Δυο αφίσες που κυκλοφόρησαν και κολλιούνται από πρωτοβουλίες συντρόφων και συντρόφισσων στους δρόμους του κέντρου και των συνοικιών της αστυνομοκρατούμενης αθηναϊκής μητρόπολης, εν μέσω “καραντίνας”, εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, αυταρχικοποίησης και εκφασισμού του αστικού κοινοβουλευτικού καθεστώτος της Γ’ Ελληνικής “Δημοκρατίας”. 

Το αίμα δεν είναι νερό, η Μνήμη δεν είναι σκουπίδι.

Καλή ανάρρωση στον κομμουνιστή πολιτικό κρατούμενο & παντοτινό αντάρτη

Δημήτρη Κουφοντίνα.

Να σπάσουμε το άτυπο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων.

Στην Αλληλεγγύη σε όλους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνίστες και αγωνίστριες, στον Αγώνα ενάντια στο Κεφάλαιο & το Κράτος του, ενάντια στο φασισμό & τον ιμπεριαλισμό, ο αναρχικός φίλος και σύντροφος Χρήστος Πολίτης Ήταν, Είναι & Θα είναι Πάντα Παρών!

ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

2 Εβδομάδες κινητοποιήσεων για τη συμπαράσταση στους αναρχικούς και τις αναρχικές που δικάζονται.

Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια όξυνση της καταστολής που διευκολύνεται από την υγειονομική έκτακτη ανάγκη του COVID-19, και επακόλουθα μια επίθεση ενάντια σε όλες τις μορφές συγκρουσιακότητας, περιλαμβανομένων εκείνων του αναρχικού κινήματος.

Εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες βρίσκονται ήδη σε δίκη ή σύντομα θα δικαστούν, σε κάποια από τις διάφορες κατασταλτικές επιχειρήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη από τις διάφορες Εισαγγελίες: δηλαδή στις επιχειρήσεις Scripta Manent, Panico, Ritrovo, Bialystok, Lince, Renata, Scintilla και Prometeo, στη δίκη στο Brennero και στη δίκη για την επίθεση στα γραφεία της Λέγκας στο Treviso.

Εκ των πραγμάτων, αυτοί που μοιάζουν να κυβερνάνε είναι ο ΣΕΒ [Confindustria] και τα διευθυντήρια της Αντιτρομοκρατίας και της Αντιμαφίας, με το Κράτος να επικεντρώνεται στην εξάλειψη της πρακτικής της άμεσης δράσης, ακόμα και της ανατρεπτικής σκέψης.

Έτσι, η σύνδεση των επιδημιών με την καπιταλιστική λεηλασία του πλανήτη μετατρέπεται σε ζήτημα “τρομοκρατίας”, όπως επίσης και κάθε μορφή κινητοποίησης μπορεί να μετατραπεί σε “αδίκημα οργάνωσης”. Όταν η σύγκρουση αντλεί δύναμη από την εξέγερση -όπως συνέβη το Μάρτη στις φυλακές-, η απάντηση του Κράτους θυμίζει τους καιρούς του Dalla Chiesa: ένοπλες εισβολές δεσμοφυλάκων και καραμπινιέρων, συστηματικοί ξυλοδαρμοί και μια κυριολεκτική σφαγή με το θάνατο δεκαπέντε κρατουμένων.

Η Σωφρονιστική Διεύθυνση διασκορπίζει και απομονώνει επαναστάτες και εξεγερμένους στις διάφορες πτέρυγες του συστήματος των φυλακών, παρεμποδίζει οποιαδήποτε επαφή με τον έξω κόσμο καθώς και τη φυσική παρουσία των κατηγορούμενων κατά τη διάρκεια των δικών τους, μέσω της χρήσης της βίντεο-διάσκεψης. Επίσης, διευρύνει σε όλους τους φυλακισμένους μερικές πρακτικές κράτησης που χαρακτηρίζουν το [ειδικό] καθεστώς του άρθρου 41 bis, ανάμεσα τους τα μειωμένα επισκεπτήρια με τα διαχωριστικά τζάμια, λογοκρισία της αλληλογραφίας, κλείδωμα των κελιών. Από τη δική τους πλευρά, οι εισαγγελίες κατασκευάζουν την ιστορία του αναρχικού κινήματος διαχωρίζουντας τις επαναστατικές πρακτικές ανάμεσα σε “αποδεκτές” και “τρομοκρατικές”.

Η δύναμη του καθεστώτος είναι η αδυναμία των αγώνων. Ένα σύστημα που παράγει μονάχα κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές καταστροφές και βασίζεται στο φόβο, καταφεύγοντας κάθε μέρα και περισσότερο στη γλώσσα του πολέμου.

Επομένως, καλούμε σε δυο εβδομάδες κινητοποίησεων από τις 9 ως τις 24 Νοέμβρη 2020.

ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ.

Έτσι ώστε η φλόγα της εξέγερσης να μη σβήσει ποτέ και πάντοτε νέα χέρια να είναι έτοιμα να την αδράξουν. Μέσα σε ένα αβέβαιο παρόν -για εμάς, αλλά και για τα αφεντικά- η μοναδική βεβαιότητα είναι πως είναι δίκαιο να αντιστεκόμαστε και ν’ αντεπιτεθόμαστε.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ.

αναρχικοί και αναρχικές

ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ!

Από τις αρχές Ιούλη, η αστυνομική διεύθυνση του Μιλάνου εξαπέλυσε μια χιονοστιβάδα προστίμων σε δεκάδες ακτιβιστές και στρατευμένους που οργάνωσαν και συμμετείχαν σε συγκεντρώσεις, διαδικτυακά διοργανωμένες παρεμβάσεις, διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της καραντίνας και των μηνών του Μάη, του Ιούνη και του Ιούλη, σε συνέχεια της κατασταλτικής εκστρατείας, με την οποία εν μέσω της καραντίνας τρομοκράτησε, εγκληματοποίησε και περιόρισε τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, κόβοντας πρόστιμα σε απλούς πολίτες.

Αυτά τα πρόστιμα προστίθενται στις επιθέσεις που εξαπολύθηκαν και τα πρόστιμα που κόπηκαν στο Μιλάνο ενάντια σε όσους/ες τίμησαν τις παρτιζάνικες αναμνηστικές πλάκες στις 25 Απρίλη, στα πρόστιμα ενάντια σε όσους/ες προώθησαν την αλληλεγγύη στους κρατούμενους, στους μισθωτούς εργαζόμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες που διαδήλωσαν απαιτώντας σοβαρές και αποτελεσματικές παρεμβάσεις για την εργασία.

Αποφασίσαμε να μην πληρώσουμε αυτά τα πρόστιμα γιατί είναι παράνομα. Πράγματι, πρόκειται για μια κυριολεκτική πολιτική επίθεση: δεν πρέπει να υπακούσουμε σε αυτές και σε άλλες απειλές που σκοπεύουν να αποδυναμώσουν όσους/ες σήμερα οργανώνονται και προωθούν μορφές αντικαπιταλιστικής αντίστασης για την εμπέδωση των συμφερόντων των εργαζομένων.

Οι αυτουργοί και οι ένοχοι της σφαγής δεν είναι όσοι κατέβηκαν στις πλατείες και κινητοποιήθηκαν για τα συμφέροντα των λαϊκών μαζών, αλλά οι εξουσίες, οι θεσμοί και τα αφεντικά: το χρονικό της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης από την Περιφέρεια της Λομβαρδίας κάνει ξεκάθαρες τις ευθύνες της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας και της καταστροφής των τοπικών δομών πρόληψης και θεραπείας.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους οργανισμούς, τις συλλογικότητες και τα άτομα που υπόκεινται σε αυτά τα μέτρα και τους καλούμε να μην πληρώσουν τα πρόστιμα, να τα καταγγείλουν δημόσια, να οργανωθούν μαζί με άλλους και από νομκής πλευράς, να οργανώσουν μια οικονομική καμπάνια για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων, να έρθουν σε επαφή μαζί μας, να ενωθούν για την ανάπτυξη κοινής δράσης και την διεύρυνση του μετώπου αγώνα ενάντια στην καταστολή.

Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις επιτροπές αγώνα, τις συλλογικότητες, τους πολιτικούς και εκλεγμένους εκπροσώπους στα δημοτικά και τα περιφερειακά συμβούλια, τους κοινοβουλευτικούς, τους δικηγόρους και τους νομικούς να τοποθετηθούν δημόσια για αυτά τα ζητήματα και να στηρίξουν αυτή τη μάχη.

Σε παγκόσμια κλίμακα, βρισκόμαστε ενώπιον μιας επιτάχυνσης των διαδικασιών οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής αναδιοργάνωσης. Το σκηνικό που απλώνεται γύρω μας χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από μια μόνιμη “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που συγκεκριμενοποιείται μέσα από ένα “καθεστώς εξαίρεσης” που αγγίζει όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής (εργασία, παιδεία, υγεία και υπηρεσίες, νομικά και ανθρώπινα δικαιώματα). Αυτές οι σκέψεις δεν εκκινούν από μια νοσταλγία για το “κράτος δικαίου” αλλά από τη συνείδηση του γεγονότος ότι μονάχα ο συλλογικός και οργανωμένος αγώνας μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στις διαδικασίες της εξελισσόμενης κοινωνικής αποσύνθεσης και χειροπιαστή ελπίδα για το μέλλον. Η μάχη ενάντια στα πρόστιμα είναι ένα μικρό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ενότητα και Αλληλεγγύη ενάντια στο “Κράτος Έκτακτης Ανάγκης” και την εγκληματοποίηση των Αγώνων!

