Δικαστική δικαίωση του αγώνα στην pizza fan Σεπολίων

Στις 4 Φλεβάρη 2014 πραγματοποιήθηκε το δικαστήριο της συναδέλφισσας Π.Π. για την ακύρωση της εκδικητικής της απόλυσης από το κατάστημα της Pizza Fan Σεπολίων. Η αγωγή της συναδέλφισσας περιελάμβανε επιπλέον την απαίτηση να αναγνωριστεί η υπαλληλική της ιδιότητα (απολύθηκε με αποζημίωση εργάτη) καθώς και οι πραγματικές ώρες και ημέρες εργασίας που -όπως έχει γίνει κανόνας στην εν λόγω αλυσίδα- ήταν περισσότερες από αυτές της σύμβασής της.

Η απόφαση της δίκης βγήκε στα μέσα Μαΐου. Ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφισσας, πληρωμή μισθών υπερημερίας καθώς και ποσό για ηθική βλάβη. 10.500 ευρώ συνολικά. Η απόφαση αυτή αποτελεί μεγάλη νίκη όσον αφορά τα σωματεία ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ και τους αγώνες τους στην pizza fan. Νίκη και για όσες συλλογικότητες, ομάδες, άνεργους κι εργαζόμενους από άλλους κλάδους συμμετείχαν με τον τρόπο τους σε αυτούς τους αγώνες. Η απόφαση δικαιώνει νομικά πλέον τα λεγόμενα των σωματείων για την pizza fan Σεπολίων, που δεν απέχουν από τα λεγόμενα που ισχύουν για κάθε κατάστημα της pizza fan. Τέτοιες νίκες δείχνουν στα αφεντικά της pizza fan πως η αυθαιρεσία τους έχει όρια. Όταν κάποιο μέλος σωματείου κατόπιν διεκδικήσεων απολύεται, όμως παίρνει πίσω τη δουλειά, φαίνεται στους/στις υπόλοιπους-ες εργαζόμενους-ες πως τα σωματεία κερδίζουν αγώνες όταν παλεύουν και άρα είναι άξια εμπιστοσύνης. Επίσης φαίνεται πως τα καθεστώτα που το κάθε αφεντικό εφαρμόζει, μπορούν να ανατραπούν.

Αναμένουμε την εκδίκαση της υπόθεσης της Π.Π. στις 10/12 για τα δεδουλευμένα καθώς και της Ι.Μ. που εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα στις 17/12.

ΕΝΗΜEΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ

Τα αφεντικά της Pizza Fan Σεπολίων, ονόματι Πρινάρης και Στρατουδάκη, επέλεξαν να εκπροσωπηθούν  από τον  κ. Μερεκούλια, τον δικηγόρο που χειρίζεται γενικότερα τις υποθέσεις της Pizza Fan και ο οποίος πολύ συχνά βρίσκεται σε δίκες και σε τριμερής συναντήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας για διάφορα αφεντικά του εν λόγω brand name. Όπως, μάλιστα, ο ίδιος έχει δηλώσει, είναι ο νομικός σύμβουλος της μητρικής εταιρείας, ο αρμόδιος να βγάζει κάθε φορά το φίδι από την τρύπα σε εργατικά ζητήματα που προκύπτουν στα καταστήματα franchise – παρόλο που στα καταστήματα αυτά υπεύθυνος για το προσωπικό είναι ο εκάστοτε εργοδότης.

Πέραν όμως της συγκεκριμένης επιλογής δικηγόρου (ή επιβολής κι ανάθεσης;) – και ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και να κάνει ξεκάθαρη τη σχέση και εξάρτηση, στρατηγική και χρηματική, καταστήματος και μητρικής – τα αφεντικά του καταστήματος Σεπολίων έσυραν στο δικαστικό μέγαρο πέντε από τους εργαζόμενους, είτε απειλώντας, είτε τάζοντας περισσότερες ώρες εργασίας, ώστε να καταθέσουν ψευδείς ένορκες μαρτυρίες λίγο πριν από την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης. Όλοι και όλες τους κατέφθασαν  συνοδεία των αφεντικών, Πρινάρη και Στρατουδάκη, και όλη η διαδικασία πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία τους. Από την πλευρά των σωματείων παρευρέθησαν μέλη από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) και ένα από τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλων (ΣΒΕΟΔ) καθώς και η συνάδελφος Π.Π.

Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων, τα αφεντικά δασκάλεψαν τους εργαζομένους τους να απαντήσουν καταφατικά σε όσα ρωτούσε η δικαστική υπάλληλος. Επίσης τους διέταζαν να μην σκύβουν το κεφάλι, ένδειξη προφανώς ντροπής, αλλά εκείνοι τους αγνόησαν κατά την παρουσία της συναδέλφου. Στις καταθέσεις τους, υπέγραψαν πως κανείς και καμία πότε δεν έχει δουλέψει παραπάνω ώρες και ημέρες από αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, πως στην πιτσαρία που εργάζονται τα αφεντικά τους είναι απολύτως τυπικά, πως απέλυσαν την Π.Π. για οικονομοτεχνικούς λόγους και πως έχουν δει την Π.Π. να δουλεύει σε κρεοπωλείο στην Ομόνοια (!!). Παρόλα αυτά, μία από τις ψευδομάρτυρες ζήτησε επιτόπου συγγνώμη στην Π.Π. ενώ μια δεύτερη της είπε πως το έκανε για να καταφέρει να πάρει σύνταξη. Σε προσωπικές κουβέντες που έγιναν κατόπιν με όλους τους, φάνηκε πραγματικά πως κανείς τους δεν είχε ιδέα τι υπέγραψε.

