Κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, ως μια έντυπη συμβολή Μνήμης, η ολιγοσέλιδη μπροσούρα “Νίκος Βαβάτσικος [1978 -2024] για πάντα μαζί μας”.

Διατίθεται με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά και τα έσοδα της θα διατεθούν για την κάλυψη των εξόδων των τετράποδων συντρόφων του Νίκου, Kenzy, Robin και Tesla.

Κεντρική Διάθεση: Καφενείο. Στουρνάρη 4. Πλατεία Εξαρχείων.

Σύντροφοι/ισσες, Φίλοι/ες του Νίκου Βαβάτσικου

Αθήνα, Ιούνης 2024

Από την Κυριακή 26 Μάη, η μορφή του φίλου και συντρόφου Νίκου Βαβάτσικου που “έφυγε” στις 9/4/24 εν ώρα εργασίας στο κέντρο της Αθήνας, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα στο κτίριο της οδού Σταδίου 61, κοσμεί το Κηπάκι στον πεζόδρομο της Τσαμαδού στα Εξάρχεια, συνοδευόμενη από εκείνες των αγαπημένων του σκυλιών, Loco, Kenzy, Robin και Tesla.

H συγκεκριμένη συλλογική παρέμβαση ήρθε ως συνέχεια της Πολιτικής Εκδήλωσης Μνήμης που διοργανώσαμε στο Καφενείο της πλατείας Εξαρχείων την Κυριακή 19/5, με τη συμμετοχή πολλών δεκάδων φίλων, συντρόφων και συντροφισσών.

Η πραγματοποίηση αυτής της τοιχογραφίας Μνήμης δεν θα είχε σταθεί εφικτή χωρίς τη καλλιτεχνική συμβολή των δύο συντροφισσών που την σχεδίασαν και την ζωγράφισαν, καθώς κι εκείνη του συντρόφου οικοδόμου που πρόσφερε, έστησε και ξέστησε τη σκαλωσιά για την υλοποίηση της. Από την πλευρά μας, τους εκφράζουμε δημόσια τις συλλογικές ευχαριστίες μας γι’ αυτή τη συνεισφορά τους, με την οποία η μορφή και η Μνήμη του φίλου και συντρόφου μας παραμένει ζωντανή στη “δική μας μικρή κατεχόμενη πατρίδα” στα Εξάρχεια, λίγα μέτρα μακριά από τον αυθαίρετο φράχτη του αυθαίρετου εργοταξίου της ΜΕΤΡΟ ΑΕ στην αστυνομοκρατούμενη Πλατεία μας, εδώ που ο Νίκος για μια τριακονταετία, έζησε, αντιστάθηκε και αγωνίστηκε, για τη Ζωή ενάντια στο Θάνατο, για την Ελευθερία ενάντια στην Εξουσία.

Στο κουτί οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των εξόδων των τετράποδων συνοδοιπόρων του Νίκου έχει συγκεντρωθεί μέχρι στιγμής το ποσό των 597,30 ευρώ, με το κουτί να παραμένει ενεργό και για τις επόμενες ημέρες στο Καφενείο (Στουρνάρη 4).

Αγαπημένε μας φίλε και σύντροφε ΝΙΚΟ χάθηκες στην μάχη για το μεροκάματο,

Η Πλατεία Εξαρχείων ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΠΟΤΕ.

ΝΙΚΟΣ ΒΑΒΑΤΣΙΚΟΣ [1978 – 2024] ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

Σύντροφοι/ισσες, Φίλοι/ες του Νίκου Βαβάτσικου.

Αθήνα, Μάης 2024

Την Κυριακή 19.5 στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί Πολιτική Εκδήλωση Μνήμης για το σύντροφο και φίλο Νίκο Βαβάτσικο, στο Καφενείο της πλατείας Εξαρχείων (Στουρνάρη 4).

Σύντροφοι/ισσες, Φίλοι/ες του Νίκου Βαβάτσικου.

* στο χώρο θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των εξόδων των τριών σκυλιών, αγαπημένων συνοδοιπόρων του Νίκου

FEDDAYN

Που πετάει το γεράκι; / Το γεράκι πετάει πάνω από τις πληγές / Πάνω από τη μοναξιά σου / Πετάει / Πετάει το γεράκι / Πάνω από το μποστάνι του πατέρα σου. / Που πετάει το γεράκι; / Το γεράκι πετάει πάνω από τη γυναίκα σου / Πάνω από το δάκρυ σου / Πετάει / Πετάει το γεράκι / Πάνω από την επιθυμία σου/ Που πετάει το γεράκι; / Πετάει πάνω από το μυδράλιο / Πάνω από τις προδοσίες / Πετάει / Πετάει το γεράκι / Πάνω στα σφιγμένα δόντια σου / Που πετάει το γεράκι; / Το γεράκι πετάει πάνω από τα παιδιά σου / Πάνω από το σπίτι σου / Πετάει το γεράκι / Πάνω από την Παλαιστίνη σου.

