φώτο από τη διαδήλωση της 28ης Ιούνη στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στις ειδικές φυλακές τύπου Γ και αλληλεγγύης στους κρατούμενους που αγωνίζονται.

Ενάντια στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της καπιταλιστικής “ανάπτυξης” και λεηλασίας,

την επέλαση του κεφαλαίου και των εμπροσθοφυλακών του.

Για την υπεράσπιση των ελέυθερων δημόσιων χώρων.

Για την Αλληλεγγύη στις καταλήψεις, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια

και τους Κοινωνικούς και Ταξικούς αγώνες.

 Διαδήλωση Πέμπτη 3 Ιούλη, ώρα 7μμ

Πλ. Πατριάρχου, Νέα Φιλαδέλφεια

Αναρχικοί/ες, Αντιεξουσιαστές/ριες, Στέκια, Καταλήψεις, Αλληλέγγυοι/ες

πηγή: athens.indymedia.org

Η παρούσα μπροσούρα συντάχθηκε πάνω στην αναγκαιότητα πληροφόρησης, έξω από την καθεστωτική γραμμή αφήγησης, για το πραξικόπημα και την αντιδραστική/φασιστική κυβέρνηση που έχει προκύψει στην Ουκρανία. Μαζεύτηκε υλικό και έγινε προσπάθεια διασταύρωσης των πηγών ως προς την εγκυρότητά τους, λόγω της δυσκολίας πληροφόρησης, αλλά και για εκτιμήσεις που γράφονταν κυρίως στον διεθνή τύπο. Μέρος σε όλη αυτήν τη δραστηριότητα πήραν σύντροφοι από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, βοηθώντας με κάθε τρόπο στο μάζεμα υλικού, θέτοντας προβληματισμούς, ανοίγοντας ζητήματα από προλεταριακές διεθνιστικές θέσεις. Την τελική επεξεργασία για την παρουσίαση του υλικού πραγματοποίησε η ομάδα εργασίας από το περιοδικό Bίδα και το blogspot proletconnect.

Παρά τις όποιες δυσκολίες, τη ρευστότητα και τη συνεχή ροή, η μπροσούρα θέλει να συμβάλλει στην αντιπληροφόρηση, βοηθώντας κι αυτή με τη σειρά της επεξεργασίες ομάδων και συλλογικοτήτων με σκοπό την ευρύτερη κατανόηση των γεγονότων και των συμπερασμάτων που θα βγουν από αυτά.
Τυπώθηκε στην Αθήνα, τον Ιούνη του 2014 σε 500 αντίτυπα.

Από την πλευρά μας, ως κομμάτι του πολύμορφου ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, έχουμε πολλές φορές επισημάνει, ότι μόνο μια αυτόνομη πολιτική οργάνωση της τάξης θα μπορούσε να αντιληφθεί πόσο επικίνδυνες είναι οι συμμαχίες με τον ταξικό εχθρό, στη συγκεκριμένη περίπτωση και με τον ρωσικό ιμπεριαλισμό και να διαμορφώσει μια στρατηγική εναντίον του. Όπως και μια στρατηγική απέναντι στην ίδια την ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση. Μόνο μια τέτοια οργάνωση, χτισμένη μέσα από επίμονες, σταδιακές, κοινωνικοπολιτικές διεργασίες, θα μπορούσε να πολεμήσει τους νεοναζί σε κάθε επίπεδο, πολεμώντας τη ρίζα της ύπαρξής τους, την επίθεση του Κεφαλαίου. Η οποία, όπως βλέπουμε και στην Ουκρανία, θα συνεχιστεί με ή χωρίς νεοναζί στην κυβέρνηση, με στολές παραλλαγής ή με κεντροδεξιά κουστούμια. Προς αυτή την κατεύθυνση της οργάνωσης στηρίζουμε τις αντιφασιστικές-αντικαπιταλιστικές ομάδες και δράσεις στην Ουκρανία και συνεχίζουμε την προσπάθειά μας για την αντιπληροφόρηση μέσα από τα μέσα που διαθέτουμε… (blogspot, έντυπο κ.λπ.) Γιατί, αν για τους καπιταλιστές η μόνη λύση είναι η καταστροφή, για την εργατική τάξη η μόνη λύση είναι η καταστροφή του καπιταλισμού.

Ή όπως έχει ήδη τεθεί: Κομμουνισμός ή Βαρβαρότητα.

πηγή: http://proletconnect.blogspot.gr/

Αυτοοργανωμένο μουσικό φεστιβάλ

Razastarr

Omerta

Εισβολεας

Detro

Phase3

Σπειρα

Graffiti : Phattcaps                                     open act : Μορφέας, Catacombs, Bandinka
+Dj’s : Everlast, Cutbrawl, Differ, Wheel M
+B Boys : Showcase

Οι περιοχές που ζούμε είναι τόπος με ιστορία, τόπος κινημάτων και αντίστασης. Είναι εδώ που ήρθαν και οργάνωσαν τις πρώτες κοινωνίες τους χιλιάδες πρόσφυγες, πολέμου και πολιτικοί. Είναι εδώ που δε στάθηκαν ποτέ οι ναζί και οι ντόπιοι ρουφιάνοι.

