[ΚτΒ] Κάλεσμα Στήριξης στη Γενική Απεργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς 2024

Σικάγο 1886. Σαλονίκη 1936. Καισαριανή 1944. Κωνσταντινούπολη 1977…

Η Πρωτομαγιά δεν είναι κρατική αργία ούτε κινητή γιορτή. Για το πολυεθνικό προλεταριάτο και όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, για τους εκμεταλλευόμενους και τις καταπιεσμένες, για όλες και όλους της Γης τους κολασμένους και τις κολασμένες, η Πρωτομαγιά ήταν, είναι και θα είναι μια εμβληματική Απεργιακή Ημέρα Μνήμης & Αγώνα.

Ημέρα Μνήμης για όλους τους νεκρούς και τις νεκρές της Τάξης μας. Ημέρα Αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του.

Την Τετάρτη 1η Μάη 2024 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στους αντεργατικούς νόμους – λαιμητόμους Χατζηδάκη & Γεωργιάδη που σε αγαστή συνέχεια με όλους τους αντίστοιχους προηγούμενους, νομιμοποιούν την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα: με την κατάργηση του 8ωρου και τις απλήρωτες υπερωρίες, με τη αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία και τα κλεμμένα ένσημα, και σύντομα (από 1/7/24) με την κυβερνητική επικύρωση της εξαήμερης εργασίας.

Ενάντια στην ποινικοποίηση της λειτουργίας με το φακέλωμα (μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ) των Εργατικών Σωματείων και τις πολιτικές – συνδικαλιστικές διώξεις αγωνιζόμενων εργαζομένων. Απέναντι στην εξατομίκευση, το φόβο και τη μοιρολατρία που καλλιεργείται από τα πάνω, μέσα στους χώρους δουλειάς και κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κρατική καταστολή και την αργυρώνητη προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ συλλογικά το δικαίωμα μας στην Απεργία. Ένα συλλογικό προλεταριακό Δικαίωμα που κατακτήθηκε με αίμα και διώξεις, φυλακές, εξορίες και Αγώνες. ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ μαζί μ’ όλη την πολυεθνική εργατική Τάξη που παλεύει για το Δίκιο της και ΤΙΜΑΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ όλων των εργαζομένων που χάθηκαν στη μάχη για το μεροκάματο, σ’ αυτές τις “θυσίες” στον βρώμικο κεφαλαιοκρατικό βωμό της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης και των ελλιπών μέτρων προστασίας, για τη διασφάλιση και τον πολλαπλασιασμό της κερδοφορίας των αφεντικών.

Από την αρχή της χρονιάς, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 60 βαρύτατοι τραυματισμοί και πάνω από 30 θάνατοι εργαζομένων εν ώρα εργασίας.

Ανάμεσα στους νεκρούς της Τάξης μας, ο φίλος & σύντροφος Νίκος Βαβάτσικος που άφησε την τελευταία του πνοή, με βαριές κακώσεις στο θώρακα, το απόγευμα της Τρίτης 9ης Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα κτιρίου στην οδό Σταδίου.

Ο Δρόμος είναι ανήφορος μα δεν υπάρχει άλλος…

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΑ, Ν’ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ & Ν’ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Τετάρτη 1η Μάη 2024. Δεν είναι Αργία, είναι Απεργία!

Κανένας & Καμία στη Δουλειά. Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα και τις απεργιακές Διαδηλώσεις.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ [AΠΕΡΓΙΑ 1η ΜΑΗ]

Ο αγώνας των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα φέρνει αποτελέσματα.

Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στα τηλεφωνικά κέντρα (Teleperformance, Webhelp, TTEC και FoundEver) πραγματοποίησαμε πέντε 24ωρες απεργίες τους τελευταίους μήνες (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) στέλνοντας το μήνυμα «enough is enough» απέναντι στους χαμηλούς μισθούς, την επισφάλεια και το καθεστώς της βίζας ειδικού σκοπού στο οποίο υπάγονται οι συνάδελφοι από χώρες εκτός ΕΕ. Οι κινητοποιήσεις καθιστούν σαφές και στον υπόλοιπο κλάδο πως η συλλογική οργάνωση μπορεί να φέρει νίκες.

Εκτός της δημιουργίας δύο νέων επιχειρησιακών σωματείων σε TP και Webhelp, στα οποία οι εγγραφές αυξάνονται καθημερινά, το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εξέδωσε εγκύκλιο μέσω της οποίας ενημερώνει τις υπηρεσίες του πως δε θα χρειάζεται πλέον η προσκόμιση της σύμβασης εργασίας για την εξέταση των δικαιολογητικών ανανέωσης των αδειών παραμονής. Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το ΣΕΤΕΠ «η οδηγία αυτή είναι διευκρινιστική και προσωρινή» αποτελεί όμως ένα σημαντικό βήμα καθώς πρακτικά οι συνάδελφοι δε θα είναι δέσμιοι των τηλεφωνικών κέντρων, αναγκασμένοι να εργάζονται σε αυτά υπό την απειλή της απέλασης μέχρι την απόκτηση μόνιμης βίζας. Φυσικά, βασικό αίτημα των κινητοποιήσεων παραμένει η καθολική κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού, η χορήγηση αδειών παραμονής, η πλήρης πρόσβαση σε εργασία, παροχές υγείας, συνταξιοδοτικά δικαιώματα και υπαγωγή στο ταμείο ανεργίας για τους χιλιάδες μετανάστες συναδέλφους/ισσες.

Η εργοδοσία της TP προσπαθεί να διαρρήξει την ενότητα και τη μαζικότητα του αγώνα μας ώστε να διατηρήσει το καθεστώς επισφάλειας που αποτελεί συστατικό μέρος της κερδοφορίας της. Στηριζόμενη στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη (εγγραφή των προσωπικών στοιχείων των μελών των σωματείων στο ΓΕΜΗΣΟΕ) επιχείρησε την ποινικοποίηση του συνδικάτου. Αντιλαμβανόμενη ότι οι εργαζόμενοι δεν κάνουν πίσω, προσπάθησε μέσω ευτελών αυξήσεων των 50 ευρώ για τον ένα χρόνο εργασίας ή 100 ευρώ για τα τρία χρόνια, και αυτό σε ελάχιστες περιπτώσεις ξενόγλωσων projects, να πείσει τους εργαζόμενους να σταματήσουν τον αγώνα τους. Με αναδιαρθρώσεις τμημάτων με μεγάλη συμμετοχή απεργών, απειλές για αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία τις ημέρες των απεργιών με συνέπεια τη μη χορήγηση bonus, και την απεγνωσμένη προσπάθεια διασποράς εχθρικού κλίματος μεταξύ εργαζομένων και απεργών, στοχεύει στην υπονόμευση της μαζικότητας των απεργιών ώστε να κερδίσει χρόνο για να μην διαπραγματευτεί με το σωματείο για τα αιτήματα μας.

Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και υπογραφή ΣΣΕ.

Ας σκεφτούμε για λίγο ότι παρά τις αντίξοες συνθήκες – το καθημερινό άγχος για την κάλυψη των βασικών αναγκών και την απόσταση που δημιουργεί η εργασία από το σπίτι – καταφέραμε να βρεθούμε μεταξύ μας, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και να οργανώσουμε τον αγώνα μας. Προϊόν των κινητοποιήσεων μας είναι η δημιουργία δύο νέων σωματείων βάσης, που αποτελούν το συλλογικό φορέα μέσω του οποίου μπορούμε να διεκδικήσουμε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ώστε να ρυθμιστεί ο εργάσιμος χρόνος, να θεσπιστεί ο ελάχιστος μισθός πρόσληψης, να εφαρμοστούν οι τριετίες και να κλείσει η «ψαλίδα» των μισθών που επικρατεί στον κλάδο. Στην παρούσα φάση είναι κρίσιμη η ενεργητική συμμετοχή στις ανοιχτές διαδικασίες των σωματείων μας – στις γενικές συνελεύσεις όπου συζητούμε ισότιμα και συναποφασίζουμε πάνω στα προβλήματα μας, και τις κινητοποιήσεις, η μαζικότητα των οποίων θα κρίνει και τα αποτελέσματα του αγώνα. Το ίδιο κρίσιμη φυσικά είναι η διατήρηση της επικοινωνίας ακόμη κι όταν δε βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο κατά τη διάρκεια της βάρδιας, η αλληλεγγύη και η φροντίδα προς τους συναδέλφους στη βάση των κοινών μας συμφερόντων.

