικά ιδεολογήματα άρνησης της ύπαρξης (ή και της φονικότητας) του ίδιου του κορωνοϊού κι εν τέλει άρνησης της ύπαρξης της ίδιας της δυστοπικής πραγματικότητας.

Ιδεολογήματα, τα οποία -εγχώρια και διεθνώς- εκφράζονται από ποικίλα πολιτικά και αντιπολιτικά ρεύματα (από “πνευματικούς” χριστιανούς κατηχητές και ιεροκήρυκες του εσωτερισμού και της “ζωής μετά θάνατο”, από εθνικοσοσιαλιστές παγανιστές και “νέους φιλοσόφους” της “βιοπολιτικής” ιδεολογίας, από νεοσυντηρητικούς οπαδούς της -πάση θυσία- επανεκκίνησης της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας και φιλ-“ελευθεριακούς” θιασώτες της “απόλυτης αξίας της ατομικής ελευθερίας”, από “αυτόνομους που τα εξηγούν όλα” μοιράζοντας λεκτικές “κλωτσιές στους γιατρούς” και χουντικούς “μακεδονομάχους θεματοφύλακες του Συντάγματος” που τραμπουκίζουν γιατρούς και νοσηλεύτριες, δασκάλες και καθηγητές, από τους -πάσης φύσης- κομπογιαννίτες αντιεμβολιαστές “θεραπευτές” και όλους τους κρυφούς και φανερούς προπαγανδιστές της ευγονικής και της “ανοησίας της αγέλης”…).

Εκ των πραγμάτων όμως και αντικειμενικά, δεν μπορούν παρά να έχουν στην πρώτη γραμμή τους και να ενισχύουν όλον τον ακροδεξιό – παρακρατικό εσμό, όλο το φασιστικό – ναζιστικό χαφιεδότσουρμο που -εκμεταλλευόμενο τη συγκυρία- αποπειράται συστηματικά να βγει και πάλι από τα λαγούμια, όπου το είχε χώσει η πολύχρονη και πολύμορφη δράση των πολιτικών – κοινωνικών – ταξικών δυνάμεων του Μαχητικού Αντιφασισμού. Όπως ορθά σημείωνε πρόσφατα κι ένας παλιός Αυτόνομος:

“…Έτσι, η ελευθερία μετατρέπεται απλά σε δικαίωμα του μεμονωμένου ατόμου να κάνει ότι θέλει, όχι μόνο έξω από κάθε θεσμικό κανόνα, αρχή και τάξη πραγμάτων, αλλά και έξω από κάθε έγνοια για την ύπαρξη του άλλου. Ελευθερία σημαίνει ότι το άτομο έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, χωρίς ν’ ανησυχεί αν η πράξη του θα ωφελήσει ή θα βλάψει τους άλλους. Άλλωστε, ο άλλος υπάρχει μονάχα ως φορέας αυτού του ίδιου δικαιώματος. Η ιδέα της ελευθερίας που υπονοείται στην αντιεμβολιαστική [no vax] στάση και προπαγάνδα είναι αυτού του είδους. Γι’ αυτό θεωρούμε ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα ως τέτοιο είναι -και δεν θα μπορούσε να μην είναι- μια έκφραση της ακροδεξιάς”

Sergio Bologna: Να μην χαρίσουμε στην ακροδεξιά την έννοια της ελευθερίας.

Ο δρόμος είναι ανήφορος μα δεν υπάρχει άλλος. Από την πλευρά μας εξακολουθούμε να πιστεύουμε ακράδαντα πως “απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε κάποτε να ζήσουμε σε έναν κόσμο ελεύθερων και ίσων πρέπει πρώτα -και εντελώς κοινότυπα- να μπορέσουμε να ζήσουμε.”

Μέσα σε μια ασφυκτική συγκυρία όπως η τωρινή, με τα σύννεφα ενός πολεμικού ενδεχόμενου να πυκνώνουν απειλητικά και τα νέα μνήμονια να βρίσκονται ήδη προς των πυλών, με τα πάντα όλα γύρω μας να ακριβαίνουν και το μόνο που φθηναίνει να είναι η αξία της μισθωτής εργατικής δύναμης και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής της χειμαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας που ζει και εργάζεται σε αυτόν τον τόπο, άλλος δρόμος δεν υπάρχει: να λογαριαστούμε τώρα και όχι μετά, για να μπορέσει ο λαός να σώσει τον λαό, να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη και ν’ αγωνιστούμε ενωτικά και πολύμορφα, με συλλογική, απελευθερωτική και χειραφετητική υπευθυνότητα, για ν’ αντισταθούμε απέναντι σε αυτό το έγκλημα διαρκείας που συντελείται στις πλάτες μας.

