Το βράδυ του Σαββάτου συντρόφισσες και σύντροφοι που ανταποκρίθηκαν μαζικά στην Πρωτοβουλία που καλέστηκε για την υπεράσπιση της επαναστατικής μνήμης πορεύθηκαν από την Πλατεία Εξαρχείων μέχρι το μνημείο του Αλέξανδρου στον πεζόδρομο των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα, με συνθήματα σχετικά με την ιστορικότητα της περιοχής των Εξαρχείων, τους δολοφονημένους συντρόφους μας, την συνέχεια των αγώνων. Στήθηκε μικροφωνική, μοιράστηκαν κείμενα και υπήρξαν συζητήσεις με περαστικούς, θαμώνες και νεαρό κόσμο που άραζε στην ευρύτερη περιοχή.

Σε μια εποχή όπου η συλλογική μας μνήμη σαρώνετε από τους πληροφοριακούς – προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του κεφαλαίου και του κράτους ξεπροβάλει η κουλτούρα του εκφυλισμού, της παραίτησης, της ηττοπάθειας. Όπου η μνήμη του αγώνα, των νεκρών μας, των εξεγέρσεων που γεννήσαν ελπίδες και καθόρισαν γενιές αγωνιστών και αγωνιστριών κινδυνεύει να αλλοιωθεί και να βουτηχτεί μέσα στον αναθεωρητισμό και την μουσειοποίηση της. Ο αγώνας για την επανοικιοποίηση της μνήμης είναι ταυτόχρονα αγώνας για να δημιουργήσουμε νέα σημεία συνάντησης και προοπτικής, αγώνας ώστε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και να ενώσουμε τα κομμάτια της επαναστατικής μνήμης κόντρα στον τεμαχισμό της μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο. Να συναντηθούμε ξανά για να επικοινωνήσουμε την αναγκαιότητα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στο σήμερα.

Γιατί η μνήμη που κωδικοποιούν μέσω και του πληροφοριακού πολέμου κράτος/κεφάλαιο:« Είναι μνήμη του υπάρχοντος τρόπου παραγωγής και όχι της επαναστατικής υπέρβασης του, η οποία έχει σημαία της το σύνθημα ‘’Το αδύνατο για αυτό το σύστημα είναι η δική μας δυνατότητα’’. Η δική μας δυνατότητα πάνω από όλα είναι η απελευθέρωση των μικρών διαβόλων. Είναι μνήμη αποκεντρωμένη και παράδοξη, όχι απλά προσανατολισμένη στο μέλλον, αλλά μνήμη μελλοντικών γεγονότων.»

Χαιρετίζουμε όλες τις κινηματικές πρωτοβουλίες που καλούνται σε δημόσιους χώρους στη περιοχή (μπαζάρ βιβλίων, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις κλπ) και καλούμε τον κόσμο του αγώνα να αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες ώστε βήμα – βήμα να ξανακάνουμε τα Εξάρχεια μια γειτονιά ζυμώσεων όπου οι λέξεις εξέγερση, ζωή, αγώνας, μνήμη θα ξαναπάρουν την υπόσταση και το νόημα που τους αξίζουν.

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης που μοιράζονταν :

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Για όποιον/α έχει οργανωθεί στο αναρχικό και ευρύτερα ανατρεπτικό κίνημα τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά και σε οποιονδήποτε έχει βρεθεί στη περιφέρεια του, ο τίτλος του κειμένου σημαίνει πολλά παραπάνω από 4 λέξεις. Είναι η γειτονιά όπου οι νέοι σύντροφοι/ισσες έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τον λόγο και τις πράξεις του κινήματος. Η γειτονία που οι περισσότεροι βιώσαμε πρώτη φορά τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Η γειτονιά που ψαχτήκαμε, πολιτικοποιηθήκαμε, ήρθαμεσε επαφή με την πολύμορφη δράση. Η γειτονιά -καταφύγιο διαχρονικά ανθρώπων που ξεφεύγουν από τα κανονικά πρότυπα και ένιωθαν ασφάλεια στη εξεγερμένη γειτονιά των Εξαρχείων. Η γειτονία που σε συνθήκες ανόδου ακροδεξιών πρακτικών στο κέντρο της Αθήνας άνοιξε την αγκαλιά της και υποδέχτηκε τους/τις κολασμένους/ες αυτού του κόσμου.