Συμμετέχουμε στην απεργία της 1η Μάη – διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη της εργατικής πρωτομαγιάς.

Σε αρκετές χώρες τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας δέχεται μια διαρκή επίθεση που στην Ελλάδα ονομάστηκε «προστασία και ενίσχυση της εργασίας» μέσω των τελευταίων εργασιακών νόμων Χατζηδάκη (ν. 4808/2021) και Γεωργιάδη (ν.5053/2023). Πρόκειται για συμπληρωματικούς νόμους που επιταχύνουν την εργασιακή αναδιάρθρωση των τελευταίων 14 χρόνων και περιλαμβάνουν (ανάμεσα σε πολλά): την κατάργηση του ΣΕΠΕ, την περαιτέρω αυστηροποίηση του πλαισίου που ρυθμίζει τον απεργιακό και συνδικαλιστικό αγώνα και την κατάργηση της απαγόρευσης εργασίας πέραν του νόμιμου ανώτατου ημερησίου ορίου, νομιμοποιώντας την απασχόληση έως και 13 ώρες/ημέρα. Στη Γαλλία, μέσω της πρόσφατης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Μακρόν (2023) η ελάχιστη συντάξιμη ηλικία αυξήθηκε κατά 2 έτη (62->64 έτη) ενώ στην Ελλάδα παραμένει στα 67 και το υπ. Εργασίας ετοιμάζεται να εισάγει τη νομιμοποίηση της 6ημερης εργασίας από 1/7/24. Πρόκειται για πολιτικές επιμήκυνσης του εργάσιμου χρόνου με σαφή αντεργατική κατεύθυνση. Οι αγώνες που έδωσε η Αμερικανική εργατική τάξη στο Σικάγο το μακρινό 1886 κέρδισαν τη θέσμιση της 8ωρης εργασίας και άνοιξαν το δρόμο για τη διεκδίκηση περαιτέρω εργασιακών δικαιωμάτων (κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ) στα χρόνια που ακολούθησαν, μας θυμίζουν σήμερα περισσότερο από ποτέ πως τίποτα δε μας χαρίζεται.

Την 1η Μάη Απεργούμε.

Γραφόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στις διαδικασίες των επιχειρησιακών σωματείων βάσης.

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα τηλεφωνικά κέντρα και την πληροφορική.

CallCenterITWorkers@proton.me

WIN IN THE STRUGGLE OF THE CALL CENTER WORKERS

The struggle of call center workers is bringing results.

Colleagues in call centers (Teleperformance, Webhelp, TTEC and FoundEver) have held five 24-hour strikes in recent months (8/2, 19/2, 28/2, 13/3, 17/4) sending the resounding message “enough is enough” in the face of low wages, precariousness and the special purpose visa regime that non-EU workers are subject to. These struggles make clear to the rest of the industry that collective organizing can bring victories.

In addition to the creation of two new grassroots unions in TP and Webhelp, in which the registrations are increasing daily, the Ministry of Immigration and Asylum issued a directive to inform its services that it will no longer be required to present the employment contract for the examination of renewal of residence permits. As SETEP stated “this directive is temporary” but it is an important step because practically our migrant colleagues will not be held hostages by call center companies, forced to work there under the threat of deportation, until they obtain a permanent visa. Of course, the universal abolition of the special purpose visa, the granting of residence permits, full access to work, health, pension rights and inclusion in the unemployment fund for the thousands of migrant colleagues, still remains one of our basic demands.

TP tries to break the unity and massiveness of our struggle in order to maintain the precarious labor regime which is an integral part of its profitability. Based on Hatzidakis anti-labor bill (registration of trade-union member’s private data into a public record) TP attempted to criminalize the union. When they realized that the workers did not back down, they tried to persuade them to stop their struggle by handing over modest increases of 50 euros for one year of work or 100 euros for three years, which only applied on a few, mostly foreign language projects. Through restructuring of departments with significant participation of strikers, threats about unjustified absence from work during strike-days resulting in refusal of bonus, and the desperate attempt to disperse a hostile climate between workers and strikers, TP aims to undermine the massiveness of our strikes so as to gain time not to negotiate with the union on our demands.

We demand substantial wage increases and signing of a collective bargaining agreement.

Let us think for a moment that despite the adverse conditions – the daily stress of meeting our basic needs and the distance between us when working from home – we managed to meet each other, exchange experiences and organize our struggle. Two grassroots unions were created as a product of our mobilizations. They constitute the collective body through which we should demand the signing of a collective agreement that regulates working hours, establishes minimum wage, implements the three-year terms and closes the “slice” of wages that prevails in our sector. Therefore at this stage it is crucial to actively participate in the open procedures of our unions – in the general assembly where we should discuss and co-decide on our problems, and the mobilizations: the mass of which will determine the results of the struggle. Of course, maintaining communication even when we are not in the same place during our working-hours is equally important, as also the solidarity and care for our colleagues based on our common interests.

We join the strike on May 1st – we keep the memory of May Day alive.

In many European countries there has been an intensifying attack against the people of work in the recent years. In Greece this is called “protection of work” as stated in the latest Hatzidakis (l. 4808/2021) and Georgiadis (l. 5053/2023) labor laws. These laws complete each other and accelerate the restructuring of labor that happens steadily during the last 14 years. They include articles (among many) that: abolition of SEPE (Labor Inspectorate), further tighten the framework that regulates strike and trade union struggle, and abolish the prohibition of work beyond the legal daily limit, hence they legalize working up to 13 hours per day. In France, through Macron’s recent pension reform (2023) the minimum retirement age has been increased by 2 years (62->64 years) while in Greece it remains at 67 and the ministry of labor is preparing to introduce the legalization of 6-day work from 1/7/24. These politics tend to lengthen the working time and clearly state an anti-labor direction. The struggles given by the American working class in Chicago back in the distant 1886 managed to establish the 8-hour work day and paved the way for the assertion of further labor rights (social insurance etc.) in the years that followed, remind us today more than ever that nothing is given to us for free.

On May 1st we strike!

We sign up and actively participate in our grassroots workers-unions!

Workers in Call Centers and IT.

CallCenterITWorkers@proton.me

 

 

[ΚτΒ] Γενική Απεργία. Τετάρτη 17 Απρίλη. Κανένας & Καμία στη δουλειά! Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα!

Και σήμερα; Το ερώτημα επιβάλλεται και πάλι: Πότε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε κάτι σημαντικό που θα θέσει υπό αμφισβήτηση την υφιστάμενη τάξη των πραγμάτων, την καθεστηκυία τάξη;

Η απόφαση είναι στο χέρι εκείνων που βρίσκονται βαθιά μέσα στην ταξική πάλη, όχι στους άλλους. Τι πρέπει να γίνει σήμερα το αποφασίζει αυτός που πράττει, όχι όσοι κοιτάζουν. Και θα πρέπει να αποφασίσουν για να αποφύγουν να κρύβονται πίσω από «τον χρόνο που περνά» και να συνεχίσουν να ζουν σε συνολική αμηχανία, μέσα σε απόλυτο αποπροσανατολισμό…

Salvatore Ricciardi. Ο χρόνος, η αγάπη και ο ταξικός αγώνας.

[*] Την Τετάρτη 17 Απρίλη απεργούμε (και) στη Μνήμη του φίλου Νίκου Βαβάτσικου, του προλετάριου συντρόφου που πάλεψε σκληρά για τη Ζωή ενάντια στο Θάνατο, ενάντια στην Εξουσία για την Ελευθερία και “έφυγε” άδικα, απρόσμενα και βίαια, με βαριές κακώσεις στο θώρακα, εν ώρα εργασίας, το απόγευμα της περασμένης Τρίτης 9 Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα σε κτίριο της οδού Σταδίου. Σύντροφε Νικόλα χάθηκες στη μάχη για το μεροκάματο άλλα δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Θα ζεις για πάντα μέσα μας, στην πλατεία Εξαρχείων, τις καρδιές & τους αγώνες μας!

Την Τετάρτη 17 Απρίλη θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική 24ωρη Γενική Απεργία που καλείται από τη ΓΣΕΕ και δεκάδες Εργατικά Κέντρα, κλαδικά και επιχειρησιακά Σωματεία και Ομοσπονδίες Εργαζομένων.

Μια Γενική Απεργία, με το αδιάκοπο κύμα ακρίβειας και αισχροκέρδειας να εντείνεται αδιάκοπα και τους μισθούς να εξαερώνονται, παρά τους κυβερνητικούς θεατρινισμούς περί “εντατικοποίησης των ελέγχων και των προστίμων”.