Αλληλεγγύη στους υγειονομικούς που αγωνίζονται ενάντια στην υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ

Άμεση Ενίσχυση του δημόσιου Συστήματος Υγείας με κυριολεκτική Επίταξη όλων των υποδομών & του προσωπικού του ιδιωτικού τομέα Υγείας.

Διεθνιστικός Αγώνας για την άμεση άρση των πατεντών των εμβολίων, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας και των μεταλλάξεων της στον παγκόσμιο Νότο, για την άμεση πρόσβαση στον καθολικό εμβολιασμό, για όλους τους λαούς του καπιταλιστικού κάτεργου και του ιμπεριαλιστικού σφαγείου που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες μας.

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Πέμπτη 27 Γενάρη στις 18.00 στο Υπουργείο Υγείας.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ Σάββατο 5 Φλεβάρη στις 13.00 στο Σύνταγμα.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Γενάρης 2022

Η Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ) στηρίζει και συμμετέχει στη Συγκέντρωση της Πέμπτης 20 Γενάρη στα δικαστήρια της Ευελπίδων (κτίριο 10) στις 10.30 πμ, για την Αλληλεγγύη στους 7 αντιφασίστες που βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και της αστικής “δικαιοσύνης”, διωκόμενοι μ’ ένα σαθρά στημένο βαρύ κατηγορητήριο.

Μοναδικό υπαρκτό στοιχείο “ενοχής” των 7 συντρόφων αποτελεί η συμμετοχή τους στην δημόσια ανακοινωμένη αντιφασιστική συγκέντρωση της 21ης Ιούλη 2021 στα Προπύλαια. Μια συγκέντρωση με την οποία εκατοντάδες σύντροφοι & συντρόφισσες διαδήλωσαν για την υπεράσπιση της δημόσιας Υγείας και της Ζωής της χειμαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στην εγκληματική κρατική-αστική διαχείριση της πανδημίας, υψώνοντας το ανάστημα τους απέναντι στον συνωμοσιολογικό και σκοταδιστικό εσμό των αντιεμβολιαστών που διαδήλωνε την ίδια ώρα στο Σύνταγμα, προπαγανδίζοντας το θάνατο και την “ανο(η)σία της αγέλης”, έχοντας στην πρώτη γραμμή του τα κόμματα και τα αποκόμματα όλου του ακροδεξιού χαφιεδότσουρμου που διαχρονικά και αδιάκοπα, απολαμβάνει τη ζεστή αγκαλιά του Κεφαλαίου, του Κράτους και του Παρακράτους του.

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι και θα είναι το Όπλο μας!

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Γενάρης 2021

Ακολουθεί το κείμενο των 7 διωκόμενων συντρόφων.

Στις 21/7/2021 πλήθος συντρόφων/συντροφισσών συμμετείχε σε προγραμματισμένη δημόσια αντιφασιστική αντισυγκέντρωση στα Προπύλαια, με σκοπό τη διεκδίκηση του δημόσιου πεδίου από ένα συνοθύλευμα ακροδεξιών – αντιδραστικών – παρακρατικών στοιχείων. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης και ενώ ο κόσμος διαδήλωνε υπέρ της πλήρους και δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης και ενάντια στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, έγινε προσπάθεια εισχώρησης στο εσωτερικό της από τρεις ακροδεξιούς υποστηρικτές της συγκέντρωσης που πραγματοποιούνταν εκείνη την ώρα στο Σύνταγμα από αντιεμβολιαστές-οργανωμένους φασίστες (Χ.Α , προπάτρια, οπαδούς του Κασιδιάρη).