Sante Notarnicola, 12/9/1970.
φυλακή San Vittore, Μιλάνο.

76 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (ΝΑΚΜΠΑ) που σηματοδοτήθηκε στις 15 του Μάη 1948 από την στρατιωτική εισβολή του νεοσύστατου κράτους – τρομοκράτη του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, με την υποστήριξη των ιμπεριαλιστών σε ΗΠΑ, Ευρώπη και ΟΗΕ, και προκάλεσε τον ξεριζωμό εκατομμυρίων Παλαιστινίων από τη γενέθλια γη τους. 76 χρόνια κατοχής και σφαγών, αποικισμού και επιβολής του καθεστώτος – απαρτχάιντ από τη σιωνιστική οντότητα, δεν στάθηκαν ικανά για να καθυποτάξουν και ν’ αφανίσουν “αυτόν τον μικρό αλλά τόσο τεράστιο λαό” που δεν έπαψε στιγμή να παλεύει για τον τόπο του, το Δίκιο και τη Λευτεριά του.

7 και πλέον μήνες μετά την -ιστορικών διαστάσεων- επαναστατική πλημμύρα που εξαπολύθηκε από την Παλαιστινιακή Αντίσταση στις 7 Οκτώβρη 2023, οι σιωνιστές εγκληματίες πολέμου με τη στήριξη και συνενοχή των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και παρά την παγκόσμια κατακραυγή, συνεχίζουν να εφαρμόζουν αδιάκοπα το γενοκτονικό “σχεδιασμό εκκαθάρισης”. Στοχεύοντας στον οριστικό εκτοπισμό για την ολοκλήρωση της Nakba του 1948, η ταπεινωμένη ισραηλινή πολεμική μηχανή έχει μετατρέψει τη μαρτυρική και αδούλωτη Γάζα σε κρανίου τόπο και έχει δολοφονήσει 35.000 Παλαιστίνιους και Παλαιστίνιες. Στο στόχαστρο της βρίσκεται πλέον η μεθοριακή πόλη της Ράφα των σχεδόν 1,5 εκατομμύριων εκτοπισμένων “Ελεύθερων Πολιορκημένων” Παλαιστινίων, όπου χτυπάει του κόσμου η καρδιά με την Παλαιστίνη ως τη Λευτεριά!

15 ΜΑΗ 1948 – 20224. 76 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑΚΜΠΑ. Ενώνουμε τη φωνή μας με τα εκατομμύρια των διεθνιστών – διεθνιστριών & αγωνιστών – αγωνιστριών που παρά την κρατική καταστολή και τις συλλήψεις, τις απαγορεύσεις και τη φιλοσιωνιστική καθεστωτική προπαγάνδα σ’ όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο βγαίνουν στο δρόμο και αγωνίζονται πολύμορφα και αλληλέγγυα στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ & ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ! – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ & ΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΜΕ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!

Τετάρτη 15 Μάη 2024. Διαδήλωση στην Πρεσβεία του Ισραήλ.
Συγκέντρωση στις 18.30 στο Πάρκο Ελευθερίας (Στάση Μετρό Μέγαρο Μουσικής). Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο μπλοκ της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Μάης 2024

Σικάγο 1886. Σαλονίκη 1936. Καισαριανή 1944. Κωνσταντινούπολη 1977…

Η Πρωτομαγιά δεν είναι κρατική αργία ούτε κινητή γιορτή. Για το πολυεθνικό προλεταριάτο και όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, για τους εκμεταλλευόμενους και τις καταπιεσμένες, για όλες και όλους της Γης τους κολασμένους και τις κολασμένες, η Πρωτομαγιά ήταν, είναι και θα είναι μια εμβληματική Απεργιακή Ημέρα Μνήμης & Αγώνα.

Ημέρα Μνήμης για όλους τους νεκρούς και τις νεκρές της Τάξης μας. Ημέρα Αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του.

Την Τετάρτη 1η Μάη 2024 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στους αντεργατικούς νόμους – λαιμητόμους Χατζηδάκη & Γεωργιάδη που σε αγαστή συνέχεια με όλους τους αντίστοιχους προηγούμενους, νομιμοποιούν την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα: με την κατάργηση του 8ωρου και τις απλήρωτες υπερωρίες, με τη αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία και τα κλεμμένα ένσημα, και σύντομα (από 1/7/24) με την κυβερνητική επικύρωση της εξαήμερης εργασίας.

