[ΚτΒ] Να μην συνηθίσουμε το θάνατο! Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη. Κάλεσμα Στήριξης της Διαδήλωσης, Σήμερα 28/7. Σύνταγμα, 19.00.

Σήμερα Πέμπτη 28 Ιούλη 2022 το δικαστικό συμβούλιο του Εφετείου Λαμίας, αποδεχόμενο την εισαγγελική πρόταση, ανακοίνωσε την απορριπτική απόφαση του για το αίτημα αποφυλάκισης με περιοριστικούς όρους του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου & προληπτικά αιχμάλωτου Γιάννη Μιχαηλίδη κι ενώ η υγεία του συντρόφου, που διανύει την 67η Ημέρα Απεργίας Πείνας, σύμφωνα με την γνωμάτευση των γιατρών, παρουσίασε το τελευταίο 24ώρο ραγδαία επιδείνωση.

[…] Το κράτος θεσπίζει νόμους και ορίζει το ποιους βάζει μέσα και ποιους διορίζει

Και αφού το ψηφίζουν αυτό συνεχίζει να παίρνει εξουσία που δεν την αξίζει

Το κράτος βιάζει παιδιά και ματώνει μα έχει δικηγόρους για να τα μπαλώνει

Μάρτυρες φιμώνει και τους τσιμεντώνει πρέζα τα καράβια του τόνους φορτώνει

Το κράτος είναι ένα δεν ξέρει από κράτη μα σύνορα απλώνει σε όλο το χάρτη

Εμπόδιο αν είσαι σε βάζει στην άκρη σε τρομοκρατεί και σε λέει τρομοκράτη

Το κράτος αυτό είναι μία απάτη και θέλει νεκρό απεργό στο κρεβάτι

σε ένα τέτοιο κράτος δεν γυρίζω πλάτη οπλίζομαι πάθος και πέφτω στη μάχη…

Από Κοινοί Θνητοί, Τι περιμένουμε;

[…] Γι’ αυτό σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. Γι’ αυτό και δεν θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσω την αποκλειστικότητα των κινηματικών αναφορών, αλλά να προτάξω την επανασύνδεση του αγώνα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αναρχικών με τις ιδέες που τους οδήγησαν στη σύγκρουση με το σύστημα και προκάλεσαν τη φυλάκιση τους. Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους. Αντίθετα καλώ σε μια σχέση επαναστατικής αλληλεγγύης στη βάση των κοινών προταγμάτων και ενός κοινού αγώνα με πολλαπλές αιχμές, που συντονίζει την οργή που αισθάνονται διαφορετικοί άνθρωποι βιώνοντας διαφορετικές συνθήκες με τις ίδιες όμως αιτίες.

Και τέλος, γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο αυτή η απεργία να είναι το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μου, επιθυμώ να του δώσω ακριβώς αυτή τη διάσταση η οποία με εκφράζει συνολικά:

Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…

μέχρι την καταστροφή του τελευταίου κλουβιού

Από την Ανακοίνωση Έναρξης Απεργίας Πείνας του προληπτικά αιχμάλωτου Γιάννη Μιχαηλίδη από τις φυλακές Μαλανδρίνου στις 23/5/2022..

[…] Η αξιοπρεπής, αμετανόητη και αταλάντευτη στάση του συντρόφου μαζί με τη συνέπεια της δράσης του απέναντι στους γδάρτες των ζωών μας, είναι αυτή που τον κρατά ακόμα δέσμιο στα κελιά της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας”. Ο Γ. Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, την αστική Τάξη , το Κράτος της και τους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν επρόκειτο είτε γι κάποιο εξέχων στέλεχος των οικονομικών και πολίτικων ελίτ, είτε για κάποιο από τα (ένστολα και μη) μαντρόσκυλα τους, στις λίγες περιπτώσεις που τυχαίνει να βρεθούν, κάποιοι εξ’ αυτών, ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, η θέση του θα ήταν πολύ διαφορετική. Το δικαστικό σύστημα πιστό στον ταξικό του ρόλο φροντίζει να ρίξει στα μαλακά τα «δικά του» παιδιά και ορθώνεται αμείλικτο απέναντι στους φτωχούς, τους παρίες και τους πολίτικους του αντίπαλους.

Η παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνει χώρα σε κάποιο κενό χώρο και χρόνο αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη συγκυρία. Με τη μακροχρόνια καπιταλιστική Κρίση να οξύνεται επικίνδυνα, μετά από μια πανδημία που επιτάχυνε της διαδικασίες κορύφωσης της, με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μετά από χρόνια να κορυφώνεται μέσα στην Ευρώπη και την πυρηνική απειλή να φαντάζει ολοένα και πιο κοντά από ποτέ. Με μια τεράστια ενεργειακή κρίση εν εξελίξει και μια διαφαινόμενη επισιτιστική προ των πυλών, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί του διαχειριστές οχυρώνονται απέναντι και στον εσωτερικό εχθρό εν όψει ενός αβέβαιου μέλλοντος. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση φτωχοποιείται ακόμη περισσότερο, που λεηλατείται ότι ελάχιστο απέμεινε ακόμα όρθιο από την δημόσια Υγεία, που καταπατούνται και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, το Κράτος ενεργοποιεί τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που προβάλλουν (ή ενδέχεται να προβάλλουν) έστω και ψήγματα αντίστασης, στέλνοντας σαφή μηνύματα. Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, πιστή στην τήρηση της ατζέντας της, επενδύει στη στρατηγική της έντασης επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή απέναντί σε φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζομένους και εργαζόμενες, νέους και νέες που αντιτίθενται εμπράκτως στην πολιτική της αφαίμαξης και καταστολής τους. Η αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων και εν προκειμένου του Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το ευρύτερο κατασταλτικό πλαίσιο της αστικής πολιτικής της.