Μια Γενική Απεργία για τη διεκδίκηση πραγματικών Αυξήσεων στους μισθούς και υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) που ν’ ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εργατικές ανάγκες.

Ενάντια στη φτωχοποίηση της χειμαζόμενης κοινωνικής βάσης, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής – συναδελφικής οργάνωσης και δράσης και την κεφαλαιοκρατική κρεατομηχανή που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες και το αίμα της Τάξης μας, του ντόπιου και μεταναστευτικού Προλεταριάτου που ζει και εργάζεται σ’ αυτόν τον τόπο, αποτελώντας την καύσιμη ύλη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Την Τετάρτη 17 Απρίλη απεργούμε μαζί με τις χιλιάδες των ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών εργαζομένων που αντιστέκονται, οργανώνονται και αγωνίζονται ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Μαζί με τoυς εργαζόμενους και τις εργαζόμενες των πολυεθνικών εταιριών Τηλεφωνικών Κέντρων (Τeleperformance, Webhelp, TTEC, FoundEver) που εδώ και δυο και πλέον μήνες βγαίνουν αγωνιστικά μπροστά και με 24ώρες κλαδικές Απεργίες διεκδικούν συλλογικά, μεταξύ άλλων, ουσιαστικές αυξήσεις και ίσα δικαιώματα για όλους και όλες. Μαζί με τους διανομείς της Efood και όλους τους εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου που παλεύουν για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ενάντια στην επισφάλεια, την υποδηλωμένη και την αδήλωτη εργασία. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς της δημόσιας εκπαίδευσης που κινητοποιούνται ενάντια στις διώξεις που θέτουν στο κρατικό στόχαστρο τα Σωματεία και τα συνδικαλιστικά – πολιτικά δικαίωματα. Μαζί με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα που αγωνίζονται μαζί με τις οικογένειες τους ενάντια στο κλείσιμο, τις απολύσεις και την ερήμωση του τόπου τους. Μαζί με όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σ’ όλους τους κλάδους, τους άνεργους και τις άνεργες, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, τους νέους και τις νέες σ’ όλη τη χώρα που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο Κεφάλαιο, το Κράτος του & τη Θανατοπολιτική τους.

Γενική Απεργία. Τετάρτη 17 Απρίλη. Κανένας & Καμία στη δουλειά! Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα, τις απεργιακές διαδηλώσεις και τις περιφρουρήσεις στους χώρους δουλειάς.

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στην Aπεργιακή Μοτοπορεία της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ). Συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως στις 17.00

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ & ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ & ΤΗΝ ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ, ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ & ΤΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ & ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024

NIKH ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Την Τετάρτη 17 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική 24ωρη Γενική Απεργία που καλείται από τη ΓΣΕΕ, Σωματεία, Ομοσπονδίες & Εργατικά Κέντρα σ’ όλη τη χώρα. Μια Γενική Απεργία για

– Πραγματικές Αυξήσεις στους Μισθούς οι οποίοι εξαερώνονται πριν το τέλος του μήνα, από το αδιάκοπο κύμα εντεινόμενης ακρίβειας που σαρώνει τις τιμές ειδών πρώτης ανάγκης, λογαριασμών ενέργειας, ενοικίων, εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσης.

– Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αορίστου χρόνου σ’ όλους τους Κλάδους που να καλύπτουν τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες, ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, την διαρκή επισφάλεια των ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα κλεμμένα ένσημα.

Ο μαζικός και μαχητικός Αγώνας χιλιάδων ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών συναδέλφων – συναδελφισσών στα Τηλεφωνικά Κέντρα, στην πολυεθνική “ναυαρχίδα” αυτού του ραγδαία αναπτυσσόμενου κλάδου, την Teleperformance (TP), τον τέταρτο μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα που απασχολεί πάνω από 12.000 εργαζομένους – εργαζόμενες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Χανιά (με κύκλο εργασιών 413,4 εκ. ευρώ και καθαρά κέρδη 57,2 εκ. ευρώ για το 2022), καθώς και σε άλλες πολυεθνικές εταιρίες τεχνικής υποστήριξης – εξυπηρέτησης πελατών (Webhelp, TTEC & FoundEver) δείχνει τον δύσκολο αλλά αναγκαίο δρόμο που οφείλουμε να διανύσουμε για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Τάξης μας, μέσα από την συναδελφική οργάνωση και τη συλλογικοποίηση των Αντιστάσεων μας.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας που βρίσκεται σ’ εξέλιξη εδώ και δύο και πλέον μήνες, με 24ώρες κλαδικές Απεργίες (8/2, 19/2 και στις 13/3 ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γαλλία) που καλέστηκαν από το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ), και κλιμακώνεται μετά και την ίδρυση των επιχειρησιακών Σωματείων σε TP (ΣΕΤΕΠ) και Webhelp, οι εγγραφές στα οποία καθημερινά πληθαίνουν, σπάζοντας έμπρακτα το κλίμα φόβου, εξατομίκευσης και μοιρολατρίας που καλλιεργείται από τα πάνω, από την εργοδοσία για τη διάσπαση και τον τερματισμό του, μέσα στους χώρους δουλειάς.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας με διεθνιστική διάσταση, αφού θέτει στο στόχαστρο του, την απαράδεκτη βίζα “ειδικού σκοπού” για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες από χώρες εκτός ΕΕ, διεκδικώντας δυναμικά αξιοπρεπείς μισθούς και ίσα δικαιώματα, με χορήγηση αδειών παραμονής, πλήρης πρόσβαση σε εργασία, ασφάλιση και σύνταξη, παροχές υγείας – πρόνοιας και υπαγωγής στο ταμείο ανεργίας γιά όλους / όλες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες συναδέλφους – συναδέλφισσες στα Τηλεφωνικά Κέντρα.

Ένας ελπιδοφόρος Αγώνας διαρκείας, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων που με συναδελφική οργάνωση βγαίνουν μπροστά, διεκδικώντας άμεσα από τους πολυεθνικούς κολοσσούς και την υπερκερδοφορία τους:

– Ουσιαστικές Αυξήσεις στους Μισθούς και όχι ψίχουλα σε μορφή bonus και αυξήσεις – κοροϊδία ανά τμήμα.

– Υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για τον τερματισμό της επισφάλειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου και της “ενοικιαζόμενης” εργασίας.

Ταυτόχρονα, μέσα στην υπάρχουσα συνθήκη της αυξανόμενης εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, με τις απολύσεις που πραγματοποιούνται με “μειώσεις του εργατικού κόστους” (downsizing), τόσο σε τμήματα Tηλεφωνικών Κέντρων όσο και σ΄ εταιρείες Πληροφορικής (Netcompany-Intrasoft, GWI, Mitel, Intracom Telecom), κι ενώ το εργοδοτικό ιδεολόγημα της “αξιολόγησης της αποδοτικότητας για την επίτευξη των στόχων” αποτελεί παγιωμένο καθεστώς, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στην Intrasoft με τη Στάση Εργασίας που πραγματοποίησαν στις 11/4 έστειλαν το δικό τους αγωνιστικό μήνυμα, πυκώνοντας τις γραμμές των κλαδικών εργατικών διεκδικήσεων μας.

Την Τετάρτη 17 Απρίλιου και την Πρωτομαγιά ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Γραφόμαστε και Συμμετέχουμε ενεργά στα επιχειρησιακά Σωματεία μας!

Όλοι & Όλες στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις περιφρουρήσεις στους

χώρους δουλειάς.

Τα εργατικά Συμφέροντα βάζουμε μπροστά!

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα Τηλεφωνικά Κέντρα & την Πληροφορική

WIN IN THE STRUGGLE OF THE CALL CENTRE WORKERS
GENERAL STRIKE WEDNESDAY 17 APRIL – ALL & SUNDRY IN THE STREETS!

On Wednesday 17 April, a nationwide 24-hour General Strike will take place called by the GSEE, Unions, Federations & Trade Union Centers across the country. A General Strike for:

– Real Increases in Wages which are being vaporized before the end of the month, by the incessant wave of intensifying raising that is sweeping the prices of essentials, energy bills, rents, driving up the cost of living.

– The signing of collective agreements of indefinite duration in all sectors, covering modern labour needs, against the arbitrary behaviour of employers, the permanent precariousness of individual fixed-term contracts, unpaid overtime and stolen payrolls.