Την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης, η αίθουσα ήταν γεμάτη με αλληλέγγυους-ες και η έκπληξη για τα αφεντικά της Pizza Fan δεν άργησε να έρθει. Μέλος του σωματείου ΣΒΕΟΔ που δουλεύει ακόμα στο κατάστημα Σεπολίων, συνάδελφος της Π.Π. για σχεδόν 1 ½ χρόνο, εμφανίστηκε λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη και άφησε αποσβολωμένους αφεντικά και δικηγόρο. Η συνάδελφος Κ.Π. παρευρέθη και υπερασπίστηκε τα λεγόμενα της Π.Π. περιγράφοντας το αληθινό καθεστώς εργασίας  και την καθημερινή πραγματικότητα που επικρατεί σε αυτό το κατάστημα, τα όσα ζει και βλέπει η ίδια, την άκρατη εργοδοτική αυθαιρεσία και τις συνεχείς παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.

Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένας από τους ψευδομάρτυρες, αδερφός του ενός αφεντικού, ονόματι Μιχάλης Στρατουδάκης, ο οποίος προφανώς δεν είχε μάθει καλά το ποίημα του και έτσι, άδοξα υπέπεσε σε «λανθασμένες» για τα αφεντικά ειλικρίνειες. Ενώ, αρχικά, ισχυρίστηκε πως η Π.Π. απολύθηκε για οικονομοτεχνικούς λόγους και άρα το προσωπικό μειώθηκε, σε ερώτηση του προέδρου για τον αριθμό των εργαζομένων την παρούσα στιγμή στο μαγαζί, αυτός ισχυρίστηκε πως είναι μεγαλύτερος από αυτόν προ της απόλυσης της Π.Π.

Τα μέλη των σωματείων έθεσαν πολύ καλά στα αφεντικά της PizzaFan και σε κάθε αφεντικό πως απέναντι τους δεν έχουνε φοβισμένα ανθρωπάκια να παρακαλάνε για τρία μεροκάματα. Αλλά έχουν ανθρώπους που στέκονται δίπλα στους συναδέλφους τους και που καταλαβαίνουν πως η λύση για τα προβλήματα της εξαθλίωσης που ζούμε δεν είναι να κάνουμε τα στραβά μάτια στα αφεντικά και τις παράλογες απαιτήσεις τους, αλλά να απαντάμε σε αυτούς συλλογικά.

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!

πηγή: http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/

Το παραπάνω κείμενο το συναντάμε και στο τρέχον τεύχος του περιοδικού της ΣΒΕΟΔ <<Στο Ρελαντί>>.

αναδημοσίευση από http://proletconnect.blogspot.gr/

 

Νίκη στον Αγώνα των Καθαριστριών – Πόλεμο στο Κράτος των Αφεντικών.

1900633_10200935421106728_8266244665783667122_o

10469216_10204074527452950_7646835043027905993_n[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=6TYhgVkGhPM[/youtube]

Καμία δικαστική ετυμηγορία του κράτους των αφεντικών δεν μπορεί ν’ ακυρώσει το Δίκιο αυτών των αγωνιζόμενων και ανυποχώρητων εργατριών….

Καμία αστυνομική θρασυδειλία δεν μπορεί να λυγίσει την αποφασιστικότητά τους…

Καμία μηντιακή διαστρέβλωση δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια του Αγώνα τους…

Ταξικό καθήκον για κάθε προλετάριο και προλετάρια, για κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια, για κάθε σύντροφο και συντρόφισσα αποτελεί η ανιδιοτελής και έμπρακτη Αλληλεγγύη. Χωρίς ιδεολογικόκαθαρούς αστερίσκους, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες, χωρίς μα και μου…

Γιατί τη Νίκη τη φέρνει η Ενότητα και ο Αγώνας. Γιατί τα δικό μας Δίκιο κρίνεται στους δρόμους.

Γιατί αυτές οι περήφανες προλετάριες είναι ήδη νικήτριες αφού αποδεικνύουν χειροπιαστά εδώ και μήνες ότι ο μόνος χαμένος Αγώνας είναι αυτός που δε δίνεται…

Το ολοκαύτωμα του Διστόμου – Ταξική/Αντιφασιστική Mνήμη

Το Δίστομο παραδομένο στις φλόγες

70 χρόνια από το ολοκαύτωμα του Διστόμου.

Για να μη ξεχνάμε τις θηριωδίες των ναζί.
Για να μη ξεχνάμε τον ρόλο των προδοτικών ντόπιων κυβερνήσεων που συνεργάστηκαν με τους καταχτητές.
Για να τιμάμε καθημερινά μέσα από αγώνες τους ήρωες και τις ηρωίδες του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ που τα έβαλαν με το κτήνος.
Για να κρατήσουμε ζωντανή την ταξική – αντιφασιστική μνήμη και να ισοπεδώσουμε σήμερα τους νεοναζί, απόγονους των γερμανοτσολιάδων και δοσίλογων.
Για να μην ξεγελιέται ο εργατόκοσμος από τα ”ανθρωπιστικά” προσωπεία των ”δημοκρατικών” εξουσιών, που όπως τότε, έτσι και τώρα στηρίζει ανοιχτά και συνεργάζεται με τους ναζί πραξικοπηματίες (βλ Ουκρανία).
Παρακάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από παλιότερο άρθρο του ριζοσπάστη για το ολοκαύτωμα στο Δίστομο 70 χρόνια πριν: 


[…] Στο δρόμο προς το Δίστομο, οι Γερμανοί σταμάτησαν 12 χωρικούς που πήγαιναν να δουλέψουν στα χωράφια τους και τους πήραν ομήρους. Επίσης, για να μην μένουν άπραγοι – και ως προοίμιο όσων έμελλε να επακολουθήσουν – άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως, ό,τι έβλεπαν να κινείται, είτε επρόκειτο για ανθρώπους είτε για ζώα, προκαλώντας έτσι τους πρώτους φόνους.