Έπειτα από έντονες λεκτικές διαμάχες και αλλεπάληλες προκλήσεις από τη μεριά τους, πλήθος αντιφασιστών-αντιφασιστριών αντέδρασε απομακρύνωντάς τους από τη συγκέντρωση. Τα αντανακλαστικά των μπάτσων ήταν άμεσα αφού ξεκίνησε κρεσέντο βίαιης καταστολής κυνηγώντας τον κόσμο της συγκέντρωσης μέχρι τα Εξάρχεια. Αποτέλεσμα αυτού του ανθρωποκυνηγητού ήταν ο τραυματισμός αρκετών συντρόφων-συντροφισσών. Στις αρχές του Νοεμβρίου και μετά από έρευνα της κρατικής ασφάλειας σχηματίστηκε δικογραφία όπου “αναγνωριστήκαμε” ως οι υποτιθέμενοι πρωταγωνιστές του προπηλακισμού των φασιστών στα Προπύλαια με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα ύποπτο usb από “ανώνυμο φωτορεπόρτερ”, το οποίο περιείχε φωτογραφικό υλικό του κόσμου της διαδήλωσης τραβηγμένο από τηλεφακό. Αυτό προφανώς δεν είναι κάτι άλλο πέρα από άλλη μια πρακτική της κρατικής ασφάλειας που αποσκοπεί στη χαρτογράφηση και δίωξη αγωνιστών όπως και με τη μέθοδο των «ανώνυμων τηλεφωνημάτων».

Στα πλαίσια της προανακριτικής έρευνας κληθήκαμε να δώσουμε εξηγήσεις για 2 κακουργήματα (ληστεία και βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη) και 3 πλημμελήματα (διατάραξη κοινής ειρήνης, επικίνδυνη σωματική βλάβη, οπλοχρησία) τα οποία είναι εντελώς αβάσιμα, με αποκορύφωμα την τουλάχιστον αστεία κατηγορία της ληστείας η οποία αφορά την απώλεια κινητού του ενός φασίστα την ώρα της συμπλοκής. Το βαρύ κατηγορητήριο το οποίο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε έχει ως απώτερο σκοπό τον εκφοβισμό αλλά και την οικονομική μας εξόντωση λόγω της χρόνιας και συνεπούς πολιτικής μας δράσης. Όλο αυτό γίνεται σε μια περίοδο που οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της κοινωνίας έχουν οξυνθεί και ενώ οι φασιστές – παρακρατικοί εκμεταλλευόμενοι αυτή τη συνθήκη διαχέουν το ρατσιστικό τους οχετό και πραγματοποιούν πληθώρα επιθέσεων σε αντιφασίστες-τριες , μετανάστες –τριες ( ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, πλατεία Νέου Ηρακλείου κ.α), διάφορα κομμάτια του αντιφασιστικού κινήματος δέχονται βαρύτατες διώξεις, έρχονται αντιμέτωποι με πιθανές προφυλακίσεις και σκληρούς περιοριστικούς όρους σε μια προσπάθεια περιορισμού πολιτικών δράσεων που στέκονται ανάχωμα στο σύγχρονο σκοταδισμό που επιχειρείται να επιβληθεί .

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας είναι εγκληματική αφού δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την ιατρική περίθαλψη των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων τα οποία στοιβάζονται τόσο καιρό στα δημόσια νοσοκομεία. Το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται σε κατάσταση παράλυσης αφού έχει τρομερές ελλείψεις τόσο σε ΜΕΘ αλλά και ιατρικό-νοσηλευτικό προσωπικό τα οποία είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αποτέλεσμα αυτού του εγκλήματος είναι οι 16 χιλιάδες νεκροί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο οι οποίοι στην ουσία θυσιάστηκαν για να ¨αντέξει¨ το εγχώριο οικονομικό σύστημα από τα πλήγματα που δέχεται λόγω του κορονωϊού. Επίσης εγκληματικές ευθύνες έχει το κράτος για τους μετανάστες που δολοφονεί στο Αιγαίο με τα push backs αλλά και τους άλλους τόσους που έχει στοιβάξει στα camps. Στα εν λόγω camps προφανώς και δεν τηρείται κανένα μέτρο για να προστατευτούν οι μετανάστες από τον Covid-19, με αποτέλεσμα να βιώνουν ένα υγειονομικό Απαρτχάιντ όντας πλήρως αποκλεισμένοι από οποιαδήποτε ιατρική περίθαλψη κρίνεται αναγκαία για αυτούς.