Γι αυτούς τους λόγους η υπόθεση του συντρόφου δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα απ’ όλη την προαναφερθείσα συνθήκη. Ζώντας σε μια περίοδο κοινωνικής οπισθοχώρησης και κινηματικής άμπωτης, οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά – κινηματικά αντανακλαστικά μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να κάνουμε την υπόθεση του Γιάννη ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κεφαλαίου και του Κράτους του, που ενώ καταδικάζει με τις πολιτικές του σε φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση και θάνατο, μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης παράλληλα εξαπολύει μια, ολοκληρωτική σε μεγάλο βαθμό, κατασταλτική επίθεση με όλα τα μέσα (συλλήψεις, βαριές καταδίκες, σωρεία παρατυπιών και “μαγειρεμάτων”) σε όσους και όσες αντιστέκονται, σε όσους και όσες αμφισβητούν το μονοπώλιο του στην άσκηση βίας.

Το ζήτημα της δικαίωσης των αιτημάτων και κατ’ επέκταση η απελευθέρωση του συντρόφου δεν αφορά ούτε μονάχα τον ίδιο, ούτε ένα στενό κύκλο συντρόφων του, αλλά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που δεν αντιλαμβάνονται την ζοφερό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που μας επιφυλάσσουν ως αυτονόητο και μη αναστρέψιμο. Αφορά το σύνολο των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων που βρισκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο των πολιτικών της αστικής Τάξης και του Κράτους της. Η δικαίωση του αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη πέρα την ελευθερία του ίδιου θα δώσει και απελευθερωτικές ανάσες στη χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, προκαλώντας ρωγμές στις μπετόν αρμέ κυρίαρχες κατασταλτικές (και όχι μόνο) πολιτικές.

Με το διαχρονικό και ανίκητο όπλο της Τάξης μας, την Αλληλεγγύη να κάνουμε τον Αγώνα του, Αγώνα όλων μας. Και η νίκη του θα είναι μια νίκη για όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία […]

Απόσπασμα από το κείμενο της ΚτΒ “Δίνουμε το χέρι σ’ αυτούς που σηκώνονται. Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη”, που κυκλοφορήσαμε & μοιράσαμε στην αθηναϊκή μητρόπολη, μια βδομάδα μετά την έναρξη της απεργίας πείνας.

Όπως έγραψαν οι σύντροφοι & οι συντρόφισσες από τη Λότζια, από την Κατάληψη του Δημαρχείου στο Ηράκλειο Κρήτης:

Θέλουν να καταργήσουν τις εποχές αλλά εμείς είμαστε η άνοιξη!

Σήμερα Πέμπτη 28 Ιούλη – 67η ημέρα Απεργίας Πείνας

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο Κάλεσμα από την κατειλημμένη ΑΔΕΔΥ της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη στη Διαδήλωση για τις Πυρκαγιές, στις 19.00 στο Σύνταγμα.

Η αστική “δικαιοσύνη” ήταν, είναι & θα είναι σαν τα φίδια: δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους.

Μόνη Δικαιοσύνη η Προλεταριακή!

Να μην συνηθίσουμε το θάνατο!

Άμεση Αποφυλάκιση του αναρχικού προληπτικά αιχμάλωτου – απεργού πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη.

Στο Δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο & το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατούμενων.

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας!

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, 28 Ιούλη 2022

[ΚτΒ] Ανακοίνωση για τα γεγονότα των δυο τελευταίων ημερών στα Εξάρχεια.