Τα Εξάρχεια αποτέλεσαν μέσα σε όλα τα άλλα τον θεματοφύλακα της Εξέγερσης του Δεκέμβρη το 2008. 12 χρόνια πριν τον αίμα του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλα πότισε και θέριεψε το δέντρο της αντίστασης και της εξέγερσης η οποία πήρε Πανελλαδικές διαστάσεις αποτελώντας τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο ξέσπασμα οργής από τη πτώση της Χούντας το 1974. Το μνημείο λοιπόν που στέκεται στη συμβολή των παραπάνω οδών συμβολίζει αυτό ακριβώς. Τη δύναμη των ανθρώπων που ενώ ένας έφηβος σύντροφος ξεψυχούσε στα χέρια τους βρήκαν τη δύναμη να μετατρέψουν τα δάκρυα σε οργή, τη θλίψη σε συνείδηση, τον φόβο σε στράτευση στον αγώνα και να αφήσουν μια τεράστια παρακαταθήκη που μετά από τόσα χρόνια εμπνέει και δίνει εργαλεία σε κάθε αγωνιζόμενο/η. Είναι η επαναστατική μνήμη που σκεπάζει βαριά αυτά τα ντουβάρια που σου σφίγγει τη καρδιά και δεν σε αφήνει να υποχωρήσεις και να παραιτηθείς αλλά να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι με όλα τα μέσα στο δύσκολο και ανηφορικό μονοπάτι του αγώνα για την απελευθέρωση από τα δεσμά κράτους / κεφαλαίου.

Το διάστημα μετά από τη δυναμική διαδήλωση της Νέας Σμύρνης παρατηρούμε την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου από τη νεολαία (κυρίως) μετά από 6 μήνες σκληρής καταστολής λόγω του lockdown που είχε επιβληθεί από τις αρχές Νοεμβρίου. Τίποτα αρνητικό ως εδώ. Το πρόβλημα για εμάς είναι πως η επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου γίνεται υπό το πρίσμα της άκρατης χωρίς όρια διασκέδασης και όχι με όρους πολιτικούς–ανατρεπτικούς. Με απλά λόγια το κίνημα που μάτωσε, συγκρούστηκε, επιτέθηκε, ένιωσε στο πετσί του το κόστος αυτής της στάσης όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει τη κρατική υποχώρηση και να την εκτρέψει ενδεχομένως σε πιο ριζοσπαστικά μονοπάτια, αλλά παραδόθηκε στον βωμό της εναλλακτικής διασκέδασης με ότι αυτό συνεπάγεται.

Όπως αναφέραμε και πριν η πολιτική, πολιτισμική, κοινωνική, ιστορία των Εξαρχείων, είναι ιστορία αγώνα, εξεγέρσεων, συγκρούσεων, ζυμώσεων και πολλά παραπάνω. Αν λοιπόν στο πέρασμα των χρόνων έχουν υπάρξει φαινόμενα εκφυλισμού(η ευθύνη των οποίων μας βαραίνει όλους και όλες καθώς κανείς δεν είναι αμόλυντος)στο χέρι μας είναι να παλέψουμε για την απομάκρυνση τους. Ένα τέτοιο φαινόμενο λαμβάνει χώρατο τελευταίο χρονικό διάστημα με την εικόνα καθημερινών πάρτι γύρω από το μνημείο, με κόσμο να χορεύει πάνω λες και πρόκειται για μπάρα σε κλαμπ, με αποκορύφωμα την επίθεση, το λιντσάρισμα και τον βαρύ τραυματισμό συντρόφου από ομάδα ατόμων όταν τους έκανε παρατήρηση για το γεγονός αυτό. Η εικόνα ενός τραυματισμένου συντρόφου επειδή διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός του εκφυλισμού του μνημείου είναι μια εικόνα αντιστροφής των νοημάτων και της πραγματικότητας που θέλουμε να καλλιεργήσουμε και να διαμορφώσουμε και στην γειτονιά των Εξαρχείων. Είναι μια εικόνα ντροπής που συμπυκνώνει όλο τον εκφυλισμό του τελευταίου χρονικού διαστήματος.