Σε αυτή τη δύσκολη για όλους μας περίοδο, προτείνουμε την πολιτική ανασυγκρότηση του αντιφασιστικού κινήματος με σκοπό να σταθεί εμπόδιο τόσο στις σκοταδιστικές αντιλήψεις και πρακτικές που προτάσσουν οι εθνικιστές αλλά και ως ανάχωμα στη βίαιη κρατική επέλαση.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Χ.Α

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

ΖΗΤΩ Ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ

φώτο: από τη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις φυλακές Λάρισας στις 25/10/2020.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

“Τι τάχα αν είσαι φυλακή;

– Να μη λυγάς!

αυτό είν’ όλο.

Δεν είναι άλλη συμβουλή.”

Ναζίμ Χικμέτ

“Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι, που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα ‘ζησε άσκοπα, για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει … να πει: Όλη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου – στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.”

Νικολάι Οστρόφσκι

Στις 23 Σεπτέμβρη 2020, μετά από δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα, συλλαμβάνονται από την «αντι»τρομοκρατική οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ., την επόμενη μέρα εισβάλουν στο σπίτι του δεύτερου όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικο του E.M. Μετά από έρευνα που ακολούθησε στην νόμιμα νοικιασμένη αποθήκη βιβλίων του Π.Γ. και την ανεύρεση ποσότητας εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και σφαιρών διατάσσεται η προφυλάκιση του συντρόφου με διογκωμένο κατηγορητήριο.

Αμέσως μετά τις συλλήψεις των συντρόφων, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ξεκινάνε τις γνωστές “διαρροές” και μιλούν για “άρωμα τρομοκρατίας” αρχικά, για εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών στη συνέχεια, σε ένα κρεσέντο τρομο-υστερίας συνεχίζουν να αναπαράγουν και να επινοούν καταφανή ψέματα. Μιλούν μέχρι και για την ύπαρξη έτοιμης προς χρήση βόμβας, αναιρώντας μέχρι και τις φωτογραφίες που παρουσιάζουν την ίδια στιγμή στα “ρεπορτάζ” τους. Τις επόμενες μέρες «αντι»τρομοκρατική και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία, συνεχίζουν να στοχοποιούν τους συντρόφους αλλά και την Ταξική Αντεπίθεση, την πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχουν οι 2 σύντροφοι, με παρακολουθήσεις και εισβολές σε σπίτια, ενώ διαρρέουν ότι δήθεν βρέθηκε πρωτότυπη προκήρυξη της ΟΛΑ. Το φιάσκο όμως της «αντι»τρομοκρατικής είναι τέτοιο, όπου όταν ορίζεται εμπειρογνώμονας από την υπεράσπιση, οι μπάτσοι αναγκάζονται να ανασκευάσουν και να παραδεχθούν ότι η προκήρυξη ήταν κατεβασμένη από το διαδίκτυο.

Ο σύντροφος βρίσκεται στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών γιατί για περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι αδιάλειπτα παρών στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής του. Είτε κατά την παραμονή του στα κολαστήρια της ελληνικής “δημοκρατίας” στις προγενέστερες περιόδους κράτησής του, είτε με την πολιτική του συλλογικότητα τα τελευταία χρόνια, την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους (για την οποία και συνελήφθη το 2015), την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον Βασίλη Παλαιοκώστα (για την οποία και φυλακίστηκε το 2008), την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τη συμμετοχή του σε αντι-ιμπεριαλιστικούς – αντικαπιταλιστικούς – αντιφασιστικούς και εργατικούς αγώνες και σε τόσες άλλες, μεγάλες ή και μικρότερες, στιγμές της ταξικής πάλης. Παρών στη διάδοση του ανατρεπτικού λόγου, είτε μέσω των εκδόσεων Ασύμμετρη Aπειλή, Μόλοτ και Red ‘n Noir, είτε μέσω του κινηματικού εκδοτικού εγχειρήματος Los Solidarios.

Από τον περσινό Σεπτέμβρη κι έπειτα, ο σύντροφος συνεχίζει να συμβάλει μέσα από τα κελιά των φυλακών -με κείμενα, αναλύσεις και τηλεφωνικές παρεμβάσεις του σε κινηματικές εκδηλώσεις- στον πολιτικό διάλογο, την προλεταριακή αυτομόρφωση, την ιδεολογική ζύμωση και τη θεωρητική συγκρότηση του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, η συλλογή κειμένων του “Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος”.