Τις τελευταίες δυο μέρες πραγματοποιείται μια πρωτοφανής επίδειξη αυταρχισμού και καταστολής από τη πλευρά της κυβέρνησης, με την απαγόρευση και το κατασταλτικό χτύπημα των συγκεντρώσεων-πορειών που είχαν καλεστεί Παρασκευή και Σάββατο στην πλ. Εξαρχείων, με αφορμή περιστατικό απόπειρας βιασμού στη γειτονιά και ενάντια στον εξευγενισμό της περιοχής και την κατασκευή σταθμού μετρό στην Πλατεία αντίστοιχα.
Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 22/7 και ενώ ήταν καλεσμένη συγκέντρωση- πορεία στην πλατεία Εξαρχείων από τις ‘Συντρόφισσες ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία’ με τη στήριξη και άλλων συλλογικοτήτων, με αφορμή περιστατικό απόπειρας βιασμού στη γειτονιά, μεγάλο μέρος της Πλατείας και οι γύρω δρόμοι καταλείφθηκαν από κάθε είδους πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις, με ολοφάνερη πρόθεση να παρακωλύσουν την καλεσμένη συγκέντρωση. Παρόλα αυτά η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε κανονικά από περίπου 400 συντρόφισσες και συντρόφους, «(…) διαβάστηκαν κείμενα για την απόπειρα βιασμού, την έμφυλη βία στα Εξάρχεια και τη σχέση της με την κοινωνική συνθήκη που επικρατεί στη γειτονιά, την αστυνομοκρατία, την τουριστικοποίηση, το ναρκεμπόριο, την καπιταλιστική ανάπλαση. Με τα μπλοκ των συντροφισσών μπροστά, η συγκέντρωση των 400 περίπου ατόμων, βγήκε στη Στουρνάρη όπου οι μπάτσοι έκλεισαν το δρόμο, κάνοντας σαφές πως ο σχεδιασμός τους ήταν εκείνος της απαγόρευσης της πορείας. Οι συντρόφισσες, πιασμένες αλυσίδες προχωρήσαμε αποφασιστικά μπροστά, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και την αστυνομία, για να δεχθούμε επίθεση απο τα ΜΑΤ που πέταξαν κρότου λάμψης και δακρυγόνα ανάμεσά μας, ξυλοκοπώντας συντρόφισσες με τα γκλομπς τους. Παρά την επίθεση, η πορεία γρήγορα ανασυντάχθηκε και βγήκε και πάλι στο δρόμο προχωρώντας, για να δεχθεί και πάλι ανάλογης έντασης επίθεση, με κόσμο να ξυλοκοπείται και να συλλαμβάνεται από τους δολοφόνους της ομάδας Δ και των ΜΑΤ και στη συνέχεια να εγκλωβίζεται σε πολυκατοικίες και στο καφενείο της πλατείας, όπου έπειτα απο ώρες πολιορκίας έγινε αστυνομική εισβολή με προσαγωγές και μια σύλληψη.» από το κάλεσμα των «Συντροφισσών ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία» στα δικαστήρια την επόμενη μέρα.
Αντίστοιχα και το Σάββατο 23/7 ιδιά αντιμετώπιση είχε και η καλεσμένη συγκέντρωση-πορεία από το «Συντονιστικό για την υπεράσπιση των Εξαρχείων», με εκατοντάδες πάνοπλους μπάτσους να καταλαμβάνουν εκ νέου Πλατεία και γύρω δρόμους με σκοπό και πάλι την παρακώλυση της διεξαγωγής της συγκέντρωσης. Λίγο πριν την ανακοινωμένη ώρα διεξαγωγής έγινε γνωστό από επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας ότι αποφασίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμαρχου «(…)επιβολή περιορισμών στην αναφερόμενη στο θέμα συνάθροιση και συγκεκριμένα τους κάτωθι: Η συγκέντρωση των συναθροιζόμενων θα πραγματοποιηθεί στην Πλατεία των Εξαρχείων, χωρίς να καταλαμβάνουν μέρος του λοιπού οδοστρώματος, χωρίς να πραγματοποιήσουν οδική πορεία και τηρουμένων όλων των μέτρων υγειονομικής προστασίας λόγω του κορωνοϊού. ΕΠΕΙΔΗ πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής, λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή πραγματοποίησής της, τις ειδικότερες κυκλοφοριακές συνθήκες, τα χαρακτηριστικά του οδικού περιβάλλοντος και τη σημασία της οδού ή των οδών που εκτιμάται ότι θα επηρεαστούν από τη συνάθροιση στην εν γένει κυκλοφορία, καθώς και τη μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα, τη λειτουργία υποδομών και κοινωφελών εγκαταστάσεων και τον εφοδιασμό της αγοράς με είδη ζωτικής σημασίας, και γενικά ο βαθμός διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής.». Και πάλι όμως εκατοντάδες αγωνιστές σύντροφοι και συντρόφισσές αψηφώντας τη συνθήκη περικύκλωσης και τρομοκρατίας που επέβαλαν οι πραιτοριανοί του Μητσοτακέικου, στάθηκαν για ώρες στο δρόμο φωνάζοντας συνθήματα κάνοντας για άλλη μια φορά σαφές ότι η επίθεση σε όσους αντιστέκονται και τολμούν να σηκώσουν κεφάλι, δεν θα ναι εύκολα υλοποιήσιμη.
Αξιοσημείωτο γεγονός, αλλά καθόλου περίεργο για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ – των Εξαρχείων, ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των αστυνομικών επιχειρήσεων/επιθέσεων στους διαδηλωτές και τις 2 ημέρες η πιάτσα του ναρκεμπορίου στην Πλατεία και στους γύρω δρόμους δεν σταμάτησε λεπτό και συνέχιζε ακάθεκτη την αναπαραγωγή «παράνομου» κεφαλαίου, κυριολεκτικά δίπλα στους μπάτσους. Κάτι που συνέβη και με την τουριστική κίνηση, η οποία παρά την αστυνομοκρατία, τα δακρυγόνα, το ξύλο και τις συλλήψεις συνεχίστηκε απρόσκοπτα.
Τα γεγονότα των δυο τελευταίων ημερών δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της κατασταλτικής πολιτικής που οξύνεται συνεχώς τον τελευταίο καιρό. Την ώρα που η αστική “δικαιοσύνη” και η πλέον νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση ΝΔ του Μητσοτάκη του υιού, φροντίζουν ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα για την αποφυλάκιση (ένστολων και μη) δολοφόνων (όπως οι Κορκονέας και Χορταριάς) και “επώνυμων ημέτερων καλλιτεχνών” βιαστών (όπως οι Φιλιππίδης και Λιγνάδης), ο κόσμος του Αγώνα δέχεται συνολική ολομέτωπη επίθεση*, με προφανή στόχο όχι μόνο την καταστολή του αλλά και την αποστολή μηνύματος σε ολόκληρη την κοινωνική βάση για τον τρόπο αντιμετώπισης οποιασδήποτε φωνής αντίδρασης στην υπάρχουσα και επερχόμενη πολιτική αφαίμαξης και θανάτου που μας επιφυλάσσεται.
Σε πείσμα της αστικής τάξης και του κρατικού της μηχανισμού, κόντρα στους καιρούς της βιωμένης κοινωνικής ήττας και κινηματικής άμπωτης της μεταμνημονιακής εποχής, οφείλουμε απέναντι στην δυσχερή ιστορική συγκύρια να συνεχίσουμε «να ουρλιάζουμε ακόμα», να βάζουμε τα σώματα μας μπροστά, να παλεύουμε, να πέφτουμε και να ξανασηκωνόμαστε, να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της Τάξης μας, να αντισταθούμε στην κατασταλτική επίθεση που δέχεται για άλλη μια φορά ο κόσμος του Αγώνα και να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Ενάντια στην οριστική μετατροπή των Εξαρχείων σε μια αποκλειστικά τουριστική ζώνη εντατικοποιημένης υποτιμημένης εργασίας και “εναλλακτικής” διασκέδασης, όπου θα βασιλεύει ανενόχλητα ο διαχρονικός νόμος της καθεστωτικής (κοινωνικής, ταξικής, έμφυλης) Εξουσίας του ισχυρότερου & του πλουσιότερου.
Ενάντια στο σβήσιμο της ιστορίας τους, με την εκδίωξη των φτωχότερων κατοίκων & θαμώνων της από τον “εξευγενισμό” των “επενδυτών” & των τεχνοκρατών των υπουργείων & του Δήμου Αθηναίων, της ΜΕΤΡΟ ΑΕ & των (εγχώριων και μη) μεγαλοκαπιταλιστών.
Ενάντια στην αστυνομοκρατία & την κρατική καταστολή που στρέφεται όλο και πιο συχνά και απροκάλυπτα ενάντια σε όσους & όσες συνεχίζουν ν’ αντιστέκονται & ν’ αγωνίζονται.
Ενάντια στην πατριαρχία & τον κοινωνικό κανιβαλισμό των (συνειδητών ή ασυνείδητων, έμμισθων ή άμισθων, μικρών ή μεγάλων, ντόπιων και μη) παρακρατικών, μαφιόζων, ναρκεμπόρων, βιαστών.
Αλληλεγγύη στους συντρόφους & τις συντρόφισσες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που ξυλοκοπήθηκαν, τραυματίστηκαν, προσήχθησαν, συνελήφθησαν από τους ενόπλους πραιτοριανούς του “παράνομου” και του “νόμιμου” Κεφαλαίου και του Κράτους του.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ!
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ & Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ!
Κίνηση της Βιολέττας
25 Ιουλη 2022
* Την ώρα σύνταξης της παρούσας ανακοίνωσης έγινε γνωστό ότι απαγορεύτηκε και η συναυλία αλληλεγγύης στο Μιχαηλίδη που ήταν προγραμματισμένη για την Κυριακή 24/7 στις 8.00μμ.