Συγκέντρωση ενάντια στην καταστολή των Αγώνων.

Ζητάμε από όλους τους συμμετέχοντες την τήρηση των μέτρων προστασίας για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας!

Σάββατο 16/9/20 στις 16.00 στη Νομαρχία του Μιλάνου.

MULTATI.ORGANIZZATI@GMAIL.COM

πηγή: panetteriaoccupata.noblogs.org

μετάφραση: Προλεταριακή Πρωτοβουλία, Νοέμβρης 2020.

“Γι’ αυτό ο μαρξισμός δεν απορρίπτει καμιά απολύτως μορφή πάλης. Ο μαρξισμός σε καμιά περίπτωση δεν περιορίζεται στις πιθανές μορφές πάλης ή στις μορφές πάλης που υπάρχουν μόνο στη δοσμένη στιγμή, αλλά αναγνωρίζει ότι με την αλλαγή μιας δοσμένης κοινωνικής συγκυρίας, είναι αναπόφευκτες νέες μορφές πάλης, άγνωστες στους ηγέτες της κάθε περιόδου. Απ’ αυτή την άποψη ο μαρξισμός διδάσκεται, αν μπορούμε να εκφραστούμε έτσι, από την πρακτική των μαζών και δεν έχει την αξίωση να διδάσκει στις μάζες μορφές πάλης, που τις επινοούν «ειδικευμένοι στη συστηματοποίηση» γραφιάδες”.

Β.Ι. Λένιν, Παρτιζάνικος Πόλεμος

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Συγγκέντρωση Αλληλεγγύης
Φυλακές Λάρισας
Κυριακή 25.10 ωρα 15.00

Κίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής Σχολής.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019 από τις 5 μ.μ.

Εκδήλωση – Βιβλιοπαρουσίαση: Marco Capoccetti Boccia. Οδομαχίες, Αυτόνομοι χωρίς Αυτονομία από τις εκδόσεις red n’ noir. Με τη συμμετοχή του συγγραφέα.

Αθήνα: Σάββατο 30/11/19 στις 20.30 στην Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37.

Θεσσαλονίκη: Κυριακή 1/12/19 στις 19.00 στην Κατάληψη Mundo Nuevo. Φιλίππου & Σιάτιστης.

5ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου
22-23-24 Φεβρουαρίου

—-Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου, 19.00—-

1o Παγκρήτιο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου
Ρέθυμνο 4-5-6 Μάη 2018

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΜΑΙΟΥ:
19:00
Εκδήλωση – συζήτηση:
Το ιταλικό μωσαϊκό της Αυτονομιας στη δεκαετία του 70′.
Ομιλητής :
-Προλεταριακή Πρωτοβουλία, μέλος του κινηματικού εκδοτικού
εγχειρήματος Los Solidarios
(Πλατεία Μικρασιατών)

ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ…

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΕΕΙ: HMOYN, EIMAI KAI ΘΑ EIMAI.

Διήμερο Εκδηλώσεων 24 & 25 Ioύνη στο Πολυτεχνείο

Σάββατο 24 Ιούνη στις 18.00, ΕΜΠ

Βιντεοπροβολές:

–“Κάναμε αυτό που έπρεπε”. Μαρτυρία του Paolo Finardi (Vοlante Rossa)

–“Η επανάσταση που έπρεπε να έρθει, η επανάσταση που θα έρθει”

Santa Libera, Αύγουστος 1946. Μαρτυρία του Giovanni Gerbi (Volante 808)

Εκδήλωση: σχέσεις ανάμεσα στην Αντίσταση ενάντια στο φασισμό και τις εμπειρίες του επαναστατικού Αντάρτικου (1970-80).

Με τη συμμετοχή αγωνιστή του επαναστατικού κινήματος, πρώην πολιτικού κρατούμενου για τη δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών.

Τηλεφωνική παρέμβαση του πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα.

Κυριακή 25 Ιούνη στις 18.00, ΕΜΠ

Εκδήλωση: Εξαίρεση δικαιωμάτων στις ιταλικές και τις ελληνικές φυλακές. Κινητοποιήσεις και Αγώνες των πολιτικών και των κοινωνικών κρατούμενων.

Τοποθέτηση πρώην πολιτικού κρατούμενου για τη δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών όσον αφορά τις συνθήκες εγκλεισμού και την κρατική καταστολή στην Ιταλία τις δεκαετίες 1980-90 και μια σύντομη ματιά στο σήμερα.

Τηλεφωνικές παρεμβάσεις των πολιτικών κρατουμένων Κώστα Γουρνά, Γιώργου Καραγιαννίδη, Δημήτρη Μπουρζούκου, Κώστα Σακκά, Μάριου Σεϊσίδη.