Ενάντια στην ποινικοποίηση της λειτουργίας με το φακέλωμα (μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ) των Εργατικών Σωματείων και τις πολιτικές – συνδικαλιστικές διώξεις αγωνιζόμενων εργαζομένων. Απέναντι στην εξατομίκευση, το φόβο και τη μοιρολατρία που καλλιεργείται από τα πάνω, μέσα στους χώρους δουλειάς και κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κρατική καταστολή και την αργυρώνητη προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ συλλογικά το δικαίωμα μας στην Απεργία. Ένα συλλογικό προλεταριακό Δικαίωμα που κατακτήθηκε με αίμα και διώξεις, φυλακές, εξορίες και Αγώνες. ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ μαζί μ’ όλη την πολυεθνική εργατική Τάξη που παλεύει για το Δίκιο της και ΤΙΜΑΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ όλων των εργαζομένων που χάθηκαν στη μάχη για το μεροκάματο, σ’ αυτές τις “θυσίες” στον βρώμικο κεφαλαιοκρατικό βωμό της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης και των ελλιπών μέτρων προστασίας, για τη διασφάλιση και τον πολλαπλασιασμό της κερδοφορίας των αφεντικών.

Από την αρχή της χρονιάς, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 60 βαρύτατοι τραυματισμοί και πάνω από 30 θάνατοι εργαζομένων εν ώρα εργασίας.

Ανάμεσα στους νεκρούς της Τάξης μας, ο φίλος & σύντροφος Νίκος Βαβάτσικος που άφησε την τελευταία του πνοή, με βαριές κακώσεις στο θώρακα, το απόγευμα της Τρίτης 9ης Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα κτιρίου στην οδό Σταδίου.

Ο Δρόμος είναι ανήφορος μα δεν υπάρχει άλλος…

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΑ, Ν’ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ & Ν’ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Τετάρτη 1η Μάη 2024. Δεν είναι Αργία, είναι Απεργία!

Κανένας & Καμία στη Δουλειά. Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα και τις απεργιακές Διαδηλώσεις.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024

Ο αγώνας των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα φέρνει αποτελέσματα.

Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στα τηλεφωνικά κέντρα (Teleperformance, Webhelp, TTEC και FoundEver) πραγματοποίησαμε πέντε 24ωρες απεργίες τους τελευταίους μήνες (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) στέλνοντας το μήνυμα «enough is enough» απέναντι στους χαμηλούς μισθούς, την επισφάλεια και το καθεστώς της βίζας ειδικού σκοπού στο οποίο υπάγονται οι συνάδελφοι από χώρες εκτός ΕΕ. Οι κινητοποιήσεις καθιστούν σαφές και στον υπόλοιπο κλάδο πως η συλλογική οργάνωση μπορεί να φέρει νίκες.

Εκτός της δημιουργίας δύο νέων επιχειρησιακών σωματείων σε TP και Webhelp, στα οποία οι εγγραφές αυξάνονται καθημερινά, το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εξέδωσε εγκύκλιο μέσω της οποίας ενημερώνει τις υπηρεσίες του πως δε θα χρειάζεται πλέον η προσκόμιση της σύμβασης εργασίας για την εξέταση των δικαιολογητικών ανανέωσης των αδειών παραμονής. Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το ΣΕΤΕΠ «η οδηγία αυτή είναι διευκρινιστική και προσωρινή» αποτελεί όμως ένα σημαντικό βήμα καθώς πρακτικά οι συνάδελφοι δε θα είναι δέσμιοι των τηλεφωνικών κέντρων, αναγκασμένοι να εργάζονται σε αυτά υπό την απειλή της απέλασης μέχρι την απόκτηση μόνιμης βίζας. Φυσικά, βασικό αίτημα των κινητοποιήσεων παραμένει η καθολική κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού, η χορήγηση αδειών παραμονής, η πλήρης πρόσβαση σε εργασία, παροχές υγείας, συνταξιοδοτικά δικαιώματα και υπαγωγή στο ταμείο ανεργίας για τους χιλιάδες μετανάστες συναδέλφους/ισσες.

Η εργοδοσία της TP προσπαθεί να διαρρήξει την ενότητα και τη μαζικότητα του αγώνα μας ώστε να διατηρήσει το καθεστώς επισφάλειας που αποτελεί συστατικό μέρος της κερδοφορίας της. Στηριζόμενη στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη (εγγραφή των προσωπικών στοιχείων των μελών των σωματείων στο ΓΕΜΗΣΟΕ) επιχείρησε την ποινικοποίηση του συνδικάτου. Αντιλαμβανόμενη ότι οι εργαζόμενοι δεν κάνουν πίσω, προσπάθησε μέσω ευτελών αυξήσεων των 50 ευρώ για τον ένα χρόνο εργασίας ή 100 ευρώ για τα τρία χρόνια, και αυτό σε ελάχιστες περιπτώσεις ξενόγλωσων projects, να πείσει τους εργαζόμενους να σταματήσουν τον αγώνα τους. Με αναδιαρθρώσεις τμημάτων με μεγάλη συμμετοχή απεργών, απειλές για αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία τις ημέρες των απεργιών με συνέπεια τη μη χορήγηση bonus, και την απεγνωσμένη προσπάθεια διασποράς εχθρικού κλίματος μεταξύ εργαζομένων και απεργών, στοχεύει στην υπονόμευση της μαζικότητας των απεργιών ώστε να κερδίσει χρόνο για να μην διαπραγματευτεί με το σωματείο για τα αιτήματα μας.

Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και υπογραφή ΣΣΕ.

Ας σκεφτούμε για λίγο ότι παρά τις αντίξοες συνθήκες – το καθημερινό άγχος για την κάλυψη των βασικών αναγκών και την απόσταση που δημιουργεί η εργασία από το σπίτι – καταφέραμε να βρεθούμε μεταξύ μας, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και να οργανώσουμε τον αγώνα μας. Προϊόν των κινητοποιήσεων μας είναι η δημιουργία δύο νέων σωματείων βάσης, που αποτελούν το συλλογικό φορέα μέσω του οποίου μπορούμε να διεκδικήσουμε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ώστε να ρυθμιστεί ο εργάσιμος χρόνος, να θεσπιστεί ο ελάχιστος μισθός πρόσληψης, να εφαρμοστούν οι τριετίες και να κλείσει η «ψαλίδα» των μισθών που επικρατεί στον κλάδο. Στην παρούσα φάση είναι κρίσιμη η ενεργητική συμμετοχή στις ανοιχτές διαδικασίες των σωματείων μας – στις γενικές συνελεύσεις όπου συζητούμε ισότιμα και συναποφασίζουμε πάνω στα προβλήματα μας, και τις κινητοποιήσεις, η μαζικότητα των οποίων θα κρίνει και τα αποτελέσματα του αγώνα. Το ίδιο κρίσιμη φυσικά είναι η διατήρηση της επικοινωνίας ακόμη κι όταν δε βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο κατά τη διάρκεια της βάρδιας, η αλληλεγγύη και η φροντίδα προς τους συναδέλφους στη βάση των κοινών μας συμφερόντων.

Συμμετέχουμε στην απεργία της 1η Μάη – διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη της εργατικής πρωτομαγιάς.

Σε αρκετές χώρες τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας δέχεται μια διαρκή επίθεση που στην Ελλάδα ονομάστηκε «προστασία και ενίσχυση της εργασίας» μέσω των τελευταίων εργασιακών νόμων Χατζηδάκη (ν. 4808/2021) και Γεωργιάδη (ν.5053/2023). Πρόκειται για συμπληρωματικούς νόμους που επιταχύνουν την εργασιακή αναδιάρθρωση των τελευταίων 14 χρόνων και περιλαμβάνουν (ανάμεσα σε πολλά): την κατάργηση του ΣΕΠΕ, την περαιτέρω αυστηροποίηση του πλαισίου που ρυθμίζει τον απεργιακό και συνδικαλιστικό αγώνα και την κατάργηση της απαγόρευσης εργασίας πέραν του νόμιμου ανώτατου ημερησίου ορίου, νομιμοποιώντας την απασχόληση έως και 13 ώρες/ημέρα. Στη Γαλλία, μέσω της πρόσφατης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Μακρόν (2023) η ελάχιστη συντάξιμη ηλικία αυξήθηκε κατά 2 έτη (62->64 έτη) ενώ στην Ελλάδα παραμένει στα 67 και το υπ. Εργασίας ετοιμάζεται να εισάγει τη νομιμοποίηση της 6ημερης εργασίας από 1/7/24. Πρόκειται για πολιτικές επιμήκυνσης του εργάσιμου χρόνου με σαφή αντεργατική κατεύθυνση. Οι αγώνες που έδωσε η Αμερικανική εργατική τάξη στο Σικάγο το μακρινό 1886 κέρδισαν τη θέσμιση της 8ωρης εργασίας και άνοιξαν το δρόμο για τη διεκδίκηση περαιτέρω εργασιακών δικαιωμάτων (κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ) στα χρόνια που ακολούθησαν, μας θυμίζουν σήμερα περισσότερο από ποτέ πως τίποτα δε μας χαρίζεται.

Την 1η Μάη Απεργούμε.

Γραφόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στις διαδικασίες των επιχειρησιακών σωματείων βάσης.

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα τηλεφωνικά κέντρα και την πληροφορική.

CallCenterITWorkers@proton.me

WIN IN THE STRUGGLE OF THE CALL CENTER WORKERS

The struggle of call center workers is bringing results.

Colleagues in call centers (Teleperformance, Webhelp, TTEC and FoundEver) have held five 24-hour strikes in recent months (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) sending the resounding message “enough is enough” in the face of low wages, precariousness and the special purpose visa regime that non-EU workers are subject to. These struggles make clear to the rest of the industry that collective organizing can bring victories.

In addition to the creation of two new grassroots unions in TP and Webhelp, in which the registrations are increasing daily, the Ministry of Immigration and Asylum issued a directive to inform its services that it will no longer be required to present the employment contract for the examination of renewal of residence permits. As SETEP stated “this directive is temporary” but it is an important step because practically our migrant colleagues will not be held hostages by call center companies, forced to work there under the threat of deportation, until they obtain a permanent visa. Of course, the universal abolition of the special purpose visa, the granting of residence permits, full access to work, health, pension rights and inclusion in the unemployment fund for the thousands of migrant colleagues, still remains one of our basic demands.