Για να τελειώνουμε τα Εξάρχεια δεν θα γίνουν ένα εναλλακτικό διασκεδαστήριο. Η οικονομική ανάπτυξη των Εξαρχείων με το gentrification(Λόφος του Στρέφη, έργα για μετρό, Rbnb) και την άνοδο της μεσαίας επιχειρηματικότητας(μαγαζιά, ξενοδοχεία κλπ)πηγαίνει χέρι –χέρι με το εμπόριο ναρκωτικών και τα κυκλώματα των μπράβων, την άλλη όψη της παραοικονομίας που αναπτύσσετε πάντα παράλληλα με την «επίσημη». Το απόστημα αυτό πρέπει να σπάσει, τα Εξάρχεια πρέπει να αποτελέσουν ξανά μια γειτονιά φόβητρο για τους φασίστες, τους μπάτσους, τους μαφιόζους και τα αφεντικά τους, μια γειτονιά όπου η αλληλεγγύη μεταξύ όσων αγωνίζονται για έναν κόσμο ισότητας είναι κάτι παραπάνω από διακηρύξεις και λόγια. Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε τον κόσμο που έρχεται σε επαφή με την περιοχή να μελετήσει την ιστορία της, την ανθρωπογεωγραφία της, τις αντιφάσεις της, την συμβολή της στην ανάπτυξη των αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Τα Εξάρχεια έχουν ιστορία η οποία δεν είναι αυτή της ατέρμονης εναλλακτικής διασκέδασης, του ακίνδυνου «επαναστατικού» lifestyle, των ανθρώπων χωρίς μνήμη που ευτελίζουν ένα μνημείο το οποίο συμβολίζει τις εξεγέρσεις του παρελθόντος και αποτελεί ένα τόπο συλλογικής μνήμης και επεξεργασίας για αυτές του μέλλοντος. Όσοι έχουν τέτοιες βλέψεις ας αρχίζουν να ανηφορίζουν προς την περιοχή του Κολωνακίου γιατί η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει.

Πρωτοβουλία Συντροφισσών και Συντρόφων για την υπεράσπιση της επαναστατικής μνήμης

Το παλαιστινιακό ΝΟ PASARAN γραμμένο με σιωνιστικά δακρυγόνα.

73 χρόνια από τη Νάκμπα. Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Το τελευταίο διάστημα σιωνιστές έποικοι, στη συνοικία Σέιχ Τζάρα στην Αλ Κουντς
(Ιερουσαλήμ), εισβάλουν στα σπίτια, εκδιώχνουν από αυτά τους Παλαιστίνιους κατοίκους τους και τα κατεδαφίζουν. Παλαιστίνιοι προσκυνητές λόγω του Ραμαζανίου στο τέμενος Αλ Άκσα δέχονται επίθεση και πλαστικές σφαίρες από τον σιωνιστικό στρατό κατοχής. Στις δίκαιες διαμαρτυρίες και συγκρούσεις που ακολουθούν μεταξύ παλαιστινίων και στρατού, το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ απαντάει με βομβαρδισμούς στη Γάζα, που έχουν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων αμάχων, μεταξύ αυτών και τουλάχιστον 16 παιδιών.

73 χρόνια από τη σύσταση του κράτους του Ισραήλ και του διωγμού των παλαιστινίων και 4 χρόνια μετά την επίσημη αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τις ΗΠΑꞏ ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, «κάνουν πλάτες» στα δολοφονικά σχέδια του Ισραήλ και υποκριτικά καλούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, εξισώνοντας με αυτόν τρόπο την παλαιστινιακή αντίσταση με τους εποικισμούς.

Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, υιοθετώντας πλήρως τη σιωνιστική προπαγάνδα, υποστηρίζει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του Ισραήλ. Μια αυτοάμυνα που στις πέτρες απαντάει με σφαίρες και στις συγκρούσεις ενάντια στους εποικισμούς με βομβαρδισμούς.

73 χρόνια από τη Νάκμπα, ο παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να αγωνίζεται για την επιβίωσή του και συνεχίζει να εμπνέει με τον αγώνα του. Σε αυτόν το αγώνα ο εργαζόμενος λαός στην Ελλάδα πρέπει να σταθεί δίπλα στους παλαιστίνιους, όπως ιστορικά έχει κάνει τόσες φορές. Πρέπει να σταθούμε ενάντια στο νέο αιματοκύλισμα και την ελληνοισραηλινή συμμαχία και να δείξουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη.

Στεκόμαστε δίπλα στην μαχόμενη Παλαιστίνη και απαιτούμε να σταματήσει το σιωνιστικό έγκλημα.

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

Νίκη στα όπλα της αντίστασης.

Συμμετέχουμε – στηρίζουμε την συγκέντρωση – Πορεία στην Ισραηλινή Πρεσβεία που καλεί η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό

ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ, ΣΑΒΒΑΤΟ 15/5 5:00μμ

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Μάης 2021

Στα πλαίσια της καμπάνιας που έχει καλεστεί για τον μήνα Μάη, ο Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο καλεί σε κεντρική μοτοπορεία το Σάββατο 15/5 στις 12.00 στο Πεδίο του Άρεως.

Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά. Όλοι και όλες στους δρόμους

Εδώ και μέρες οι ισραηλινοί προσπαθούν να ξεσπιτώσουν τους Παλαιστίνιους από τις πατρογονικές τους εστίες στην συνοικία Σέϊχ Τζάρα της Ιερουσαλήμ, εγκαθιστώντας εβραίους εποίκους στη γη των προγόνων τους. Έποικοι εισβάλλουν στα σπίτια των Παλαιστίνιων και τους προπηλακίζουν. Οι ισραηλινές αρχές επιτίθενται με πλαστικές σφαίρες και χημικά σε παλαιστίνιους προσκυνητές μέσα στο τέμενος Αλ Ακσα.

Την Δευτέρα 10 Μάη σε απάντηση της ισραηλινής προκλητικότητας η ηγεσία της παλαιστινιακής αντίστασης στη Γάζα απάντησε με ρίψη ρουκετών αφότου έδωσε διορία στο Ισραήλ να σταματήσει τις προκλητικές πράξεις ξεριζωμού Παλαιστινίων από τη γη τους. Οι ισραηλινοί απάντησαν με ανηλεή βομβαρδισμό της Λωρίδας της Γάζα, στοχεύοντας αμάχους, κυρίως παιδιά προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Παλαιστίνιους. Eννιά παιδιά ανάμεσα στους 25 δολοφονημένους Παλαιστίνιους είναι ο απολογισμός του τρόμου για την Δευτέρα, ενώ ώρα με την ώρα η λίστα των δολοφονημένων από τις ισραηλινές βόμβες μεγαλώνει.

Η «Διεθνής Κοινότητα», οι ισχυροί της γης, οι κυβερνήσεις της Δύσης, για άλλη μια φορά κρατούν στάση Πόντιου Πιλάτου, ενισχύοντας την επιθετικότητα του κατακτητή που παραβιάζει για άλλη μια φορά κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο.

Δίνουμε τα χέρια μας με όλους τους αλληλέγγυους/ες του πλανήτη που συμμετέχουν σε συγκεντρώσεις σε όλο τον κόσμο υπέρ του Παλαιστινιακού λαού

Όλοι και όλες στην συγκέντρωση στην πρεσβεία του Ισραήλ, Τετάρτη 12 Μάη 6μμ.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακό Λαό