Το βάρος της ιστορική μνήμης επιτάσσει την ιστορική συνέχεια. Σήμερα λοιπόν, στα ίδια μέρη, θα συναντήσεις ανθρώπους και συλλογικότητες που βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια, που αντιπαλεύουν, με τον τρόπο του ο καθένας, το σύστημα καθώς και το νόθο παιδί του, το φασισμό.

Ένα κομμάτι αυτού του αγώνα στις γειτονιές μας είναι και η συνέλευση κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου. Η συνέλευσή μας προτάσσει με όπλο την αυτοοργάνωση την καθημερινή πολιτική πάλη,έξω από κόμματα και θεσμούς, για στη διεκδίκηση όσων μας ανήκουν. Προτάσσει δομές αλληλεγγύης ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί με αξιοπρέπεια. Έχει παρουσία σε εργασιακές διεκδικήσεις και κοινωνικούς αγώνες στην περιοχή μας και είναι βαριά η σκιά της στο δρόμο όσον αφορά την πιθανή σκέψη φασιστών για παρουσία τους, εδώ.

Την κουλτούρα αυτή λοιπόν, τον πολιτισμό μας, εκφράζει και η μουσική που γεννιέται εδώ. Το φεστιβάλ μας φέτος γεμίζει η hip hop. Μουσική που γεννήθηκε από τη μαύρη νεολαία των γκέτο των μητροπόλεων εκφράζοντας την αντίδραση στην κατάσταση αποκλεισμού και εκμετάλλευσης που βίωνε, μουσική που ανήκει στο δρόμο, που έχει δομικό της στοιχείο τη διαφορετικότητα και την ελευθερία έκφρασης. Μουσική που μάτωσε το Σεπτέμβρη του 2013 από τη δολοφονία του αντιφασίστα rapper Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες.

Από τότε, η κάθε μέρα που περνά μετατρέπει την οργή σε συνείδηση. Ο μουσικός κόσμος αναμιγνύεται ολοένα και περισσότερο με το αντιφασιστικό κίνημα του δρόμου. Έτσι προέκυψε και η συνδιοργάνωση αυτού του φεστιβάλ, από άτομα του hip hop χώρου των γειτονιών μας με τη συνέλευση ΒΚΠ. Χωρίς χορηγούς, χωρίς εισιτήριο, χωρίς εμπλοκή του Δήμου, αυτοοργανωνμένα και σε ένα χώρο με βαριά ιστορία ,˙ το χώρο εκτέλεσης των 200 αγωνιστών/κομμουνιστών από τους ναζί την 1^η Μάη 1944.

Η μουσική στο δρόμο λοιπόν, εκεί που φύτρωνε πάντα η ελευθερία.

Στους δρόμους κάτι γεννιέται και ανασαίνει

Στους δρόμους η επανάσταση παίρνει μορφή

Στους δρόμους ο πιο αδύνατος πια δεν πεθαίνει

Γιατί μέρα με τη μέρα είμαστε και πιο πολλοί

(Intifada)

Υ.Γ. Στην πρώτη συνάντηση για τη διοργάνωση αυτής της συναυλίας ήταν κι ο Λουκάς. Λίγες μέρες αργότερα μας την έκανε. Δε θα είναι όμως απών στις 28. Θα είναι εκεί με τα σκίτσα του στην αφίσα. Θα ναι εδώ για πάντα στη μνήμη μας. Η συναυλία είναι αφιερωμένη στο φίλο και σύντροφο Λουκά, στο δικό μας ‘Φούκα’.

Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου

Μουσικοί από τις γειτονιές

πηγή:proletconnect.blogspot.gr

Αναδημοσιεύουμε κείμενο Πρωτοβουλίας αναρχικών από τη Νέα Φιλαδέλφεια έχοντας πλήρη συνείδηση ότι η σοβαρότητα των γεγονότων και η κρισιμότητα της κατάστασης αναγκάζει εκ των πραγμάτων τον καθένα και την καθεμία που ορίζεται από την δώθε πλευρά του οδοφράγματος, από την πλευρά εκείνων που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του, ενάντια στους μαφιόζους κεφαλαιοκράτες και τους (άμισθους ή έμμισθους, συνειδητούς ή ασυνείδητους) τραμπούκους τους να τοποθετηθεί πολιτικά και να δράσει συλλογικά για να μη γίνει συνήθεια το αίσχος.

ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΗΝ Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ

  Από την Παρασκευή 20/6 έπειτα από το πογκρόμ που εξαπέλυσαν οπαδοί της Α.Ε.Κ  και της επίθεσης τους στην κατάληψη του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου Στρούγκα, η συζήτηση γύρω από το πείραμα της Ν. Φιλαδέλφειας αποκαλύπτει τις πραγματικές διαστάσεις του και απαιτεί από τον κόσμο της αντίστασης να ανασχηματίσει την μαχητική του βούληση. Τοποθετεί το πολιτικό διακύβευμα σε συνάφεια με την οικονομική συγκυρία της ‘ανάπτυξης’. Μίας ‘ανάπτυξης’ η οποία δεν είναι αλληλένδετη με την έννοια της αύξησης του βιοτικού επιπέδου, αντιθέτως ως ματωμένο πλεόνασμα ή succces story βρίσκεται σε αλληλουχία με την φτωχοποίηση, με τους χιλιάδες αυτόχειρες και άστεγους και φυσικά με τις εμπροσθοφυλακές αυτής της επέλασης. Σε μια χρονική στιγμή, όπου η διάλυση της μικρομεσαίας τάξης έχει επιτευχθεί, οι ουρές των ανέργων και τα συσσίτια χαίρουν του κυνισμού της καθημερινότητας, η επισφαλή εργασιακή συνθήκη  με την κατάργηση εργασιακών κεκτημένων και της μισθοδοσίας στα 500 ευρώ αποτελεί το σύγχρονο καθεστώς αποτυπώνοντας το φάσμα της προλεταριοποίησης και της ταξικής αναδιάρθρωσης. Η συγκυρία αυτή για την οποία πολέμησε το υπερεθνικό κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, εγκαθιδρύοντας την λειτουργία ενός κράτους μόνιμης έκτακτης ανάγκης, περιστέλλοντας κοινωνικά δικαιώματα, οξύνοντας τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, χτίζοντας φυλακές υψίστης ασφαλείας για να φιμώσει και να απομονώσει αιχμάλωτους αντάρτες πόλης, έχει έρθει με το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώνει τις γραφές της τρόικας και τις υποχρεώσεις ‘μας’ απέναντι τους να τηρούνται κατά γράμμα. Τώρα λοιπόν, επιβεβαιώνονται οι ‘λαϊκίστικες’ πολιτικές προβλέψεις, εντός της μεγαλύτερης καπιταλιστικής συστημικής κρίσης που συνεχίζεται και η σελίδα αλλάζει δίνοντας την σκυτάλη από το βομβαρδισμένο τοπίο στο μεγάλο φαγοπότι. Ορίζεται η κατάλληλη στιγμή όπου πουλάμε Ελλάδα με την υφαρπαγή δημόσιων φιλέτων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, ιδιωτικοποιούνται κοινωνικές ανάγκες όπως ρεύμα και νερό και ως επί των πλείστων νομοθετείται το πλιάτσικο με το επίμαχο νομοσχέδιο του νέου ρυθμιστικού Αττικής. Ήρθε η στιγμή της υποδοχής στην πρωτοκάθεδρο κυριαρχία των αγορών, της εξόδου από το τούνελ για να αντικρίσει το προλεταριάτο γοερά το φως της πύλης της εργασιακής ‘απελευθέρωσης’ των εργασιακών κάτεργων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

  Επειδή παρατηρείται μια ευθιξία με την κοινωνική ‘συνείδηση’ του αθλητισμού και ίσως εσφαλμένα μια περιρρέουσα αν και όχι διατυπωμένη απόδοση συλλογικής ευθύνης που θα μπορούσε δίκαια να αποδοθεί σε όλους τους ψηφοφόρους φασίστες, αλλά όχι και σε όλους τους φιλάθλους, ας γίνει σαφές ότι το ζήτημα στην Ν. Φιλαδέλφεια δεν είναι το γήπεδο. Διαλευκαίνοντας την βάση συζήτησης του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου γύρω από το θέμα, να το πούμε αλλιώς∙ το γήπεδο είναι σχεδόν πρόσχημα αφού το νομοσχέδιο του ρυθμιστικού δεν αφορά αποκλειστικά αυτό. Αυτό βέβαια είναι τόσο δυνατό να το εξηγήσεις σε ένα οπαδό που διαβάζει αθλητικές εφημερίδες και εκφράζεται με ιαχές και συνθήματα όσο σε ένα ιερωμένο που μαστιγώνεται για να διώξει τα δαιμόνια ή έναν μουσουλμάνο που όταν ακούει τον ιμάμη βαράει γονυπετής προσευχές. Αν είναι δύσκολο να καταστραφεί το κράτος και ο καπιταλισμός  που μόνο η κοσμογονική αλλαγή της βίαιης κοινωνικής επανάστασης μπορεί να επιφέρει, με στρατευμένα και πειθαρχημένα τα πολιτικά υποκείμενα στην επαναστατική υπόθεση, καταργώντας άμεσα τις οικονομικές τάξεις, εξαλείφοντας τις κοινωνικές ανισότητες για να επέλθει ο κοινωνικός μετασχηματισμός προς μια αταξική και ελεύθερη κοινωνία, είναι αρκετά πιο δύσκολο να καταργήσεις την θρησκεία από την κοινωνική ‘συνείδηση,’ παρομοίως και την λατρεία του αθλητισμού, μέσα στο ήδη υπάρχων σύστημα. Εδώ όμως δεν μιλάμε απλά για το δικαίωμα της ατομικής επιλογής άλλα για τον φανατισμό, την συνάθροιση σε ένα ΄κοινωνικό’ σύνολο και την συντεταγμένη λειτουργία αυτoύ που παρεμβαίνει στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα που οφελεί με την δράση του και την προπαγάνδα συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ίσως μεγάλη συζήτηση για όσους βάζουν το προσωπικό πιο πάνω από το πολιτικό ή εξισώνουν την πολιτική τους ταυτότητα με τα προσωπικά τους γούστα, αδιέξοδα και διλήμματα για κάθε πολιτικό τραβεστί και αναρχοκλώνο.