Ταυτόχρονα, δεν συνήθισε το θάνατο και μαζί με τον συγκρατούμενο του, σύντροφο και πολιτικό κρατούμενο Βαγγέλη Σταθόπουλο δεν έπαψαν να δημοσιοποιούν το αίσχος της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στις φυλακές.

[…] Η απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην υγειονομική κρίση ήταν μία: καταστολή, καταστολή και καταστολή! Το υπουργείο και η Γενική Γραμματεία Εγκληματικής Πολιτικής αντί να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του κατ’ ευφημισμό “σωφρονιστικού συστήματος”, έχουν ξεκινήσει όλο αυτό το διάστημα μια καταιγιστική επικοινωνιακή εκστρατεία ώστε να δοθεί η ψευδής εικόνα στην κοινωνία πως οι φυλακές είναι γεμάτες σουίτες και οι κρατούμενοι ζουν πλουσιοπάροχη ζωή. Έκαναν τα πάντα για να πείσουν την κοινωνία πως η υγειονομική κρίση είναι απόλυτα ελεγχόμενη, ενώ έφτασαν στο σημείο να διαψεύσουν τις συγκεκριμένες και στοιχειοθετημένες καταγγελίες που κάναμε δημόσια και επώνυμα δείχνοντας την παντελή τους άγνοια και αδιαφορία για την πραγματική κατάσταση στις φυλακές. Είναι τόσο τραγελαφικοί, όμως, που στην ουσία μας είπαν πως πολεμάνε τον κορονοϊό με σαμπουάν και αφρόλουτρα […] Καλά θα κάνει, λοιπόν, η Γ.Γ. Εγκληματικής Πολιτικής αντί να φλυαρεί αδιάκοπα και να διασπείρει συκοφαντίες και fake news για την εφιαλτική κατάσταση στις φυλακές, να στρωθεί στη δουλειά και να λάβει άμεσα μέτρα που να εξασφαλίζουν πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. Για να σταματήσει πριν να είναι αργά το καθεστώς της αργής δολοφονίας των χιλιάδων ανθρώπων που στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών των κολαστηρίων, τα οποία κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται “σωφρονιστικά καταστήματα”…

Βαγγέλης Σταθόπουλος, Πολύκαρπος Γεωργιάδης.

Φυλακή Λάρισας, 03/02/2021

Εν μέσω της τέταρτης φάσης της πανδημίας και αυτής της εγκληματικής διαχείρισής της, οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα άλλο, εντός και εκτός των τειχών, πέρα από την όξυνση της καταστολής. Απαγορεύοντας διαδηλώσεις και ξυλοκοπώντας διαδηλωτές, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα να δολοφονούν εν ψυχρώ και να συγχαίρονται από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, όπως στην περίπτωση του 18 χρόνου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, στήνοντας σκευωρίες εναντίον αγωνιστών με βάση μόνο το DNA, όπως πχ στις πρόσφατες περιπτώσεις των συντρόφων Κώστα Κ. και Χάρη Μ. καθώς και σ’ εκείνη των 14 διωκόμενων φοιτητών για την κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΜΠ το περσινό Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια του απαγορευμένου τριήμερου εορτασμού για την 47η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η κυβέρνηση, οξύνοντας την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, μάς υπενθυμίζει ότι την ώρα που η εργατική Τάξη φτωχοποιείται περαιτέρω, οι αγωνιστές στοχοποιούνται και καταστέλλονται και για την Υγεία δεν δίνεται ούτε ένα ευρώ, λεφτά υπάρχουν αφειδώς για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και τους κλινικάρχες. Την ώρα που οι εργατικές διαδηλώσεις και το δικαίωμα στην απεργία ποινικοποιούνται, οι εργαζόμενοι απολύονται στο σωρό ή οι σχέσεις εργασίας τους ελαστικοποιούνται, τα εργατικά κεκτημένα χάνονται το ένα μετά το άλλο, για τους εξοπλισμούς (των -ως επί των πλείστων- ανεμβολίαστων και αντιεμβολιαστών) αστυνομικών δίνονται δεκάδες εκατομμύρια. Την ώρα που η ανεργία εκτοξεύεται και η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, το πολυεθνικό προλεταριάτο υποβαθμίζεται και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στοιβάζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται βίαια, αγοράζονται Ραφάλ και η Ελλάδα μετατρέπεται περαιτέρω -με τη βούλα της πρόσφατης στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ- σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση.