The massive struggle of thousands of local and immigrant colleagues in Call Centres, in the multinational “flagship” of this rapidly growing sector, Teleperformance (TP), the fourth largest employer in the country employing over 12,000 workers – employees in Athens, Thessaloniki and Chania (with a turnover of EUR134.4 million and net profits of EUR57.2 million for 2022), as well as other multinational technical support – customer service companies (Webhelp, TTEC & FoundEver) shows the difficult but necessary path we must take to defend the interests of our Order, through the collective organization and the collectivization of our resistances.

A promising enduring struggle that has been going on for more than two months now, with 24-hour sectoral strikes (8/2, 19/2 and 13/3 simultaneously in Greece and France) called by the Telecommunications and Information Technology Workers’ Union (SETTIP), and escalated after the establishment of the TP (SETEP) and Webhelp business unions, whose registrations are increasing daily, breaking in practice the climate of fear, individualisation and fatalism cultivated from above by the employers for its disruption and termination within the workplaces.

A promising long-lasting struggle with an internationalist dimension, since it puts in its sights the unacceptable “special purpose” visa for workers from non-EU countries, by dynamically demanding decent wages and equal rights, with residence permits, full access to work, insurance and pensions, health and welfare benefits and inclusion in the unemployment fund for all migrant colleagues in the call centres.

A promising and lasting struggle, with the participation of thousands of workers who, with collegial organization, are coming forward, demanding direct action from the multinational giants and their over-profitability:

– Substantial Wage Increases and not crumbs in the form of bonuses and raises – mockery per department.

– Signing a sectoral Collective Labour Agreement (CBA) to end the precariousness of fixed-term or project contracts and “hired” labour.

At the same time, in the existing context of increasing intensification of exploitation, with layoffs carried out through “downsizing”, both in Call Centre departments and in IT companies (Netcompany-Intrasoft, GWI, Mitel, Intracom Telecom), and while the employer’s ideology of “efficiency evaluation for the achievement of objectives” is an entrenched status, the colleagues in Intrasoft with the Work Stoppage that took place on 11/4 sent their own message, thickening the lines of our sectoral workers’ demands.

On Wednesday 17 April and the 1st of May we STRIKE

We write and actively participate in our business unions!

Everyone in the strike mobilizations and workplace picketing.

We put workers’ interests first!

Workers in Call Centers & IT

Παρουσίαση του Κόμικ του Zerocalcare “Το Βάραθρο. Η Μαύρη Τρύπα του 41 Bis” [Νομική Σχολή Αθηνών, 11/4 18.30].

Την Πέμπτη 11 Απρίλη 2024 θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα (Νομική Σχολή, 18.30), με τη συμμετοχή συντρόφων/ισσών από το Ταμείο Αλληλεγγύης “La Lima” από τη Ρώμη, η Παρουσίαση της ελληνικής Έκδοσης του κόμικ του Zerocalcare “Το Βάραθρο. Η Μαύρη Τρύπα του 41 Bis” που κυκλοφόρησε από το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ών το φθινόπωρο του 2023 σε 1000 αντίτυπα.

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι και θα είναι το Όπλο μας!

Στηρίζουμε Υλικά – Ηθικά – Πολιτικά τους πολιτικούς κρατούμενους και όλους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές & αγωνίστριες!

ΚτΒ

Αθήνα, Απρίλης 2024

To κόμικ “Το Βάραθρο” [“La Voragine”] του Zerocalcare, κυκλοφόρησε στα ιταλικά από το Ταμείο Αλληλεγγύης “Η Λίμα” [Cassa di Solidarieta’ “La Lima”] στη Ρώμη, κατά τη διάρκεια της πολύμηνης (20/10/2022 – 19/4/2023) απεργίας πείνας του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου Αλφρέντο Κόσπιτο, ως μια έντυπη συμβολή στις πολύμορφες κινήσεις που πραγματοποιήθηκαν σ’ όλη την Ιταλία (και όχι μόνο), για την έμπρακτη Αλληλεγγύη στον δίκαιο και σκληρό Αγώνα του φυλακισμένου (σε ειδικές συνθήκες κράτησης) συντρόφου, “για την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος κράτησης 41 bis που ισοδυναμεί με βασανιστήριο αορίστου χρόνου και της ισόβιας κάθειρξης με λήξη ποινής “ποτέ” που ισοδυναμεί με μακρόχρονη καταδίκη σε θάνατο”.

(από το οπισθόφυλλο)

Η μετάφραση του κόμικ και του “σημειώματος για την ελληνική έκδοση” των συντρόφων και των συντροφισσών από τη Ρώμη όπως και η γραφιστική απόδοση του στα ελληνικά πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο & τον Σεπτέμβριο του 2023, έπειτα από πρωτοβουλία της Κίνησης της Βιολέττας (ΚτΒ).

Την τεχνική επιμέλεια της έκδοσης έκανε η chrispy shift και τυπώθηκε στην τυπογραφική κολεκτίβα Rotta.

Τα έσοδα της θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση του Ταμείου.

(από το εσώφυλλο)

[…] Ο αγώνας του Αλφρέντο και αυτός για την αλληλεγγύη σ’ εκείνον αποτέλεσαν μια σημαντική στιγμή για το αναρχικό και ριζοσπαστικό κίνημα στην Ιταλία. Μέσα στις επόμενες φάσεις της κοινωνικής σύγκρουσης στη χώρα μας, θα μπορέσουμε πιθανώς να διακρίνουμε μερικά ίχνη που έμειναν από αυτόν τον αγώνα. Το κόμικ “Το Βάραθρο” και όλη η κινητοποίηση με την οποία υποστηρίχτηκε ο αγώνας του Αλφρέντο, φέρνοντας τόν στις πλατείες, τους δρόμους, μπροστά από τα γραφεία των υπεύθυνων της κατασταλτικής λύσσας, έδωσαν μεγάλη ορατότητα σ’ έναν αγώνα που τρύπησε την προβιά της υποκρισίας και της σιωπής που σκεπάζει συνολικά τη φυλακή και ιδιαίτερα το πιο βίαιο από τα καθεστώτα κράτησης, το 41 bis.

Έτσι επομένως, μέχρι σήμερα και για πρώτη φορά, ένας αναρχικός σύντροφος, καταδικασμένος για “πολιτική σφαγή”, για μια εκρηκτική επίθεση που δεν προκάλεσε θύματα, βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς του 41 bis, όπως επίσης και δύο σύντροφοι και μια συντρόφισσα των Κόκκινων Ταξιαρχιών (BR) που βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς από το 2005. Μάς φαντάζει ξεκάθαρο πως η γρήγορη μείωση εκείνων των χώρων ελευθερίας που είχαν παραχωρηθεί από τις φιλελεύθερες δημοκρατίες, έπειτα από τις προηγούμενες συγκρουσιακές φάσεις, αρχίζει να ολοκληρώνεται και να την αφήνουμε πίσω μας και η φύση αυτής της τάσης, κάθε άλλο παρά τυχαίας, περιγράφει ένα νέο κεφάλαιο της ιστορίας της ευρωπαϊκής κατάστασης, και όχι μόνο. Στην Ιταλία, όπως και σ’ άλλες χώρες της γηραιάς ηπείρου, αυτό το πέρασμα καθίσταται εφικτό χάρη και σε μια αλλαγή του βηματισμού από την πλευρά των κατασταλτικών μηχανισμών των διάφορων κρατών.

Πιστεύουμε ότι o εφοδιασμός μας με την ικανότητα για συγκεκριμένες αναλύσεις και σταθερές βάσεις για ν’ αντισταθούμε, αντιπροσωπεύουν έναν αναγκαίο και επείγοντα σκοπό έτσι ώστε να μπορέσουμε να φανταστούμε μια μελλοντική προοπτική.

Απόσπασμα από το Σημείωμα του Ταμείου Αλληλεγγύης “La Lima” για την ελληνική Έκδοση [Kαλοκαίρι 2023]

[ΚτΒ] Κάλεσμα Στήριξης της Αντιιμπεριαλιστικής Διαδήλωσης για τα 75 χρόνια ΝΑΤΟ (Πέμπτη 4/4. Πάρκο Ελευθερίας, 18.30)

4 Απριλίου 1949 – 2024: 75 χρόνια ΝΑΤΟ σημαίνει Χούντες & Πολέμοι!

Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Ουκρανία, Συρία, Παλαιστίνη, Υεμένη…

Ο αιματοβαμμένος κατάλογος των εγκλημάτων πολέμου του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού δεν έχει τέλος…

Στρατιωτικά πραξικοπήματα, “αλλαγές καθεστώτων”, “πορτοκαλί επαναστάσεις”, κρατικές σφαγές με βόμβες στα τυφλά και μετατροπή ολόκληρων χωρών σε κρανίου τόπους, συμπληρώνουν τις “περγαμηνές” αυτής της τρομοκρατικής – πολεμικής εμπέδωσης και επέκτασης της δολοφονικότερης και μακροβιότερης, διακρατικής “αμυντικής Συμμαχίας” που βιώσε ποτέ στο πετσί της η ανθρωπότητα.

Με το ελληνικό κράτος ν’ αποτελεί -μέσα από εξοπλιστικά προγράμματα – μαμούθ χωρίς τέλος- τον καλύτερο πελάτη των δυτικών πολεμικών βιομηχανιών, και στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών και των ευρύτερων ενδοαστικών – ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, διακηρύσσει διά στόματος της πιο νεοφιλελεύθερης – ακροδεξιάς μεταπολιτευτικής κυβέρνησης ΝΔ με πλήρη διακομματική αστική συναίνεση, τη νέα “Μεγάλη Ιδέα” για τη μετατροπή του σε “Ισραήλ των Βαλκανιών”…

Με τη χώρα να έχει μετατραπεί από άκρη σε άκρη σε πολεμικό ορμητήριο και “πεδίο βολής φτηνό” για τους αμερικανονατοϊκούς φονιάδες των λαών.

Με την εμπλοκή του ελληνικού κράτους να βαθαίνει, τόσο στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στην Ουκρανία με την πολύπλευρη στήριξη του αμερικανόδουλου – νεοναζιστικού καθεστώτος Ζελένσκι, όσο και στην Γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Με το στρατηγείο της κοινής στρατιωτικής επιχείρησης “Ασπίδες” της ΕΕ στην Ερυθρά Θάλασσα να είναι εγκατεστημένο στη Λάρισα και τη διοίκηση της να βρίσκεται σε ελληνικά χέρια, για την υπεράσπιση των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων από τους Χούθι στην Υεμένη που συνεχίζουν να στέλνουν τα δικά τους παρτιζάνικα σινιάλα έμπρακτης Διεθνιστικής Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, στην μαρτυρική και αδούλωτη Γάζα που παρά την αδιάκοπη σφαγή και τη λιμοκτονία δεν σκύβει το κεφάλι στον σιωνιστή κατακτητή και τους ιμπεριαλιστές συνεργούς του.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή και επιδεινούμενη συνθήκη, 75 χρόνια μετά την ίδρυση του “Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου” (NATO), αυτής της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής που αιματοκυλάει αδιάκοπα τον πλανήτη, από την αθηναϊκή μητρόπολη ενώνουμε τις φωνές μας, με τους προλετάριους και τις προλετάριες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που κινητοποιούνται διεθνιστικά από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τη Λάρισα και όλη τη χώρα, στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο με ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ & ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ: ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΝΑΤΟ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ!

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΧΕ, ΕΧΕΙ & ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΜΕ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!

Πέμπτη 4 Απρίλη 2024. Αντιιμπεριαλιστική Διαδήλωση στις πρεσβείες ΗΠΑ και Ισραήλ για τα 75 χρόνια ΝΑΤΟ. Συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας στις 18.30. Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο μπλοκ της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Απρίλης 2024

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση | Όλοι/ες στην αντιιμπεριαλιστική αντινατοϊκή διαδήλωση στη Λάρισα – Σάββατο 30/3

Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Κάτω τα χέρια από την Υεμένη – Να μπλοκάρουμε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή
Παρά τις εύπεπτες «ανθρωπιστικές» διατυπώσεις των δυτικών κυβερνήσεων, ο γενοκτονικός πόλεμος κατά του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ συνεχίζεται αμείωτος με την ολόπλευρη στήριξη του ευρωατλαντικού άξονα. Κι αν υπάρχει κάτι που μπορεί να τον σταματήσει – ή ακόμα και να θέσει κάποιου είδους θεσμικό ανάχωμα σε αυτόν όπως ήταν δυνητικά το τελευταίο έπειτα από έξι σχεδόν μήνες πολέμου ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ υπέρ της επιβολής άμεσης εκεχειρίας στη Γάζα- δεν είναι άλλο παρά η ίδια η παλαιστινιακή αντίσταση που ακυρώνει «επί του πεδίου» του σιωνιστικούς σχεδιασμούς, όσο και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης : από την ένοπλη αντίσταση στην Υεμένη και τον Λίβανο ως τις μαζικές κινητοποιήσεις μέσα στις ίδιες καπιταλιστικές μητροπόλεις.
Όπως η ιστορία δεκαετιών έχει αποδείξει, τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στην πολλαπλά κρίσιμη γεωστρατηγικά Μέση Ανατολή περνούν μέσα από την ύπαρξη ενός πανίσχυρου κράτους δολοφόνου, ως τοποτηρητή, του Ισραήλ. Υπό αυτήν την έννοια η διπλωματική και στρατιωτική στήριξη του είναι μονόδρομος, κάτι που επιβεβαιώνει απόλυτα το άνοιγμα του μετώπου στην Ερυθρά Θάλασσα εναντίον του λαού της Υεμένης και των Χούθι στο όνομα της προστασία των συμφερόντων του διεθνούς εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Την ίδια στιγμή η ελληνική εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή εντείνεται. Η ανάληψη του ρόλου του στρατηγικού συντονισμού της επιχείρησης “ΑΣΠΙΔΕΣ” της Ε.Ε στην Ερυθρά Θάλασσα και η παραχώρηση της στρατιωτικής βάσης της Λάρισας ως κέντρο επιχειρήσεων, ύστερα μάλιστα από την απόφαση για συμμετοχή στην αμερικανοβρετανική επιχείρηση Prosperity Guardian με τη φρεγάτα Ύδρα, σηματοδοτεί ακριβώς αυτό : την αμεσότερη και πιο ενεργή συμμετοχή του ελληνικού κράτους στο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού και αραβικού λαού, εξέλιξη που έρχεται να συμπληρώσει την αποστολή της φρεγάτας “Νικηφόρος Φωκάς” δίπλα σε αμερικανικό αεροπλανοφόρο που στήριζε την επίθεση στους Παλαιστινίους (υπό την ομπρέλα της επιχείρησης Standing NATO Maritime Group Τwo), τη χρήση της Σούδας για υπηρεσίες logistics και συλλογής πληροφοριών για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ που επιχειρούν στην περιοχή και συνεργάζονται με τον Ισραηλινό στρατό και την παραχώρηση του στρατιωτικού αεροδρομίου της Ελευσίνας, την ώρα μάλιστα που όλες οι υπόλοιπες στρατιωτικές βάσεις και εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ από τη μια άκρη της Ελλάδας έως την άλλη βρίσκονται σε κατάσταση εγρήγορσης έτοιμες να συνδράμουν σε οποιαδήποτε εξέλιξη στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή.
Η ελληνική αστική τάξη και το ελληνικό κράτος έχουν πάρει θέση μάχης στον πόλεμο, μη διστάζοντας να στέλνουν σε ταξίδια θανάτου τους ναυτεργάτες στην Ερυθρά Θάλασσα την ώρα που κλείνουν συμφωνίες με το ισραηλινό κεφάλαιο, μη διστάζοντας παράλληλα να ομολογούν ανοιχτά στο στρατιωτικό προσωπικό τους μέσω του Υπουργού Πολέμου Δένδια πως :« Η πατρίδα σας έχει στείλει σε ζώνη κινδύνου».
Κόντρα στις βουλές της ελληνικής άρχουσας τάξης και των ιμπεριαλιστών ωστόσο, οι ισχυροί δεσμοί φιλίας με τον παλαιστινιακό και αραβικό λαό και το κίνημα αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση, που με μαζικότητα και διάρκεια εκφράζεται εδώ 6 μήνες, θα βάλει ξανά την υπογραφή του στις εξελίξεις στεκόμενο ανάχωμα στις αστικές και ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις.
Στις 30 Μαρτίου διαδηλώνουμε μαζικά στη Λάρισα μαζί με το αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή, κρατώντας ψηλά τις σημαίες της παλαιστινιακής αντίστασης που μάχεται και νικάει με το όπλο στο χέρι!
Ενάντια στην μετατροπή της Λάρισας σε ευρώνατοϊκό ορμητήριο πολέμου -Εξω οι Βάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ
Να μπλοκάρουμε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή
Η διεθνιστική αλληλεγγύη το όπλο των λαών Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Κάτω τα χέρια από την Υεμένη- Οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι!
***
Freedom to Palestine – Hands off Yemen – Block Greece’s participation in the imperialist campaign in the Middle East
All in the anti-imperialist, anti-NATO demonstration in Larissa – Saturday 30 March 16.00
Despite the palatable “humanitarian” formulations of Western governments, the genocidal war against the people of Palestine by the murderous state of Israel continues unabated with the full support of the Euro-Atlantic axis. And if there is anything that can stop it – or even put some kind of institutional barrier to it, as was potentially the latest UN Security Council resolution after almost six months of war in favour of an immediate ceasefire in Gaza – it is nothing but the Palestinian resistance itself, which cancels out ‘on the ground’ Zionist plans, as well as the international solidarity movement: from the armed resistance in Yemen and Lebanon to the mass mobilizations within the same capitalist metropolises.
As decades of history have proven, the interests of Euro-Atlantic imperialism in the geostrategically critical Middle East pass through the existence of a powerful killer state, as a placeholder, Israel. In this sense, its diplomatic and military support is a one-way street, which is fully confirmed the opening of the Red Sea front against the Yemeni people and the Houthis in the name of protecting the interests of international shipping capital.
At the same time, Greek involvement in the imperialist campaign in the Middle East is intensifying. The assumption of the role of strategic coordination of the EU’s Operation “ASPIDES”.EU’s strategic coordination of the EU’s strategic operation “Operation Strategic Coordination” in the Red Sea and the assignment of the military base of Larissa as a centre of operations, following the decision to participate in the American-British operation Prosperity Guardian with the frigate Hydra, marks exactly this:
The more direct and more active participation of the Greek state in the bloodshed of the Palestinian and Arab people, a development that comes to complement the mission of the frigate “Nikiforos Fokas” next to an American aircraft carrier that was supporting the attack on the Palestinians (under the umbrella of the operation Standing NATO Maritime Group Two), the use of Souda for logistics and intelligence gathering services for the US armed forces operating in the region and cooperating with the Israeli army, and the concession of the military airport of Elefsina, while all other NATO military bases and installations from one end of Greece to the other are on alert ready to assist in any development in the Mediterranean and the Mediterranean. In the Mediterranean and the Middle East.
The Greek bourgeoisie and the Greek state have taken a fighting position in the war, not hesitating to send their sailors on death voyages to the Red Sea at the same time that they are making deals with Israeli capital, not hesitating at the same time to openly confess to their military personnel through the Minister of War Dendias that :” Your country has sent you into a danger zone”.
Against the will of the Greek ruling class and the imperialists, however, the strong ties of friendship with the Palestinian and Arab people and the movement of solidarity with the Palestinian resistance, which has been expressed with mass and duration for 6 months, will again put its signature on the developments, standing as a barrier to bourgeois and imperialist aspirations.
On March 30th we are demonstrating massively in Larissa together with the anti-imperialist-anti-war movement against Greece’s participation in the imperialist campaign in the Middle East, holding high the flags of the Palestinian resistance that fights and wins with the gun in hand!
Against the transformation of Larissa into a Euroatlantic base of war – US-NATO bases out
Block the participation of Greece in the imperialist campaign in the Middle East
Internationalist solidarity is the weapon of the peoples!
Freedom to Palestine – Hands off Yemen – The peoples win with the weapon in hand!