Την Κυριακή 9 Μάη 2021 συμπληρώνονται 76 χρόνια από τη συντριβή του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ. Μια ιστορική ήττα των βδελυρότερων εχθρών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας, η οποία επιτεύχθηκε χάρη στη μέχρις εσχάτων Αντίσταση και Πάλη εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών, όλων των ηλικιών, σε όλη την Ευρώπη. Μια Αντιφασιστική Νίκη των Λαών που σηματοδοτήθηκε από την είσοδο του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο και το κάρφωμα της κόκκινης σημαίας στην καρδιά του κτήνους, στο Ράιχσταγκ. Μια Αντιφασιστική Νίκη των Λαών που απέδειξε έμπρακτα -για ακόμα μια φορά στην ανθρώπινη ιστορία- ότι κανένας εχθρός, όσο “παντοδύναμος” κι αν φαντάζει, δεν είναι ανίκητος.

76 χρόνια μετά, τα διδάγματα αυτού το κοσμοϊστορικού γεγονότος παραμένουν όχι μόνο διαχρονικά αλλά και επίκαιρα. Το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα, “η σκύλα που γέννησε το τέρας, βρίσκεται πάλι σε οργασμό”: εν μέσω της βαθύτερης μεταπολεμικής κρίσης του (που επιταχύνθηκε περαιτέρω με το ξέσπασμα της πανδημίας) και με τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς του να εντείνονται, συνεχίζει να σπέρνει τη φτώχεια και την ανεργία, την ανέχεια και την εξαθλίωση, το ρατσισμό και το σοβινισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό να ζεσταίνει τη ΝΑΤΟϊκή πολεμική μηχανή του και να στρέφει και πάλι τις κάννες του “προς Ανατολάς”, ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των “πρόθυμων συμμάχων τους”. Με τις φασιστικές-ακροδεξιές δυνάμεις σε όλη την επικράτεια της “δημοκρατικής” ΕΕ να σηκώνουν κεφάλι και τους κρατικούς-παρακρατικούς-διακρατικούς μηχανισμούς καταστολής να προσομοιάζουν -όλο και περισσότερο- σε στρατούς κατοχής. Με τα κομμουνιστικά σύμβολα και κόμματα να έχουν ήδη κηρυχθεί παράνομα σε μια σειρά “απελευθερωμένων” χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ και τους ντόπιους συνεργάτες των ναζιστών κατακτητών ν’ αναγορεύονται -από τα “μετασοβιετικά” καθεστώτα- στους νέους “εθνικούς ήρωες” τους. Με την πολύχρονη και αδιάκοπη επιχείρηση διαστρέβλωσης να επιδοτείται αδρά από κρατικά προγράμματα, ευρωενωσίτικα κονδύλια και ιδιωτικά “ευαγή” ιδρύματα, στοχεύοντας στο φιλελεύθερο ξαναγράψιμο της σύγχρονης Ιστορίας, μέσα από την υποκριτική “καταδίκη όλων των ολοκληρωτισμών” και την ανιστόρητη εξίσωση ναζισμού και κομμουνισμού που επιβάλλεται με τη “δημοκρατική θεωρία των δυο άκρων”.

76 χρόνια μετά, εδώ στο νότιο άκρο των Βαλκανίων που απελευθερώθηκαν από τη ναζιστική-φασιστική κατοχή μέσα από την Αντίσταση των Λαών και με τα παρτιζάνικα όπλα στο χέρι, εδώ στο “μεταμνημονιακό” κράτος – παρία της ΕΕ και αναβαθμισμένο πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ, κι ενώ η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και τα πολεμικά σύννεφα του αστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού πυκνώνουν, οι κυβερνητικοί πολιτικοί απόγονοι των ιδιοτελών καθαρμάτων, των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών, των Ράλληδων, των Χριστοφοράκων και των Μπουραντάδων, με την ανοχή σύσσωμου του αστικού πολιτικού συστήματος, πιστοί στα νάματα της ευρωατλαντικής εθνικοφροσύνης και της αντικομμουνιστικής πατριδεμπορίας, όντας πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τα αντιδρ-αστικά αναθεωρητικά ιδεολογήματα των ιμπεριαλιστών πατρόνων τους, πασχίζουν να επιβάλλουν τη λήθη μέσα από την παραχάραξη του χθες, να διαποτίσουν στον εργαζόμενο λαό την μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, τη δουλοπρέπεια και την εθελούσια σκλαβιά, ώστε να διασφαλίσουν τη διαιώνιση αυτού του απάνθρωπου και θανατηφόρου καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος που γεννά και τρέφει το ναζισμό και το φασισμό.