Κατά το μεσημέρι, οι γερμανικές δυνάμεις, αφού συνενώθηκαν με άλλες που ήρθαν από την Άμφισσα, μπήκαν στο Δίστομο και ζήτησαν, όπως άλλωστε συνήθιζαν, να μάθουν αν βρίσκονταν εκεί αντάρτες. Η απάντηση που πήραν ήταν η συνηθισμένη: «Πάνε μέρες τώρα που πέρασαν αντάρτες από δω, αλλά αποτραβήχτηκαν προς τον Ελικώνα, κατά το χωριό Στείρα». Τέτοιου χαρακτήρα απαντήσεις οι Γερμανοί έπαιρναν σε κάθε χωριό που έμπαιναν και, φυσικά, είχαν μάθει να μην τις πιστεύουν.


[…] Λίγο έξω από τα Στείρα βρισκόταν ο 11ος Λόχος του III τάγματος του 34ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, που είχε ενημερωθεί για την παρουσία των Γερμανών στην περιοχή, κι έτσι δεν άργησε να εκδηλωθεί μάχη. «Ήταν τόσο αναπάντεχη και τόσο καλά οργανωμένη η επίθεση απ’ τους αντάρτες που όσο να καταφέρουν οι Γερμανοί να πηδήξουν έξω από τα αυτοκίνητα και να πάρουν θέσεις, οι όλμοι και το πυροβόλο τους θέρισαν». Σε λίγο όμως, έφτασαν ενισχύσεις από το Δίστομο και οι αντάρτες υποχρεώθηκαν, μπρος σε υπέρτερες δυνάμεις, να υποχωρήσουν[…]


[…] Οι κάτοικοι του χωριού διατάχθηκαν να κλειστούν στα σπίτια τους. Ύστερα εκτελέστηκαν στην ανατολική πλευρά του σχολείου οι 12 όμηροι που είχαν συλληφθεί το πρωί. Κατόπιν δόθηκε διαταγή να ορμήσουν οι ορδές των βαρβάρων στα σπίτια και να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Έτσι κι έγινε.


Να πώς περιγράφει το μακελειό και η V ταξιαρχία του ΕΛΑΣ σε ειδική έκθεσή της*: «Σκότωσαν (σ.σ. οι Γερμανοί) αδιάκριτα, γέρους, μωρά, εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου (όλα στην αίθουσα του σχολείου) κι αυτόν τον παπά. Βρέθηκαν όλες σχεδόν οι γυναίκες σχισμένες με ξίφος ή μαχαίρι από τα γεννητικά τους όργανα μέχρι το στήθος, βρέθηκαν γυναίκες με κομμένους τους μαστούς, ξεκοιλιασμένες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους, βρέθηκαν μικρά παιδιά σφαγμένα και ξεκοιλιασμένα και τα έντερα περασμένα στο λαιμό. Του παπά του κόψαν το κεφάλι και το είχαν πεταμένο μακριά από το πτώμα του. Ολόκληρες οικογένειες σφαγιάστηκαν… Όλα τα σπίτια ληστεύτηκαν… Πολλοί κάτοικοι τρελάθηκαν και υπάρχουνε πολλοί τραυματισμένοι…».


Ήταν τόσο φρικιαστικά κι ανείπωτα τα εγκλήματα των ναζί στο Δίστομο, που ακόμα κι αυτοί οι Κουίσλιγκς δεν μπόρεσαν να σιωπήσουν. Θα αναφέρουμε τις αντιδράσεις τους, γιατί αποδεικνύουν το μέγεθος του εγκλήματος των κατακτητών, αλλά και της δικής τους προδοσίας, αφού ακόμη κι υπό αυτές τις συνθήκες ούτε για μια στιγμή δε σκέφτηκαν να παραιτηθούν.
Ο κατοχικός νομάρχης Βοιωτίας Ι. Γεωργόπουλος, με τηλεγράφημά του, στις 12/6/44, προς την κατοχική κυβέρνηση του Ι. Ράλλη, προς άλλες υπηρεσίες και προς την Επιτροπή του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, γνωστοποίησε το απαίσιο τούτο έγκλημα και λίγες μέρες αργότερα, με μακροσκελή εμπιστευτική έκθεσή του προς το κατοχικό υπουργείο Εσωτερικών, περιέγραψε όσα έγιναν με πλήρως αποκαλυπτικό τρόπο. Αναφερόμενος στο μακελειό, υπογράμμιζε ότι «ο σαδισμός είναι χαρακτηρισμός κενός, αν μη αστείος διά την περίπτωση». Κι αναφερόμενος στη δράση των Γερμανών στρατιωτών γράφει: «Δαίμονες εξορμούντες εις καταστροφήν θα ήσαν ολιγώτερον άγριοι και περισσότερον ήπιοι. Ορδαί αγρίων φυλών, άγρια στίφη που ωρμήθησαν από τα απολίτιστα βάθη της Ασίας ή της αφρικανικής ζούγκλας δε θα εξετρέποντο εις τας αιματηράς ωμότητας, εις τη φρικαλέαν τραγωδίαν του Διστόμου»**. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, υποχρεώθηκε ακόμη κι αυτός ο κατοχικός πρωθυπουργός Ι. Ράλλης να προβεί σε παραστάσεις «διαμαρτυρίας» προς τις γερμανικές αρχές κατοχής και, συγκεκριμένα, προς τον στρατηγό Schimana, ζητώντας την τιμωρία των εμπλεκομένων στη σφαγή***.
 