Μοίρασμα κειμένου & ανάρτηση πανό στον Πειραιά, για την αυριανή 24ωρη Απεργία των Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα.

Ενόψει της αυριανής νέας 24ωρης Απεργίας των Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα, μοιράσαμε σήμερα το πρωί το ακόλουθο κείμενο, μεταφρασμένο και στα αγγλικά, και κρεμάσαμε πανό στον Πειραιά.

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στην αυριανή Απεργία!

Γραφόμαστε και συμμετέχουμε στα επιχειρησιακά σωματεία!

Συγκέντρωση Τετάρτη 13/03 8πμ έξω από τα γραφεία της Teleperformance (Mαυρομιχάλη 13, Πειραιάς) &12.00 στην πλατεία Συντάγματος

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Την Τετάρτη 13 Μαρτίου οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι των τηλεφωνικών κέντρων προχωρούν σε νέα 24ωρη απεργία σε Ελλάδα και Γαλλία. Τον Φλεβάρη προηγήθηκαν δύο δυναμικές απεργίες (08/02, 19/02) στην πολυεθνική Teleperformance (TP) καθώς και σε άλλες επιχειρήσεις τεχνικής υποστήριξης όπως Webhelp, TTEC και FoundEver με τη συμμετοχή 3.000 εργαζομένων. Εκτός της μαζικής συμμετοχής, οι απεργίες οδήγησαν και στη δημιουργία δύο νέων επιχειρησιακών σωματείων βάσης στην TP και στη Webhelp.

Η TP αποτελεί σήμερα τον 4ο μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα απασχολώντας περισσότερους από 12.000 εργαζομένους, με κύκλο εργασιών 413,4 εκ. ευρώ και καθαρά κέρδη 57,2 εκ. ευρώ για το 2022. Αυτή η εικόνα προβάλλεται απ’ την εταιρεία και την κυβέρνηση ως ένα επιχειρηματικό success story, ένας σύγχρονος και προοδευτικός τόπος εργασίας που συμβάλλει τα μέγιστα στην αναπτυξιακή τροχιά της χώρας, κρύβει όμως την πραγματικότητα της εργασιακής επισφάλειας και των χαμηλών μισθών, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και του απαράδεκτου καθεστώτος της βίζας ειδικού σκοπού στο οποίο υπάγονται οι εργαζόμενοι από τρίτες χώρες. Οι άνθρωποι που δουλεύουν καθημερινά εντατικά υπό την πίεση των συνεχόμενων διαδοχικών κλήσεων, είναι αυτοί που με τις τεχνικές τους γνώσεις και τον εργάσιμο χρόνο τους παράγουν τα κέρδη της εταιρείας, οι αμοιβές τους όμως φτάνουν ίσα ίσα για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Σε μια περίοδο όπου η ακρίβεια στα τρόφιμα γονατίζει τους εκμεταλλευόμενους και η κάλυψη των βασικών αναγκών όπως ενοίκια και λογαριασμοί ρεύματος/θέρμανσης φτάνουν σχεδόν στο 100% του μισθού, οι εργαζόμενοι στα call-centers, ντόπιοι και μετανάστες, συσπειρώνονται και οργανώνονται συλλογικά προτάσσοντας από κοινού τα δίκαια αιτήματα τους για:

> Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.

> Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) ώστε να τερματιστεί η επισφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή με βάση το έργο (project).

> Κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού για τους εργαζόμενους τρίτων χωρών. Χορήγηση αδειών παραμονής. Πλήρης πρόσβαση σε εργασία, παροχές υγείας και πρόνοιας, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, υπαγωγή στο ταμείο ανεργίας

Η TP αρνήθηκε να διαπραγματευτεί επί των εργατικών αιτημάτων και αντ’ αυτού μήνυσε το συνδικάτο εργατο-υπαλλήλων στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική (ΣΕΤΗΠ), που συμμετείχε από κοινού με τους απεργούς στη συνάντηση με την εργοδοσία, πατώντας πάνω την αντεργατική απόφαση του πρώην υπουργού εργασίας Χατζηδάκη (62599/26.08.21) περί κοινοποίησης των στοιχείων των μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο ΓΕΜΗΣΟΕ. Αντίθετα με την TP, η Webhelp προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ με το νεο-ιδρυθέν επιχειρησιακό σωματείο.

Οι εργαζόμενοι/ες σε Teleperformance, Webhelp, TTEC & Foundever δεν υποχωρούν και πραγματοποιούν νέα απεργία στις 13/03, ενώ οι εγγραφές στα νέα επιχειρησιακά σωματεία πληθαίνουν καθημερινά.

Γραφόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στα επιχειρησιακά μας σωματεία!

Συγκέντρωση Τετάρτη 13/03:

– 8πμ έξω από τα γραφεία της Teleperformance (Μαυρομιχάλη 13, Πειραιάς)

12:00 στην πλατεία Συντάγματος

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα Τηλεφωνικά Κέντρα & την Πληροφορική

STRENGTH IN THE STRUGGLE OF CALL CENTER WORKERS

On Wednesday, March 13, workers in call centers are going on a new 24-hour strike in Greece and France. It will be the 3rd consecutive strike in the sector, following the two dynamic strikes of February (08/02, 19/02) in which more than 3000 workers from Teleperformance (TP), Webhelp, TTEC and FoundEver participated. In addition to the massive participation, the strikes also led to the creation of two new grassroots workers’ unions in TP and Webhelp.