Δεν θα τους περάσει! Και εδώ και παντού, η Ιστορία έχει γραφτεί και δεν ξεγράφεται.

Ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός, το φασισμό τον τσάκισε ο Κόκκινος Στρατός!

Οι Λαοί νικούν με το οπλό στο χέρι και η ανθρώπινη Ιστορία πολύ καλά το ξέρει!

Λαέ θυμήσου το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ!

EAM-EΛΑΣ-ΟΠΛΑ-ΔΣΕ αυτός είναι ο Δρόμος για να νικάς Λαέ!

Λευτεριά στο Λαό – Θάνατο στο Φασισμό και τον Ιμπεριαλισμό!

Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στην Αντιφασιστική – Αντιιμπεριαλιστική Πορεία στα γραφεία της ΕΕ που καλείται από την Πρωτοβουλία γιά την 9 Μάη.

Συγκέντρωση Κυριακή 9/5/2021 στις 13.00 στα Προπύλαια.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Μάης 2021.

φώτο: Πετράλωνα, πλατεία Μερκούρη

Να πει η Τάξη μας την τελευταία λέξη

Κι αν ήρθε νύχτα παγερή

θα ξημερώσει χαραυγή

Μη σας τρομάζει η παγωνιά

λαλάτε τη τη λευτεριά

Τα νιάτα θέλουνε χαρά

την κατακτούν τη λευτεριά

μ’ αγώνες, δάκρυα κι αίματα

κι όχι με λόγια ή ψέματα

Την πείρα κλέψτε απ’ τη ζωή

κι απ’ τους θεούς την αστραπή

και κάψτε τ’ άδικο στη γη

να γίνουμε όλοι αδελφο

ίΜάη, Μάη Χρυσομάη

τι μας άργησες Μάη

και δε φάνηκες

Να μας φέρεις τα λουλούδια και την άνοιξη

σήκω, λούσου κι άλλαξε

Με το ξέσπασμα της πανδημίας εδώ και σχεδόν ενάμιση χρόνο, η ανθρωπότητα έχει έρθει αντιμέτωπη με τη βαθύτερη υγειονομική και κατ’ επέκταση ανθρωπιστική-κοινωνική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα βρέθηκε αναπόφευκτα αντιμέτωπο με τις εγγενείς αντιφάσεις του και με τα εκατομμύρια των νεκρών (στη συντριπτική τους πλειοψηφία προερχομένων από χαμηλά κοινωνικά στρώματα) ν’ αποτυπώνουν, για άλλη μια φορά τον απάνθρωπο χαρακτήρα του.