  Στο δια ταύτα για να μην προκληθεί και κανένα απότομο πολιτικό άγχος. Θα μπορούσε να γίνει γήπεδο στον ήδη υπαρχών χώρο δίχως την εμπορική του χρήση διασπώντας τα άρθρα του ρυθμιστικού σχεδίου ή καταργώντας το ρυθμιστικό και διαμορφώνοντας άλλο νομοσχέδιο αποκλειστικά για το γήπεδο στα προηγούμενα στρέμματα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα μπορούσε να απασχολήσει ένα μεταρρυθμιστικό αγώνα πριν τις 20/6. Αυτό στην διαδικασία της ανάλυσης για την επιζήτηση της πρακτικής εφαρμογής, την μέθοδο άσκησης πολιτικής πίεσης δεν εμπίπτει πολιτικής έκπτωσης για τους αναρχικούς που κάνουμε συνειδητά αδιαμεσολάβητο αντί θεσμικό αγώνα προτάσσοντας την καθολική ανατροπή  του καπιταλισμού, συμβάλλοντας όμως παραδοσιακά με συνεχή παραδείγματα με τον λόγο και την δράση μας για την όξυνση του κάθε ‘επιμέρους’ αγώνα. Η πολιτική δεν είναι αντίδραστικο ξεφούσκωμα με πλαίσια γενικά και αφηρημένα. Το ζήτημα πλέον τοποθετείται κοινωνικά και ταξικά υπερβαίνει ακόμα και την οικολογική ευαισθησία μας για ένα από τα ελάχιστα άλση στο λεκανοπέδιο που αποχαρακτηρίζεται μετατρέποντας το σε μητροπολιτικό πάρκο. Το ρυθμιστικό νομοσχέδιο που αφορά όλη την αττική είναι φωτογραφικό για την περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας αλλά αποδεικτικό για τις ορέξεις της καπιταλιστικής κερδοφορίας που τις διεκδικεί πάση θυσία στην κυριολεξία είτε με εργάτες νεκρούς είτε με τραυματίες από πογκρόμ. Ένα νομοσχέδιο που αλλάζει τους συντελεστές δόμησης επιτρέποντας την κατασκευή κτηρίων ύψους 30 μέτρων, ξενοδοχεία, χώρους στάθμευσης, χτίσιμο εμπορικού κέντρου Mall, μετρό στον Περισσό από την μια πλευρά και πολεοδομικής ανάπλασης με πρόσοψη την λεωφόρο του Κηφισού από την άλλη… Ας ενημερωθεί σχετικώς ο κάθε ένας που θέλει να ψελλίσει άποψη. Εδώ λοιπόν, δεν πρόκειται για έναν τοπικό αγώνα αλλά για μια εστία ταξικού πολέμου που άπτεται της κεντρικής πολιτικής που συγκρούεται με το κράτος με το εγχώριο κεφάλαιο και την εμπροσθοφυλακή του.