Το αστικό Κράτος γνωρίζει ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις στη ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του θα οξυνθούν και απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο θωρακίζεται. Χτίζονται νέες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, η εργατική νομοθεσία γίνεται κουρελόχαρτο, o ποινικός και ο σωφρονιστικός κώδικας αυστηροποιούνται, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες στοχοποιούνται, διώκονται, φυλακίζονται.

Σε αυτό το πλαίσιο ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης βρίσκεται για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο των αστυνομοδικαστικών μηχανισμών. Γιατί δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, γιατί δεν παραιτήθηκε, δεν ιδιώτευσε. Γιατί στον ανειρήνευτο ταξικό πόλεμο ήταν, είναι και θα είναι με την πλευρά των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί είναι με την πλευρά αυτών που “έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο”.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Πανελλαδική Μέρα Δράσης. Σάββατο 27 Νοέμβρη. Συγκέντρωση Αλληλεγγύης, Μοναστηράκι, 13.00

Δίκη. Δευτέρα 6 Δεκέμβρη. Συγκέντρωση Αλληλεγγύης. Εφετείο Αθηνών, 9.00

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Νοέμβρης 2021

Στις 23/09/20 συλλαμβάνεται ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης μετά από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε αποθήκη στο Κουκάκι. Λίγες ώρες αργότερα συλλαμβάνεται και ο σύντροφος Μιχάλης Τ. κάτω από το σπίτι του στα Πετράλωνα, όπου τα ξημερώματα η αντιτρομοκρατική εισβάλλει για έρευνα συλλαμβάνοντας και τη συντρόφισσα Ευτυχία Μ.  Σύμφωνα με τη δικογραφία, η αντιτρομοκρατική επικαλείται ως αφετηρία της επιχείρησης συλλήψεων την ‘’αξιοποίηση πληροφοριών’’ γύρω από τους 2 πρώτους συντρόφους, οι οποίες υποτίθεται πως προήλθαν μέσω ενός ‘’ανώνυμου τηλεφωνήματος’’ στην υπηρεσία της. Αρχικά, η συγκεκριμένη -πάγια πλέον- τακτική των ‘’ανώνυμων τηλεφωνημάτων’’ αποτελεί την ‘’ομερτά’’ του αστυνομικού – δικαστικού συμπλέγματος αναφορικά με τις πρακτικές ενοχοποίησης των εκάστοτε υπόπτων. Με την ‘’ανωνυμία’’ να υιοθετείται πλήρως από τις δικαστικές αρχές, αφού ποτέ δεν ελέγχεται η πηγή και η εγκυρότητα τους, δημιουργείται το θεσμικό παραπέτασμα για την απόκρυψη των μεθόδων της αντιτρομοκρατικής γύρω από τις στοχοποιήσεις, τις παρακολουθήσεις και εν τέλει τις συλλήψεις αγωνιστών/στριών.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η πρόφαση αξιοποίησης αυτών των ‘’ανώνυμων πληροφοριών’’ κατέρρευσε αυτοστιγμεί αποκαλύπτοντας το πραγματικό κίνητρο και την πηγή τους, αφού την είδηση των συλλήψεων στα μίντια ακολουθούσαν οι ‘’ασφαλείς πληροφορίες’’ της αντιτρομοκρατικής προς τους ρεπόρτερ, οι οποίες και ταύτιζαν προκαταβολικά τις συλλήψεις των συντρόφων με τη δράση της ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης ‘’Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών’’.

Με αυτόν το τρόπο (και όχι μόνο) έγινε σαφές πως οι συλλήψεις όχι μόνο δεν αποτέλεσαν μια αντανακλαστική ‘’αξιοποίηση πληροφοριών’’ αλλά ήταν προϊόν μιας από καιρό ‘’χαρτογράφησης’’ και στοχοποίησης των συντρόφων, αφού πριν καν συνταχθεί η δικογραφία η αντιτρομοκρατική ‘’διέρρεε’’ την εξάρθρωση της οργάνωσης. Όμως αυτή η βεβαιότητα των αρχών, η οποία και επιχειρήθηκε να ‘’στοιχειοθετηθεί’’ προπαγανδιστικά είτε με αναφορές στα κανάλια για επιπλέον βαρύ οπλισμό που δεν βρέθηκε ποτέ στην αποθήκη στο Κουκάκι είτε με υπόδειξη της οικίας στα Πετράλωνα ως ‘’ορμητήριο της οργάνωσης’’, έπεσε στο κενό.