TP tries to break the unity and massiveness of our struggle in order to maintain the precarious labor regime which is an integral part of its profitability. Based on Hatzidakis anti-labor bill (registration of trade-union member’s private data into a public record) TP attempted to criminalize the union. When they realized that the workers did not back down, they tried to persuade them to stop their struggle by handing over modest increases of 50 euros for one year of work or 100 euros for three years, which only applied on a few, mostly foreign language projects. Through restructuring of departments with significant participation of strikers, threats about unjustified absence from work during strike-days resulting in refusal of bonus, and the desperate attempt to disperse a hostile climate between workers and strikers, TP aims to undermine the massiveness of our strikes so as to gain time not to negotiate with the union on our demands.

We demand substantial wage increases and signing of a collective bargaining agreement.

Let us think for a moment that despite the adverse conditions – the daily stress of meeting our basic needs and the distance between us when working from home – we managed to meet each other, exchange experiences and organize our struggle. Two grassroots unions were created as a product of our mobilizations. They constitute the collective body through which we should demand the signing of a collective agreement that regulates working hours, establishes minimum wage, implements the three-year terms and closes the “slice” of wages that prevails in our sector. Therefore at this stage it is crucial to actively participate in the open procedures of our unions – in the general assembly where we should discuss and co-decide on our problems, and the mobilizations: the mass of which will determine the results of the struggle. Of course, maintaining communication even when we are not in the same place during our working-hours is equally important, as also the solidarity and care for our colleagues based on our common interests.

We join the strike on May 1st – we keep the memory of May Day alive.

In many European countries there has been an intensifying attack against the people of work in the recent years. In Greece this is called “protection of work” as stated in the latest Hatzidakis (l. 4808/2021) and Georgiadis (l. 5053/2023) labor laws. These laws complete each other and accelerate the restructuring of labor that happens steadily during the last 14 years. They include articles (among many) that: abolition of SEPE (Labor Inspectorate), further tighten the framework that regulates strike and trade union struggle, and abolish the prohibition of work beyond the legal daily limit, hence they legalize working up to 13 hours per day. In France, through Macron’s recent pension reform (2023) the minimum retirement age has been increased by 2 years (62->64 years) while in Greece it remains at 67 and the ministry of labor is preparing to introduce the legalization of 6-day work from 1/7/24. These politics tend to lengthen the working time and clearly state an anti-labor direction. The struggles given by the American working class in Chicago back in the distant 1886 managed to establish the 8-hour work day and paved the way for the assertion of further labor rights (social insurance etc.) in the years that followed, remind us today more than ever that nothing is given to us for free.

On May 1st we strike!

We sign up and actively participate in our grassroots workers-unions!

Workers in Call Centers and IT.

CallCenterITWorkers@proton.me

Και σήμερα; Το ερώτημα επιβάλλεται και πάλι: Πότε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε κάτι σημαντικό που θα θέσει υπό αμφισβήτηση την υφιστάμενη τάξη των πραγμάτων, την καθεστηκυία τάξη;

Η απόφαση είναι στο χέρι εκείνων που βρίσκονται βαθιά μέσα στην ταξική πάλη, όχι στους άλλους. Τι πρέπει να γίνει σήμερα το αποφασίζει αυτός που πράττει, όχι όσοι κοιτάζουν. Και θα πρέπει να αποφασίσουν για να αποφύγουν να κρύβονται πίσω από «τον χρόνο που περνά» και να συνεχίσουν να ζουν σε συνολική αμηχανία, μέσα σε απόλυτο αποπροσανατολισμό…

Salvatore Ricciardi. Ο χρόνος, η αγάπη και ο ταξικός αγώνας.

[*] Την Τετάρτη 17 Απρίλη απεργούμε (και) στη Μνήμη του φίλου Νίκου Βαβάτσικου, του προλετάριου συντρόφου που πάλεψε σκληρά για τη Ζωή ενάντια στο Θάνατο, ενάντια στην Εξουσία για την Ελευθερία και “έφυγε” άδικα, απρόσμενα και βίαια, με βαριές κακώσεις στο θώρακα, εν ώρα εργασίας, το απόγευμα της περασμένης Τρίτης 9 Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα σε κτίριο της οδού Σταδίου. Σύντροφε Νικόλα χάθηκες στη μάχη για το μεροκάματο άλλα δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Θα ζεις για πάντα μέσα μας, στην πλατεία Εξαρχείων, τις καρδιές & τους αγώνες μας!

Την Τετάρτη 17 Απρίλη θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική 24ωρη Γενική Απεργία που καλείται από τη ΓΣΕΕ και δεκάδες Εργατικά Κέντρα, κλαδικά και επιχειρησιακά Σωματεία και Ομοσπονδίες Εργαζομένων.