Ένα μήνα μετά τη σφαγή, στις 9/7/1944, οι γερμανικές αρχές κατοχής δημοσίευσαν στον αθηναϊκό Τύπο μια ανακοίνωση με τίτλο «Η δημοκοπία περί ωμοτήτων εις το Δίστομον», όπου χωρίς ίχνος ντροπής ισχυρίζονταν ότι τα περί ολοκαυτώματος ήταν ψεύδη των κομμουνιστών. Ακόμη υποστήριζαν ότι μια γερμανική στρατιωτική μονάδα δέχτηκε επίθεση από αντάρτες του ΕΑΜ μπροστά από το Δίστομο, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί σε άμυνα και σε συνέχεια σε επίθεση εναντίον «των συμμοριτών, οι οποίοι είχον οχυρωθεί μέσα εις το Δίστομον, με όλα τα υπάρχοντα μέσα». Έτσι «κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων γερμανικών οπλών, εκυριεύθη εξ εφόδου το Δίστομον… Ηριθμήθησαν περί τους 250 νεκροί συμμορίται» και «ο θάνατος αριθμού τινός γυναικών και παιδιών υπήρξεν αναπόφευκτος κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων όπλων και κατόπιν ενός τοιούτου κανονιοβολισμού εναντίον του χωρίου». Τι να σχολιάσει κανείς μπροστά σε τέτοιο θράσος και σε τόσα ψεύδη; Το παρακάτω γεγονός τα λέει όλα.
 
Οι γερμανικές στρατιωτικές αρχές υποχρεώθηκαν να διεξάγουν έρευνα για τα όσα συνέβησαν στο Δίστομο, κάτι που σπάνια έκαναν για παρόμοιες περιπτώσεις, όπως μας πληροφορεί ο καθηγητής Mark Mazower****. Η έρευνα ήταν εντελώς τυπική. Έλληνες μάρτυρες δεν κλήθηκαν. Κι ο κατηγορούμενος διοικητής Λόχου Φριτς Λάουτενμπαχ αθωώθηκε. Πώς, άλλωστε, να μην αθωωθεί, όταν υπήρχε διαταγή του στρατάρχη Κάιτελ, από το Δεκέμβρη του 1942, που σύστηνε στις γερμανικές μονάδες τα αντίποινα σε βάρος αθώων πολιτών – ακόμα και γυναικών και παιδιών – χαρακτηρίζοντας «έγκλημα εναντίον του γερμανικού έθνους» ανθρωπιστικές επιφυλάξεις οποιουδήποτε είδους*****
 
 
*«Στ’ Αρματα! – Στ’ Αρματα – Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης» ΠΛΕ 1967, σελ. 342 – 343
**Τάκη Λάππα: «Η Σφαγή του Διστόμου – Χρονικό», Αθήνα 1945, σελ. 70 – 71, 72 – 80
***Γ. Α. Φαρμακίδη: «Πεπραγμένα της παρά τω πρωθυπουργώ υπηρεσίας ανταποκρίσεων μετά των γερμανικών αρχών κατά την κατοχήν», Αθήναι 1957, σελ. 65 – 66.
****Mark Mazower: «Στην Ελλάδα του Χίτλερ – Η εμπειρία της κατοχής», Εκδόσεις «Αλεξάνδρεια», σελ. 239
*****Mark Mazower, στο ίδιο, σελ. 179
πηγή: http://proletconnect.blogspot.gr/

Σαμποτάζ στο Μουντιάλ – Αλληλεγγύη στο εξεγερμένο Προλεταριάτο της Βραζιλίας: Συγκέντρωση 12 Μάη, πρεσβεία Βραζιλίας 6μμ

Φωτογραφία: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ<br />
-<br />
Κάλεσμα ενάντια στο μουντιάλ 12/6<br />
Συγκέντρωση-Πορεία-Μικροφωνική<br />
-<br />
Συγκέντρωση 12 Ιούνη 18.00 στη Πρεσβεία της Βραζιλίας (Βασιλίσσης Σοφίας 23)<br />
Θα ακολουθήσει πορεία κάνοντας μοίρασμα προς Μοναστηράκι και μικροφωνική.<br />
-<br />
Φέρτε μπάλες…Ευκαιρία για στριτ καταστάσεις!

Πίσω από τη βιτρίνα και τις διαφημίσεις:

  • Στρατιωτικές επιχειρήσεις με νεκρούς, ακόμα και παιδιά
  • Ξεσπιτωμός φτωχών οικογενειών
  • Εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες
  • Τεράστιες δαπάνες και ταυτόχρονα αυξήσεις κοινωνικών αγαθών τη στιγμή που εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
  • Παιδική και καταναγκαστική πορνεία ως καταναλωτικό προϊόν για τους τουρίστες

Η σιωπή και η αδιαφορία είναι συνενοχή.

Στη Βραζιλία αυτοί που εξεγείρονται παλεύουν για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Παλεύουν για τις ίδιες τους τις ζωές.

Μποϊκοτάζ στο Μουντιάλ
Αλληλεγγύη στον αγώνα των καταπιεσμένων της Βραζιλίας

ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Συγκέντρωση 12 Ιούνη, πρεσβεία Βραζιλίας, 18:00, Β. Σοφίας 23
Θα ακολουθήσει πορεία ως το Μοναστηράκι και μικροφωνική

πηγή: http://halastor.blogspot.gr/

Αλληλεγγύη στους/ις Καταληψίες της Villa Amalias: Μικροφωνική Παρέμβαση 11 Μάη, πλ. Βικτωρίας 6μμ – Συγκέντρωση 13 Μάη, δικαστήρια Ευελπίδων 9πμ

Ποιος είναι αυτός που θα μας κρίνει αν και γιατί διαταράσσαμε τη σιωπή;

Ποιος είναι αυτός που χτυπάει και απαιτεί σκασμό και υπακοή;

Ποιος είναι αυτός που νομίζει ότι μπορεί να νικήσει το κρυστάλλινο βλέμμα της ανυποταξίας,

το βλέμμα της σιγουριάς ότι ο αγώνας για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας ειναι δίκαιος και πάντα επίκαιρος;

Και τότε και τώρα και αύριο και πάντα.