Ενημέρωση για τις κινητοποιήσεις στις ελληνικές φυλακές.

Παρεμβάσεις από πρώην κοινωνικούς και πολιτικούς κρατούμενους και συλλογικότητες του κινήματος ενάντια στις φυλακές.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Από τις 18 Μαϊου, οι κρατούμενοι σε διάφορες ελληνικές φυλακές, συντονίζονται εκ νέου, σε αγωνιστικές  και συλλογικές κινητοποιήσεις. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν σε κειμενό τους : «Μέσα από τον αγώνα που ξεκινάμε επιζητάμε αρχικά την κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται τις αδικίες και τους παραλογισμούς που γίνονται σε βάρος μας, καθώς και την μαζικοποίηση του αγώνα σε όλες τις φυλακές της χώρας. Εμείς οι κρατούμενοι που βρισκόμαστε έγκλειστοι στις φυλακές του ελληνικού κράτους αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις  θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτωνπου μας αφορούν όλους και που αποτελούν μέτωπα πάλης που έρχονται σε ρήξη με την αυστηροποίηση της σωφρονιστικής πολιτικής».  Σε πρώτο χρόνο ξεκίνησαν, με την άρνηση του μεσημεριανού κλειδώματος , θέτοντας παράλληλα την προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων.

Τα αιτήματα των κρατουμένων αφορούν το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το πότε και πώς  θα βρίσκουν το δρόμο προς την ελευθερία τους και έχουν ως εξής:
1. Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, που αφορούν στις υπο όρους αποφυλακίσεις, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις.
2. Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στο θεσμό τον αδειών.
3. Κατάργηση του νόμου-έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των “σωφρονιστικών” καταστημάτων, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίασή της.

Στον ελλαδικό χώρο υπάρχει μια μακροχρόνια παράδοση αιματηρών αγώνων, που έχουν δοθεί από τους κρατούμενους εντός  των κατ’ ευφημισμό σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Αγώνες αξιοπρέπειας και αντίστασης, που στόχο είχαν την ανάδειξη των φυλακών, ως αποθήκες και κολαστήρια ανθρωπίνων ψυχών, σε μία αργή και επίπονη πορεία προς τον εξανθρωπισμό τους. Η αλήθεια είναι βέβαια πως η μόνη εξανθρώπιση των σιδερόφραχτων κάτεργων, δεν μπορεί να είναι άλλη από την οριστική καταργησή τους. Γιατί τίποτα θετικό δεν μπορεί να παραχθεί εντός δομών που το μόνο που αναπαράγουν είναι βία, αδικία και καταπίεση, παρα μόνο η διαιώνιση των ίδιων και χειρότερων στρεβλώσεων, που υποτίθεται πώς καλείται να «διορθώσει» ο εγκλεισμός.

Η φυλακή αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την αιχμή του δόρατος, στη φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών, που διαθέτει για την διαχείριση της κοινωνικής εντροπίας. Το τρίπτυχο αστυνομία, δικαιοσύνη και φυλακές είναι τα μόνιμα σκιάχτρα του καθεστώτος, που καλείται να αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε σκέφτεται να αντισταθεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κρεατομηχανή αφανισμού ανθρώπων.

Εμείς, ως συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων, αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα των αγώνων εντός των τειχών, τόσο για τους ίδιους τους κρατούμενους, αλλά όσο και για εμάς εκτός των τειχών. Η μάχη και η αντίσταση εναντίον των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι υπόθεση όλων όσων ανήκουν στο στρατόπεδο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος , που ολοένα και με μεγαλύτερη ταχύτητα καταβροχθίζει και αφανίζει τις ζωές μας.

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα να στηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί  την κίνηση των κρατουμένων, να αντισταθούν και να σηκώσουν τη σημαία της αξιοπρέπειας, απέναντι στους τσιμεντένιους δεσμοφύλακες της κοινωνικής οργής, που ολοένα και φουντώνει στις μέρες μας. Οι φυλακές είναι ένας ακόμη  μοχλός συγκράτησης των κοινωνικών κραδασμών, που γίνονται αντιληπτοί από τους επικυρίαρχους αυτού του κόσμου. Η κατεύθυνση αυστηροποίησης του νομικού πλαισίου για τη λειτουργία των φυλακών, που προωθεί η συγκυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ, δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορο οποιονδήποτε αντιλαμβάνεται τη σύνδεση που μπορούν να έχουν οι κοινωνικοι και ταξικοί αγώνες, εντός κι εκτός των τειχών, ενάντια στους Λεβιάθαν του κράτους και του κεφαλαίου.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 9/6, 19:00, ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων
                                                                  saak@riseup.net