  Ωστόσο τα γεγονότα επιβάλουν ένα εσωστρεφές ξεκαθάρισμα. Με την ποδηγέτηση της κοινωνίας και των λαϊκών στρωμάτων στην προδιαγεγραμμένη οδό της νεοφιλελευθερισμού, την ίδια και χειρότερη διαχρονικά συντομογραφημένη οικονομική πολιτική υπαγωγής όλων των χωρών στο ΔΝΤ, γίναμε και γινόμαστε παράλληλα παρατηρητές της πολιτικής ανεπάρκειας σε συλλογικό επίπεδο -από την εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008 έως και σήμερα. Της κυριαρχίας της μετριοπάθειας και του υπαρξισμού, της άμπωτης των κοινωνικών αντιστάσεων, της πολιτικής σύγχυσης, της γάγγραινας του εναλλακτισμού, της ηττοπαθής ρητορικής και αφοπλισμού από την μαχητική αντίσταση και το επαναστατικό καθήκον. Σε αυτή την κατάσταση είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι όσοι χρησιμοποιούν τις ιδεολογικές ταυτότητες και μόνο πολιτικοί φορείς δεν είναι, όσοι φίλοι και σύντροφοι ρημάζουν με τον υποκειμενισμό τους τις πολιτικές γραμμές μας. Τώρα, σε αυτήν την γόνιμη εποχή, όπου η επίθεση θα έπρεπε να ήταν αδιαπραγμάτευτη, με πολιτική ευκρίνεια και ευστοχία, το πρωτοποριακό επαναστατικό κίνημα και η υπόσταση του ως το μείζον διακύβευμα να μεθόδευε να μελέταγε και να όριζε αυτό πρώτο το καθηκοντολόγιο και τους όρους της ταξικής αντεπίθεσης. Τώρα, οπού θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι κάθε οπισθοχώρηση μας, δίνει χώρο και λειτουργεί προς όφελος της αντεπανάστασης. Αυτή η ιστορική ευθύνη ακόμα καταγράφει ονόματα, πολιτικές στάσεις και συμπεριφορές σε κομβικά γεγονότα για το ευρύτερο ριζοσπαστικό κίνημα. Είναι καταγεγραμμένες οι στάσεις πολιτικής αφερεγγυότητας από ριψάσπιδες, από πυροσβέστες σε στιγμές πυροδότησης του κοινωνικού ταξικού πολέμου, από εθελοντές δηλωσίες νομιμοφροσύνης, από προβοκατολόγους και πρακτορολόγους και ξεφτίλες ψηφοφόρους του Σύριζα. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η λίστα δεν θα συμπληρωθεί με άλλες προδοσίες με ‘αγωνιστές’ προασπιστές τους εχθρικού στρατοπέδου. Σκυλιά των αφεντικών, εμπροσθοφυλακή του κεφαλαίου, οι μηχανισμοί της αντεπανάστασης είτε λέγονται χρυσαυγίτες στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του περάματος που δρουν για τα συμφέροντα των εφοπλιστών τους, είτε ολυμπιακοί ή μπράβοι  συντεταγμένοι προς όφελος του Μαρινάκη και του Μώραλη στον Πειραιά ή του Μπέου στον Βόλο,είτε αεκτζήδες στην Φιλαδέλφεια σε εντεταλμένη υπηρεσία του κρατικοδίαιτου Μελισσανίδη είναι το ίδιο και το αυτό. Όποιος διαπραγματεύεται με τους εχθρούς είναι συνένοχος. Αυτή την φορά το προσωπικό και οι διαπροσωπικές σχέσεις αν μπει πάνω από το πολιτικό συντάσσεται ευθέως με τους μπάτσους, τους φασίστες και τους οπαδούς του κεφαλαίου που έχουν επιτεθεί στις δομές του κινήματος, που έχουν επιτεθεί σε κοινωνικούς αγωνιστές.

Πρωτοβουλία αναρχικών από την Νέα Φιλαδέλφεια

πηγή: athens.indymedia.org

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

 Αμέσως μετά τον ανασχηματισμό και το απροκάλυπτο κλείσιμο της ολομέλειας της βουλής, το πολιτικό προσωπικό του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου θέτει ως προτεραιότητα τη ψήφιση του νομοσχέδιου για τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας το οποίο κατατίθεται στο θερινό τμήμα της βουλής στις 17/6.

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η δημιουργία 3 τύπων φυλακών κλιμακούμενης καταστολής. Οι φυλακισμένοι για χρέη, θα κρατούνται στις «ηπιότερες» πτέρυγες τύπου Α. Το κυρίως σώμα των φυλακισμένων θα αποθηκεύεται στις πτέρυγες τύπου Β, κάτω από άθλιες συνθήκες. Ενώ δημιουργούνται οι φυλακές τύπου Γ για τους κρατούμενους «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας».Στο στόχαστρο του νομοσχεδίου βρίσκονται οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές που φυλακίστηκαν για την πολιτική τους δράση, οι απείθαρχοι κρατούμενοι οι οποίοι αντιστέκονται στην απάνθρωπη πραγματικότητα του εγκλεισμού, καθώς και κατηγορούμενοι για το λεγόμενο οργανωμένο έγκλημα.

Οι κρατούμενοι στις «φυλακές τύπου Γ» θα βιώνουν μια φυλακή μέσα στη φυλακή: πλήρη στέρηση των αδειών και κεκτημένων όπως τα μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής, σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος παραμονής στις «φυλακές τύπου Γ») και δημιουργία συνθηκών πανοπτικού υπερελέγχου. Η αυθαιρεσία θεσμοποιείται με υπερεξουσίες στους διευθυντές και με την ανάθεση της φύλαξης σε ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ, ενώ ελαστικοποιείται η χρήση πυροβόλου όπλου.

Ταυτόχρονα παρέχονται κίνητρα για την προώθηση του χαφιεδισμού που φτάνουν ως την αποφυλάκιση όσων συνεργάζονται με την αστυνομία. Στόχος η εξάρθρωση ένοπλων πολιτικών οργανώσεων, η κατασκευή ενόχων και η παρεμπόδιση της ώσμωσης των αγώνων ανάμεσα στους φυλακισμένους αγωνιστές και τους υπόλοιπους κρατούμενους.

Η αναδιάρθρωση των φυλακών δεν είναι μια αποσπασματική κίνηση του ελληνικού κράτους, είναι κίνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις προσταγές της Ε.Ε. Στο πλαίσιο της γενικής αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου και των κοινωνικών σχέσεων αποτελεί άλλο ένα τμήμα του σύγχρονου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης.