Με τα πραγματικά στοιχεία να καταρρίπτουν όλα τα ευφάνταστα σενάρια που διοχετευτήκαν στα μίντια, οι ‘’πολύκροτες συλλήψεις’’ κινδύνευαν να μετατραπούν σε ένα σοβαρό πλήγμα στο γόητρο της αντιτρομοκρατικής. Γι’ αυτό και μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, έπρεπε εσπευσμένα να επιστρατευθούν τα εγκληματολογικά εργαστήρια κατασκευής ενόχων της αστυνομίας και να παρουσιάσουν μια ‘’κατεβασμένη’’ από το διαδίκτυο ανάληψη ευθύνης σαν πρωτότυπο αρχείο κειμένου που δήθεν καταδείκνυε τον σύντροφο Πολύκαρπο Γεωργιάδη ως συντάκτη της.

Όμως αυτή η κίνηση πανικού για την (με κάθε μέσο) επιζητούμενη διόγκωση του κατηγορητηρίου διακινδύνευε τον ολοκληρωτικό διασυρμό της αντιτρομοκρατικής, με τη ίδια την υπηρεσία να αποσύρει το ‘’στοιχείο’’ μόλις ζητήθηκε από την υπεράσπιση να ελεγχθεί το αρχείο από δικό της πραγματογνώμονα. Και ενώ μετά το φιάσκο της ‘’προκήρυξης’’ γίνεται σαφές ότι η αστυνομία επιχειρεί πάση θυσία να διογκώσει το κατηγορητήριο, λίγους μήνες αργότερα ‘’ανακαλύπτεται’’ ένα ακόμα στοιχείο, αυτή τη φορά με μια ακατάληπτη απόπειρα να συνδεθούν οι σφαίρες που βρέθηκαν στο Κουκάκι με τα όπλα που χρησιμοποίησε η Ο.Λ.Α. σε επιθέσεις της.

Η εμμονή της αστυνομίας δεν μας προκαλεί έκπληξη. Η διαχρονική στοχοποίηση τόσο του ίδιου του Πολύκαρπου μέσα στην πολυετή του παρουσία στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες όσο και της συλλογικότητας ‘’Ταξική Αντεπίθεση’’ στην οποία συμμετέχει τα τελευταία 7 χρόνια, αποτυπώνουν με απόλυτη ακρίβεια τα κίνητρα και τις επιδιώξεις της αστυνομίας γύρω από τις συλλήψεις στις 23/09/20, καταρρίπτοντας τα σαθρά αφηγήματα περί ‘’ανώνυμων τηλεφωνημάτων και πληροφοριών’’. Άλλωστε, ταυτόχρονα με την παραπληροφόρηση και τα ανύπαρκτα δημοσιογραφικά ‘’ευρήματα’’ στο Κουκάκι, η αντιτρομοκρατική διοχέτευε και πληροφορίες γύρω από την ‘’Ταξική Αντεπίθεση’’ χαρακτηρίζοντάς την ως δεξαμενή τρομοκρατών (sic).

Η αρπαγή- απαγωγή συντρόφισσας μας από την αντιτρομοκρατική έξω από τον χώρο εργασίας της λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις με μοναδικό κριτήριο τις συντροφικές και εργασιακές σχέσεις με τον Πολύκαρπο, αλλά και οι δημόσιες καταγγελίες για τις επανειλημμένες τοποθετήσεις καμερών και ‘’κοριών’’ παρακολούθησης στον πολιτικό μας χώρο και στα οχήματα συντρόφων μας, ταυτόχρονα με τις παρακολουθήσεις-παρενοχλήσεις στα σπίτια και τους χώρους εργασίας τους αρκετό καιρό πριν τα γεγονότα στις 23/09/20, συνθέτουν το διαχρονικό πλαίσιο στοχοποίησης της Ταξικής Αντεπίθεσης και των μελών της, με τις συλλήψεις να αποτελούν την κορύφωση των όσων είχαν προηγηθεί.