Μια Γενική Απεργία, με το αδιάκοπο κύμα ακρίβειας και αισχροκέρδειας να εντείνεται αδιάκοπα και τους μισθούς να εξαερώνονται, παρά τους κυβερνητικούς θεατρινισμούς περί “εντατικοποίησης των ελέγχων και των προστίμων”.

Μια Γενική Απεργία για τη διεκδίκηση πραγματικών Αυξήσεων στους μισθούς και υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) που ν’ ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εργατικές ανάγκες.

Ενάντια στη φτωχοποίηση της χειμαζόμενης κοινωνικής βάσης, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής – συναδελφικής οργάνωσης και δράσης και την κεφαλαιοκρατική κρεατομηχανή που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες και το αίμα της Τάξης μας, του ντόπιου και μεταναστευτικού Προλεταριάτου που ζει και εργάζεται σ’ αυτόν τον τόπο, αποτελώντας την καύσιμη ύλη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Την Τετάρτη 17 Απρίλη απεργούμε μαζί με τις χιλιάδες των ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών εργαζομένων που αντιστέκονται, οργανώνονται και αγωνίζονται ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Μαζί με τoυς εργαζόμενους και τις εργαζόμενες των πολυεθνικών εταιριών Τηλεφωνικών Κέντρων (Τeleperformance, Webhelp, TTEC, FoundEver) που εδώ και δυο και πλέον μήνες βγαίνουν αγωνιστικά μπροστά και με 24ώρες κλαδικές Απεργίες διεκδικούν συλλογικά, μεταξύ άλλων, ουσιαστικές αυξήσεις και ίσα δικαιώματα για όλους και όλες. Μαζί με τους διανομείς της Efood και όλους τους εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου που παλεύουν για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ενάντια στην επισφάλεια, την υποδηλωμένη και την αδήλωτη εργασία. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς της δημόσιας εκπαίδευσης που κινητοποιούνται ενάντια στις διώξεις που θέτουν στο κρατικό στόχαστρο τα Σωματεία και τα συνδικαλιστικά – πολιτικά δικαίωματα. Μαζί με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα που αγωνίζονται μαζί με τις οικογένειες τους ενάντια στο κλείσιμο, τις απολύσεις και την ερήμωση του τόπου τους. Μαζί με όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σ’ όλους τους κλάδους, τους άνεργους και τις άνεργες, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, τους νέους και τις νέες σ’ όλη τη χώρα που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο Κεφάλαιο, το Κράτος του & τη Θανατοπολιτική τους.

Γενική Απεργία. Τετάρτη 17 Απρίλη. Κανένας & Καμία στη δουλειά! Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα, τις απεργιακές διαδηλώσεις και τις περιφρουρήσεις στους χώρους δουλειάς.

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στην Aπεργιακή Μοτοπορεία της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ). Συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως στις 17.00

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ & ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ & ΤΗΝ ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ, ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ & ΤΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ & ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024

Την Τετάρτη 17 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική 24ωρη Γενική Απεργία που καλείται από τη ΓΣΕΕ, Σωματεία, Ομοσπονδίες & Εργατικά Κέντρα σ’ όλη τη χώρα. Μια Γενική Απεργία για

– Πραγματικές Αυξήσεις στους Μισθούς οι οποίοι εξαερώνονται πριν το τέλος του μήνα, από το αδιάκοπο κύμα εντεινόμενης ακρίβειας που σαρώνει τις τιμές ειδών πρώτης ανάγκης, λογαριασμών ενέργειας, ενοικίων, εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσης.

– Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αορίστου χρόνου σ’ όλους τους Κλάδους που να καλύπτουν τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες, ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, την διαρκή επισφάλεια των ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα κλεμμένα ένσημα.