Αλληλεγγύη στους Συντρόφους & τις Συντρόφισσες

Συλληφθέντες Καταληψίες της Villa Amalias

Μικροφωνική Παρέμβαση 11 Μάη, πλ. Βικτωρίας 6μμ

Συγκέντρωση 13 Μάη, δικαστήρια Ευελπίδων 9πμ

πηγή: http://villa-amalias.blogspot.gr/

Για την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.

mixalakis-mnhmonio-2Με αφορμή την πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία για την ολοκληρωτική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε επτά περιοχές της χώρας (κέντρο Αθήνας και Θεσσαλονίκης, Ραφήνα, Χαλκιδική, Ρόδος, Κως και Σύρος) αναδημοσιεύουμε από το athens.indymedia.org το κείμενο Αναρχικών για την υπεράσπιση των αυτονόητων με το οποίο αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα σπασίματα (που πραγματοποιήθηκαν τα ξημερώματα της 30ης Μάη) προσόψεων καταστημάτων που συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή αυτού του νόμου, με τον οποίο μπαίνει σε εφαρμογή η κατάργηση μιας ιστορικής εργατικής κατάκτησης.

Σπασίματα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Τα τελευταία 4 χρόνια, με αφετηρία την προσφυγή της Ελλάδας στο «μηχανισμό στήριξης» και τη ψήφιση του πρώτου μνημονίου, δημιουργήθηκαν ανακατατάξεις στις πολιτικοκοινωνικές διαδικασίες που επηρέασαν δραστικά τους ταξικούς συσχετισμούς. Από τη μια πλευρά οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι «ανάγκες της αγοράς» που πατώντας πάνω στις κυβερνητικές επικλήσεις για θυσίες, όξυναν την επίθεσή τους και εντατικοποίησαν την εκμετάλλευση, λεηλατώντας εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών. Ένα συμμαχικό στρατόπεδο, που μη έχοντας πλέον ανάγκη τις  αυγουστιάτικες «εκεχειρίες» για να περάσει αντεργατικά μέτρα, κατακλύζει την καθημερινότητα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, μεσοπρόθεσμα, μνημόνια και πολυνομοσχέδια. Ένα οργανωμένο μπλοκ συμφερόντων που θωρακίζεται και νομιμοποιείται από τη μηντιακή προπαγάνδα που συκοφαντεί όποιους και όποιες αντιστέκονται, ενώ εξυμνεί τη «νέα Ελλάδα», το χτίσιμο της οποίας απαιτεί τους κόπους και το τσάκισμα των φτωχών, τον εκτοπισμό και συχνά πυκνά το θάνατο των υποτιμημένων – είτε στα κέντρα των πόλεων, είτε στα σύνορα της επικράτειας.