TP is currently the 4th largest employer in the country employing more than 12,000 workers, with a turnover of 413.4 million euros and a net profit of 57.2 million euros for 2022. This view is projected by the company and the government as a business success story, a modern and progressive place of work that contributes the most to the development trajectory of the country, but hides the reality of job insecurity and low wages, fixed-term contracts and the unacceptable special purpose visa regime to which the workers from third countries are subjected to. The people who work intensively every day under the pressure of continuous successive calls, are the ones who produce the company’s profits, with their technical skills and their working hours, but their wages are just enough (if not less) to cover their basic needs. In a period where the constant increases in prices of basic commodities such as food, brings the exploited people to their knees and the coverage of basic needs such as rent and electricity/heating bills reaches almost 100% of our salary, call-center workers, local and migrant, rally and organize collectively by proposing together their just demands for:

> Substantial wage increases.

> Signing of Collective Labor Agreement in order to end the precariousness of fixed-term or project-based contracts.

> Abolition of the special purpose visa for third country workers. Issuance of residence permits. Full access to work, health and welfare benefits, pension rights and unemployment fund membership.

TP refused to negotiate on the workers’ demands and instead sued the Telecommunications and IT Workers’ Union (SETIP), which assisted the strikers in their meeting with the employer. TP is making use of the anti-labor decision of former minister of labor Hatzidakis (62599/26.08.21) which stipulates that all trade union organizations need to register their members’ personal information in GEMISOE. In contrast to TP, Webhelp proceeded in negotiations for a collective bargaining agreement with the newly-formed workers’ union.

The workers at Teleperformance, Webhelp, TTEC & Foundever are not backing down and are holding a new strike on 13/03, while more and more people register to the grassroots workers’ unions every day.

We sign up and actively participate in our grassroots workers-unions!

Gathering Wedneday 13/03

8am outside the Teleperformance offices (Mavromichali 13, Piraeus)

12.00 in Syntagma Square

Workers in Call Centers & IT

[ΚτΒ] “Βράχος & Σύννεφο μαζί” | Λίγα λόγια Μνήμης για τον φίλο & σύντροφο Χρήστο Πολίτη (15/2/1979 – 11/3/2018)

Διαβάστηκε στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω, το Σάββατο 9 Μάρτη 2024

Βράχος και σύννεφο μαζί, μας άφησες στην ψύχρα, μα θα ξανανταμώσουμε Σύντροφε Ακριβέ, Μεγάλε Φίλε με τη δική μας Έφοδο που φέρνεις, που φέρνουμε, που σιμώνει…

Λ.Β [Μάρτης 2018]

Αν σε κάτι υστερεί το να είσαι κομμουνιστής ή αναρχικός αυτό είναι ότι δεν πιστεύεις στη μετά θάνατο ζωή, και ούτε πιστεύουμε ότι μας βλέπεις από ψηλά. Για αυτό και μας πιάνει το μαράζι να μην μοιραζόμαστε τις αγωνίες, τους αγώνες και την καθημερινότητά μας…

Ν.Ν [Μάρτης 2024]

Πέρασαν ήδη 6 χρόνια από εκείνη την 11η Μάρτη, από τότε που η είδηση του αναπάντεχου θανάτου του φίλου και συντρόφου μας Χρήστου Πολίτη “έπεσε σαν τσεκούρι πάνω στις παγωμένες ψυχές μας”. Με την τωρινή χρονική απόσταση που μας χωρίζει από εκείνο το καταραμένο ξημέρωμα, αν κάτι μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα είναι το γεγονός ότι παρά τον πρόωρο χαμό του, παρ’ όλο τον βαρύ πόνο που προκλήθηκε από την -κατά τη γνώμη μας- κινηματικά καθοριστική απώλεια του, ο Χρήστος υπήρξε ένας τυχερός άνθρωπος.

Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, δεν υπήρξε “απλά” αδιάλειπτα Παρών, αλλά -σχεδόν χωρίς υπερβολή- πανταχού Παρών σε όλα τα αγωνιστικά – εξεγερτικά γεγονότα που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου. Ένας αγωνιστής που “έτυχε να ‘ναι από καλή σοδειά” και βίωσε έμπρακτα περιόδους κινηματικής άνθισης αλλά και περιόδους άμπωτης, σαν και αυτή που ζούμε τα τελευταία (αρκετά) χρόνια.
Ένα από τα στοιχεία που τον χαρακτήρισαν και μπορούμε να ισχυριστούμε βάσιμα ότι τον ξεχώρισαν, ήταν η πηγαία αισιοδοξία του και η έμφυτη Πίστη του στην κοινή μας Υπόθεση, ακόμα και στις δυσκολότερες στιγμές της στοχοποίησης και αιχμαλωσίας του από τους αστυνομικοδικαστικούς – “αντι”τρομοκρατικούς μηχανισμούς.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο του ήταν σίγουρα εκείνο το χαμόγελο στα χείλη του, που ήταν πραγματικά ένα μνημείο Ανθρωπιάς…

Γι’ αυτό ο Χρήστος, όπως και τού πρέπει, δεδομένης της πολύχρονης και πολύμορφης συμβολής του μέσα από τις γραμμές του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου και του ευρύτερου ανταγωνιστικού – ανατρεπτικού κινήματος, και μέσω της αδιάκοπης συνεισφοράς του στην Αντίσταση και τον Αγώνα, είναι ένας από εκείνους τους τυχερούς ανθρώπους που είχαν, έχουν και θα έχουν συντρόφους και συντρόφισσες και γι’ αυτό δεν πεθαίνουν ποτέ.

Η Μνήμη του Χρήστου, είναι Μνήμη ζώσα. Καταγεγραμμένη -όπως και τής αντιστοιχεί-συλλογικά και δημόσια. Μέσα από τα βιβλία, τα βίντεο, τα κείμενα, τις αφίσες, τις εκδηλώσεις, τα συνθήματα σ’ όλη τη χώρα και τις τοιχογραφίες στους αθηναϊκούς δρόμους που όλα αυτά τα χρόνια μιλάνε για εκείνον, για την πολιτική διαδρομή του και την πολύτιμη συμβολή του σ’ αυτήν την κοινή μας Υπόθεση.

Γι’ αυτό και χαιρετίζουμε συντροφικά εκδηλώσεις σαν την αποψινή, στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “Επί τα Πρόσω” στην Πάτρα. Γιατί εκδηλώσεις σαν κι αυτή είναι από εκείνες που δεν προωθούν κάποιου είδους υποτιθέμενη “ηρωοποίηση”, αλλά -αντίθετα- αποτελούν μια απτή καταγραφή του αναντίρρητου γεγονότος πως ο Χρήστος είναι -όντως- ένας από εκείνους τους τυχερούς ανθρώπους “που άφηνε τα χνάρια του στο χιόνι για να μην χαθεί, για να τον βρουν οι υπόλοιποι”.

Αυτά που μπορούν να ειπωθούν για τον Χρήστο είναι πραγματικά παρά πολλά, για τη πολιτική – αγωνιστική διαδρομή του από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 μέχρι κι εκείνο το καταραμένο ξημέρωμα της 11ης Μάρτη 2018. Μην θέλοντας να μακρυγορήσουμε, παραπέμπουμε -όσους και όσες ενδιαφέρονται να την γνωρίσουν στις διάφορες περιόδους της- στην έκδοση με τίτλο “Πολιτικά κείμενα του αναρχικού Χρήστου Πολίτη” [Αθήνα, Μάης 2018].

Η συνολική διαδρομή του, όπως ορθά αναφερόταν στην εισήγηση της Πολιτικής Εκδήλωσης Μνήμης που είχαμε διοργανώσει συλλογικά φίλες και φίλοι του, σύντροφοι και συντρόφισσες του στο κτίριο Γκίνη του Πολυτεχνείου, στην Αθήνα την άνοιξη του 2018: […] “παρεμβαίνει και μας υπενθυμίζει πως, πέρα από διαφωνίες και αποστάσεις, υπάρχει κάτι ζωντανό και ελπιδοφόρο που πολλές φορές ξεχνάμε. Πως μεγαλώσαμε και παλέψαμε μαζί. Στα ίδια μέρη, για τους ίδιους σκοπούς” .