[ΚτΒ]: Ανακοίνωση για την απόπειρα βιασμού στα Εξάρχεια – Κάλεσμα Στήριξης της Συγκέντρωσης (Παρασκευή, 22/7. 20.00)

Εξάρχεια, Μάρτης 2019

Την περασμένη Πέμπτη 14/7 το απόγευμα, μια γυναίκα, καθώς περπατούσε στο στενό της οδού Ψελλού στα Εξάρχεια, δέχτηκε επίθεση από δύο άντρες, οι οποίοι τη χτύπησαν, τη λήστεψαν και έμεινε για κάποια λεπτά χωρίς τις αισθήσεις της. Τον ξυλοδαρμό, ακολούθησε η απόπειρα βιασμού της, ο οποίος αποφεύχθηκε λόγω των φωνών της ίδιας και της γειτονίας που βγήκε στα μπαλκόνια, με το βασικό δράστη να φεύγει προς το λόφο του Στρέφη. Στο σημείο έφτασε η αστυνομία, της οποίας η άρνηση να τον καταδιώξει εκεί ελλείψει δυνάμεων, μόνο ως ειρωνική μπορεί να θεωρηθεί, την ώρα που διαρκώς στρατοπεδεύει, παρενοχλώντας με ελέγχους και τραμπουκισμούς συνελεύσεις και άτομα στο λόφο. Σύμφωνα με καταγγελίες που δημοσιοποιούνται, στο ίδιο σημείο έχουν γίνει και άλλες επιθέσεις απέναντι σε γυναίκες το τελευταίο διάστημα.