H καταστολή σε συνθήκες βαθιάς συστημικής κρίσης αποτελεί κεντρική επιλογή του καθεστώτος. Επιδιώκει την πειθάρχηση της κοινωνίας και προασπίζεται τα αιματηρά συμφέροντα του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης. Ο «εσωτερικός εχθρός» διευρύνεται όλο και περισσότερο. Όχι μονάχα οι ένοπλοι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αλλά και κάθε αγωνιζόμενος που αμφισβητεί το κρατικό μονοπώλιο στη βία, θεωρείται πλέον «οικονομικός σαμποτέρ» και αντιμετωπίζει το κατασταλτικό ντελίριο.

Με ειδικές συνθήκες κράτησης για τους εντός των τειχών και ειδικές συνθήκες επιβίωσης για τους εκτός οι αγώνες μέσα κι έξω από τη φυλακή συνδέονται άρρηκτα. Οι φυλακισμένοι για την πολιτική τους δράση και οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι βρίσκονται στην αιχμή της επίθεσης, γιατί αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τη συνολική ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας. Η αλληλέγγυα στάση μας στους αγώνες των φυλακισμένων είναι μια στιγμή του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για μια ελεύθερη αταξική κοινωνία.

Οι κρατούμενοι ως απάντηση στους κρατικούς σχεδιασμούς έχουν ήδη ξεκινήσει διάφορες μορφές κινητοποιήσεων, προχωρώντας σε τριήμερη αποχή συσσιτίου στις 18, 19 και 20 Ιουνίου και με προοπτική άμεσης κλιμάκωσης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 28/06, 12:00 ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης

πηγή: https://athens.indymedia.org 

φώτο από τις εργασίες αποκατάστασης των ζημιών στην κατάληψη Στρούγκα

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση από την ιστοσελίδα της Κατάληψης Στρούγκα έχοντας πλήρη συνείδηση ότι η σοβαρότητα των γεγονότων και η κρισιμότητα της κατάστασης αναγκάζει εκ των πραγμάτων τον καθένα και την καθεμία που ορίζεται από την δώθε πλευρά του οδοφράγματος, από την πλευρά εκείνων που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του, ενάντια στους μαφιόζους κεφαλαιοκράτες και τους (άμισθους ή έμμισθους, συνειδητούς ή ασυνείδητους) τραμπούκους τους να τοποθετηθεί πολιτικά και να δράσει συλλογικά για να μη γίνει συνήθεια το αίσχος.

Η αλήθεια για το ΠΟΓΚΡΟΜ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Το βράδυ της Τετάρτης 18/06 η συνέλευση του Συντονιστικού Κατοίκων ΝΦ-ΝΧ αποφάσισε να αναβάλει για μια μέρα την εκδήλωσή του, από Πέμπτη σε Παρασκευή, λόγω της αντισυγκέντρωσης της Original. Οι υπάλληλοι του Μελισσανίδη ανανέωσαν  με τη σειρά τους  την αντισυγκέντρωση για την ίδια μέρα, στο ίδιο μέρος, μια ώρα νωρίτερα. Παρά την αναβολή και τη μετάθεση του Συντονιστικού για την επόμενη μέρα,  ο ιδιωτικός στρατός του αφεντικού έφτασε ως εισβολέας από νωρίς το απόγευμα και  κατέλαβε όλο το μήκος του δρόμου από την  πλατεία Πατριάρχου έως την Στρούγκα και το Δημαρχείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Εκφόβιζαν και τρομοκρατούσαν τους πάντες να μην προσεγγίσουν κεντρικά σήμεία της πόλης.

Ωστόσο, αρκετές δεκάδες από τους κατοίκους κατάφεραν να φτάσουν  στην προσυγκέντρωση του Συντονιστικού στο Δημαρχείο. Είχαν αποφασίσει ότι το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και στο συνέρχεσθαι είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ  και πως επιτέλους η συζήτηση που καλούσε το Συντονιστικό Κατοίκων ΝΦ-ΝΧ και γύρω περιοχών για το Νέο Ρυθμιστικό σχέδιο θα πραγματοποιηθεί.