Από την άλλη πλευρά, τα προλεταριακά στρώματα που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα εργασιακό τοπίο που συντίθεται πλέον από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την απελευθέρωση των ωραρίων, τις απλήρωτες βάρδιες, τη συρρίκνωση της διαπραγματευτικής δυνατότητας. Ένα πεδίο που γεμίζει με το πείραμα των voucher, τις «λευκές νύχτες» της κατανάλωσης, την καταστολή και τις παραδειγματικές επιστρατεύσεις απεργών.
Αυτή η συνθήκη ευνόησε και το νόμο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2013, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα καταστήματα μπορούν να ανοίγουν 7 Κυριακές το χρόνο. Αλλά μιας και τίποτα δεν είναι αρκετό, το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο ήρθε στη συνέχεια να προσθέσει την πρόβλεψη ότι τα καταστήματα θα μπορούν να λειτουργούν όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Το λανσάρισμα της συγκεκριμένης συνθήκης ενισχύθηκε αρχικά με υποσχέσεις ότι οι εργαζόμενοι θα παίρνουν προσαυξήσεις και θα δικαιούνται ένα επιπλέον ρεπό μέσα στην εβδομάδα. Κάτι που προφανώς για χιλιάδες εργαζόμενους δεν έγινε ποτέ. Κάτι που για τους χιλιάδες απλήρωτους εργάτες σημαίνει άλλη μια απλήρωτη βάρδια, άλλος ένας επιπλέον καταναγκασμός.
Την Κυριακή 4 Μάη ήταν η 3η φορά μέσα στο 2014 που άνοιξαν τα εμπορικά καταστήματα και Κυριακή. Η «τόνωση της αγοράς», οι χαμογελαστοί επιχειρηματίες, οι γεμάτες σακούλες με εμπορεύματα, χρησιμοποιήθηκαν ως προμετωπίδα στην επιχειρηματολογία των δυνάμεων του κεφαλαίου. Εμπορικοί σύλλογοι και καταστηματάρχες, αστικές φυλλάδες και κανάλια, τραπεζικά συμφέροντα (με την Alpha Bank να πρωτοστατεί μέσω του νέου προγράμματος της τράπεζας «Ανοιχτές Κυριακές» που προσφέρει στους κατόχους των πιστωτικών καρτών διπλή «επιβράβευση» αν πραγματοποιήσουν αγορές τη συγκεκριμένη μέρα) και οικονομικοί αναλυτές γυρίζουν το χρόνο ένα αιώνα πίσω, προσπαθώντας να μας επιφέρουν ένα ακόμα πλήγμα. Μαζί τους και ένα κομμάτι των καταναλωτών που επιλέγοντας να ψωνίζουν σε μέρες απεργιών, τις μέρες που δοκιμάζεται στην πράξη η νέα συνθήκη, βάζουν μαζί με τον οβολό τους και το λιθαράκι τους για την εφαρμογή αυτού του νόμου.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και η «απελευθέρωση» του ωραρίου για τους εμποροϋπαλλήλους χρησίμευε αρχικά ως «έκτακτο μέτρο» για «έκτακτες ανάγκες»: η ολυμπιάδα του 2004 που αύξησε τις ορέξεις των αφεντικών, οι τουριστικές ζώνες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας που «απολαμβάνουν» τα δικά τους ωράρια, οι εορταστικές περίοδοι των χριστουγέννων και του πάσχα που αύξαναν τις εργατοώρες. Παράλληλα για άλλους κλάδους (όπως π.χ. του καθαρισμού, του επισιτισμού και της εστίασης), η συνθήκη αυτή είναι μια κανονικότητα που έχει διαμορφωθεί επιμελώς εδώ και καιρό με αποτέλεσμα 24 ώρες τη μέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα τηλεφωνητές να απαντάνε σε κλήσεις, σερβιτόροι να παίρνουν παραγγελίες, ντελιβεράδες να μεταφέρουν πακέτα. Και τα παραδείγματα είναι πολλά…
Ο καινούριος νόμος δεν είναι απλά και μόνο άλλο ένα χτύπημα στο 5θήμερο 8αώρο. Επεκτείνοντας και σε αυτό το κλάδο τα όρια των εργάσιμων ημερών, οι δυνάμεις του κεφαλαίου ξεκινούν άλλη μία μάχη ενάντια στην τάξη των καταπιεσμένων, εισβάλλοντας σε κάθε γωνιά της ζωής τους και επεκτείνοντας περισσότερο τους χωροχρόνους της αγοράς. Άλλη μια μάχη, που αν κερδίσουν, θα τους δώσει το απαραίτητο έδαφος για να ξεκινήσουν νέες επιθέσεις. Και γι’ αυτό αυτή η συνθήκη που πάει να καθιερωθεί δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Απέναντι σε αυτό τον εκβιασμό οργανώθηκαν απεργίες, σαμποτάζ, αποκλεισμοί καταστημάτων, πορείες και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης. Οι αγώνες για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας πρέπει να ενδυναμωθούν από όλους όσους βλέπουν σε αυτό το νόμο άλλη μια επίθεση στις πλάτες τους. Από όλους αυτούς και αυτές που αναγνωρίζουν πως αυτό το «ειδικό» καθεστώς είναι άλλο ένα απαραίτητο στάδιο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, δηλαδή άλλη μία ευκαιρία για αύξηση της κερδοφορίας των αφεντικών.
Αντιλαμβανόμενοι τη σημασία που έχουν οι καθημερινοί ταξικοί αγώνες, οι μικρές και μεγάλες νίκες που μας δίνουν πίσω όσα μας ανήκουν, οι απόπειρες που εμπλουτίζουν τις οργανωτικές μας δυνατότητες και παρακάμπτουν τους φόβους, τις μελαγχολίες και τις δυσκαμψίες της καθημερινής ζωής, τα ξημερώματα της Παρασκευής 30 Μαΐου σύντροφοι και συντρόφισσες σπάσαμε τις προσόψεις καταστημάτων που συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή του νέου νόμου:
  • ΑΒ Βασιλόπουλος, Φυλής, Αγ. Νικόλαος
  • ΑΒ Βασιλόπουλος, Πριγκηποννήσων, Πολύγωνο
  • ΑΒ Βασιλόπουλος & ΑΤΜ Εθνικής Τράπεζας, Παν. Μακρή, Α. Πατήσια
  • Προμηθευτική, Τηλεμάχου, Π. Φάληρο
  • Μαρινόπουλος, Κέντρο Χαλανδρίου
  • Market In, Ραγκαβή, Γκύζη
Επιλέξαμε την πρακτική αυτή για να σαμποτάρουμε την ευταξία της κατανάλωσης, για να επισημάνουμε και με αυτόν τον τρόπο στους άμεσα εμπλεκόμενους πως η επίθεση στους εργάτες κοστίζει και δεν θα μείνει αναπάντητη, για να υπενθυμίσουμε στους καταναλωτές που δεν σκέφτονται σαν εργαζόμενοι πως θα μας βρίσκουν μπροστά τους.
ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ – ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΜΕΡΑ – ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ
 
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
 
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
 
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Να συνδέσουμε το νήμα των ταξικών αγώνων μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας. Αλληλεγγύη στις απεργίες που ανοίγουν δρόμους σύγκρουσης με τους καπιταλιστικούς εκβιασμούς, στις δράσεις ενάντια στις μαζικές απολύσεις (όπως ο ανυποχώρητος αγώνας των καθαριστριών του υποικ), στις μαχητικές διεκδικήσεις ενάντια στις απλήρωτες & «μαύρες» βάρδιες, στα «λογιστικά λάθη» και τις εκδικητικές απολύσεις (όπως στην περίπτωση του «εναλλακτικού» μεζεδοπωλείου Σαλαντίν στο Μεταξουργείο), στις συνεχείς δράσεις ενάντια στο νταηλίκι του κάθε τσογλαναρά που σηκώνει το χέρι του (ή το όπλο του) σε μετανάστες εργάτες (όπως στην περίπτωση του cafe Scherzo στο Μαρούσι),  στις συλλογικές απαντήσεις ενάντια στο  εκβιαστικό δίλημμα «απόλυση ή νέες υποτιμημένες ατομικές συμβάσεις» και στα κόλπα των αφεντικών που κλείνουν εν μια νυκτί καταστήματα τρώγοντας αποζημιώσεις και δεδουλευμένα (όπως στην περίπτωση της ACS Αλίμου), στους αγώνες ενάντια στο μεσαίωνα της «κοινωφελούς εργασίας». Αλληλεγγύη στις κινητοποιήσεις των μεταναστών ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και των κρατουμένων ενάντια στις φυλακές. Οι μάχες είναι πολλές… Ο αγώνας συνεχίζεται.
Αναρχικοί/ές για την υπεράσπιση των αυτονόητων