Στο α.τ. Εξαρχείων, όπου οδηγήθηκε η επιζώσα και ο ένας δράστης της επίθεσης, ο οποίος συνελήφθη ύστερα από αναγνώριση της γυναίκας με τη βοήθεια περαστικού, οι μπάτσοι θα δείξουν χαρακτηριστική απαξίωση προς το μέρος της. Δε μας εκπλήσσει η στάση αυτή της αστυνομίας. Ο ρόλος της άλλωστε ως φορέας και εγγυητής της έμφυλης βίας είναι δομικός και έχει φανεί σε αμέτρητες υποθέσεις, όπως πρόσφατα στην υπόθεση τράφικινγκ στην Ηλιούπολη με πρωταγωνιστή μπάτσο. Συγκεκριμένα, στα αστυνομοκρατούμενα Εξάρχεια, η ένταση της καταστολής, η τρομοκρατική δράση της ομάδας «Δ», οι διαρκείς έλεγχοι, οι ξυλοδαρμοί διαδηλωτριών, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών για το ρόλο της αστυνομίας. Έπειτα από το α.τ., το μαρτύριο της επιζώσας θα συνεχιστεί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου στη βάρδια δεν βρισκόταν ιατροδικαστής, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να περιμένει μία ολόκληρη ημέρα, ώστε να εξεταστεί η πιθανότητα βιασμού []

από Συντρόφισσες ενάντια στην πατριαρχία & την έμφυλη βία:

Οργή για την απόπειρα βιασμού στα Εξάρχεια.

Με αφορμή το συγκεκριμένο πρόσφατο δημοσιοποιημένο περιστατικό έμφυλης βίας στους δρόμους των Εξαρχείων, μοιραζόμαστε ολόκληρη & αυτούσια την Οργή που εκφράζουν με την ανακοίνωση – κάλεσμα τους οι Συντρόφισσες.

Δεν πρόκειται για ένα “μεμονωμένο περιστατικό” ούτε για κάποια τυχαία “κακιά στιγμή”. Αντίθετα, πρόκειται για (ακόμα μια) υλική αποτύπωση της μακρόχρονης απόπειρας για οριστική άλωση της πλέον αστυνομοκρατούμενης συνοικίας του κέντρου της αθηναϊκής μητρόπολης, μέσα από την αλλοίωση των αγωνιστικών – χειραφετητικών χαρακτηριστικών που διαχρονικά αυτή φέρει, νοηματοδοτεί & κινητοποιεί ενάντια στην πατριαρχία &τον κοινωνικό κανιβαλισμό, το “νόμιμο” & “παράνομο” κεφάλαιο, το κράτος του & την αστυνομία του.

Μέσα σε μια συνθήκη όπως η υπάρχουσα, όπου η αστική “δικαιοσύνη” και η πλέον νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση ΝΔ του Μητσοτάκη του υιού, φροντίζουν ξεδιάντροπα για την αποφυλάκιση (ένστολων και μη) δολοφόνων (όπως οι Κορκονέας και Χορταριάς) και “επώνυμων ημέτερων καλλιτεχνών” βιαστών (όπως οι Φιλλιπίδης και Λιγνάδης), τα Εξάρχεια, η “δική μας μικρή πατρίδα”, παρά την πολύχρονη, οξυνόμενη και πολύπλευρη κατάσταση πολιορκίας που υφίσταται, συνεχίζει –παρ’ όλα αυτά- να ζει, ν’ αντιστέκεται, να αγωνίζεται.

Ενάντια στην οριστική μετατροπή της σε μια αποκλειστικά τουριστική ζώνη εντατικοποιημένης υποτιμημένης εργασίας και “εναλλακτικής” διασκέδασης, όπου θα βασιλεύει ανενόχλητα ο διαχρονικός νόμος της καθεστωτικής (κοινωνικής, ταξικής, έμφυλης) Εξουσίας του ισχυρότερου & του πλουσιότερου.

Ενάντια στο σβήσιμο της ιστορίας της, με την εκδίωξη των φτωχότερων κατοίκων & θαμώνων της από τον “εξευγενισμό” των “επενδυτών” & των τεχνοκρατών των υπουργείων & του Δήμου Αθηναίων, της ΜΕΤΡΟ ΑΕ & των (εγχώριων και μη) μεγαλοκαπιταλιστών.

Ενάντια στην αστυνομοκρατία & την κρατική καταστολή που στρέφεται όλο και πιο συχνά και απροκάλυπτα ενάντια σε όσους & όσες συνεχίζουν ν’ αντιστέκονται & ν’ αγωνίζονται.

Ενάντια στην πατριαρχία & τον κοινωνικό κανιβαλισμό των (συνειδητών ή ασυνείδητων, έμμισθων ή άμισθων, μικρών ή μεγάλων, ντόπιων και μη) παρακρατικών, μαφιόζων, ναρκεμπόρων, βιαστών.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ!

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ & Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ!

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στη Συγκέντρωση που καλείται από τις Συντρόφισσες ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βια την Παρασκευή 22 Ιούλη στην πλατεία Εξαρχείων στις 20.00

Κίνηση της Βιολέττας

Αθήνα, Ιούλης 2022

[ΚτΒ] | Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη. Κάλεσμα Στήριξης της Διαδήλωσης Αλληλεγγύης. 14/7 – 19.00. Σύνταγμα.