Η δολοφονική αγέλη των τραμπούκων δεν άργησε να αναλάβει δράση. Από την πρώτη στιγμή επιτέθηκαν με λύσσα στην προσυγκέντρωση στο δημαρχείο περνώντας ανενόχλητοι από τις γραμμές της αστυνομίας, χτύπησαν και κυνήγησαν τον κόσμο στα στενά της γειτονιάς με πέτρες, μπουκάλια και μάρμαρα. Ακόμα και γείτονες που άνοιγαν τις πόρτες τους  για να προφυλάξουν τον κόσμο που ζητούσε βοήθεια, δέχθηκαν επίθεση μέσα στα σπίτια τους. Στο Δημαρχείο είχαν μείνει μόνο  η αστυνομία και οι βάνδαλοι.  Την ίδια στιγμή που η μια ομάδα  εξαπέλυε πογκρόμ, κάποιοι άλλοι ξήλωσαν το ρολό της κατάληψης, εισέβαλαν και βανδάλισαν το χώρο, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στην πόρτα και σε μηχανήματα. Αφού αποχώρησαν, μετά από λίγη ώρα κόσμος ξεκίνησε να συγκεντρώνεται και πάλι στην κατάληψη για να ελέγξει τις ζημιές και να γίνουν κάποιες άμεσες εργασίες. Τότε ακολούθησε το δεύτερο δολοφονικό πογκρόμ. Πάλι με πέτρες, τούβλα, μπουκάλια, μάρμαρα επιτέθηκαν στον κόσμο που ήταν ήδη σοκαρισμένος από τα πρωτοφανή γεγονότα και δη σε επίπεδο γειτονιάς. Κι άλλα ανοιγμένα κεφάλια, κι άλλοι τραυματίες (ξεπερνούν συνολικά τους δέκα), πάλι ασθενοφόρα, νοσοκομεία.  Επιχείρησαν να εισβάλουν ξανά στο χώρο και αποπειράθηκαν να βάλουν φωτιά. Η μαχητικότητα των συντρόφων που αντιστάθηκαν στη δεύτερη επίθεση στα λυσσασμένα σκυλιά του Μελισσανίδη και ο παράγοντας τύχη ήταν οι δύο λόγοι που το βράδυ της Παρασκευής  στη Φιλαδέλφεια δεν είχαμε νεκρό από το πογκρόμ της σύγχρονης ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ.

Εδώ και αρκετό καιρό η μαφία είχε προειδοποιήσει με πολλούς τρόπους. Από το διαδίκτυο, με απειλητικά τηλεφωνήματα, με σφαίρα τυλιγμένη σε σημείωμα, με ανοιχτό τραμπουκισμό στο Πνευματικό Κέντρο, με στοχοποιήσεις προσώπων, με απειλές κατά της ζωής που συνεχίζονται μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, με αντισυγκεντρώσεις και άλλα τέτοια …αγαθοεργήματα. Ο λόγος; Να μην πραγματοποιηθεί η εκδήλωση για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής και η συζήτηση με τους συμπολίτες μας για τη ζωή μας και το μέλλον της πόλης χωρίς το στολίδι της, το Άλσος.

Για όσους δε γνωρίζουν, με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής σχεδιάζεται και επιχειρείται η τσιμεντοποίηση και η εμπορευματοποίηση ελεύθερων χώρων και πνευμόνων πρασίνου σε όλη την Αττική, έναν από τους οποίους αποτελεί και  το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας. Με το Ρ/Σ μετατρέπεται σε Μητροπολιτικό Πάρκο και η διαχείρισή του φεύγει από το Δήμο και πάει προς ΤΑΙΠΕΔ μεριά για ξεπούλημα. Με τα άρθρα 81 και 82 του νομοσχεδίου αποχαρακτηρίζονται (με κατάφορα αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις) και  παραχωρούνται 29,5 στρέμματα δάσους προς τέρψιν της επιχειρηματικής δίψας του Μελισσανίδη. Η πόλη μας αλλάζει χαρακτήρα και από γειτονιά κυρίως κατοικίας μετατρέπεται σε αυλή επιχειρήσεων, ξενοδοχείων, παύει  να είναι βιώσιμη και γι’ αυτό, όπως ομολογούν και στο Ρ/Σ, «ο πληθυσμός της πόλης πρέπει να συγκρατηθεί».

Η συνέλευση της Στρούγκας είχε διοργανώσει την πρώτη συζήτηση για το Άλσος  στις 14 Δεκέμβρη του 2013, ενώ τον ίδιο μήνα εκδόθηκε το 4^ο φύλλο της εφημερίδας Χαμπέρι (συντάσσεται από ομάδα εργασίας της συνέλευσης) με κεντρικό θέμα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του δάσους στην πόλη . Στη συνέχεια επανήλθαμε τον Απρίλιο και το Μάιο  του 2014 με το  Χαμπέρι 6ο και 7ο φύλλο, όπου κεντρικό άρθρο ήταν το ζήτημα του επενδυτικού σχεδίου της Δικέφαλος ΑΕ και τους κινδύνους που εγκυμονούσε για όλη την πόλη και το οποίο μοιράστηκε χέρι με χέρι περί τα χίλια περίπου αντίτυπα. Ώσπου φτάσαμε στην εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Κατοίκων για την Προστασία  του Άλσους στο Πνευματικό Κέντρο με τους γνωστούς τραμπουκισμούς. Τότε άρχισε να γίνεται αντιληπτό ποιος καθοδηγεί και οργανώνει την εφαρμογή του νόμου της μαφίας στην πόλη μας. Η απόπειρα τρομοκράτησης όχι μόνο δεν έπιασε τόπο, αλλά η πρωτοβουλία δυνάμωσε και στη συνέχεια δημιουργήθηκε το Συντονιστικό Κατοίκων, το οποίο ανακοίνωσε εκδήλωση  για τις 19/06 στην πλατεία Πατριάρχου.