Εργασιακό δελτίο τηλεφωνητ(ρι)ών – Μάιος 2014

Τηλεφώνησέ μου, ίσως να μας βγει σε καλό…

Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένου πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 05/05/14 στην εταιρεία ICOP στον Κολωνό. Η εταιρεία ICOP (ΔΗΜΟΥ ΑΝΑΣΤ.-ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΕ) είναι μία από τις πολλές εταιρίες που κινούνται στο χώρο των υπηρεσιών του διαδικτύου. Όμως, σε αυτήν την εταιρεία η εργοδοσία αρνείται να ανταποκριθεί ακόμη και στις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις της απέναντι στο προσωπικό, όπως για παράδειγμα στην καταβολή των δεδουλευμένων. Την Τετάρτη 07/05/14, στο προκαθορισμένο ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας, μετά από καταγγελία πρώην εργαζόμενης για το παραπάνω θέμα, το αφεντικό δεν προσήλθε ποτέ. Ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε ένα σίριαλ αναβολών, ψεμάτων και υπεκφυγών από πλευράς εργοδοσίας. Εμείς από την πλευρά μας υποσχόμαστε ότι δε θα παραμείνουνε απαθείς θεατές αλλά θα γίνουμε όλο και περισσότερο ενεργοί πρωταγωνιστές σε αυτό.

Τη Δευτέρα 5 Μαΐου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων με αφορμή την εκδίκαση της δίωξης εναντίον της συναδέλφου και μέλους του ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων ΤΙΜ (Wind) Όλγας Κολιούση στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι της Wind και αλληλέγγυοι δείχνοντας την αντίθεσή τους σε τέτοιου είδους πρακτικές της εργοδοσίας. Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε επ’ αόριστον λόγω λήξης ωραρίου λειτουργίας των δικαστηρίων. Η συνάδελφος είχε απολυθεί από την εταιρεία Wind 5 χρόνια πριν όταν συμμετείχε σε κινητοποιήσεις ενάντια στη μεταφορά της υπηρεσίας καταλόγου σε εργολάβο, στις απολύσεις και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Στη συνέχεια επαναπροσλήφθηκε μετά από αγώνες των εργαζομένων και τώρα σέρνεται στα δικαστήρια εξαιτίας μιας παλιάς μαρτυρίας στην οποία ψευδώς καταμαρτυρείται χρήση παράνομης βίας. Οι κινήσεις αυτές είναι στα πλαίσια της συνολικότερης επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι από κράτος και εργοδότες με απώτερο σκοπό τη φίμωση της συνδικαλιστικής δράσης.

Μετά την παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε (09/05/2014) στην εταιρεία On Line Sales, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ. Η εργοδοσία συνεχίζει την πίεση για τις απλήρωτες υπερωρίες με σκοπό την επίτευξη του στόχου παραγωγής, υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν τουλάχιστον μία ώρα παραπάνω από τη λήξη της βάρδιας κι ακόμη τους αναγκάζει να δουλεύουν Σάββατα για να “καλύψουν το κενό”. Η συμπεριφορά των αφεντικών είναι άθλια με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να προσπαθούν στην κυριολεξία να ξεγλιστρήσουν όταν τελειώνει το ωραριό τους, μήπως και καταφέρουν να πάνε λίγο νωρίτερα στο σπίτι τους χωρίς γκρίνια. Επιπλέον η εργοδοσία στα πλαίσια της τρομοκρατίας που ασκεί απέναντι στους εργαζόμενους δε θα μπορούσε να μη χρησιμοποιήσει και την απόλυση ως μοχλό πίεσης. Πρόσφατα παραδείγματα, μεταξύ άλλων, η απόλυση των συναδελφισσών Ε.Δ επειδή ζήτησε αντίγραφο της σύμβασής της και Η.Κ επειδή αντιτάχθηκε στις απλήρωτες υπερωρίες.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρήθηκε ένα φαινόμενο το οποίο αξίζει ν’ αναφερθεί. Σε διάφορα τηλεφωνικά κέντρα (ICAP, ΩΘΗΣΗ κ.ά.) η εργοδοσία πίεσε τους εργαζόμενους ν’ αναλάβουν, στην ουσία, χρέη προεκλογικής καμπάνιας για υποψηφίους διαφόρων κομμάτων, με άλλα λόγια να τηλεφωνούν στα σπίτια του κόσμου και να προτείνουν να ψηφίσει τον εκάστοτε υποψήφιο. Το χειρότερο απ’ όλα δεν ήταν αυτό το εξευτελιστικό καθήκον που ανατέθηκε στους συναδέλφους αλλά το γεγονός ότι όσοι απ’ αυτούς αρνήθηκαν να το φέρουν εις πέρας απολύθηκαν (όπως συνέβη στην ICAP, μεταξύ άλλων).

πηγή: http://proledialers.espivblogs.net/

Η Ταξική Αλληλεγγύη θα τσακίσει το αφεντικό του cafe scherzo

Συνάδελφος μετανάστης, μέλος του σωματείου, εργαζόταν στο μαγαζί SCHERZO στο Μαρούσι, Βορέα 8, για περίπου πέντε μήνες έως και 12 ώρες την ημέρα, 30 ημέρες το μήνα, για 10 ευρώ την ημέρα! Κατά τη διάρκεια αποπληρωμής κάποιων δεδουλευμένων, από τα χιλιάδες ευρώ που του χρωστούσαν, ο συνάδελφος ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό Δημήτρη Τυρολόγο, ο οποίος επίσης του πήρε την τσάντα που περιείχε προσωπικά έγγραφα και χρήματα. Ο συνάδελφος παρέμεινε 3 ημέρες στο νοσοκομείο.