[…] Απέναντι σε αυτή την αθλιότητα ξεκίνησα την απεργία πείνας. Και στην ανακοίνωση έναρξης της, απαρίθμησα τόσο τις αυθαιρεσίες σε βάρος μου, όσο και πάμπολλα παραδείγματα όπου οι δικαστές έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες όταν πρόκειται για παιδιά του συστήματος (μπάτσους – δολοφόνους, δεσμοφύλακες – βασανιστές, φασίστες, μεγαλοκαπιταλιστές).

Εν τω μεταξύ, εν μέσω της απεργίας μου έχουν αποφυλακιστεί πρόωρα ο δολοφόνος του Αλέξανδρου, ένας εκ των δολοφόνων του Ζακ που έβγαλε τόσο φυλακή όσο διάστημα κάνω εγώ απεργία πείνας και ο βιαστής Φιλιππίδης με το απίθανο σκεπτικό ότι δεν κινδυνεύουν τα υποψήφια θύματα επειδή είναι πλέον γνωστός για τις πράξεις του και θα τον αποφεύγουν. Και εγώ που συμπλήρωσα τα 3/5 της ποινής μου εδώ και 7 μήνες “δεν έχω σωφρονιστεί ακόμα καθώς δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα” κατά τα εισαγγελικά σκεπτικά! Αμετανόητοι δολοφόνοι απολαμβάνουν αυτό που παλεύω να κερδίσω εδώ και 50 ημέρες ρισκάροντας τη ζωή μου, αυτό που δικαιούμαι εδώ και 7 μήνες, την ελευθερία […]

Γιάννης Μιχαηλίδης. 11/7/2022

Σήμερα Πέμπτη 14 Ιούλη – 53η ημέρα Απεργίας Πείνας

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στη Διαδήλωση που καλεί η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη στις 19.00 στο Σύνταγμα.

Η αστική “δικαιοσύνη” ήταν, είναι & θα είναι σαν τα φίδια: δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους.

Μόνη Δικαιοσύνη η Προλεταριακή!

Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού προληπτικά αιχμάλωτου – απεργού πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη.

Στο Δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο & το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατούμενων.

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας!

Ακολουθεί το κείμενο που κυκλοφορήσαμε & μοιράσαμε στην αθηναϊκή μητρόπολη, μια βδομάδα μετά την έναρξη της απεργίας πείνας του στις φυλακές Μαλανδρίνου.

Δίνουμε το χέρι σ’ αυτούς που σηκώνονται.

Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη.

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 στις φυλακές Μαλανδρίνου ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας μπροστά την ίδια του την υγεία και τη ζωή του.

Από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληρεί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’ όρων αποφυλάκισή του, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του,. Παρόλα αυτά, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας στις 17/02/2022 απέρριψε την αίτηση του με το σκεπτικό ότι ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου, με ένα τέτοιο έωλο επιχείρημα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική δικαιολογία ώστε να καλύψει την εκδικητική φύση της επ’ αορίστου κράτησης του στις φυλακές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα περίπτωση, από τις πολλές των τελευταίων χρόνων που εντελώς απροκάλυπτα παραβιάζονται και καταπατούνται, κεκτημένα δικαιώματα κρατουμένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που η αστική δικαιοσύνη καταπατά, κάνοντας «λάστιχο», τους ιδίους τους δικούς της νόμους, όχι με νομικά αλλά με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Δεν αφήνεται κανένα περιθώριο παρερμηνείας του εκδικητικού και τιμωρητικού ρόλου της αστικής δικαιοσύνης προς τους πολίτικους της αντίπαλους, αφού αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητά είναι οι δηλώσεις μετάνοιας και η αποκήρυξη των ιδεών και των δράσεων αντίστασης ενάντια στην καθεστωτική βαρβαρότητα.

Η αξιοπρεπής, αμετανόητη και αταλάντευτη στάση του συντρόφου μαζί με τη συνέπεια της δράσης του απέναντι στους γδάρτες των ζωών μας, είναι αυτή που τον κρατά ακόμα δέσμιο στα κελιά της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας”. Ο Γ. Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, την αστική Τάξη , το Κράτος της και τους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν επρόκειτο είτε γι κάποιο εξέχων στέλεχος των οικονομικών και πολίτικων ελίτ, είτε για κάποιο από τα (ένστολα και μη) μαντρόσκυλα τους, στις λίγες περιπτώσεις που τυχαίνει να βρεθούν, κάποιοι εξ’ αυτών, ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, η θέση του θα ήταν πολύ διαφορετική. Το δικαστικό σύστημα πιστό στον ταξικό του ρόλο φροντίζει να ρίξει στα μαλακά τα «δικά του» παιδιά και ορθώνεται αμείλικτο απέναντι στους φτωχούς, τους παρίες και τους πολίτικους του αντίπαλους.