Μια τέτοια Μνήμη, όπως αυτή του Χρήστου, δεν μπορεί παρά να παραμένει ζωντανή μέσα στις Αντιστάσεις και τους Αγώνες του σήμερα. Μέσα σ’ όλες εκείνες τις μικρές και μεγάλες εχθροπραξίες και αντεπιθέσεις ενάντια στην κεφαλαιο-κρατική-ιμπεριαλιστική Εξουσία που συμβάλουν -η καθεμία με τον τρόπο της- στην μετωπική πολιτική και την επαναστατική προοπτική.

Στις αντιπολεμικές – αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις ενάντια στην ευρωατλαντική Εθνική Ενότητα, τις ΝΑΤΟϊκες πολεμικές Βάσεις και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της. Στις κινητοποιήσεις για την αντισιωνιστική – διεθνιστική Αλληλεγγύη στην μαρτυρική και αδούλωτη Γάζα, για τη Λευτεριά στην μαχόμενη Παλαιστίνη με Νίκη στα όπλα της Αντίστασης. Στις περιφρουρήσεις των λαϊκών κατοικιών από τα κοράκια των funds, των servicers και των τραπεζών και τους δικαστικούς και αστυνομικούς υπαλλήλους τους. Στις άμεσες δράσεις του μαχητικού Αντιφασισμού ενάντια στα (κάθε λογής) παρακρατικά – ναζιστικά τάγματα εφόδου και τους ένστολους ομοϊδεάτες και προστάτες τους. Στην ταξική Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Στους εργατικούς αγώνες και τις απεργίες του μητροπολιτικού πολυεθνικού Προλεταριάτου. Στις αγωνιστικές κινήσεις εντός και εκτών των τειχών των φυλακών ενάντια στο νέο -ακόμα αυταρχικότερο- Ποινικό Κώδικα. Στην ηθική – υλική – πολιτική υποστήριξη των πολιτικών κρατουμένων και όλων των φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών – αγωνιστριών. Στην υπεράσπιση της αστυνομοκρατούμενης “δικής μας μικρής πατρίδας” των Εξαρχείων από την πλήρη τουριστικοποίηση της και την αμαχητί και οριστική παράδοση της στις αδηφάγες ορέξεις του “νόμιμου” και “παράνομου”, ντόπιου και πολυεθνικού Κεφαλαίου. Στις φοιτητικές καταλήψεις και τις πανεκπαιδευτικές πορείες ενάντια στην πλήρη ιδιωτικοποιήση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την αντισυνταγματική ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στη συντροφική Αλληλεγγύη στις καταλήψεις, τις ανακαταλήψεις και όλους τους αυτοδιαχειριζόμενους πολιτικούς – κοινωνικούς χώρους που βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, των καθεστωτικών ΜΜΕ και όλων των φασιστικών καθαρμάτων. Στην Οργάνωση στη Βάση και την Ενότητα στη Δράση, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς και σπουδών, ενάντια στην περαιτέρω συνολική υποτίμηση της Τάξης μας…

Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, χαιρετίζουμε θερμά όλους τους φίλους και τις φίλες, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που συμμετέχουν και παρευρίσκονται σ’ αυτήν την αποψινή Πολιτική Εκδήλωση Μνήμης στην πόλη της Πάτρας.

Κλείνουμε αυτή τη μικρή μας συμβολή, ευχαριστώντας ιδιαίτερα τον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω που μ’ αυτήν την πρωτοβουλία του, μάς έδωσε μια χρήσιμη ευκαιρία για αναστοχασμό και θύμηση, και καταλήγουμε μ’ εκείνες τις λίγες αλλά τόσο πολύτιμες λέξεις που είχε γράψει πριν από 14 χρόνια ο Χρήστος, όντας πολιτικός κρατούμενος στην Κλειστή Φυλακή Γρεβενών, πάνω από 400 χλμ μακριά από την Αθήνα.

Λέξεις βαριές και δύσκολες, ωραίες όμως και αναγκαίες…, που συνεχίζουν ν΄ αποτελούν πυξίδα και οδηγό μας: «Υπομονή. Δύναμη. Πίστη στην υπόθεση. Έχουμε δίκιο. Τέλος».

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Μάρτης 2024.

Δύναμη στον Αγώνα των Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα [Νέα 24ωρη Απεργία. Τετάρτη 13/3]

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Την Τετάρτη 13 Μαρτίου οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι των τηλεφωνικών κέντρων προχωρούν σε νέα 24ωρη απεργία σε Ελλάδα και Γαλλία. Τον Φλεβάρη προηγήθηκαν δύο δυναμικές απεργίες (08/02, 19/02) στην πολυεθνική Teleperformance (TP) καθώς και σε άλλες επιχειρήσεις τεχνικής υποστήριξης όπως Webhelp, TTEC και FoundEver με τη συμμετοχή 3.000 εργαζομένων. Εκτός της μαζικής συμμετοχής, οι απεργίες οδήγησαν και στη δημιουργία δύο νέων επιχειρησιακών σωματείων βάσης στην TP και στη Webhelp.

Η TP αποτελεί σήμερα τον 4ο μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα απασχολώντας περισσότερους από 12.000 εργαζομένους, με κύκλο εργασιών 413,4 εκ. ευρώ και καθαρά κέρδη 57,2 εκ. ευρώ για το 2022. Αυτή η εικόνα προβάλλεται απ’ την εταιρεία και την κυβέρνηση ως ένα επιχειρηματικό success story, ένας σύγχρονος και προοδευτικός τόπος εργασίας που συμβάλλει τα μέγιστα στην αναπτυξιακή τροχιά της χώρας, κρύβει όμως την πραγματικότητα της εργασιακής επισφάλειας και των χαμηλών μισθών, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και του απαράδεκτου καθεστώτος της βίζας ειδικού σκοπού στο οποίο υπάγονται οι εργαζόμενοι από τρίτες χώρες. Οι άνθρωποι που δουλεύουν καθημερινά εντατικά υπό την πίεση των συνεχόμενων διαδοχικών κλήσεων, είναι αυτοί που με τις τεχνικές τους γνώσεις και τον εργάσιμο χρόνο τους παράγουν τα κέρδη της εταιρείας, οι αμοιβές τους όμως φτάνουν ίσα ίσα για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Σε μια περίοδο όπου η ακρίβεια στα τρόφιμα γονατίζει τους εκμεταλλευόμενους και η κάλυψη των βασικών αναγκών όπως ενοίκια και λογαριασμοί ρεύματος/θέρμανσης φτάνουν σχεδόν στο 100% του μισθού, οι εργαζόμενοι στα call-centers, ντόπιοι και μετανάστες, συσπειρώνονται και οργανώνονται συλλογικά προτάσσοντας από κοινού τα δίκαια αιτήματα τους για:

> Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.

> Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) ώστε να τερματιστεί η επισφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή με βάση το έργο (project).

> Κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού για τους εργαζόμενους τρίτων χωρών. Χορήγηση αδειών παραμονής. Πλήρης πρόσβαση σε εργασία, παροχές υγείας και πρόνοιας, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, υπαγωγή στο ταμείο ανεργίας

Η TP αρνήθηκε να διαπραγματευτεί επί των εργατικών αιτημάτων και αντ’ αυτού μήνυσε το συνδικάτο εργατο-υπαλλήλων στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική (ΣΕΤΗΠ), που συμμετείχε από κοινού με τους απεργούς στη συνάντηση με την εργοδοσία, πατώντας πάνω την αντεργατική απόφαση του πρώην υπουργού εργασίας Χατζηδάκη (62599/26.08.21) περί κοινοποίησης των στοιχείων των μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο ΓΕΜΗΣΟΕ. Αντίθετα με την TP, η Webhelp προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ με το νεο-ιδρυθέν επιχειρησιακό σωματείο. Οι εργαζόμενοι/ες σε Teleperformance, Webhelp, TTEC & Foundever δεν υποχωρούν και πραγματοποιούν νέα απεργία στις 13/03, ενώ οι εγγραφές στο νέα επιχειρησιακά σωματεία πληθαίνουν καθημερινά.

Γραφόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στα επιχειρησιακά μας σωματεία!

Συγκέντρωση Τετάρτη 13/03:

8πμ έξω από τα γραφεία της Teleperformance (Μαυρομιχάλη 13, Πειραιάς)

12:00 στην πλατεία Συντάγματος

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες στα Τηλεφωνικά Κέντρα & την Πληροφορική