Ο μαζικός και μαχητικός Αγώνας χιλιάδων ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών συναδέλφων – συναδελφισσών στα Τηλεφωνικά Κέντρα, στην πολυεθνική “ναυαρχίδα” αυτού του ραγδαία αναπτυσσόμενου κλάδου, την Teleperformance (TP), τον τέταρτο μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα που απασχολεί πάνω από 12.000 εργαζομένους – εργαζόμενες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Χανιά (με κύκλο εργασιών 413,4 εκ. ευρώ και καθαρά κέρδη 57,2 εκ. ευρώ για το 2022), καθώς και σε άλλες πολυεθνικές εταιρίες τεχνικής υποστήριξης – εξυπηρέτησης πελατών (Webhelp, TTEC & FoundEver) δείχνει τον δύσκολο αλλά αναγκαίο δρόμο που οφείλουμε να διανύσουμε για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Τάξης μας, μέσα από την συναδελφική οργάνωση και τη συλλογικοποίηση των Αντιστάσεων μας.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας που βρίσκεται σ’ εξέλιξη εδώ και δύο και πλέον μήνες, με 24ώρες κλαδικές Απεργίες (8/2, 19/2 και στις 13/3 ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γαλλία) που καλέστηκαν από το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ), και κλιμακώνεται μετά και την ίδρυση των επιχειρησιακών Σωματείων σε TP (ΣΕΤΕΠ) και Webhelp, οι εγγραφές στα οποία καθημερινά πληθαίνουν, σπάζοντας έμπρακτα το κλίμα φόβου, εξατομίκευσης και μοιρολατρίας που καλλιεργείται από τα πάνω, από την εργοδοσία για τη διάσπαση και τον τερματισμό του, μέσα στους χώρους δουλειάς.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας με διεθνιστική διάσταση, αφού θέτει στο στόχαστρο του, την απαράδεκτη βίζα “ειδικού σκοπού” για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες από χώρες εκτός ΕΕ, διεκδικώντας δυναμικά αξιοπρεπείς μισθούς και ίσα δικαιώματα, με χορήγηση αδειών παραμονής, πλήρης πρόσβαση σε εργασία, ασφάλιση και σύνταξη, παροχές υγείας – πρόνοιας και υπαγωγής στο ταμείο ανεργίας γιά όλους / όλες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες συναδέλφους – συναδέλφισσες στα Τηλεφωνικά Κέντρα.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων που με συναδελφική οργάνωση βγαίνουν μπροστά, διεκδικώντας άμεσα από τους πολυεθνικούς κολοσσούς και την υπερκερδοφορία τους:

– Ουσιαστικές Αυξήσεις στους Μισθούς και όχι ψίχουλα σε μορφή bonus και αυξήσεις – κοροϊδία ανά τμήμα.

– Υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για τον τερματισμό της επισφάλειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου και της “ενοικιαζόμενης” εργασίας.

Ταυτόχρονα, μέσα στην υπάρχουσα συνθήκη της αυξανόμενης εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, με τις απολύσεις που πραγματοποιούνται με “μειώσεις του εργατικού κόστους” (downsizing), τόσο σε τμήματα Tηλεφωνικών Κέντρων όσο και σ΄ εταιρείες Πληροφορικής (Netcompany-Intrasoft, GWI, Mitel, Intracom Telecom), κι ενώ το εργοδοτικό ιδεολόγημα της “αξιολόγησης της αποδοτικότητας για την επίτευξη των στόχων” αποτελεί παγιωμένο καθεστώς, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στην Intrasoft με τη Στάση Εργασίας που πραγματοποίησαν στις 11/4 έστειλαν το δικό τους αγωνιστικό μήνυμα, πυκώνοντας τις γραμμές των κλαδικών εργατικών διεκδικήσεων μας.

Την Τετάρτη 17 Απρίλιου και την Πρωτομαγιά ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Γραφόμαστε και Συμμετέχουμε ενεργά στα επιχειρησιακά Σωματεία μας!

Όλοι & Όλες στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις περιφρουρήσεις στους

χώρους δουλειάς.

Τα εργατικά Συμφέροντα βάζουμε μπροστά!

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα Τηλεφωνικά Κέντρα & την Πληροφορική

WIN IN THE STRUGGLE OF THE CALL CENTRE WORKERS
GENERAL STRIKE WEDNESDAY 17 APRIL – ALL & SUNDRY IN THE STREETS!

On Wednesday 17 April, a nationwide 24-hour General Strike will take place called by the GSEE, Unions, Federations & Trade Union Centers across the country. A General Strike for:

– Real Increases in Wages which are being vaporized before the end of the month, by the incessant wave of intensifying raising that is sweeping the prices of essentials, energy bills, rents, driving up the cost of living.

– The signing of collective agreements of indefinite duration in all sectors, covering modern labour needs, against the arbitrary behaviour of employers, the permanent precariousness of individual fixed-term contracts, unpaid overtime and stolen payrolls.

The massive struggle of thousands of local and immigrant colleagues in Call Centres, in the multinational “flagship” of this rapidly growing sector, Teleperformance (TP), the fourth largest employer in the country employing over 12,000 workers – employees in Athens, Thessaloniki and Chania (with a turnover of EUR134.4 million and net profits of EUR57.2 million for 2022), as well as other multinational technical support – customer service companies (Webhelp, TTEC & FoundEver) shows the difficult but necessary path we must take to defend the interests of our Order, through the collective organization and the collectivization of our resistances.

A promising enduring struggle that has been going on for more than two months now, with 24-hour sectoral strikes (8/2, 19/2 and 13/3 simultaneously in Greece and France) called by the Telecommunications and Information Technology Workers’ Union (SETTIP), and escalated after the establishment of the TP (SETEP) and Webhelp business unions, whose registrations are increasing daily, breaking in practice the climate of fear, individualisation and fatalism cultivated from above by the employers for its disruption and termination within the workplaces.