Η παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνει χώρα σε κάποιο κενό χώρο και χρόνο αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη συγκυρία. Με τη μακροχρόνια καπιταλιστική Κρίση να οξύνεται επικίνδυνα, μετά από μια πανδημία που επιτάχυνε της διαδικασίες κορύφωσης της, με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μετά από χρόνια να κορυφώνεται μέσα στην Ευρώπη και την πυρηνική απειλή να φαντάζει ολοένα και πιο κοντά από ποτέ. Με μια τεράστια ενεργειακή κρίση εν εξελίξει και μια διαφαινόμενη επισιτιστική προ των πυλών, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί του διαχειριστές οχυρώνονται απέναντι και στον εσωτερικό εχθρό εν όψει ενός αβέβαιου μέλλοντος. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση φτωχοποιείται ακόμη περισσότερο, που λεηλατείται ότι ελάχιστο απέμεινε ακόμα όρθιο από την δημόσια Υγεία, που καταπατούνται και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, το Κράτος ενεργοποιεί τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που προβάλλουν (ή ενδέχεται να προβάλλουν) έστω και ψήγματα αντίστασης, στέλνοντας σαφή μηνύματα. .Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, πιστή στην τήρηση της ατζέντας της, επενδύει στη στρατηγική της έντασης επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή απέναντί σε φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζομένους και εργαζόμενες, νέους και νέες που αντιτίθενται εμπράκτως στην πολιτική \της αφαίμαξης και καταστολής τους. Η αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων και εν προκειμένου του Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το ευρύτερο κατασταλτικό πλαίσιο της αστικής πολιτικής της.

Γι αυτούς τους λόγους η υπόθεση του συντρόφου δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα απ’ όλη την προαναφερθείσα συνθήκη. Ζώντας σε μια περίοδο κοινωνικής οπισθοχώρησης και κινηματικής άμπωτης, οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά – κινηματικά αντανακλαστικά μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να κάνουμε την υπόθεση του Γιάννη ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κεφαλαίου και του Κράτους του, που ενώ καταδικάζει με τις πολιτικές του σε φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση και θάνατο, μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης παράλληλα εξαπολύει μια, ολοκληρωτική σε μεγάλο βαθμό, κατασταλτική επίθεση με όλα τα μέσα (συλλήψεις, βαριές καταδίκες, σωρεία παρατυπιών και “μαγειρεμάτων”) σε όσους και όσες αντιστέκονται, σε όσους και όσες αμφισβητούν το μονοπώλιο του στην άσκηση βίας.

Το ζήτημα της δικαίωσης των αιτημάτων και κατ’ επέκταση η απελευθέρωση του συντρόφου δεν αφορά ούτε μονάχα τον ίδιο, ούτε ένα στενό κύκλο συντρόφων του, αλλά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που δεν αντιλαμβάνονται την ζοφερό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που μας επιφυλάσσουν ως αυτονόητο και μη αναστρέψιμο. Αφορά το σύνολο των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων που βρισκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο των πολιτικών της αστικής Τάξης και του Κράτους της. Η δικαίωση του αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη πέρα την ελευθερία του ίδιου θα δώσει και απελευθερωτικές ανάσες στη χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, προκαλώντας ρωγμές στις μπετόν αρμέ κυρίαρχες κατασταλτικές (και όχι μόνο) πολιτικές.

Με το διαχρονικό και ανίκητο όπλο της Τάξης μας, την Αλληλεγγύη να κάνουμε τον Αγώνα του, Αγώνα όλων μας. Και η νίκη του θα είναι μια νίκη για όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία.

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας

Νίκη στην Απεργία Πείνας με Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Ιούνης 2022

Σύντροφοι & Συντρόφισσες από την άλλη πλευρά της Μεσογείου | ΌΧΙ στην Έκδοση του Συντρόφου Dayvid.

Ρώμη, πλατεία San Giovanni, 15 Οκτώβρη 2011

Από Συντρόφους & Συντρόφισσες από την άλλη πλευρά της Μεσογείου λάβαμε, μεταφράσαμε & δημοσιεύουμε το ακόλουθο κείμενο.

Μπλόκο στην Έκδοση από την ελληνική αστική “δικαιοσύνη” στην Ιταλία του φυλακισμένου συντρόφου Dayvid– πολιτικού κρατούμενου στην Α’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού.

Η δια-κρατική αστυνομική-δικαστική καταστολή δεν γνωρίζει σύνορα.

Το ίδιο και η Διεθνιστική Αλληλεγγύη!

Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Αθήνα, Ιούλης 2022

ΟΧΙ στην έκδοση του συντρόφου Dayvid

O Dayvid συνελήφθη την Τετάρτη 29 Ιουνίου στην Αθήνα, ένα μήνα μετά την τελεσίδικη απόφαση με την οποία στην Ιταλία είχαν επιβεβαιωθεί οι ποινές, με την κατηγορία για “καταστροφή και λεηλασία”, για την πορεία της 15ης Οκτώβρη του 2011 στη Ρώμη.