Στην Ελλάδα, η έξαρση του κορωνοϊού «βρήκε» στο θώκο της πολιτικής διαχείρισης την κυβέρνηση της ΝΔ, μ’ ένα εν εξελίξει πρόγραμμα πλήρους κοινωνικής αναδιάρθρωσης σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας. Η συγκυρία της πανδημίας λειτούργησε πολύ βολικά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, ώστε να προσπαθήσει να εφαρμόσει αναίμακτα τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της. Μια σειρά από νόμους και διατάγματα έρχονται ν’ αποτελειώσουν την ήδη εν εξελίξει αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού, ως απότοκο της καπιταλιστικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας. Έρχονται για να βαθύνουν ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες εις βάρος των πολλών, στο όνομα της εξυπηρέτησης των αστικών συμφερόντων. Η ψήφιση του νόμου για την περιστολή των διαδηλώσεων, το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση –κομβικό κομμάτι της οποίας είναι η είσοδος των αστυνομικών δυνάμεων στις σχολές– η διάλυση της δημόσιας υγείας, η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους με έξοδα εκατομμυρίων για εξοπλισμούς, η περαιτέρω όξυνση της εγκληματικής βίας της αστυνομίας, οι συλλήψεις, οι διώξεις, οι βασανισμοί, οι δικαστικές σκευωρίες εις βάρος αγωνιστών/τριών και διαδηλωτών/τριών (και όχι μόνο), η εξόντωση πολιτικών κρατουμένων, η εφαρμογή ενός ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης για πρόσφυγες, μετανάστες και μετανάστριες, φυλακισμένους και φυλακισμένες, η απογείωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας, τα εργατικά «ατυχήματα» θυσίες στο βωμό του κέρδους του Κεφαλαίου, είναι τα κυριότερα σημεία που χαρακτηρίζουν την εν λόγω κυβερνητική πολιτική που εφαρμόστηκε εν μέσω πανδημίας, κυρίως με διαδικασίες κατεπείγοντος, με νομοθετικά και προεδρικά διατάγματα. Σ΄ όλα αυτά δε θα μπορούσε να λείπει η σκανδαλώδης εξυπηρέτηση με όρους πλήρους αδιαφάνειας διαφόρων ημετέρων, για να συμπληρωθεί το κερασάκι στη ακροδεξιά τούρτα, θυμίζοντας τις μαύρες μετεμφυλιακές εποχές της ιστορίας αυτού του τόπου.

Αυτή η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά διαχείριση της πανδημίας ουσιαστικά άδραξε μια «ευκαιρία» – όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τις κρίσεις – ώστε η αστική Τάξη να διευρύνει την ισχύ της, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της και να αυξήσει περαιτέρω τα προνόμιά της.

Μέσα σε αυτό το κλίμα περιστολής των ελευθεριών και της συνολικής επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έρχεται και το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Ένα νομοσχέδιο «λαιμητόμος» που έρχεται να πατήσει σε εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ, που στρεφόταν ενάντια στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και με τη σειρά του ολοκληρώνει την πιο σκληροπυρηνική νεοφιλελεύθερη φαντασίωση.

Πλέον ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση και η απεργία, αφού μέσα από αυτό το νέο αντιλαϊκό-αντεργατικό ιδιώνυμο, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, περιφρουρήσεις και παρεμβάσεις καθίστανται σε ποινικά κολάσιμες πράξεις. Δημιουργείται το «ηλεκτρονικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων», που βάζει στο στόχαστρο την συναδελφική άμεση δράση και τους αγωνιστές συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, αφού γίνεται υποχρεωτική η εγγραφή στο «μητρώο πραγματικών δικαιούχων», νομιμοποιώντας πλήρως τον κρατικό και εργοδοτικό έλεγχο στο εσωτερικό των εργατικών σωματείων.

Προωθείται η ηλεκτρονική ψήφος, ακυρώνοντας στην πράξη τις ζωντανές διαδικασίες της συνέλευσης με τη συναδελφική συζήτηση, ζύμωση και ανταλλαγή (πολιτικών, οργανωτικών, συνδικαλιστικών) σκεπτικών, ενώ σε επιχειρήσεις που η λειτουργία τους κρίνεται από αυτούς ως «κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο», θα είναι υποχρεωτικό να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων. Θεσμοθετείται ουσιαστικά ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός για το εκ των προτέρων χτύπημα των απεργιών.

Παράλληλα καταργεί στην ουσία του το κατοχυρωμένο δικαίωμα στο 8ωρο, δίνοντας τη δυνατότητα εφαρμογής της 10ωρης εργασίας, μετά από συμφωνία εργοδότη και εργαζόμενου, χωρίς πρόσθετες αμοιβές, αλλά είτε μειώνοντας τις αντίστοιχες ώρες εργασίας στο μέλλον, είτε με ρεπό ή πρόσθετη άδεια ως αντάλλαγμα. Στην ουσία δίνει στην εργοδοσία τη δυνατότητα, μέσω του εκβιασμού, να ελαστικοποιήσει την εργασιακή σχέση, με βάση μόνο τα συμφεροντα της και φυσικά σε βάρος εκείνων των εργαζομένων.