 

Όταν το περιστατικό γνωστοποιείται στο σωματείο, ξεκινά ένας αγώνας διεκδίκησης που περιλαμβάνει δύο παράλληλες κατευθύνσεις: την κινηματική, και την θεσμική. Κοινός σκοπός των παραπάνω είναι να υπερασπιστούμε τον συνάδελφό μας μέχρι την τελική του δικαίωση, να ενημερώσουμε για τις συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς στον κλάδο μας και να ξεκαθαρίσουμε στα αφεντικά ό,τι δεν κατάλαβαν ακόμα: κάτω τα ξερά σας από τους συναδέλφους μας!

 

Στο κινηματικό επίπεδο, εδώ και 4 μήνες, γίνονται παρεμβάσεις διαμαρτυρίας έξω απ’το SCHERZO CAFÉ, σχεδόν κάθε εβδομάδα, όπου μοιράζονται χιλιάδες κείμενα και πετάγονται τρικάκια. Έχει διοργανωθεί μικροφωνική παρέμβαση στο σταθμό ΗΣΑΠ στο Μαρούσι καθώς και πορεία αντιπληροφόρησης στην περιοχή. Την πρωτομαγιά, σε συνεργασία  με την Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλων, πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία, η οποία κατέληξε στο εν λόγω μαγαζί. Σε όλες τις δράσεις συμμετείχαν εκατοντάδες άτομα από αλληλέγγυα σωματεία και συνελεύσεις.

 

Σε θεσμικό επίπεδο, στην τελευταία  επιθεώρηση εργασίας ο Τυρολόγος  δεν καταδέχτηκε να εμφανιστεί, πράγμα το οποίο συνεπάγεται πλέον την δικαστική διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Να αναφερθεί επίσης ότι ο Τυρολόγος, με την θρασύδειλη συμπεριφορά που τον διακατέχει και εκμεταλλευόμενος την ιδιότητα του συναδέλφου ως μετανάστη, έχει ήδη υποβάλλει μήνυση εναντίον του, με σκοπό τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία μιας ενδεχόμενης απέλασης. Ωστόσο και ο εργαζόμενος έχει καταθέσει μήνυση για το περιστατικό του ξυλοδαρμού του. Παρά τις μηνύσεις και τη δικαστική οδό που έχει πάρει η υπόθεση, το σωματείο δίνει συνέχεια στο δημόσιο λόγο και τις κινηματικές δράσεις του, επικοινωνώντας, με αυτόν τον τρόπο, τη διάθεσή του να μην αφήσει αναπάντητη καμία συμπεριφορά τέτοιου είδους.

 

Είναι φανερό ότι ο αγώνας μας, η συσπείρωση των εργαζομένων και η αλληλεγγύη των συλλογικοτήτων της περιοχής, προξενούν «παροξυσμό» στα αφεντικά. Έτσι μόνο μπορούν να εξηγηθούν οι απειλές που δέχτηκε επανειλημμένα το σωματείο, ότι θα σταλούν χρυσαυγίτες να κάψουν τα γραφεία του. Έτσι μόνο μπορούν να εξηγηθούν οι πυροβολισμοί του Τυρολόγου, στον ακάλυπτο χώρο της γαλέρας του, κατά τη διάρκεια παρέμβασης του σωματείου. Κι αν δεν πρόκειται για «παροξυσμό» τότε σίγουρα αναδεικνύουν μια μαφιόζικη συμπεριφορά, η οποία δεν μας φοβίζει, αντίθετα μας εξοργίζει και προσθέτει έναν ακόμα λόγο στην αναγκαιότητα για παρουσία – παρέμβαση στο εν λόγω μαγαζί.

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤOΟΡΓΑΝΩΣΗ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού.

πηγή: http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/

Μπάτσοι & Ναζί το ίδιο μαγαζί (και) ενάντια στις Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=GzIVTWpJkZc[/youtube]

Από το πρωί, ομάδες Χρυσαυγιτών περιφέρονται γύρω από τον χώρο που πραγματοποιείται η καθιστική διαμαρτυρία μας, βρίζοντας και απειλώντας.

Μια μέρα μετά την επίθεση των δυνάμεων της κρατικής καταστολής και τους τραυματισμούς, εμφανίστηκαν και οι παρακρατικές ομάδες να μας τρομοκρατήσουν ελπίζοντας πως θα μας αναγκάσουν να γυρίσουμε στα σπίτια μας, φοβισμένες και ταπεινωμένες.

Πιστή στο ρόλο της η θρασύδειλη εγκληματική συμμορία εμφανίζεται σαν το μακρύ χέρι της εξουσίας, πάντα ενάντια στους εργατικούς αγώνες τρομοκρατώντας απολυμένες γυναίκες.
Ας γνωρίζουν οι καθοδηγητές τους πως οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες δεν θα υποχωρήσουν, δεν θα γυρίσουν στα σπίτια τους αλλά στις δουλειές τους.
Προειδοποιούμε τη κυβέρνηση πως από εδώ και πέρα αναλαμβάνει ακέραια τη ευθύνη για την σωματική ακεραιότητα των διαμαρτυρόμενων καθαριστριών.
Καλούμε τέλος τους εργαζόμενους και ανέργους, τις νέες και τους νέους να πλαισιώσουν ακόμη πιο δυναμικά περιφρουρώντας το χώρο της διαμαρτυρίας.

Το Συντονιστικό των απολυμένων καθαριστριών 4-6-2104