Η ποινή που επιβλήθηκε στον Dayvid ήταν εξήμισι χρόνια, εκ των οποίων έχει ήδη εκτίσει ένα χρόνο προφυλάκισης και μερικούς μήνες σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Dayvid ανέλαβε την ευθύνη και διεκδίκησε το δίκιο εκείνης της ημέρας εξέγερσης, όταν μερικοί δρόμοι της Ρώμης πλημμύρισαν από χιλιάδες διαδηλωτών που αντί απλά να πορευθούν όπως ήθελαν οι διοργανωτές, αποφάσισαν να περάσουν στην επίθεση και να δώσουν μάχη. Διάφορα αστυνομικά οχήματα υπέστησαν ζημιές, ένα θωρακισμένο παραδόθηκε στις φλόγες, και για μερικές ώρες, χάρη στις πιο κοινές πρακτικές αντίστασης, δεν στάθηκε δυνατή η επιχείρηση περικύκλωσης της πλατείας.

Ο Dayvid βρίσκεται λοιπόν τώρα στο στόχαστρο αυτού του διεθνούς εντάλματος, έγκλειστος στη φυλακή του Κορυδαλλού, εν αναμονή της απόφασης για την παράδοση του στο ιταλικό κράτος, στην οποία και πιστεύουμε ότι θα αντιταχθεί.

Την Τετάρτη 13 Ιουλίου θα διεξαχθεί η συνεδρίαση στο δικαστήριο της Αθήνας.

Για όποιον θα ήθελε να του γράψει

Dayvid Ceccarelli.

Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού. Α’ Πτέρυγα

ΤΚ 18110. Αθήνα. Ελλάδα.

Θα ακολουθήσει σύντομα ενημέρωση.

[ΚτΒ]: Κάλεσμα Στήριξης της Πορείας ενάντια στην Ακρίβεια (Πατήσια, Παρασκευή 8/7, 19.30).

Μέσα σε μια δυστοπική συνθήκη όπως η τωρινή, με την μακρόχρονη καπιταλιστική Κρίση να βαθαίνει έπειτα από την επιτάχυνση της κατά τη διάρκεια της τελευταίας διετίας, απόρροια (και) της εγκληματικής κεφαλαιο-κρατικής διαχείρισης της Πανδημίας του Covid 19. Με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στην Ουκρανία που κορυφώνεται έπειτα από τη ρωσική εισβολή του περασμένου Φλεβάρη, ενώ μαίνεται ακατάπαυστα στο ανατολικό ευρωπαϊκό μέτωπο εδώ και μια οκταετία έπειτα από την έναρξη του. Με τα ελληνοτουρκικά πολεμικά σύννεφα να πυκνώνουν όλο και πιο έντονα πάνω από τα κεφάλια μας και τον θερμοπυρηνικό Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο ν’ αποτελεί κάθε άλλο παρά σενάριο επιστημονικής φαντασίας…

Με την Ακρίβεια να σαρώνει και τα πάντα όλα ν’ ακριβαίνουν ακατάπαυστα (νοίκια, λογαριασμοί ενέργειας, ύδρευσης και τηλεφωνίας, προϊόντα και αγαθά πρώτης -και όχι μόνο- ανάγκης), ενώ το μόνο που φθηναίνει είναι η αμοιβόμενη αξία της μισθωτής σκλαβιάς (με τα μεροκάματα και τους μισθούς πείνας, την μαύρη εργασία, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα) και τα μόνα που πετσοκόβονται είναι τα (διόλου χαρισμένα αλλά κατεκτημένα με αγώνες, απεργίες, μάχες και αίμα) εργατικά-συνδικαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς, όλων εκείνων των ντόπιων, μεταναστών & μεταναστριών, εργαζόμενων & άνεργων που ζουν κυριολεκτικά στο πετσί τους το καπιταλιστικό κάτεργο αυτού εδώ του τόπου

[…] Στην ουσία τους, οι ανατιμήσεις και η ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού δεν είναι τίποτε άλλο από την ολοένα μεγαλύτερη υποτίμηση της εργασιακής δύναμης μας, με σκοπό την αύξηση του κέρδους των αφεντικών και την αναπαραγωγή της καπιταλιστικής μηχανής […]

από Kίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]. Κάλεσμα στην Γενική Απεργία. Τετάρτη 6η Απρίλη 2022

Άλλος Δρόμος δεν υπάρχει!

Δεν πληρώνουμε άλλο για τα κέρδη τους για μην πληρώσουμε και αυτήν την Κρίση τους!

Αυτή τη φορά, να γίνουμε η Κρίση τους!

Να πέσουν οι Τιμές, ν’ ανέβουν οι Μισθοί!

Άμεση Δράση με μαζικές απαλλοτριώσεις προϊόντων & Έμπρακτη Στήριξη των πιο ευάλωτων στρωμάτων της Τάξης μας, με αυτομειώσεις & αρνήσεις αισχροκερδών πληρωμών, ρευματοκλοπές” & επανασυνδέσεις κομμένων παροχών, με περιφρουρήσεις ενάντια σε εκκενώσεις, εξώσεις και κατασχέσεις σπιτιών.

Αυτή τη φορά, να περάσουμε από πάνω τους!

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στην Πορεία ενάντια στην Ακρίβεια που καλείται από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω – Κάτω Πατησίων, την Αναρχική Ομάδα Κυψέλης “Τα Κατατόπια” & τη Συνέλευση ενάντια στον Εκβιασμό του Ενοικίου.

Προσυγκέντρωση. Παρασκευή 8 Ιούλη στις 19.30  έξω από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω – Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά).

Κίνηση της Βιολέττας

Αθήνα, Ιούλης 2022