Το προχθεσινό χτύπημα της μαφίας στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν απευθυνόταν μόνο στο  Συντονιστικό Κατοίκων και  την κατάληψη Στρούγκα, τον αγωνιζόμενο κόσμο της περιοχής, αλλά αφορά συνολικά το λαϊκό κίνημα, τις παραδόσεις  και τους αγώνες του. «Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές»  φωνάζουμε εδώ και χρόνια στους δρόμους. Και αυτό  ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ όσους αντιστέκονται στη βαρβαρότητα και τον επελαύνοντα φασισμό. Είναι χαρακτηριστικό ποιοι δεν πρόλαβαν να κρύψουν τη χαρά τους για τα γεγονότα της Παρασκευής. Το «πείραμα της Φιλαδέλφειας» δεν είναι διαφορετικό από αυτό στο Βόλο, στον Πειραιά, στα Εξάρχεια και σε όποια άλλη γειτονιά η μαφία επιχειρεί να απλώσει τα χέρια της. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η επαμφοτερίζουσα στάση, οι πολιτικές των ίσων αποστάσεων, οι μεσοβέζικες διαμεσολαβήσεις λειτουργούν  υπέρ του αντιπάλου. Τόσο ο αστικός τύπος όσο και μερίδα των τοπικών μέσων ενημέρωσης αντιμετώπισαν το γεγονός είτε ως ήσσονος σημασίας συμβάν, με την αποσιώπηση της δολοφονικής επίθεσης στη γειτονιά, είτε καταλόγισαν ισόποσα την «ευθύνη στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές».

Όπως γράψαμε και χτες, ήρθε η στιγμή που πρέπει ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Στη δουλειά, στο γήπεδο, στο δρόμο, στη γειτονιά, παντού. Το διαβατήριο της κινηματικής δράσης δεν ανανεώνεται επ’ αόριστον, και με όσους έχουμε βρεθεί κάποτε μαζί στο δρόμο έχει έρθει η ώρα να πάρουν θέση. Ας αναρωτηθούν έστω και τώρα, αν στο κίνημα και την αντιφασιστική δράση υπάρχουν πογκρόμ που δικαιολογούνται για χάρη του δόγματος «πάνω απ’ όλα ΑΕΚ»…

Εμείς έχουμε αποφασίσει να είμαστε με τον κόσμο των κινημάτων, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας και της αντίστασης στη σημερινή βαρβαρότητα. Σε αυτόν τον κόσμο ανήκει και  η Στρούγκα, ένας αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος που δημιουργήθηκε  στις 28 Μάρτη του 2009. Μέχρι τότε και για περισσότερα από δέκα χρόνια, ο χώρος αυτός ήταν σε πλήρη εγκατάλειψη  και με εντατική εργασία μερικών μηνών μεταμορφώθηκε σε έναν κήπο ελευθερίας και συλλογικών δράσεων. Από τότε έχουν περάσει 5 χρόνια γεμάτα: εβδομαδιαίες συνελεύσεις, παιδικά εργαστήρια, κουκλοθέατρα, κινηματογραφικές προβολές,  συναυλίες, χαριστικά παζάρια, θεατρικές εκδηλώσεις, συζητήσεις για κοινωνικά και πολιτικά θέματα κ.α. Η δράση μας αγκαλιάστηκε από τη γειτονιά από την πρώτη στιγμή και κέρδισε σταδιακά την αποδοχή και την υποστήριξή της. Και θα συνεχίσει να την έχει. Γιατί τα κινήματα γειτονιάς δεν τα κάνουν τα ντουβάρια και οι λαμαρίνες, αλλά το καθημερινό μοίρασμα, η συνάντηση και η ζωντανή παρουσία μέσα στον παλμό της συλλογικής αντίστασης.

Όμως όπως αναφέραμε και παραπάνω, η επίθεση της Παρασκευής ξεπερνά τη Φιλαδέλφεια. Είναι εικόνα από το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα για αλληλεγγύη και κοινό αγώνα ενάντια σε φασίστες, μπράβους, τραμπούκους, μαφιόζους και τα αφεντικά τους. Είναι τώρα η ώρα τα κινήματα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να δώσουν την απάντηση που αρμόζει στον σκοταδισμό και στην τρομοκρατία.

ΥΓ1. Το κάλεσμα για πορεία την Τετάρτη που διαβάσαμε στο Διαδίκτυο δεν ισχύει. Θα ακολουθήσει νεότερη ανακοίνωση.

ΥΓ2. Μέσα στη φωτιά των γεγονότων της Παρασκευής, η συλλογικότητα της Στρούγκας δεν εξέδωσε κανένα δελτίο τύπου, όπως γράφτηκε ανακριβώς σε διάφορα μέσα ενημέρωσης. Η πρώτη σύντομη ανακοίνωση του Σαββάτου εδώ.

ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕ ΣΩΘΗΚΕ ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΡΟΥΓΚΑ
Δεκελείας 116, Νέα Φιλαδέλφεια.

πηγή: https://strouga.espivblogs.net