Ο τρομοϋστερικός οχετός που ξεβράστηκε από τα ΜΜΕ καθ΄ υπόδειξη της αντιτρομοκρατικής, η προφυλάκιση του συντρόφου Πολύκαρπου Γεωργιάδη και η καταφανής προχειρότητα με την οποία αποπειράθηκαν να προσθέσουν ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του, δεν αφορούν ένα γεγονός διαχωρισμένο από την ευρύτερη συγκυρία, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της.Γιατί (και) οι συλλήψεις των 3 συντρόφων, ανάμεσα σε δεκάδες άλλες υποθέσεις στημένων κατηγορητηρίων και συλλήψεων, εντάσσονται στον ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό τσακίσματος της αντίστασης και επιβολής όρων γενικευμένης κρατικής τρομοκρατίας κατά των κοινωνικών-ταξικών δυνάμεων.

Με αυτόν τον τρόπο και μόνο, αντιλαμβανόμενοι δηλαδή την καταστολή τόσο ως εργαλείο σταθεροποίησης του καθεστώτος μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης όπως η σημερινή όσο και ως μέσο ανάσχεσης της κοινωνικής-ταξικής αντίστασης που αναπτύσσεται σε συνθήκες κρατικής βίας, θανάτου, φτώχειας και περιστολής ελευθεριών, θεωρούμε την υπόθεση υπεράσπισης του φυλακισμένου συντρόφους μας Πολύκαρπού Γεωργιάδη ως υπόθεση κοινωνική. Ως υπόθεση υπεράσπισης του δικού μας ταξικού στρατοπέδου και της ζωτικής του ανάγκης να οργανώνεται και να αντεπιτίθεται απέναντι στον εχθρό.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΔΙΚΗ 6/12/2021

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Αλληλεγγύη στο σύντροφο Κώστα Κ.

Στις 22/10 λαμβάνει κλήση από τον ανακριτή ο σύντροφος Κώστας Κ. προκειμένου να απολογηθεί για μια εμπρηστική επίθεση που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο πολιτισμού το μακρινό 2007 (!), με βάση την εύρεση μετά από 14 χρόνια ενός –υποτιθεμένου-δείγματος DNA και παρά το γεγονός ότι το γενετικό υλικό του συντρόφου ήταν διαθέσιμο στους διωκτικούς μηχανισμούς ήδη από το 2009.

Η δικογραφία αυτή, πέρα από τη βαρύτητα των κατηγοριών και το ενδεχόμενο πολυετούς φυλάκισης και παρατεταμένης δικαστικής ομηρίας του συντρόφου, εντάσσεται στη ίδια βιομηχανία διώξεων του τελευταίου διαστήματος, που «ορφανά» δείγματα DNA, όλως παραδόξως μετά από πολλά χρόνια ταυτοποιούνται. Στη πραγματικότητα όμως το μόνο που ταυτοποιεί η συγκεκριμένη δίωξη είναι η συνεχής παρουσία του συντρόφου, για περισσότερες από 3 δεκαετίες, στους πολύμορφους κοινωνικούς αγώνες. Μια παρουσία για την οποία έχει κατηγορηθεί, διωχθεί και φυλακιστεί και στο παρελθόν.

Στόχος των κατασταλτικών μηχανισμών με τη δίωξη του συντρόφου Κώστα Κ., με την προφυλάκιση του συντρόφου ΧΜ, μετά την απαγωγή του από την ΕΛ.ΑΣ. και με την κλήση για υποχρεωτική λήψη DNA από 14 συλληφθέντες κατά την εκκένωση της πρυτανείας του ΕΜΠ για μια υπόθεση του 2014, είναι αφενός η ενίσχυση των βάσεων δεδομένων των εργαστηρίων της ΓΑΔΑ και η γενετική χαρτογράφηση του αναρχικού χώρου, όσο και η δημιουργία ενός αισθήματος φόβου προς τους αγωνιζόμενους ειδικότερα ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να κληθούν να αποδείξουν ότι προ δεκαετίας δεν ήταν «ελέφαντες». Είναι στο χέρι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος να υπενθυμίσει ότι οι μόνοι που είναι υπόλογοι για τις εγκληματικές τους ενέργειες είναι οι καπιταλιστές, οι πολιτικοί τους υπάλληλοι, οι μπάτσοι και οι δικαστές.