Mε μια σειρά άρθρων, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες εξωθούνται στη σύναψη ατομικών συμβάσεων, με εκβιαστικά μέσα για την “ευελιξία και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου εργασίας”. Αντικαθιστάται η Επιθεώρηση Εργασίας ως αποδέκτης των εργασιακών διεκδικήσεων με ένα Ν.Π.Ι.Δ. (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας). Επέρχεται η ολοκληρωτική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, απλοποιώντας τη διαδικασία ένταξης των επιχειρήσεων σε αυτές που εμπίπτουν στην “κατηγορία μη κυριακάτικης αργίας”. Τέλος, νομιμοποιούνται οι απλήρωτες υπερωρίες αφού αυξάνονται σε 150 για όλους τους κλάδους με ταυτόχρονη κατάργηση της πληρωμής τους, ενώ ο εργοδοτικός έλεγχος πάνω στον κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη γίνεται καθεστώς. Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο Χατζηδάκη έρχεται να θεσμοθετήσει μια σειρά από υπάρχουσες εργοδοτικές αυθαιρεσίες (που αφορούν τον πάτο της εργασιακής πυραμίδας), προς όφελος του Κεφαλαίου βυθίζοντας ακόμα περισσοτέρους εργαζόμενους, τώρα και με το νόμο, στην ανέχεια και τη φτώχεια που επιφέρει η επισφάλεια, μετατρέποντας έτσι -μέσα σε συνθήκες καλπάζουσας ανεργίας- τον καθένα και καθεμία από εμάς σε έρμαιο των ορέξεων του αφεντικού του.

135 χρόνια μετά τον αιματοβαμμένο αγώνα των εργατών του Σικάγο για την κατάκτηση του 8ωρου και 100 χρόνια μετά την απαρχή της καθιέρωσης του στην Ελλάδα, η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολίτικη της κυβέρνησης έρχεται να μας γυρίσει και επίσημα 100 χρόνια πίσω (και) στον τομέα των εργασιακών σχέσεων. Τα εργασιακά και συνδικαλιστικά κεκτημένα (όσα έχουν απομείνει ακόμα όρθια από αυτά) αποτελούν κατακτήσεις μακρόχρονων αγώνων, δεν προσφέρθηκαν και δε χαριστήκαν από κανένα κράτος και κανένα αφεντικό. Είναι ποτισμένα στο αίμα των αγωνιστών της Τάξης μας που πάλεψαν με βαρύ τίμημα της ελευθερίας και της ζωής τους, για ένα καλύτερο αύριο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Χρέος δικό μας σήμερα, απέναντι στους ταξικούς μας προγόνους, στους εαυτούς μας αλλά κυρίως στις επερχόμενες γενιές, να ορθώσουμε το δικό μας τείχος απέναντι στην ολοκληρωτική επίθεση που δέχεται η Τάξη μας. Με οργάνωση και πάλη μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, με όπλο την αλληλεγγύη, να σταθούμε πλάι ο ένας στην άλλη, να δυναμώσουμε τα σωματεία μας, να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας στον πόλεμο που μας έχει από καιρό κηρύξει το Κεφάλαιο με το Κράτος του.Τιμώντας του αγώνες του χθες, να παλέψουμε για τα δικά μας εργατικά συμφέροντα σήμερα, στέλνοντας σινιάλο για ένα καλύτερο αύριο…

Για να είναι η Τάξη μας αυτή που θα πει την τελευταία λέξη!

Απεργιακή συγκέντρωση Ι Πέμπτη 6 Μάη 10.30 Προπύλαια

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Μάης 2021.

να πει η Τάξη μας την τελευταία λέξη.

καμία υποχώρηση απέναντι στην καταστρατήγηση των εργασιακών και συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων.

διαρκής πάλη ενάντια στην ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική εξόντωσης.

προλεταριακή αντεπίθεση ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του.

αγώνας για Ψωμί, Παιδεία, Υγεία, Ελευθερία

όλοι στους δρόμους

απεργιακή συγκέντρωση 

Πέμπτη 6 Μάη 10.30 Προπύλαια