A promising long-lasting struggle with an internationalist dimension, since it puts in its sights the unacceptable “special purpose” visa for workers from non-EU countries, by dynamically demanding decent wages and equal rights, with residence permits, full access to work, insurance and pensions, health and welfare benefits and inclusion in the unemployment fund for all migrant colleagues in the call centres.

A promising and lasting struggle, with the participation of thousands of workers who, with collegial organization, are coming forward, demanding direct action from the multinational giants and their over-profitability:

– Substantial Wage Increases and not crumbs in the form of bonuses and raises – mockery per department.

– Signing a sectoral Collective Labour Agreement (CBA) to end the precariousness of fixed-term or project contracts and “hired” labour.

At the same time, in the existing context of increasing intensification of exploitation, with layoffs carried out through “downsizing”, both in Call Centre departments and in IT companies (Netcompany-Intrasoft, GWI, Mitel, Intracom Telecom), and while the employer’s ideology of “efficiency evaluation for the achievement of objectives” is an entrenched status, the colleagues in Intrasoft with the Work Stoppage that took place on 11/4 sent their own message, thickening the lines of our sectoral workers’ demands.

On Wednesday 17 April and the 1st of May we STRIKE

We write and actively participate in our business unions!

Everyone in the strike mobilizations and workplace picketing.

We put workers’ interests first!

Workers in Call Centers & IT

4 Απριλίου 1949 – 2024: 75 χρόνια ΝΑΤΟ σημαίνει Χούντες & Πολέμοι!

Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Ουκρανία, Συρία, Παλαιστίνη, Υεμένη…

Ο αιματοβαμμένος κατάλογος των εγκλημάτων πολέμου του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού δεν έχει τέλος…

Στρατιωτικά πραξικοπήματα, “αλλαγές καθεστώτων”, “πορτοκαλί επαναστάσεις”, κρατικές σφαγές με βόμβες στα τυφλά και μετατροπή ολόκληρων χωρών σε κρανίου τόπους, συμπληρώνουν τις “περγαμηνές” αυτής της τρομοκρατικής – πολεμικής εμπέδωσης και επέκτασης της δολοφονικότερης και μακροβιότερης, διακρατικής “αμυντικής Συμμαχίας” που βιώσε ποτέ στο πετσί της η ανθρωπότητα.

Με το ελληνικό κράτος ν’ αποτελεί -μέσα από εξοπλιστικά προγράμματα – μαμούθ χωρίς τέλος- τον καλύτερο πελάτη των δυτικών πολεμικών βιομηχανιών, και στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών και των ευρύτερων ενδοαστικών – ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, διακηρύσσει διά στόματος της πιο νεοφιλελεύθερης – ακροδεξιάς μεταπολιτευτικής κυβέρνησης ΝΔ με πλήρη διακομματική αστική συναίνεση, τη νέα “Μεγάλη Ιδέα” για τη μετατροπή του σε “Ισραήλ των Βαλκανιών”…

Με τη χώρα να έχει μετατραπεί από άκρη σε άκρη σε πολεμικό ορμητήριο και “πεδίο βολής φτηνό” για τους αμερικανονατοϊκούς φονιάδες των λαών.

Με την εμπλοκή του ελληνικού κράτους να βαθαίνει, τόσο στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στην Ουκρανία με την πολύπλευρη στήριξη του αμερικανόδουλου – νεοναζιστικού καθεστώτος Ζελένσκι, όσο και στην Γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Με το στρατηγείο της κοινής στρατιωτικής επιχείρησης “Ασπίδες” της ΕΕ στην Ερυθρά Θάλασσα να είναι εγκατεστημένο στη Λάρισα και τη διοίκηση της να βρίσκεται σε ελληνικά χέρια, για την υπεράσπιση των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων από τους Χούθι στην Υεμένη που συνεχίζουν να στέλνουν τα δικά τους παρτιζάνικα σινιάλα έμπρακτης Διεθνιστικής Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, στην μαρτυρική και αδούλωτη Γάζα που παρά την αδιάκοπη σφαγή και τη λιμοκτονία δεν σκύβει το κεφάλι στον σιωνιστή κατακτητή και τους ιμπεριαλιστές συνεργούς του.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή και επιδεινούμενη συνθήκη, 75 χρόνια μετά την ίδρυση του “Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου” (NATO), αυτής της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής που αιματοκυλάει αδιάκοπα τον πλανήτη, από την αθηναϊκή μητρόπολη ενώνουμε τις φωνές μας, με τους προλετάριους και τις προλετάριες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που κινητοποιούνται διεθνιστικά από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τη Λάρισα και όλη τη χώρα, στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο με ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ & ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ: ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΝΑΤΟ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ!

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΧΕ, ΕΧΕΙ & ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΜΕ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!

Πέμπτη 4 Απρίλη 2024. Αντιιμπεριαλιστική Διαδήλωση στις πρεσβείες ΗΠΑ και Ισραήλ για τα 75 χρόνια ΝΑΤΟ. Συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας στις 18.30. Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο μπλοκ της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024